Grand Canyon
9 mei
Vandaag rustig begonnen; geen planning. We zijn op zoek gegaan naar de boerderij van Oom Gerben die ook ooit naar States is geëmigreerd en in ’86 is overleden. De boerderij is gelegen aan de rand van LA en zal binnenkort verdwijnen voor een nieuwe woonwijk. De nazaten van oom Gerben, 5 zonen (en dus neven van Johan en Dirkje), wonen vanzelfsprekend in de USA. Twee daarvan (Iwan en Bill) hebben we reeds ontmoet. John nog niet, maar die belde deze dag op en wilde met ons lunchen.
Nou we hebben de broekriem maar weer eens wat losser gedaan en zijn weer aan de dis geschoven. Het was weer een complete maaltijd; die Amerikanen kunnen er wat van. De dames hadden weer een eenvoudige salade; ze beginnen na twee weken al grote tanden en lange oren te krijgen. Ook dit familielid is bezig met het bouwen van een huis, we beginnen zo langzamerhand een minderwaardigheidscomplex te krijgen……..
’s Avonds eindelijk weer eens bij Tine thuis gegeten. Nu was haar dochter Gerry met husband en childeren van de partij. Gerry bleef ’s avonds nog wat “hangen”; we hebben “mens-erger-je-niet” gespeeld.
Hoop geschreeuw en gegiechel, net geen ruzie gehad. Oergezellig,
maar je gaat niet naar Amerika om een spelletje te spelen, vandaar dat we de
boel bij elkaar hebben gepakt en ons hebben opgemaakt om morgen weer te
vertrekken; nu richting Grand Canyon.
10 mei
Vandaag om 8.45 uur afscheid genomen van tante Tine, de
Filistijnen gaan weer weg. Onze home werd gestart en we trokken op weg naar
Arizona. De Grand Canyon staat op het programma. Arizona staat bekend als een
van de mooiste staten van Amerika. Schitterende bergen, mooie Prairies en de
Colorado River loopt voor een groot deel door deze staat. Vele cowboyfilms zijn
hier opgenomen. Nou toen we Arizona binnen reden liep de temperatuur fors op en
reden we een ware desert binnen. 
Kaal, Rotsen, bergen en vooral veel zand. Prachtige natuur; een warme, zwoele wind woei om de camper. We wilden Flagstone bereiken, maar om een uur of drie hadden we het wel bekeken. De heren hadden trek in bier en de dames zagen een wijntje ook wel zitten; het was immers nu nog prachtig weer en een beetje rondhangen op een campground is dan ook niet te versmaden.Kingman is het dorpje waar we nu staan. Zo’n 150 mijl voor de Grand Canyon.
’s Avonds nog even midgetgolf gespeeld. De baan leek overigens wel het landschap van die dag: veel stenen en zand. Niettemin hebben we ons weer vermaakt. Morgen vroeg op nog zo’n 3 uur rijden naar de Grand Canyon en we willen er rond elf uur zijn. Trouwens: de klok moet over zo’n 10 mijl weer een uur vooruit. We rijden dan weer de andere tijdzone binnen.
