Ο φόβος και η ανησυχία είναι ένα κανονικό μέρος � ακόμη και ουσιαστικό � της ζωής. Μας προετοιμάζουν για τον κίνδυνο, που δημιουργεί τις φυσιολογικές αλλαγές που επιτρέπουν σε μας για να αποκριθούν αποτελεσματικά σε μια απειλή. Ο φόβος είναι πολύ απλός. Προκύπτει σε απάντηση στον άμεσο κίνδυνο, έτσι είναι συνήθως απροσδόκητο, πολύ έντονο, και περιορισμένος στην κατάσταση προκείμενη. Η απάντησή σας στο φόβο, όπως το άλμα από την πορεία ενός επικείμενου αυτοκινήτου, επιλύει γρήγορα την κατάσταση.

Ενώ και ο φόβος και η ανησυχία μπορούν να προκαλέσουν μια απάντηση διέγερσης, τα άλλα αποτελέσματά τους αποκλίνουν. Ο πολύ έντονος φόβος χρησιμεύει μερικές φορές «να παγώσει» το σώμα για να το προστατεύσει από τη ζημιά, αναγκάζοντας ελάχιστη ή καμία αλλαγή στο ποσοστό καρδιών και εμποδίζοντας την ώθηση για να κινηθεί. Στην ανησυχία, οι φυσικές αλλαγές που προκαλούνται από τη διέγερση οδηγούν σε ένα δεύτερο στάδιο που χαρακτηρίζεται από τα σκεπτόμενα σχέδια όπως η ανησυχία, φόβος, και διανοητικός επαναλαμβάνει να ανησυχία-ξυπνήσει τα γεγονότα.

Χιλιάδες επιστημονικές μελέτες κατά τη διάρκεια των προηγούμενων αρκετών ετών δείχνουν ότι η υψηλή πίεση αίματος, τα έλκη, οι πονοκέφαλοι ημικρανίας, τα κτυπήματα, ο αλκοολισμός, η κατάθλιψη, ο θυμός, η κούραση, ο εθισμός φαρμάκων και πολλές άλλες φυσικές καταστάσεις οφείλονται συχνά στα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα της πίεσης.

Απασχολημένο από μια απειλή, το σώμα σας αποκρίνεται με έναν σύνθετο καταρράκτη των χημικών ουσιών. Ο υποθάλαμος, που προειδοποιούνται από τον εγκέφαλο, αντλίες έξω μια εξειδικευμένη ορμόνη που προτρέπει τελικά τους δύο επινεφρίδιους αδένες (που σκαρφαλώνουν επάνω στα νεφρά) για να απελευθερώσει την ενεργοποιώντας ορμόνη γνωστή ως αδρεναλίνη. Ο γρηγορότερος σφυγμός αποτελέσματος �, υψηλότερη πίεση αίματος, ακονισμένη συνειδητοποίηση � είναι η απάντηση «πάλης ή πτήσης» στο φόβο και την ανησυχία.

Κάθε αναταραχή ανησυχίας έχει τα ευδιάκριτα χαρακτηριστικά γνωρίσματά της, αλλά όλα δεσμεύονται μαζί από το κοινό θέμα του υπερβολικών, παράλογων φόβου και του φόβου.

Όχι ο καθένας που είναι καταθλιπτικός έχει τα συμπτώματα όλης της κατάθλιψης, αλλά το καθένα που είναι καταθλιπτικό έχει τουλάχιστον μερικοί απ' αυτούς, συνυπάρχοντας, τις περισσότερες ημέρες. Η κατάθλιψη μπορεί να κυμανθεί στην ένταση από ήπιο σε αυστηρό. Η κατάθλιψη μπορεί να ομο-εμφανιστεί με άλλες ιατρικές αναταραχές όπως ο καρκίνος, οι καρδιακές παθήσεις, το κτύπημα, Parkinson η ασθένεια, η ασθένεια του Alzheimer, και ο διαβήτης. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η κατάθλιψη αγνοείται συχνά και δεν αντιμετωπίζεται. Εάν η κατάθλιψη αναγνωρίζεται και αντιμετωπίζεται, η ποιότητα ενός προσώπου της ζωής μπορεί να βελτιωθεί πολύ.

