Στυτική δυσλειτουργία

Οι φυσικοί παράγοντες περιλαμβάνουν τα φάρμακα (οινόπνευμα, νικοτίνη, ναρκωτικά, τονωτικά, antihypertensives, antihistamines, και μερικά psychotherapeutic ναρκωτικά) τραυματισμοί έναντι της πλάτης, προβλήματα με έναν διευρυμένο προστατικό αδένα, προβλήματα με τον ανεφοδιασμό αίματος, ζημία νεύρων (όπως στους τραυματισμούς νωτιαίου μυελού) ή ασθένεια (διαβητική νευροπάθεια, πολλαπλάσια σκλήρυνση, όγκοι, και, σπάνια, τριτογενής σύφιλη) αποτυχία των διάφορων συστημάτων οργάνων (όπως η καρδιά και οι πνεύμονες) ενδοκρινείς αναταραχές (προβλήματα θυροειδή, βλεννογόνων, ή επινεφρίδιων αδένων) ορμονικές ανεπάρκειες (χαμηλά τεστοστερόνη, οιστρογόνο, ή ανδρόγυνα) και μερικές ατέλειες γέννησης.

Οι σεξουαλικές αναταραχές διέγερσης ήταν γνωστές προηγουμένως ως frigidity στις γυναίκες και ανικανότητα στους άνδρες, αν και αυτές έχουν αντικατασταθεί τώρα με τους λιγότερους judgmental όρους. Η ανικανότητα είναι τώρα γνωστή ως στυτική δυσλειτουργία, και frigidity έχει αντικατασταθεί με διάφορους όρους περιγράφοντας τα συγκεκριμένα προβλήματα με, παραδείγματος χάριν, την επιθυμία ή τη διέγερση.

Μια πρόσφατη μελέτη υπολογίζει ότι 30 εκατομμύριο άτομα πάσχουν από τους διάφορους βαθμούς στυτικής δυσλειτουργίας. Αυτό μπορεί να κυμανθεί από ήπιο ως αυστηρό. Είναι σαφώς ένα ηλικιακό φαινόμενο με την επικράτηση της στυτικής δυσλειτουργίας που αυξάνεται σημαντικά με την ηλικία. Εκπληκτικά, ώσπου να φθάνουν τα άτομα σε 40, 5% τους είναι απολύτως ανίσχυρα ποτέ επιτυγχάνοντας μια ανέγερση αρκετά άκαμπτη για τη διείσδυση. Περίπου 15% έχουν τα σημαντικά προβλήματα που επιτυγχάνουν ή που διατηρούν μια ανέγερση.

Τα ψυχολογικά ζητήματα όπως η κατάθλιψη, η ανησυχία, η ενοχή ή ο φόβος μπορούν μερικές φορές να προκαλέσουν τα σεξουαλικά προβλήματα. Συγχρόνως, αυτοί οι παράγοντες ήταν πιθανά η σημαντικότερη αιτία της στυτικής δυσλειτουργίας. Οι γιατροί τώρα ξέρουν ότι οι φυσικοί παράγοντες είναι παρόντες στα περισσότερα άτομα με τη στυτική δυσλειτουργία. Εντούτοις, ανησυχία αμηχανίας ή η «απόδοσης» μπορεί να καταστήσει ένα φυσικό πρόβλημα χειρότερο. Η στυτική δυσλειτουργία που προκαλείται μόνο από τις ψυχολογικές αιτίες βρίσκεται ο συνηθέστερα στους νεαρούς άνδρες.

διαβάστε περισσότερων...

Η ρίζα κατανάλωσης ίσως ανησυχίας μας

Η ανησυχία, αφ' ενός, είναι γενικότερη και σύνθετη. Θεωρείται σε αναμονή για τον κίνδυνο, και συνδέεται με τη δυνατότητα να προβλέψει, να προετοιμαστεί για, και να προσαρμοστεί στην αλλαγή. Συχνά, διαρκεί έναν μακροπρόθεσμο, και η αιτία της παραμένει λάθος καθορισμένη. Παραδείγματος χάριν, κάποιος δύσκολος για τη δημόσια ομιλία μπορεί να δοκιμάσει μια συμπίεση στο στομάχι για τις ημέρες πριν από μια σχεδιασμένη συζήτηση.

Τα συμπτώματα αυτής της αναταραχής είναι συχνά ήπια, και δεν παρεμποδίζουν την εργασία ή τις κοινωνικές καταστάσεις. Εάν τα συμπτώματα είναι αυστηρά, εντούτοις, μπορούν να αναστατώσουν τις καθημερινές δραστηριότητες. Επειδή οι άνθρωποι με τη γενικευμένη αναταραχή ανησυχίας έχουν συχνά μια άλλη φυσική ή συναισθηματική αναταραχή, όπως η κατάθλιψη, έχει υπάρξει μεγάλη μαθημένη συζήτηση ως προς το εάν η αναταραχή ανησυχίας υπάρχει από μόνη της. Αλλά οι πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι πραγματικά υπάρχει μια τέτοια αναταραχή, και ότι μπορεί να ενισχυθεί από τη διάγνωση και τη θεραπεία. Τα συμπτώματα της γενικευμένης αναταραχής ανησυχίας αρχίζουν συνήθως στη νεολαία και μπορούν να πάνε μη επεξεργασμένα για δεκαετίες. Εντούτοις, τείνουν να μικρύνουν με την ηλικία. Μια μελέτη διαπίστωσε ότι μόνο 3 τοις εκατό των περιπτώσεων της γενικευμένης αναταραχής ανησυχίας άρχισαν σε εκείνα τα 65 και. Το πρόβλημα είναι πιό κοινό μεταξύ των γυναικών από τους άνδρες και τρέχει συχνά στις οικογένειες.

