Οι μελέτες έχουν δείξει ότι η πίεση είναι ο αρχικός παράγοντας σε πάνω από 75% όλων των ασθενειών που αντιμετωπίζονται ιατρικά σήμερα.

Εθνικό ίδρυμα διανοητικής υγείας

Ο φόβος και η ανησυχία είναι ένα κανονικό μέρος � ακόμη και ουσιαστικό � της ζωής. Μας προετοιμάζουν για τον κίνδυνο, που δημιουργεί τις φυσιολογικές αλλαγές που επιτρέπουν σε μας για να αποκριθούν αποτελεσματικά σε μια απειλή. Ο φόβος είναι πολύ απλός. Προκύπτει σε απάντηση στον άμεσο κίνδυνο, έτσι είναι συνήθως απροσδόκητο, πολύ έντονο, και περιορισμένος στην κατάσταση προκείμενη. Η απάντησή σας στο φόβο, όπως το άλμα από την πορεία ενός επικείμενου αυτοκινήτου, επιλύει γρήγορα την κατάσταση.

Και ο φόβος και η ανησυχία στέλνουν τα σήματα μέσω του σώματος που προετοιμάζουν όλα τα συστήματα για τον πιθανό κίνδυνο. Οι ορμόνες, όπως η αδρεναλίνη και catecholamine, απελευθερώνονται σε αυτό που είναι γνωστό ως απάντηση «πάλης ή πτήσης». Η ξαφνική αύξηση στα επίπεδα ορμονών επιταχύνει την καρδιά και αυξάνει το ποσό του άντλησης του αίματος. Συγχρόνως, οι μυ'ες σφίγγουν, αυξάνοντας τη δυνατότητα του ατόμου να παλεψει ή να φύγει από τον κίνδυνο. Η ένταση αυτών των φυσιολογικών απαντήσεων ποικίλλει σύμφωνα με τη σοβαρότητα του γεγονότος ή σκέφτηκε ότι προκαλεσμένος τη συγκίνηση, τη δύναμη του φόβου ή της ανησυχίας του ατόμου, και προηγούμενων γενετικού makeup του/της το εμπειρίας και.

Οι αποτελεσματικές επεξεργασίες για τις αναταραχές ανησυχίας είναι διαθέσιμες, και η έρευνα παράγει τη νέα, βελτιωμένη θεραπεία που μπορεί να βοηθήσει τους περισσότερους ανθρώπους με τις αναταραχές ανησυχίας να οδηγήσουν τις παραγωγικές, εκπληρώνοντας ζωές. Εάν σκέφτεστε έχετε μια αναταραχή ανησυχίας, πρέπει να αναζητήσετε τις πληροφορίες και την επεξεργασία.

Χιλιάδες επιστημονικές μελέτες κατά τη διάρκεια των προηγούμενων αρκετών ετών δείχνουν ότι η υψηλή πίεση αίματος, τα έλκη, οι πονοκέφαλοι ημικρανίας, τα κτυπήματα, ο αλκοολισμός, η κατάθλιψη, ο θυμός, η κούραση, ο εθισμός φαρμάκων και πολλές άλλες φυσικές καταστάσεις οφείλονται συχνά στα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα της πίεσης.

Οι ψυχίατροι ή άλλοι παθολόγοι μπορούν να ορίσουν τα φάρμακα για τις αναταραχές ανησυχίας. Αυτοί οι γιατροί συνεργάζονται συχνά στενά με τους ψυχολόγους, τους κοινωνικούς λειτουργούς, ή τους συμβούλους που παρέχουν την ψυχοθεραπεία. Αν και τα φάρμακα δεν θα θεραπεύσουν μια αναταραχή ανησυχίας, μπορούν να κρατήσουν τα συμπτώματα υπό έλεγχο και να επιτρέψουν σε σας για να οδηγήσουν μια κανονική, εκπληρώνοντας ζωή.

