Η ανησυχία, αφ' ενός, είναι γενικότερη και σύνθετη. Θεωρείται σε αναμονή για τον κίνδυνο, και συνδέεται με τη δυνατότητα να προβλέψει, να προετοιμαστεί για, και να προσαρμοστεί στην αλλαγή. Συχνά, διαρκεί έναν μακροπρόθεσμο, και η αιτία της παραμένει λάθος καθορισμένη. Παραδείγματος χάριν, κάποιος δύσκολος για τη δημόσια ομιλία μπορεί να δοκιμάσει μια συμπίεση στο στομάχι για τις ημέρες πριν από μια σχεδιασμένη συζήτηση.

Ενώ και ο φόβος και η ανησυχία μπορούν να προκαλέσουν μια απάντηση διέγερσης, τα άλλα αποτελέσματά τους αποκλίνουν. Ο πολύ έντονος φόβος χρησιμεύει μερικές φορές «να παγώσει» το σώμα για να το προστατεύσει από τη ζημιά, αναγκάζοντας ελάχιστη ή καμία αλλαγή στο ποσοστό καρδιών και εμποδίζοντας την ώθηση για να κινηθεί. Στην ανησυχία, οι φυσικές αλλαγές που προκαλούνται από τη διέγερση οδηγούν σε ένα δεύτερο στάδιο που χαρακτηρίζεται από τα σκεπτόμενα σχέδια όπως η ανησυχία, φόβος, και διανοητικός επαναλαμβάνει να ανησυχία-ξυπνήσει τα γεγονότα.

Εφ' όσον υπάρχει ένας καλός λόγος για το φόβο ή την ανησυχία, και δεν παρεμποδίζει τη δυνατότητα να εργαστεί, να παίξει, και να κοινωνικοποιήσει, δεν θεωρείται πρόβλημα. Αλλά όταν η ανησυχία διαρκεί επάνω μια δική της ζωή και αρχίζει να αναστατώνει τις καθημερινές δραστηριότητες, η κατάσταση δεν είναι πλέον κανονική. Μια γνήσια συναισθηματική αναταραχή είναι τώρα στην εργασία... και είναι χρόνος να δει ένας γιατρός.

Οι αποτελεσματικές επεξεργασίες για τις αναταραχές ανησυχίας είναι διαθέσιμες, και η έρευνα παράγει τη νέα, βελτιωμένη θεραπεία που μπορεί να βοηθήσει τους περισσότερους ανθρώπους με τις αναταραχές ανησυχίας να οδηγήσουν τις παραγωγικές, εκπληρώνοντας ζωές. Εάν σκέφτεστε έχετε μια αναταραχή ανησυχίας, πρέπει να αναζητήσετε τις πληροφορίες και την επεξεργασία.

Χρησιμοποιώντας τις τεχνολογίες εγκεφαλικής απεικόνισης και τις νευροχημικές τεχνικές, οι επιστήμονες διαπιστώνουν ότι ένα δίκτυο των αλληλεπιδρώντας δομών είναι αρμόδιο για αυτές τις συγκινήσεις. Κέντρα πολύ ερευνητικοου στη αμυγδαλή εγκεφάλου, μια αμύγδαλο-διαμορφωμένη δομή βαθιά μέσα στον εγκέφαλο. Η αμυγδαλή εγκεφάλου θεωρείται για να χρησιμεύσει ως μια πλήμνη επικοινωνιών μεταξύ των μερών του εγκεφάλου εισερχόμενα αισθητήρια σήματα εκείνης της διαδικασίας και των μερών που τα ερμηνεύουν. Μπορεί να επισημάνει ότι μια απειλή είναι παρούσα, και προκαλεί μια απάντηση ή μια ανησυχία φόβου. Φαίνεται ότι οι συναισθηματικές μνήμες που αποθηκεύονται στο κεντρικό μέρος της αμυγδαλής εγκεφάλου μπορούν να διαδραματίσουν έναν ρόλο στις αναταραχές που περιλαμβάνουν τους πολύ ευδιάκριτους φόβους, όπως τις φοβίες, ενώ τα διαφορετικά μέρη μπορούν να περιληφθούν με άλλες μορφές ανησυχίας.

