ΙΩΑΝ. ιβ':3 - "Τότε η Μαρία λαβούσα μίαν λίτραν μύρου νάρδου καθαράς πολυτίμου ήλειψε τους πόδας του Ιησού και με τας τρίχας αυτής εσπόγγισε τους πόδας Αυτού. Η δε οικία επλήσθη εκ της οσμής του μύρου."

Το σπίτι γέμισε από το άρωμα, δηλ. από τη λατρεία της γυναίκας αυτής στο πρόσωπο του Ιησού. Ήταν κάτι που τράβηξε την προσοχή όλων των παρευρισκομένων. Αυτήν την πράξη ο Ιησούς την τοποθέτησε πολύ ψηλά, διδάσκοντας παράλληλα όλους όσους ήταν παρόντες εκείνη τη στιγμή, αλλά κι εμάς σήμερα. Είναι ένα ύψιστο μάθημα δοξολογίας! Μια βαθειά εκδήλωση αγάπης! Ακούστε τι είπε ο Ιησούς γι' αυτή την πράξη:

ΜΑΤΘ. κς':13 - "Αληθώς σας λέγω, όπου εάν κηρυχθή το ευαγγέλιον τούτον εν όλω τω κόσμω, θέλει λαληθεί και τούτο το οποίον έπραξεν αυτή εις μνημόσυνον αυτής."

Ο Κύριος έκανε αυτή την πράξη ένα παντοτινό μνημόσυνο. Γιατί; Είναι το παράδειγμα για μας σήμερα για να καταλάβουμε τι ζητάει ο Κύριος από εμάς, από το λαό Του. Ζητάει να πηγαίνουμε τακτικά στην εκκλησία; Να τηρούμε νόμους και διατάγματα και να μελετάμε απλώς το Λόγο του Θεού δίχως να ζητάμε την αποκάλυψη του προσώπου Του μέσα στις καρδιές μας; Μας ζητάει να λέμε ωραία λόγια και να φαινόμαστε ότι είμαστε χριστιανοί (τυπικοί) προς τους έξω; Πρωτίστως μας λέει τι είναι εκείνο που Τον ευχαριστεί περισσότερο: η βαθειά και ειλικρινής λατρεία της καρδιάς μας προς το πρόσωπό Του!!

Η αγάπη που δέχτηκε ο Κύριος στη Βηθανία ήταν ο μάρτυρας ο οποίος έχει τη δύναμη να ευαγγελίζει! Η αγάπη αυτή πρέπει να υπάρχει στις καρδιές μας. Πρέπει να ξεχειλίζει από τις καρδιές μας, όταν πάμε να κηρύξουμε το Ευαγγέλιο. Είναι απαραίτητο στοιχείο για να είναι επιτυχής η εξαγγελία των ευχάριστων νέων. Την λατρεία την οποία ύψωσε ο Κύριος είναι η δύναμη τελικά που θα κηρύξει το Ευαγγέλιο. Αλληλούια! Ο Κύριος Ιησούς συνδύασε την έκφραση αυτής της αγάπης με το κήρυγμα του Ευαγγελίου. Έδεσε άρρηκτα τη λατρεία του χριστιανού με το κήρυγμα του Ευαγγελίου αυτό καθαυτό. Όταν μιλάμε το Ευαγγέλιο και η καρδιά μας είναι στείρα, είμαστε ελλειπείς σε επικοινωνία με το Θεό μας και μέσα μας κυριαρχεί περισσότερο η απογοήτευση του κόσμου, παρά η λάμψη της λατρείας που ακτινοβολείται από το πρόσωπό μας, τ' αποτελέσματα θα είναι πενιχρά. Όταν όμως ο άπιστος μυρίσει και νιώσει αυτή την οσμή ευωδίας που αναβλύζει μέσα από την καρδιά σου και ξεχύνεται μέσα από τα μάτια σου, αυτό είναι το τέλειο κήρυγμα. Τότε μιλάει το πνεύμα σου κατευθείαν μέσα στο πνεύμα του άλλου.