Δεν είναι εξ ολοκλήρου σαφές γιατί τα ψυχοτροπικά φάρμακα λειτουργούν ακόμα, φαίνεται ότι επανεγκαθιδρύουν την ισορροπία μέσα στη χημεία του εγκεφάλου. Η συμπεριφορά καθορίζεται μέσω των μηνυμάτων που διαβιβάζονται μέσα στον εγκέφαλο από ένα κύτταρο νεύρων σε άλλο μέσω των διάφορων χημικών ουσιών. Αυτές οι χημικές ουσίες καλούνται νευροδιαβιβαστές. Μέσω των εκατομμυρίων των κυττάρων νεύρων μέσα στον εγκέφαλο, οι χημικές ουσίες προκαλούν τις μνήμες, τα σχέδια ύπνου, τις αντιλήψεις, τα συναισθήματα, τις διαθέσεις και τις σκέψεις. Το ηλεκτρικό ρεύμα που φέρνει τα μηνύματα παραλαμβάνεται από τις άκρες νεύρων, αποκαλούμενες συνάψεις, οι οποίες απελευθερώνουν έπειτα το νευροδιαβιβαστή. Αυτές οι χημικές ουσίες, στη συνέχεια, διαδίδουν το μήνυμα με την υποκίνηση των επόμενων νεύρων στη γραμμή για να στείλουν στο ηλεκτρικό μήνυμα. Μόλις χρησιμοποιηθεί, η χημική ουσία νευροδιαβιβαστών επιστρέφεται και αποθηκεύεται στο τέλος νεύρων. Αυτή η διαδικασία ανακύκλωσης καλείται reuptake. Όταν αυτή η κάνοντας σήμα διαδικασία πηγαίνει askew, τα αποτελέσματα βλέπουνε στη συμπεριφορά ενός προσώπου και βιώνονται στις συγκινήσεις, τις αντιλήψεις, τις αισθήσεις, και τις ιδέες του.

Εάν εσύ, ή κάποιος που ξέρετε, έχει τα συμπτώματα της ανησυχίας, μια επίσκεψη στον οικογενειακό παθολόγο είναι συνήθως η καλύτερη θέση για να αρχίσει. Ένας παθολόγος μπορεί να βοηθήσει να καθορίσει εάν τα συμπτώματα οφείλονται σε μια αναταραχή ανησυχίας, κάποια άλλη φυσική κατάσταση, ή και σοι δύο. Συχνά, το επόμενο βήμα να πάρει τη θεραπεία για μια αναταραχή ανησυχίας είναι παραπομπή σε έναν διανοητικό προσφέροντα ιατρικές υπηρεσίες.

Οι ψυχολόγοι, οι κοινωνικοί λειτουργοί, και οι σύμβουλοι συνεργάζονται μερικές φορές στενά με έναν ψυχίατρο ή άλλο παθολόγο, οι οποίοι θα ορίσουν τα φάρμακα όταν απαιτούνται. Για μερικούς ανθρώπους, η θεραπεία ομάδας είναι ένα χρήσιμο μέρος της θεραπείας.

Όχι ο καθένας που είναι καταθλιπτικός έχει τα συμπτώματα όλης της κατάθλιψης, αλλά το καθένα που είναι καταθλιπτικό έχει τουλάχιστον μερικοί απ' αυτούς, συνυπάρχοντας, τις περισσότερες ημέρες. Η κατάθλιψη μπορεί να κυμανθεί στην ένταση από ήπιο σε αυστηρό. Η κατάθλιψη μπορεί να ομο-εμφανιστεί με άλλες ιατρικές αναταραχές όπως ο καρκίνος, οι καρδιακές παθήσεις, το κτύπημα, Parkinson η ασθένεια, η ασθένεια του Alzheimer, και ο διαβήτης. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η κατάθλιψη αγνοείται συχνά και δεν αντιμετωπίζεται. Εάν η κατάθλιψη αναγνωρίζεται και αντιμετωπίζεται, η ποιότητα ενός προσώπου της ζωής μπορεί να βελτιωθεί πολύ.

Τα φυσικά συμπτώματα αυτής της αναταραχής περιλαμβάνουν: δόνηση, σύσπαση, ένταση μυών, πονοκέφαλοι, οξυθυμία, ιδρώτας, ναυτία, καυτές λάμψεις, ζαλάδα, και αναπνοή δυσκολίας. GAD εντοπίζεται όταν ψυχολογικά και φυσικά συμπτώματα της ανησυχίας τελευταία ένας περισσότερο από μήνας και δεν συνοδεύεται από τα συμπτώματα άλλων αναταραχών ανησυχίας.