Η σφραγίδα αυτού του προβλήματος είναι χρόνιες ανησυχία και ένταση χωρίς την προφανή αιτία. Οι άνθρωποι που πάσχουν από τις γενικευμένες αναταραχές ανησυχίας μπορούν να ανησυχήσουν υπερβολικά για την υγεία, τα χρήματα, την οικογένεια, ή την εργασία, προσδοκώντας συχνά την καταστροφή. Αν και γνωρίζουν συνήθως ότι η ανησυχία τους είναι εντονότερη από απαραίτητη, δεν μπορούν να φανούν να την αφήνουν να πάει. Η σταθερή ανησυχία συμβάλλει στον ύπνο και τη χαλάρωση προβλήματος. Οι άνθρωποι με τις αναταραχές ανησυχίας μπορούν να τρομάξουν εύκολα και να έχουν να συγκεντρωθούν προβλήματος. Η γενικευμένη αναταραχή ανησυχίας οδηγεί συχνά στην κατάθλιψη.

Τα φυσικά συμπτώματα αυτής της αναταραχής περιλαμβάνουν: δόνηση, σύσπαση, ένταση μυών, πονοκέφαλοι, οξυθυμία, ιδρώτας, ναυτία, καυτές λάμψεις, ζαλάδα, και αναπνοή δυσκολίας. GAD εντοπίζεται όταν ψυχολογικά και φυσικά συμπτώματα της ανησυχίας τελευταία ένας περισσότερο από μήνας και δεν συνοδεύεται από τα συμπτώματα άλλων αναταραχών ανησυχίας.

Εάν έχετε ανησυχήσει υπερβολικά για διάφορα καθημερινά προβλήματα για τουλάχιστον έξι μήνες και έχετε τουλάχιστον έξι από τα κοινά συμπτώματα της ανησυχίας που απαριθμούνται νωρίτερα, μπορεί να είχατε γενικεύσει την αναταραχή ανησυχίας. Έλεγχος με τον οικογενειακό παθολόγο ή το διανοητικό προσφέροντα ιατρικές υπηρεσίες σας. Η γενικευμένη αναταραχή ανησυχίας είναι ιδιαίτερα θεραπεύσιμη.

Η βιοχημική θεωρία προτείνει ότι οι βιολογικές δυσαναλογίες, ίσως μεταξύ των νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο, μπορούν να είναι η αρχική αιτία των αναταραχών ανησυχίας. Πράγματι, σε μια μελέτη οι ερευνητές ήταν σε θέση να προκαλέσουν μια επίθεση πανικού σε μερικούς ανθρώπους απλά με να εμποτίσουν ορισμένες χημικές ουσίες. Πολλοί επιστήμονες που συμμετέχουν στην έρευνα ανησυχίας τώρα υποστηρίζουν ότι οι διορθώνοντας βιοχημικές δυσαναλογίες με το φάρμακο πρέπει να είναι ο πρώτος στόχος της επεξεργασίας. Άλλες μελέτες προτείνουν ότι οι βιοχημικές αλλαγές μπορούν επίσης να επιτευχθούν μέσω των ψυχολογικών και συμπεριφοριστικών αλλαγών που παράγονται από την ψυχοθεραπεία.

Η ψυχαναλυτική θεωρία υποστηρίζει ότι η ανησυχία προέρχεται από την ασυναίσθητη σύγκρουση που προκύπτει από την ταλαιπωρία ή τον κίνδυνο κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας. Μόλις προσδιοριστεί η πηγή της ανησυχίας, μπορεί να αποβληθεί με την επίλυση της ελλοχεύουσας σύγκρουσης. Εντούτοις, οι περισσότερες μελέτες διαπιστώνουν ότι οι άνθρωποι με τις αναταραχές ανησυχίας προέρχονται από τα σταθερά σπίτια, με τα υπόβαθρα παιδικής ηλικίας παρόμοια με εκείνους των ανθρώπων χωρίς αναταραχές ανησυχίας.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλα τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας ριζοβολούν στις μεταδόσεις μεταξύ των κυττάρων νεύρων στον εγκέφαλο. Αυτά τα σήματα από το κύτταρο στο κύτταρο από οι χημικοί νευροδιαβιβαστές που απελευθερώνονται περνούν στη σύναψη (μικροσκοπικό χάσμα) μεταξύ ενός κυττάρου και του επόμενου.