Με την εκμάθηση περισσότερων για τα στοιχεία κυκλώματος εγκεφάλου που περιλαμβάνονται στο φόβο και την ανησυχία, οι επιστήμονες μπορούν να είναι σε θέση να επινοήσουν τις νέες και πιό συγκεκριμένες επεξεργασίες για τις αναταραχές ανησυχίας. Παραδείγματος χάριν, someday μπορεί να είναι δυνατό να αυξηθεί η επιρροή των μερών σκέψης του εγκεφάλου στη αμυγδαλή εγκεφάλου, τοποθετώντας κατά συνέπεια την απάντηση φόβου και ανησυχίας υπό συνειδητό έλεγχο.

Επιπλέον, με τα νέα συμπεράσματα για το neurogenesis (γέννηση των νέων κυττάρων εγκεφάλου) καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής, ίσως μια μέθοδος θα βρεθεί για να υποκινεί την αύξηση των νέων νευρώνων στον ιππόκαμπο στους ανθρώπους με την μετα-τραυματική αναταραχή πίεσης.

Οι επιστήμονες πραγματοποιούν επίσης τις κλινικές δοκιμές για να βρούν τους αποτελεσματικότερους τρόπους τις αναταραχές ανησυχίας. Παραδείγματος χάριν, μια δοκιμή εξετάζει πόσο καλά το φάρμακο και τη συμπεριφοριστική εργασία θεραπείας μαζί και χωριστά στη θεραπεία της ψυχαναγκαστικής αναταραχής. Μια άλλη δοκιμή αξιολογεί την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα των επεξεργασιών φαρμάκων για τις αναταραχές ανησυχίας στα παιδιά και τους εφήβους με την ομο-εμφανιμένος αναταραχή υπερδραστηριότητας διάσπασης της προσοχής. Για περισσότερες πληροφορίες για τις κλινικές δοκιμές, παραδείγματος χάριν η εθνική βιβλιοθήκη της βάσης δεδομένων κλινικών δοκιμών της ιατρικής.

Αν και οι αναταραχές ανησυχίας λαμβάνουν διάφορες ευδιάκριτες μορφές, ορισμένα γενικά συμπτώματα τείνουν να εμφανιστούν σε όλα τους. Κατά συζήτηση του όρου τους, την άνθρωποι με τις αναταραχές ανησυχίας εκθέτουν συχνά τα εξής: - κρύα/υγρά χέρια - διάρροια - ίλιγγος - ξηρό στόμα - γρήγορος σφυγμός - κούραση - jitteriness - κομμάτι στο λαιμό - πόνοι μυών - μούδιασμα/τσούξιμο των χεριών, των ποδιών, ή άλλου μέρους σωμάτων - συναγωνιμένος ή σφυροκοπώντας καρδιά - γρήγορη αναπνοή - shakiness - που ιδρώνει - ένταση - που τρέμει - στομάχι

Η σφραγίδα αυτού του προβλήματος είναι χρόνιες ανησυχία και ένταση χωρίς την προφανή αιτία. Οι άνθρωποι που πάσχουν από τις γενικευμένες αναταραχές ανησυχίας μπορούν να ανησυχήσουν υπερβολικά για την υγεία, τα χρήματα, την οικογένεια, ή την εργασία, προσδοκώντας συχνά την καταστροφή. Αν και γνωρίζουν συνήθως ότι η ανησυχία τους είναι εντονότερη από απαραίτητη, δεν μπορούν να φανούν να την αφήνουν να πάει. Η σταθερή ανησυχία συμβάλλει στον ύπνο και τη χαλάρωση προβλήματος. Οι άνθρωποι με τις αναταραχές ανησυχίας μπορούν να τρομάξουν εύκολα και να έχουν να συγκεντρωθούν προβλήματος. Η γενικευμένη αναταραχή ανησυχίας οδηγεί συχνά στην κατάθλιψη.

Τα φυσικά συμπτώματα αυτής της αναταραχής περιλαμβάνουν: δόνηση, σύσπαση, ένταση μυών, πονοκέφαλοι, οξυθυμία, ιδρώτας, ναυτία, καυτές λάμψεις, ζαλάδα, και αναπνοή δυσκολίας. GAD εντοπίζεται όταν ψυχολογικά και φυσικά συμπτώματα της ανησυχίας τελευταία ένας περισσότερο από μήνας και δεν συνοδεύεται από τα συμπτώματα άλλων αναταραχών ανησυχίας.