Τα συμπτώματα αυτής της αναταραχής είναι συχνά ήπια, και δεν παρεμποδίζουν την εργασία ή τις κοινωνικές καταστάσεις. Εάν τα συμπτώματα είναι αυστηρά, εντούτοις, μπορούν να αναστατώσουν τις καθημερινές δραστηριότητες. Επειδή οι άνθρωποι με τη γενικευμένη αναταραχή ανησυχίας έχουν συχνά μια άλλη φυσική ή συναισθηματική αναταραχή, όπως η κατάθλιψη, έχει υπάρξει μεγάλη μαθημένη συζήτηση ως προς το εάν η αναταραχή ανησυχίας υπάρχει από μόνη της. Αλλά οι πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι πραγματικά υπάρχει μια τέτοια αναταραχή, και ότι μπορεί να ενισχυθεί από τη διάγνωση και τη θεραπεία. Τα συμπτώματα της γενικευμένης αναταραχής ανησυχίας αρχίζουν συνήθως στη νεολαία και μπορούν να πάνε μη επεξεργασμένα για δεκαετίες. Εντούτοις, τείνουν να μικρύνουν με την ηλικία. Μια μελέτη διαπίστωσε ότι μόνο 3 τοις εκατό των περιπτώσεων της γενικευμένης αναταραχής ανησυχίας άρχισαν σε εκείνα τα 65 και. Το πρόβλημα είναι πιό κοινό μεταξύ των γυναικών από τους άνδρες και τρέχει συχνά στις οικογένειες.

Χρησιμοποιώντας τις τεχνολογίες εγκεφαλικής απεικόνισης και τις νευροχημικές τεχνικές, οι επιστήμονες διαπιστώνουν ότι ένα δίκτυο των αλληλεπιδρώντας δομών είναι αρμόδιο για αυτές τις συγκινήσεις. Κέντρα πολύ ερευνητικοου στη αμυγδαλή εγκεφάλου, μια αμύγδαλο-διαμορφωμένη δομή βαθιά μέσα στον εγκέφαλο. Η αμυγδαλή εγκεφάλου θεωρείται για να χρησιμεύσει ως μια πλήμνη επικοινωνιών μεταξύ των μερών του εγκεφάλου εισερχόμενα αισθητήρια σήματα εκείνης της διαδικασίας και των μερών που τα ερμηνεύουν. Μπορεί να επισημάνει ότι μια απειλή είναι παρούσα, και προκαλεί μια απάντηση ή μια ανησυχία φόβου. Φαίνεται ότι οι συναισθηματικές μνήμες που αποθηκεύονται στο κεντρικό μέρος της αμυγδαλής εγκεφάλου μπορούν να διαδραματίσουν έναν ρόλο στις αναταραχές που περιλαμβάνουν τους πολύ ευδιάκριτους φόβους, όπως τις φοβίες, ενώ τα διαφορετικά μέρη μπορούν να περιληφθούν με άλλες μορφές ανησυχίας.

Άλλη έρευνα εστιάζει στον ιππόκαμπο, μια άλλη δομή εγκεφάλου που είναι αρμόδια για να απειλήσει επεξεργασίας ή τα τραυματικά ερεθίσματα. Ο ιππόκαμπος διαδραματίζει έναν βασικό ρόλο στον εγκέφαλο με τη βοήθεια να κωδικοποιηθούν οι πληροφορίες στις μνήμες. Οι μελέτες έχουν δείξει ότι ο ιππόκαμπος εμφανίζεται να είναι μικρότερος στους ανθρώπους που έχουν υποβληθεί στην αυστηρή πίεση λόγω της κακοποίησης παιδιών ή του στρατιωτικού αγώνα. Αυτό το μειωμένο μέγεθος θα μπορούσε να βοηθήσει να εξηγήσει γιατί τα άτομα με PTSD έχουν τις αναδρομές στο παρελθόν, ελλείμματα στη ρητή μνήμη, και την τεμαχισμένη μνήμη για τις λεπτομέρειες του τραυματικού γεγονότος.

Με την εκμάθηση περισσότερων για τα στοιχεία κυκλώματος εγκεφάλου που περιλαμβάνονται στο φόβο και την ανησυχία, οι επιστήμονες μπορούν να είναι σε θέση να επινοήσουν τις νέες και πιό συγκεκριμένες επεξεργασίες για τις αναταραχές ανησυχίας. Παραδείγματος χάριν, someday μπορεί να είναι δυνατό να αυξηθεί η επιρροή των μερών σκέψης του εγκεφάλου στη αμυγδαλή εγκεφάλου, τοποθετώντας κατά συνέπεια την απάντηση φόβου και ανησυχίας υπό συνειδητό έλεγχο.

Επιπλέον, με τα νέα συμπεράσματα για το neurogenesis (γέννηση των νέων κυττάρων εγκεφάλου) καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής, ίσως μια μέθοδος θα βρεθεί για να υποκινεί την αύξηση των νέων νευρώνων στον ιππόκαμπο στους ανθρώπους με την μετα-τραυματική αναταραχή πίεσης.