Οι αποτελεσματικές επεξεργασίες για κάθε μια από τις αναταραχές ανησυχίας έχουν αναπτυχθεί μέσω της έρευνας. Γενικά, δύο τύποι επεξεργασιών είναι διαθέσιμοι για μια αναταραχή � ανησυχίας - φάρμακο και συγκεκριμένοι τύποι ψυχοθεραπειών (μερικές φορές αποκαλούμενων «θεραπεία συζήτησης»). Και οι δύο προσεγγίσεις μπορούν να είναι αποτελεσματικές για τις περισσότερες αναταραχές. Η επιλογή του ενός ή άλλη, ή και οι δύο, εξαρτώνται από την προτίμηση του ασθενή και του γιατρού, και επίσης από την ιδιαίτερη αναταραχή ανησυχίας. Παραδείγματος χάριν, μόνο η ψυχοθεραπεία έχει βρεθεί αποτελεσματική για τις συγκεκριμένες φοβίες. Κατά επιλογή ενός θεράποντος, την πρέπει να ανακαλύψετε εάν τα φάρμακα θα είναι διαθέσιμα εάν είναι απαραίτητο.

διαβάστε περισσότερων...

Κατανόηση της εμμηνόπαυσης

Μερικές γυναίκες δεν έχουν οποιαδήποτε συμπτώματα κατά τη διάρκεια της εμμηνόπαυσης ή έχουν μόνο μερικά συμπτώματα. Άλλοι αναπτύσσουν τη διατάραξη και ακόμη και τα αυστηρά, βλαβερά συμπτώματα. Οι μελέτες των γυναικών σε όλο τον κόσμο προτείνουν ότι οι διαφορές στον τρόπο ζωής, τη διατροφή και τη δραστηριότητα μπορούν να διαδραματίσουν έναν ρόλο στη δριμύτητα και ο τύπος γυναικών συμπτωμάτων έχει κατά τη διάρκεια της εμμηνόπαυσης. Τα συμπτώματα μπορούν να παρατηρηθούν για αρκετούς μήνες στα έτη πριν από την τελευταία εμμηνορροϊκή περίοδο και μπορούν να συνεχιστούν για αρκετά έτη κατόπιν.

Μια γυναίκα μπορεί να έχει τις ανώμαλες περιόδους γιατί αρκετοί μήνες στα έτη πριν από τις περιόδους της σταματούν τελικά. Οποιαδήποτε κολπική αιμορραγία που αναπτύσσεται μετά από ένα έτος καμίας περιόδου είναι ανώμαλη και πρέπει να αξιολογηθεί από έναν γιατρό.

Κατά την διάρκεια της εμμηνόπαυσης, οι γιατροί συστήνουν συχνά μια μέτρηση πυκνότητας κόκκαλων. Το αποτέλεσμα της δοκιμής μερικές φορές θα ανιχνεύσει την πρόωρη οστεοπόρωση. Συχνότερα το αποτέλεσμα χρησιμοποιείται ως βασική γραμμή για να συγκρίνει το ποσοστό απώλειας κόκκαλων στο μέλλον.

Το Gabapentin (Neurontin) συγκρατημένα αποτελεσματικό στη μεταχείρηση των καυτών λάμψεων. Η κύρια παρενέργεια του Gabapentin είναι υπνηλία. Η λήψη του στην ώρα για ύπνο μπορεί να βοηθήσει να βελτιώσει τον ύπνο μειώνοντας τις καυτές λάμψεις.

Η έρευνα προτείνει τα συμπτώματα ότι PMS προκύπτουν συχνότερα στις γυναίκες με τα υψηλά επίπεδα του οιστρογόνου αίματος έναντι της προγεστερόνης. PMS θα μπορούσε ενδεχομένως να αναφερθεί ως δηλητηρίαση οιστρογόνου. Εντούτοις, υπάρχουν διάφοροι φυσικοί τρόποι να εξεταστεί μια τέτοια δυσαναλογία και να αποτραπούν και να υπερνικηθούν τα συμπτώματα PMS.

Μια ανεπάρκεια της προγεστερόνης μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα του προεμμηνορροϊκού συνδρόμου (PMS) και των menopausal ταλαιπωριών, και μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο οστεοπόρωσης.

διαβάστε περισσότερων...