Τα συμπτώματα αυτής της αναταραχής είναι συχνά ήπια, και δεν παρεμποδίζουν την εργασία ή τις κοινωνικές καταστάσεις. Εάν τα συμπτώματα είναι αυστηρά, εντούτοις, μπορούν να αναστατώσουν τις καθημερινές δραστηριότητες. Επειδή οι άνθρωποι με τη γενικευμένη αναταραχή ανησυχίας έχουν συχνά μια άλλη φυσική ή συναισθηματική αναταραχή, όπως η κατάθλιψη, έχει υπάρξει μεγάλη μαθημένη συζήτηση ως προς το εάν η αναταραχή ανησυχίας υπάρχει από μόνη της. Αλλά οι πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι πραγματικά υπάρχει μια τέτοια αναταραχή, και ότι μπορεί να ενισχυθεί από τη διάγνωση και τη θεραπεία. Τα συμπτώματα της γενικευμένης αναταραχής ανησυχίας αρχίζουν συνήθως στη νεολαία και μπορούν να πάνε μη επεξεργασμένα για δεκαετίες. Εντούτοις, τείνουν να μικρύνουν με την ηλικία. Μια μελέτη διαπίστωσε ότι μόνο 3 τοις εκατό των περιπτώσεων της γενικευμένης αναταραχής ανησυχίας άρχισαν σε εκείνα τα 65 και. Το πρόβλημα είναι πιό κοινό μεταξύ των γυναικών από τους άνδρες και τρέχει συχνά στις οικογένειες.

Εάν εσύ, ή κάποιος που ξέρετε, έχει τα συμπτώματα της ανησυχίας, μια επίσκεψη στον οικογενειακό παθολόγο είναι συνήθως η καλύτερη θέση για να αρχίσει. Ένας παθολόγος μπορεί να βοηθήσει να καθορίσει εάν τα συμπτώματα οφείλονται σε μια αναταραχή ανησυχίας, κάποια άλλη φυσική κατάσταση, ή και σοι δύο. Συχνά, το επόμενο βήμα να πάρει τη θεραπεία για μια αναταραχή ανησυχίας είναι παραπομπή σε έναν διανοητικό προσφέροντα ιατρικές υπηρεσίες.

Θυμηθείτε, εν τούτοις, ότι όταν βρίσκετε έναν επαγγελματία υγειονομικής περίθαλψης ότι ικανοποιείτε με, δύο από σας λειτουργούν μαζί ομαδικά. Μαζί θα είστε σε θέση να αναπτύξετε ένα σχέδιο για να μεταχειριστείτε την αναταραχή ανησυχίας σας που μπορεί να περιλάβει την γνωστικός-συμπεριφοριστική ή άλλη συζήτησης θεραπεία φαρμάκων, ή και οι δύο, ανάλογα με την περίπτωση.

Μπορείτε να ανησυχήσετε για την πληρωμή για την επεξεργασία για μια αναταραχή ανησυχίας. Εάν ανήκετε σε μια οργάνωση συντήρησης υγείας ή έχετε κάποιο άλλο είδος ασφάλειας υγείας, οι δαπάνες της επεξεργασίας σας μπορούν πλήρως ή μερικώς να καλυφθούν. Υπάρχουν επίσης δημόσια κέντρα διανοητικής υγείας ότι άνθρωποι δαπανών σύμφωνα με πόσος είναι σε θέση να πληρώσουν. Εάν είστε στη δημόσια βοήθεια, μπορείτε να είστε σε θέση να πάρετε την προσοχή μέσω του σχεδίου κρατικού Medicaid σας.

Οι διοικητικές τεχνικές και η περισυλλογή πίεσης μπορούν να σας βοηθήσουν για να ηρεμηθούν και να ενισχύσουν τα αποτελέσματα της θεραπείας, αν και δεν υπάρχουν μέχρι τώρα κανένα επιστημονικό στοιχείο για να υποστηριχθεί η αξία αυτών των προσεγγίσεων «wellness» στην αποκατάσταση από τις αναταραχές ανησυχίας. Υπάρχουν προκαταρκτικά στοιχεία ότι η αεροβική άσκηση μπορεί να είναι σημαντική, και είναι γνωστό ότι η καφεΐνη, τα παράνομα φάρμακα, και ακόμη και μερικά εξωχρηματιστηριακά κρύα φάρμακα μπορούν να επιδεινώσουν τα συμπτώματα μιας αναταραχής ανησυχίας. Έλεγχος με τον παθολόγο ή το φαρμακοποιό σας πρίν παίρνει οποιαδήποτε πρόσθετα φάρμακα.