Αν και είναι ασυνήθιστο, ορισμένα ιατρικά προβλήματα μπορούν να μληθούν τα συμπτώματα της ανησυχίας, ή ακόμα και να το παραγάγουν. Οι παλμοί και η συντομία της αναπνοής που προκαλούνται από έναν ανώμαλο κτύπο της καρδιάς μπορούν εύκολα να μπερδευτούν με την ανησυχία. Ένας θρόμβος στον πνεύμονα (πνευμονικός εμβολισμός) συχνά προκαλεί τα ανεξήγητα συναισθήματα της ανησυχίας. Τα νευρολογικά προβλήματα όπως οι αναταραχές επιληψίας και εγκεφάλου μπορούν να είναι αρμόδια για τα συμπτώματα της ανησυχίας. Έτσι μπορέστε αναιμία, διαβήτης, ασθένεια θυροειδή, και επινεφρίδια προβλήματα. Γενικά, αυτά τα συμπτώματα θα εξαφανιστούν όταν τίθεται η ελλοχεύουσα ασθένεια υπό έλεγχο, αν και η ανησυχία απαιτεί μερικές φορές τη χωριστή επεξεργασία.

Η διατροφή μπορεί επίσης να είναι ένοχος. Οι πιό κοινοί διαιτητικοί παραβάτες είναι καφεΐνη και καφεΐνη-όπως ουσίες που βρίσκονται στον καφέ, το τσάι, και πολλά μη αλκοολούχα ποτά. Άτομα, το jitteriness που κατακρημνίζεται στα ευαίσθητα από την καφεΐνη μπορεί να φθάσει στα επίπεδα πανικού. Σε σπάνιες περιπτώσεις, οι ακραίες ανεπάρκειες βιταμινών μπορούν επίσης να οδηγήσουν στην ανησυχία.

Πολλές οργανώσεις υποστηρίζουν σήμερα την έρευνα στις αιτίες, τη διάγνωση, την πρόληψη, και τη θεραπεία των αναταραχών ανησυχίας και άλλων διανοητικών ασθενειών. Οι μελέτες εξετάζουν τους γενετικούς και περιβαλλοντικούς κινδύνους για σημαντικές αναταραχές ανησυχίας, η σειρά μαθημάτων τους--και μόνο και όταν εμφανίζονται μαζί με άλλες ασθένειες όπως η κατάθλιψη--και η επεξεργασία τους. Ο τελευταίος στόχος είναι να είσαι σε θέση να θεραπεύσει, και ίσως ακόμα και για να αποτρέψει, αναταραχές ανησυχίας.

Όπως τις καρδιακές παθήσεις και το διαβήτη, οι αναταραχές εγκεφάλου είναι σύνθετες και προκύπτουν πιθανώς από έναν συνδυασμό γενετικών, συμπεριφοριστικών, αναπτυξιακών, και άλλων παραγόντων.

Άλλη έρευνα εστιάζει στον ιππόκαμπο, μια άλλη δομή εγκεφάλου που είναι αρμόδια για να απειλήσει επεξεργασίας ή τα τραυματικά ερεθίσματα. Ο ιππόκαμπος διαδραματίζει έναν βασικό ρόλο στον εγκέφαλο με τη βοήθεια να κωδικοποιηθούν οι πληροφορίες στις μνήμες. Οι μελέτες έχουν δείξει ότι ο ιππόκαμπος εμφανίζεται να είναι μικρότερος στους ανθρώπους που έχουν υποβληθεί στην αυστηρή πίεση λόγω της κακοποίησης παιδιών ή του στρατιωτικού αγώνα. Αυτό το μειωμένο μέγεθος θα μπορούσε να βοηθήσει να εξηγήσει γιατί τα άτομα με PTSD έχουν τις αναδρομές στο παρελθόν, ελλείμματα στη ρητή μνήμη, και την τεμαχισμένη μνήμη για τις λεπτομέρειες του τραυματικού γεγονότος.