Ο οίκος στη Βηθανία μας δείχνει την εκκλησία που ζητάει ο Κύριος. Μας δείχνει το περιβάλλον στο οποίο αγαπάει να βρίσκεται ο Ιησούς. Είναι η τοποθεσία όπου ο Κύριος μπορεί να ενεργήσει τα πιο τρομερά θαύματα!!

Είθε ο Κύριος να μας δώσει ο Κύριος τη βαθύτερη αποκάλυψη του προσώπου Του. Μπορεί στη συνάθροιση να υψώνουμε τα χέρια μας κατά τη διάρκεια της λατρείας και να λέμε "αλληλούια", όμως φαίνεται αυτό και ακτινοβολείται αν προέρχεται από μία θρησκευτική εμπειρία ή από τη σχέση που έχουμε με τον Ιησού. Όταν μιλάμε το Ευαγγέλιο, το πνεύμα των άπιστων ανθρώπων μπορεί να νιώσει ποιο είναι το κίνητρό σου. Μπορεί να είναι φόβος επειδή δεν κηρύττεις το Ευαγγέλιο επειδή το νιώθεις, αλλά επειδή σου το επιβάλλουν κάποιοι υπεύθυνοι ή κάποιοι νόμοι της εκκλησίας. Μπορεί να κηρύττεις το Ευαγγέλιο από επίδειξη. Αυτός που θα σε ακούσει θα νιώσει το επίπεδο της λατρείας και της αφιέρωσης που έχεις για τον Ιησού. Τα λόγια σου χρωματίζονται και παίρνουν χρίσμα βάσει της σχέσης σου με τον Κύριο. Το κήρυγμα του Ευαγγελίου έχει άμεση σχέση με τη λατρεία που τρέφεις για τον Ιησού. Οι μαθητές αγανάκτησαν και διαμαρτυρήθηκαν, διότι είδαν πόσο ευάρεστη ήταν αυτή η πράξη της Μαρίας στον Κύριο. Είναι κάτι που ενοχλεί τη σάρκα και το διάβολο. Είναι μια πνευματική δύναμη, που μπορεί να αιχμαλωτίσει το Θεό και να λάβεις βάθος ευλογίας για τη ζωή σου.

Όταν φυλάκισαν τον Πέτρο, τον Παύλο ή όταν λιθοβόλησαν το Στέφανο, οι παρευρισκόμενοι εκεί δεν έβλεπαν πρωτίστως τον αγιασμό τους. Δεν έβλεπαν ότι δεν έβριζαν, δεν ανταπέδιδαν τις ειρωνείες και τις κατηγορίες, δεν θύμωναν κλπ. Έβλεπαν πρώτα την αφιέρωση της καρδιάς τους προς τον Θεό τους. Ένιωθαν αυτή τη λατρεία να βγαίνει μέσα από τη ζωή τους σ' εκείνες τις δύσκολες ώρες. Έβλεπαν στα πρόσωπά τους την αγάπη αυτή που είχαν για τον Κύριο. Αυτό ήταν που τους εντυπωσίαζε, αλλά και ενοχλούσε.

Το γεγονός ότι το σπίτι στη Βηθανία προσαρμοζόταν στις επιθυμίες του Ιησού, δείχνει ότι ήταν ένας οίκος με ειλικρινή μετάνοια. Αυτή η μετάνοια φαίνεται από την αλλαγή στην καρδιά σου και στη συμπεριφορά σου. Όταν βρισκόμαστε στο δρόμο της αυτοπεποίθησης, όταν έχουμε εμπιστοσύνη μόνο στους εαυτούς μας και έρθουμε σε μία θέση παιδικής πίστης προς τον Χριστό, τότε αρχίζουμε να βαδίζουμε μέσα στη μετάνοια. Οι ανάγκες μας θα περιστρέφονται πάντα γύρω από το άτομο που εμπιστευόμαστε. Η αληθινή μετάνοια συνεργάζεται και ενώνεται με την αναζωπυρωτική πίστη.

