Η ανησυχία, αφ' ενός, είναι γενικότερη και σύνθετη. Θεωρείται σε αναμονή για τον κίνδυνο, και συνδέεται με τη δυνατότητα να προβλέψει, να προετοιμαστεί για, και να προσαρμοστεί στην αλλαγή. Συχνά, διαρκεί έναν μακροπρόθεσμο, και η αιτία της παραμένει λάθος καθορισμένη. Παραδείγματος χάριν, κάποιος δύσκολος για τη δημόσια ομιλία μπορεί να δοκιμάσει μια συμπίεση στο στομάχι για τις ημέρες πριν από μια σχεδιασμένη συζήτηση. Οι αναταραχές ανησυχίας είναι εκπληκτικά συχνές, και έχουν επιπτώσεις σε περισσότερους Αμερικανούς από οποιαδήποτε άλληδήποτε συναισθηματική αναταραχή. Είναι πιό κοινοί από την κατάθλιψη, τη μανιακή κατάθλιψη, ή την κατάχρηση του οινοπνεύματος και άλλων ουσιών. Σύμφωνα με την αμερικανική ψυχιατρική ένωση, ενώ οι καταθλιπτικές αναταραχές έχουν επιπτώσεις σε ένα άτομο σε 20, το ένα σε 12 υφίσταται μια αναταραχή ανησυχίας. Επειδή οι καταναλωτές και οι γιατροί όμοιοι είναι λιγότερο προσαρμοσμένοι στις αναταραχές ανησυχίας από άλλα συναισθηματικά προβλήματα, αυτές οι αναταραχές πηγαίνουν συχνά παραγνωρισμένες. Αυτό είναι ανεπιτυχές, επειδή οι περισσότερες περιπτώσεις της ανησυχίας μπορούν να αντιμετωπιστούν επιτυχώς. Στην πραγματικότητα, οι αναταραχές ανησυχίας θεωρούνται πιό θεραπεύσιμος όλων των συναισθηματικών προβλημάτων. Οι εμπειρογνώμονες πρέπει να συμφωνήσουν ακόμα σχετικά με την πρωταρχική αιτία των αναταραχών ανησυχίας. Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι παραδέχονται ότι διάφοροι παράγοντες μπορούν να είναι στην εργασία σε κάθε περίπτωση. Πίεση, τραύμα, αβεβαιότητα. Οι περισσότεροι θεωρητικοί συμφωνούν ότι, άλλοι παράγοντες κατά μέρος, η πίεση, το τραύμα, και οι αβεβαιότητες μπορούν να διαδραματίσουν έναν ρόλο στην ανάπτυξη των αναταραχών ανησυχίας. Οι μελέτες παρουσιάζουν μια σχέση μεταξύ της ανησυχίας και της πίεσης, οι οποίες μπορούν να καθοριστούν συνεπεία να προσαρμοστούν σε μια αλλαγή. Οι προκλήσεις όπως ο θάνατος αγαπημένος απαιτούν μια σημαντική προσαρμογή που μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη μιας αναταραχής ανησυχίας. Η αβεβαιότητα κατά τη διάρκεια των μεταβάσεων, ή για το μέλλον, μπορεί επίσης να παραγάγει την ανησυχία. Μερικές μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι ένα αγχωτικό γεγονός προηγείται της εμφάνισης πολλών αναταραχών ανησυχίας, αν και αυτό το αποτέλεσμα δεν είναι ακόμα αποφασιστικό. Η επιρροή αυτών των παραγόντων εμφανίζεται να ποικίλλει με την αναταραχή. Στο μετα-τραυματικό σύνδρομο πίεσης, τέτοιοι παράγοντες διαδραματίζουν έναν σημαντικό ρόλο, ενώ στην ψυχαναγκαστική αναταραχή, η χημεία εγκεφάλου εμφανίζεται να είναι ο αρχικός ένοχος.
διαβάστε το άρθρο
|