Με την εκμάθηση περισσότερων για τα στοιχεία κυκλώματος εγκεφάλου που περιλαμβάνονται στο φόβο και την ανησυχία, οι επιστήμονες μπορούν να είναι σε θέση να επινοήσουν τις νέες και πιό συγκεκριμένες επεξεργασίες για τις αναταραχές ανησυχίας. Παραδείγματος χάριν, someday μπορεί να είναι δυνατό να αυξηθεί η επιρροή των μερών σκέψης του εγκεφάλου στη αμυγδαλή εγκεφάλου, τοποθετώντας κατά συνέπεια την απάντηση φόβου και ανησυχίας υπό συνειδητό έλεγχο.

Εάν έχετε θεραπευθεί προηγουμένως για μια αναταραχή ανησυχίας, προετοιμάζεται για να πει στο γιατρό ποια επεξεργασία δοκιμάσατε. Εάν ήταν ένα φάρμακο, ποια ήταν η δόση, ήταν αυτό αυξήθηκε βαθμιαία, και πόσο μακρύς τον πήρατε; Εάν είχατε την ψυχοθεραπεία, ποιο είδος ήταν, και πόσο συχνά παρευρεθήκατε στις συνόδους; Συχνά συμβαίνει να θεωρούν οι άνθρωποι ότι «έχουν αποτύχει» στην επεξεργασία, ή να τους αποτυγχάνει η επεξεργασία, όταν στην πραγματικότητα δεν δόθηκε ποτέ μια επαρκή δοκιμή.

Σε πολλές περιπτώσεις, τα φάρμακα είναι ουσιαστικά. Εάν πάσχετε από τη μανία, μια σημαντική κατάθλιψη, ή μια παρανοϊκή αναταραχή, φάρμακα μπορεί πραγματικά να είναι σε θέση να σας αποκαταστήσει κανονικό σε μόνο σας. Για άλλους όρους, όπως η σχιζοφρένια, τα φάρμακα ελέγχουν και τροποποιούν τα συμπτώματα στο βαθμό ότι ένα πρόσωπο μπορεί να μείνει στην κοινότητά του. Τα φάρμακα διευκολύνουν επίσης τα στενοχωρώντας συμπτώματα, που επιτρέπουν σε ένα πρόσωπο για να συμμετέχουν σε μια θεραπευτική σχέση και να επαν-δεσμεύσουν στις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής της. Μερικές φορές ένα φάρμακο είναι ένα χρήσιμο πρόσθετο μέτρο κατά τη διάρκεια των ιδιαίτερα αγχωτικών χρόνων, ίσως στο αρχικό στάδιο της επεξεργασίας ή σε μια εποχή της κρίσης. Εκείνοι οι ασθενείς με τις σκεπτόμενες αναταραχές ή την παραισθησιακή εμπειρία μπορούν να διατηρηθούν μόνο με τα κατάλληλα αντιψυχωτικά φάρμακα.

Οι ψυχίατροι ή άλλοι παθολόγοι μπορούν να ορίσουν τα φάρμακα για τις αναταραχές ανησυχίας. Αυτοί οι γιατροί συνεργάζονται συχνά στενά με τους ψυχολόγους, τους κοινωνικούς λειτουργούς, ή τους συμβούλους που παρέχουν την ψυχοθεραπεία. Αν και τα φάρμακα δεν θα θεραπεύσουν μια αναταραχή ανησυχίας, μπορούν να κρατήσουν τα συμπτώματα υπό έλεγχο και να επιτρέψουν σε σας για να οδηγήσουν μια κανονική, εκπληρώνοντας ζωή.

Αν και υπάρχουν πολυάριθμες χημικές ουσίες που εκτελούν τις ζωτικής σημασίας λειτουργίες μέσα στον εγκέφαλο, τρεις βασικές χημικές ουσίες, ή οι νευροδιαβιβαστές, φαίνονται οι κρισιμότεροι στη ρύθμιση αυτής της διαδικασίας και τη διατήρηση της ισορροπίας: σεροτονίνη, η οποία συσχετίζεται με την ανησυχία, την κατάθλιψη, και την επιθετικότητα ντοπαμίνη, η οποία έχει επιπτώσεις στην αντίληψη πραγματικότητας και την ευχάριστη εμπειρία και norepinephrine, το οποίο έχει επιπτώσεις στην προσοχή, τη συγκέντρωση, και τη διάθεση.