Μετάνοια είναι μία συνεχής κατάσταση σχέσης της καρδιάς μας και της ζωής μας με τη βασιλεία του Θεού. Δεν είναι δυνατόν να εγκαθιδρύσουμε τη βασιλεία των ουρανών στη γη (αναζωπύρωση), όταν εμείς αντιφερόμαστε και αντιστεκόμαστε κατ' οποιονδήποτε τρόπο στο Βασιλιά των βασιλιάδων. Ας προσέξουμε πάντα όταν μιλάμε το Λόγο του Θεού στους άπιστους να συμπεριλαμβάνουμε και τη μετάνοια, που είναι το βασικότερο στοιχείο του Ευαγγελίου για να έρθει η αναζωπύρωση! Σε πολλές περιπτώσεις σήμερα κηρύττεται το Ευαγγέλιο χωρίς να τονίζεται αυτό το τόσο σημαντικό σημείο.

ΠΑΡ. κβ':28 - "Μη μετακίνει όρια αρχαία, τα οποία έθεσαν οι πατέρες σου."

Χωρίς βαθειά μετάνοια δεν γίνεται και δεν μπορεί να έρθει κανενός είδους αναζωπύρωη, ούτε μέσα στον εαυτό μας, ούτε και έξω στον κόσμο. Ο λόγος του Θεού μας διδάσκει ότι πάντοτε πριν τις μεγάλες εκχύσεις του Αγίου Πνεύματος, είτε στην Παλαιά, είτε στην Καινή Διαθήκη, προηγούνταν περίοδος βαθειάς και ειλικρινούς μετάνοιας.

Β' ΧΡΟΝ. ζ':14 - "Και ο λαός Μου, επί τον οποίον εκλήθη το όνομά Μου, ταπεινώσωσι εαυτούς, και προσευχηθώσι, και εκζητήσωσι το πρόσωπόν Μου, και επιστρέψωσιν από των οδών αυτών των πονηρών, τότε Εγώ θέλω επακούσει εκ του ουρανού, και θέλω συγχωρήσει την αμαρτίαν αυτών, και θεραπεύσει την γην αυτών."

Πολλές φορές ο Ιησούς διακονούσε και δίδασκε στο Ναό, στην Ιερουσαλήμ, αλλά όταν πλησίαζε το βράδυ, ξεκινούσε για να πάει στη Βηθανία, εκεί στο ήσυχο σπίτι για ν' αναπαυθεί !!! Επίσης, σε πολλές περιπτώσεις ο Ιησούς δεν διανυκτέρευε στην Ιερουσαλήμ, όπου και περνούσε τις περισσότερες ώρες της ημέρας, αλλά πήγαινε και διανυκτέρευε στο όρος των Ελαιών.

ΛΟΥΚ. κα':37 - "Και τας μεν ημέρας εδίδασκεν εν τω ιερώ, τας δε νύκτας εξερχόμενος διανυκτέρευεν εις το όρος το ονομαζόμενον Ελαιών." (Επίσης ΛΟΥΚ. κβ':39)

Παρόλο που η Ιερουσαλήμ ήταν η περίφημη πόλη Δαβίδ, δεν υπήρχε σ' αυτήν η εκζήτηση και η πίστη, όπως θα ήθελε ο Θεός. Μπορεί οι Ιουδαίοι να πήγαιναν στο ναό, εκεί στην Ιερουσαλήμ για τις γιορτές τους και για προσευχές, όμως η καρδιά τους δεν ήταν ευθεία και δεν εκζητούσαν την αλήθεια με γνήσια κίνητρα. Η παρουσία του Θεού δεν ήταν στην Ιερουσαλήμ. Ήταν τρία χιλιόμετρα πιο πέρα, σε ένα μικρό χωριό, τη Βηθανία! Όλοι έβλεπαν την Ιερουαλήμ, όμως ο Κύριος αναπαυόταν στη Βηθανία. Η Ιερουσαλήμ, η πόλη που εδίωκε τους προφήτες, δεν ήταν ο τόπος που θα μπορούσε να αναπαυθεί ο Κύριος.