Οι περισσότεροι άνθρωποι με την κατάθλιψη μπορούν να πάρουν τη βοήθεια από την επεξεργασία. Για τους περισσότερους ανθρώπους, που επισημαίνουν την κατάθλιψη πρόωρη και που παίρνουν την η αντιμετωπισμένη δύναμη περιορίζει σε πόσο μακρύς και πόσο σοβαρή η κατάθλιψη είναι. Οι πιό κοινές θεραπείες είναι καταπραϋντικά φάρμακα, θεραπεία «συζήτησης», ή ένας συνδυασμός και τα δύο. Εσείς και ο γιατρός σας μπορείτε να εργαστείτε μαζί για να αποφασίσετε σχετικά με τη σωστή επεξεργασία κατάθλιψης για σας.

Η ασυγκράτητη ανησυχία μπορεί να οδηγήσει σε οποιεσδήποτε από διάφορες συναισθηματικές αναταραχές, όλες που χαρακτηρίζονται από μια δυσάρεστη και συντριπτική διανοητική ένταση χωρίς την προφανή ευπροσδιόριστη αιτία. Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι με τις αναταραχές ανησυχίας γνωρίζουν απολύτως ότι οι σκέψεις και η συμπεριφορά τους είναι παράλογες και ακατάλληλες, αυτή η διορατικότητα δεν τους δίνει καμία βοήθεια στον έλεγχο των συμπτωμάτων τους.

Σημαντική κατάθλιψη, το είδος κατάθλιψης που θα ωφεληθεί πιθανότατα από την επεξεργασία με τα φάρμακα, είναι περισσότερο από ακριβώς «τα μπλε.«Είναι ένας όρος που διαρκεί 2 εβδομάδες ή περισσότερο, και παρεμποδίζει τη δυνατότητα ενός προσώπου να συνεχίσει τους καθημερινούς στόχους και να απολαύσει τις δραστηριότητες που έφεραν προηγουμένως την ευχαρίστηση. Η κατάθλιψη συνδέεται με την ανώμαλη λειτουργία του εγκεφάλου. Μια αλληλεπίδραση μεταξύ της γενετικών τάσης και της ιστορίας ζωής εμφανίζεται να καθορίζει την πιθανότητα ενός προσώπου που πιέζεται. Τα επεισόδια της κατάθλιψης μπορούν να προκληθούν από την πίεση, τα δύσκολα γεγονότα ζωής, τις παρενέργειες των φαρμάκων, ή την απόσυρση φαρμάκων/ουσιών, ή ακόμα και τις προερχόμενες από ιό μολύνσεις που μπορούν να έχουν επιπτώσεις στον εγκέφαλο.

Αν και υπάρχουν πολυάριθμες χημικές ουσίες που εκτελούν τις ζωτικής σημασίας λειτουργίες μέσα στον εγκέφαλο, τρεις βασικές χημικές ουσίες, ή οι νευροδιαβιβαστές, φαίνονται οι κρισιμότεροι στη ρύθμιση αυτής της διαδικασίας και τη διατήρηση της ισορροπίας: σεροτονίνη, η οποία συσχετίζεται με την ανησυχία, την κατάθλιψη, και την επιθετικότητα ντοπαμίνη, η οποία έχει επιπτώσεις στην αντίληψη πραγματικότητας και την ευχάριστη εμπειρία και norepinephrine, το οποίο έχει επιπτώσεις στην προσοχή, τη συγκέντρωση, και τη διάθεση.

Το φάρμακο είναι το χρησιμότερο όταν υπάρχει σαφής αναταραχή ή, μερικές φορές, ένα συγκεκριμένο σύμπτωμα στόχων για ένα ιδιαίτερο φάρμακο. Συνήθως, ένα σημείο σχεδίων των συμπτωμάτων σε μια συγκεκριμένη χημική δυσαναλογία. Όποτε μια δυσαναλογία εμφανίζεται εμφανής μέσω της διαταραγμένης συμπεριφοράς ενός προσώπου και του συναισθηματικού κράτους, κέντρα φαρμάκων στην τροποποίηση της δύναμης του σήματος ή την αναπροσαρμογή της ισορροπίας μεταξύ τους.