Οι ψυχολόγοι, οι κοινωνικοί λειτουργοί, και οι σύμβουλοι συνεργάζονται μερικές φορές στενά με έναν ψυχίατρο ή άλλο παθολόγο, οι οποίοι θα ορίσουν τα φάρμακα όταν απαιτούνται. Για μερικούς ανθρώπους, η θεραπεία ομάδας είναι ένα χρήσιμο μέρος της θεραπείας.

Θυμηθείτε, εν τούτοις, ότι όταν βρίσκετε έναν επαγγελματία υγειονομικής περίθαλψης ότι ικανοποιείτε με, δύο από σας λειτουργούν μαζί ομαδικά. Μαζί θα είστε σε θέση να αναπτύξετε ένα σχέδιο για να μεταχειριστείτε την αναταραχή ανησυχίας σας που μπορεί να περιλάβει την γνωστικός-συμπεριφοριστική ή άλλη συζήτησης θεραπεία φαρμάκων, ή και οι δύο, ανάλογα με την περίπτωση.

Μπορείτε να ανησυχήσετε για την πληρωμή για την επεξεργασία για μια αναταραχή ανησυχίας. Εάν ανήκετε σε μια οργάνωση συντήρησης υγείας ή έχετε κάποιο άλλο είδος ασφάλειας υγείας, οι δαπάνες της επεξεργασίας σας μπορούν πλήρως ή μερικώς να καλυφθούν. Υπάρχουν επίσης δημόσια κέντρα διανοητικής υγείας ότι άνθρωποι δαπανών σύμφωνα με πόσος είναι σε θέση να πληρώσουν. Εάν είστε στη δημόσια βοήθεια, μπορείτε να είστε σε θέση να πάρετε την προσοχή μέσω του σχεδίου κρατικού Medicaid σας.

Όροι που χρησιμοποιούνται σε αυτήν την σελίδα

Αναταραχές ανησυχίας

• Οποιεσδήποτε από τις διάφορες αναταραχές στις οποίες η ανησυχία είναι είτε η αρχική διαταραχή είτε είναι το αποτέλεσμα της αντιμετώπισης μιας φοβισμένου κατάστασης είτε ενός αντικειμένου περιλαμβάνουν την ψυχαναγκαστική αναταραχή και τη posttraumatic αναταραχή πίεσης.

Αναταραχή ανησυχίας

• Μια ψυχιατρική διαταραχή που περιλαμβάνει την παρουσία ανησυχίας που είναι τόσο έντονη ή τόσο συχνά παρούσα που προκαλεί τη δυσκολία ή τον κίνδυνο για το άτομο.

Ανησυχία

• Μια κατάσταση της ανησυχίας και της ανησυχίας, όπως για τις μελλοντικές αβεβαιότητες.


• Ανησυχία ή ένταση σε απάντηση στην πραγματική ή φαντασμένη πίεση, τον κίνδυνο, ή τις φοβησμένες καταστάσεις. Οι φυσικές αντιδράσεις όπως ο γρήγορος σφυγμός, ο ιδρώτας, η δόνηση, η κούραση, και η αδυναμία μπορούν να συνοδεύσουν την ανησυχία.

Φόβος

• Ο φόβος είναι ένα δυσάρεστο συναίσθημα του αντιληπτού κινδύνου ή του κινδύνου, εάν είναι πραγματικός ή φαντασμένος.

διανοητική υγεία

• Μια κατάσταση της συναισθηματικής και ψυχολογικής ευημερίας στην οποία ένα άτομο είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει τις γνωστικές και συναισθηματικές ικανότητές του/της, να λειτουργήσει στην κοινωνία, και να ικανοποιήσει τις συνηθισμένες απαιτήσεις της καθημερινής ζωής.


• η ψυχολογική κατάσταση κάποιου που λειτουργεί σε ικανοποιητικό επίπεδο συναισθηματικής και συμπεριφοριστικής ρύθμισης.

κατάθλιψη

• στην ψυχιατρική, ένα σύμπτωμα της αναταραχής διάθεσης που χαρακτηρίζονται από τα έντονα συναισθήματα της απώλειας, τη θλίψη, την απόγνωση, την αποτυχία, και την απόρριψη.

πίεση

• Μια κατάσταση της ακραίας δυσκολίας, της πίεσης, ή της πίεσης.


• Μια φυσική και ψυχολογική απάντηση που προκύπτει από την έκθεση σε μια απαίτηση ή μια πίεση.

Compare your searches. Make your choose.