Εάν έχετε θεραπευθεί προηγουμένως για μια αναταραχή ανησυχίας, προετοιμάζεται για να πει στο γιατρό ποια επεξεργασία δοκιμάσατε. Εάν ήταν ένα φάρμακο, ποια ήταν η δόση, ήταν αυτό αυξήθηκε βαθμιαία, και πόσο μακρύς τον πήρατε; Εάν είχατε την ψυχοθεραπεία, ποιο είδος ήταν, και πόσο συχνά παρευρεθήκατε στις συνόδους; Συχνά συμβαίνει να θεωρούν οι άνθρωποι ότι «έχουν αποτύχει» στην επεξεργασία, ή να τους αποτυγχάνει η επεξεργασία, όταν στην πραγματικότητα δεν δόθηκε ποτέ μια επαρκή δοκιμή.

Σε πολλές περιπτώσεις, τα φάρμακα είναι ουσιαστικά. Εάν πάσχετε από τη μανία, μια σημαντική κατάθλιψη, ή μια παρανοϊκή αναταραχή, φάρμακα μπορεί πραγματικά να είναι σε θέση να σας αποκαταστήσει κανονικό σε μόνο σας. Για άλλους όρους, όπως η σχιζοφρένια, τα φάρμακα ελέγχουν και τροποποιούν τα συμπτώματα στο βαθμό ότι ένα πρόσωπο μπορεί να μείνει στην κοινότητά του. Τα φάρμακα διευκολύνουν επίσης τα στενοχωρώντας συμπτώματα, που επιτρέπουν σε ένα πρόσωπο για να συμμετέχουν σε μια θεραπευτική σχέση και να επαν-δεσμεύσουν στις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής της. Μερικές φορές ένα φάρμακο είναι ένα χρήσιμο πρόσθετο μέτρο κατά τη διάρκεια των ιδιαίτερα αγχωτικών χρόνων, ίσως στο αρχικό στάδιο της επεξεργασίας ή σε μια εποχή της κρίσης. Εκείνοι οι ασθενείς με τις σκεπτόμενες αναταραχές ή την παραισθησιακή εμπειρία μπορούν να διατηρηθούν μόνο με τα κατάλληλα αντιψυχωτικά φάρμακα.

Η οικογένεια είναι μεγάλης σπουδαιότητας στην αποκατάσταση ενός προσώπου με μια αναταραχή ανησυχίας. Ιδανικά, η οικογένεια πρέπει να είναι ενθαρρυντική χωρίς βοήθεια να διαιωνιστούν τα συμπτώματα του προσώπου. Εάν η οικογένεια τείνει να ευτελίσει τη βελτίωση αναταραχής ή απαίτησης χωρίς επεξεργασία, το επηρεασθε'ν πρόσωπο θα υποφέρει. Μπορείτε να επιθυμήσετε να παρουσιάσετε αυτό το βιβλιάριο στην οικογένειά σας και να στρατολογήσετε τη βοήθειά τους ως μορφωμένους συμμάχους στην πάλη σας ενάντια στην αναταραχή ανησυχίας σας.

Οι διοικητικές τεχνικές και η περισυλλογή πίεσης μπορούν να σας βοηθήσουν για να ηρεμηθούν και να ενισχύσουν τα αποτελέσματα της θεραπείας, αν και δεν υπάρχουν μέχρι τώρα κανένα επιστημονικό στοιχείο για να υποστηριχθεί η αξία αυτών των προσεγγίσεων «wellness» στην αποκατάσταση από τις αναταραχές ανησυχίας. Υπάρχουν προκαταρκτικά στοιχεία ότι η αεροβική άσκηση μπορεί να είναι σημαντική, και είναι γνωστό ότι η καφεΐνη, τα παράνομα φάρμακα, και ακόμη και μερικά εξωχρηματιστηριακά κρύα φάρμακα μπορούν να επιδεινώσουν τα συμπτώματα μιας αναταραχής ανησυχίας. Έλεγχος με τον παθολόγο ή το φαρμακοποιό σας πρίν παίρνει οποιαδήποτε πρόσθετα φάρμακα.