Οι αποτελεσματικές επεξεργασίες για κάθε μια από τις αναταραχές ανησυχίας έχουν αναπτυχθεί μέσω της έρευνας. Γενικά, δύο τύποι επεξεργασιών είναι διαθέσιμοι για μια αναταραχή � ανησυχίας - φάρμακο και συγκεκριμένοι τύποι ψυχοθεραπειών (μερικές φορές αποκαλούμενων «θεραπεία συζήτησης»). Και οι δύο προσεγγίσεις μπορούν να είναι αποτελεσματικές για τις περισσότερες αναταραχές. Η επιλογή του ενός ή άλλη, ή και οι δύο, εξαρτώνται από την προτίμηση του ασθενή και του γιατρού, και επίσης από την ιδιαίτερη αναταραχή ανησυχίας. Παραδείγματος χάριν, μόνο η ψυχοθεραπεία έχει βρεθεί αποτελεσματική για τις συγκεκριμένες φοβίες. Κατά επιλογή ενός θεράποντος, την πρέπει να ανακαλύψετε εάν τα φάρμακα θα είναι διαθέσιμα εάν είναι απαραίτητο.

Εάν έχετε θεραπευθεί προηγουμένως για μια αναταραχή ανησυχίας, προετοιμάζεται για να πει στο γιατρό ποια επεξεργασία δοκιμάσατε. Εάν ήταν ένα φάρμακο, ποια ήταν η δόση, ήταν αυτό αυξήθηκε βαθμιαία, και πόσο μακρύς τον πήρατε; Εάν είχατε την ψυχοθεραπεία, ποιο είδος ήταν, και πόσο συχνά παρευρεθήκατε στις συνόδους; Συχνά συμβαίνει να θεωρούν οι άνθρωποι ότι «έχουν αποτύχει» στην επεξεργασία, ή να τους αποτυγχάνει η επεξεργασία, όταν στην πραγματικότητα δεν δόθηκε ποτέ μια επαρκή δοκιμή.

Οι εμπειρογνώμονες πρέπει να συμφωνήσουν ακόμα σχετικά με την πρωταρχική αιτία των αναταραχών ανησυχίας. Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι παραδέχονται ότι διάφοροι παράγοντες μπορούν να είναι στην εργασία σε κάθε περίπτωση.

Η βιοχημική θεωρία προτείνει ότι οι βιολογικές δυσαναλογίες, ίσως μεταξύ των νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο, μπορούν να είναι η αρχική αιτία των αναταραχών ανησυχίας. Πράγματι, σε μια μελέτη οι ερευνητές ήταν σε θέση να προκαλέσουν μια επίθεση πανικού σε μερικούς ανθρώπους απλά με να εμποτίσουν ορισμένες χημικές ουσίες. Πολλοί επιστήμονες που συμμετέχουν στην έρευνα ανησυχίας τώρα υποστηρίζουν ότι οι διορθώνοντας βιοχημικές δυσαναλογίες με το φάρμακο πρέπει να είναι ο πρώτος στόχος της επεξεργασίας. Άλλες μελέτες προτείνουν ότι οι βιοχημικές αλλαγές μπορούν επίσης να επιτευχθούν μέσω των ψυχολογικών και συμπεριφοριστικών αλλαγών που παράγονται από την ψυχοθεραπεία.

Ανησυχία απόψεων θεωρίας εκμάθησης ως μαθημένη συμπεριφορά που μπορεί να ξεμαθευτεί. Αυτή η θεωρία πρου4ποθέτει ότι η ανησυχία ενός προσώπου μπορεί να μειωθεί με διαρκώς να αντιμετωπίσει τη φοβισμένο κατάσταση ή το αντικείμενο. Και μερικοί άνθρωποι, στην πραγματικότητα, αλλάζουν τη σκέψη τους και δοκιμάζουν τη σημαντική ανακούφιση χωρίς οποιοδήποτε φάρμακο.