Αν και είναι ασυνήθιστο, ορισμένα ιατρικά προβλήματα μπορούν να μληθούν τα συμπτώματα της ανησυχίας, ή ακόμα και να το παραγάγουν. Οι παλμοί και η συντομία της αναπνοής που προκαλούνται από έναν ανώμαλο κτύπο της καρδιάς μπορούν εύκολα να μπερδευτούν με την ανησυχία. Ένας θρόμβος στον πνεύμονα (πνευμονικός εμβολισμός) συχνά προκαλεί τα ανεξήγητα συναισθήματα της ανησυχίας. Τα νευρολογικά προβλήματα όπως οι αναταραχές επιληψίας και εγκεφάλου μπορούν να είναι αρμόδια για τα συμπτώματα της ανησυχίας. Έτσι μπορέστε αναιμία, διαβήτης, ασθένεια θυροειδή, και επινεφρίδια προβλήματα. Γενικά, αυτά τα συμπτώματα θα εξαφανιστούν όταν τίθεται η ελλοχεύουσα ασθένεια υπό έλεγχο, αν και η ανησυχία απαιτεί μερικές φορές τη χωριστή επεξεργασία.

Τα φάρμακα συνταγών και εκείνοι που αγοράζονται πέρα από το μετρητή μπορούν επίσης να προκαλέσουν τα συμπτώματα ανησυχίας. Τα κρύα φάρμακα, τα χάπια διατροφής, τα αντισπασμωδικά φάρμακα, τα τονωτικά, digitalis, τα συμπληρώματα θυροειδή, και, παράδοξα, τα αντικαταθλιπτικά χάπια που δίνονται για να μειώσουν τον πανικό όλοι μπορούν να προκαλέσουν την ανησυχία. Διακόπτοντας ποικίλα φάρμακα, συμπεριλαμβανομένων των ηρεμιστικών, τα χάπια ύπνου, και ορισμένα φάρμακα αίμα-πίεσης μπορούν να οδηγήσουν στα συμπτώματα απόσυρσης που περιλαμβάνουν συχνά την ανησυχία.

Όροι που χρησιμοποιούνται σε αυτήν την σελίδα

Αναταραχές ανησυχίας

• Οποιεσδήποτε από τις διάφορες αναταραχές στις οποίες η ανησυχία είναι είτε η αρχική διαταραχή είτε είναι το αποτέλεσμα της αντιμετώπισης μιας φοβισμένου κατάστασης είτε ενός αντικειμένου περιλαμβάνουν την ψυχαναγκαστική αναταραχή και τη posttraumatic αναταραχή πίεσης.

Αναταραχή ανησυχίας

• Μια ψυχιατρική διαταραχή που περιλαμβάνει την παρουσία ανησυχίας που είναι τόσο έντονη ή τόσο συχνά παρούσα που προκαλεί τη δυσκολία ή τον κίνδυνο για το άτομο.

Ανησυχία

• Μια κατάσταση της ανησυχίας και της ανησυχίας, όπως για τις μελλοντικές αβεβαιότητες.


• Ανησυχία ή ένταση σε απάντηση στην πραγματική ή φαντασμένη πίεση, τον κίνδυνο, ή τις φοβησμένες καταστάσεις. Οι φυσικές αντιδράσεις όπως ο γρήγορος σφυγμός, ο ιδρώτας, η δόνηση, η κούραση, και η αδυναμία μπορούν να συνοδεύσουν την ανησυχία.

Φόβος

• Ο φόβος είναι ένα δυσάρεστο συναίσθημα του αντιληπτού κινδύνου ή του κινδύνου, εάν είναι πραγματικός ή φαντασμένος.

διανοητική υγεία

• Μια κατάσταση της συναισθηματικής και ψυχολογικής ευημερίας στην οποία ένα άτομο είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει τις γνωστικές και συναισθηματικές ικανότητές του/της, να λειτουργήσει στην κοινωνία, και να ικανοποιήσει τις συνηθισμένες απαιτήσεις της καθημερινής ζωής.


• η ψυχολογική κατάσταση κάποιου που λειτουργεί σε ικανοποιητικό επίπεδο συναισθηματικής και συμπεριφοριστικής ρύθμισης.

κατάθλιψη

• στην ψυχιατρική, ένα σύμπτωμα της αναταραχής διάθεσης που χαρακτηρίζονται από τα έντονα συναισθήματα της απώλειας, τη θλίψη, την απόγνωση, την αποτυχία, και την απόρριψη.

πίεση

• Μια κατάσταση της ακραίας δυσκολίας, της πίεσης, ή της πίεσης.


• Μια φυσική και ψυχολογική απάντηση που προκύπτει από την έκθεση σε μια απαίτηση ή μια πίεση.

Czech dental clinic open for you