Τα φάρμακα συνταγών και εκείνοι που αγοράζονται πέρα από το μετρητή μπορούν επίσης να προκαλέσουν τα συμπτώματα ανησυχίας. Τα κρύα φάρμακα, τα χάπια διατροφής, τα αντισπασμωδικά φάρμακα, τα τονωτικά, digitalis, τα συμπληρώματα θυροειδή, και, παράδοξα, τα αντικαταθλιπτικά χάπια που δίνονται για να μειώσουν τον πανικό όλοι μπορούν να προκαλέσουν την ανησυχία. Διακόπτοντας ποικίλα φάρμακα, συμπεριλαμβανομένων των ηρεμιστικών, τα χάπια ύπνου, και ορισμένα φάρμακα αίμα-πίεσης μπορούν να οδηγήσουν στα συμπτώματα απόσυρσης που περιλαμβάνουν συχνά την ανησυχία.

Το οινόπνευμα είναι ένα γνωστό ακόμα με συνέπεια η αιτία της ανησυχίας. Και η υπερβολική κατανάλωση οινοπνεύματος και η απόσυρση από τον μπορούν να οδηγήσουν στην ανησυχία. Το πρόβλημα πηγαίνει συχνά παραγνωρισμένο επειδή την οι άνθρωποι μπορούν να ελαχιστοποιήσουν ή να παραλείψουν την εισαγωγή οινοπνεύματός τους κατά ομιλία με το γιατρό, και γιατροί μπορεί να παραμελήσει να ρωτήσει. Κατά τρόπο ενδιαφέροντα, το οινόπνευμα δεν εμφανίζεται να αυξάνει τον κίνδυνο αναταραχών ανησυχίας στην πιό πρόσφατη ζωή.

Εξήγηση καθορισμού

Αναταραχές ανησυχίας

• Οποιεσδήποτε από τις διάφορες αναταραχές στις οποίες η ανησυχία είναι είτε η αρχική διαταραχή είτε είναι το αποτέλεσμα της αντιμετώπισης μιας φοβισμένου κατάστασης είτε ενός αντικειμένου περιλαμβάνουν την ψυχαναγκαστική αναταραχή και τη posttraumatic αναταραχή πίεσης.

Αναταραχή ανησυχίας

• Μια ψυχιατρική διαταραχή που περιλαμβάνει την παρουσία ανησυχίας που είναι τόσο έντονη ή τόσο συχνά παρούσα που προκαλεί τη δυσκολία ή τον κίνδυνο για το άτομο.

Ανησυχία

• Μια κατάσταση της ανησυχίας και της ανησυχίας, όπως για τις μελλοντικές αβεβαιότητες.


• Ανησυχία ή ένταση σε απάντηση στην πραγματική ή φαντασμένη πίεση, τον κίνδυνο, ή τις φοβησμένες καταστάσεις. Οι φυσικές αντιδράσεις όπως ο γρήγορος σφυγμός, ο ιδρώτας, η δόνηση, η κούραση, και η αδυναμία μπορούν να συνοδεύσουν την ανησυχία.

Φόβος

• Ο φόβος είναι ένα δυσάρεστο συναίσθημα του αντιληπτού κινδύνου ή του κινδύνου, εάν είναι πραγματικός ή φαντασμένος.

διανοητική υγεία

• Μια κατάσταση της συναισθηματικής και ψυχολογικής ευημερίας στην οποία ένα άτομο είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει τις γνωστικές και συναισθηματικές ικανότητές του/της, να λειτουργήσει στην κοινωνία, και να ικανοποιήσει τις συνηθισμένες απαιτήσεις της καθημερινής ζωής.


• η ψυχολογική κατάσταση κάποιου που λειτουργεί σε ικανοποιητικό επίπεδο συναισθηματικής και συμπεριφοριστικής ρύθμισης.

κατάθλιψη

• στην ψυχιατρική, ένα σύμπτωμα της αναταραχής διάθεσης που χαρακτηρίζονται από τα έντονα συναισθήματα της απώλειας, τη θλίψη, την απόγνωση, την αποτυχία, και την απόρριψη.

πίεση

• Μια κατάσταση της ακραίας δυσκολίας, της πίεσης, ή της πίεσης.


• Μια φυσική και ψυχολογική απάντηση που προκύπτει από την έκθεση σε μια απαίτηση ή μια πίεση.

European plastic surgery clinic