ΜΑΤΘ. κγ':37-38 - "Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ, η φονεύουσα τους προφήτας και λιθοβολούσα τους απεσταλμένους προς σε, οσάκις ηθέλησα να συνάξω τα τέκνα σου, καθ' ον τρόπον συνάγει η όρνις τα ορνίθια εαυτής υπό τας πτέρυγας, και δεν ηθελήσατε; Ιδού, αφήνεται εις εσάς ο οίκος σας έρημος."

Σ' αυτόν τον οίκο δεν μπορεί να κατοικήσει ο Κύριος. Θα μείνει έρημος, διότι δεν θα υπάρχει πλέον η παρουσία του Κυρίου, μέχρι να ταπεινωθούν και να εκζητήσουν ολόψυχα το Θεό. Ο Κύριος αναπαύεται λίγο πιο πέρα! Εκεί που κανένας δεν θα το υπολόγιζε. Εκεί, σ' αυτό το χωριουδάκι που δεν γεμίζει καν το μάτι σου.
Η προϋπόθεση για να μείνει σε μια τοποθεσία, δεν είναι ούτε η ιστορία της, ούτε το μέγεθός της, ούτε η γνώση, ούτε τα παχειά ρητορικά λόγια που ξεστομίζουν οι διάφοροι πνευματικοί ηγέτες. Τέτοια "έπιπλα" τα απεχθάνεται ο Κύριος. Προϋπόθεση είναι ένα απλό και "μικρό" πράγμα. Ταπεινή, αγνή και ειλικρινής καρδιά, όπως μας τη δίνει ο Λόγος του Θεού, μέσα από τη Μάρθα, τη Μαρία και το Λάζαρο. 

ΜΑΤΘ. κγ':38 - "Ιδού, αφίνεται εις εσάς ο οίκος σας έρημος."

Σήμερα έχουμε την ίδια εικόνα.Υπάρχουν μεγάλες εκκλησίες με πολλούς πιστούς και μέλη. Πολλές φορές όμως κυριαρχεί η θρησκευτικότητα και ο τυπικισμός. Υπάρχει υπερηφάνεια και συμβιβασμός, λόγω των πολλών δραστηριότητων. Νομίζουμε ότι ο Κύριος είναι υποχρεωμένος να είναι μαζί μας, όταν έχουμε να κάνουμε με ένα μεγάλο έργο. Κι όμως, πολλές φορές ο Κύριος δεν είναι εκεί. Δεν νιώθει άνετα εκεί, διότι δεν υπάρχουν καρδιές συντριμμένες, αλλά υψωμένες και επηρμένες. Δεν μπορεί ο Κύριος ν' αναπαυθεί εκεί, διότι το έργο έχει γίνει ο πρώτος στόχος και όχι ο ίδιος ο Ιησούς. Ναι, ο Κύριος αναπαύεται λίγο πιο πέρα, σε μία μικρή συνάθροιση, σε μια μικρή ομάδα χριστιανών, που έχουν όμως δώσει την καρδιά τους στο να Τον υπηρετούν και να Τον εκζητούν. Εκεί που κυριαρχεί η μετάνοια, η ειλικρινής και απλή πίστη, εκεί θα βρεις την παρουσία Του.

ΜΑΤΘ. κα':17-18 - "Και αφήσας αυτούς, εξήλθεν έξω της πόλεως εις Βηθανίαν, και διενυκτέρευσεν εκεί.Ότε δε το πρωί επέστρεφεν εις την πόλιν, επείνασε."

Δείτε μία εικόνα : Ο Κύριος φεύγει από την Ιερουσαλή, κάνει τρία χιλιόμετρα για να πάει στη Βηθανία και να διανυκτερεύσει εκεί και το πρωί επιστρέφει ξανά στην Ιερουσαλήμ. Ο Ιησούς ζητάει γλυκές καρδιές, απαλές, για να κατοικήσει και ν' αναπαυθεί εκεί !! Είναι το μέρος που νιώθει άνετα και ήσυχα και εκεί θα έρθει. Δεν θα έρθει εκεί που υπάρχουν λογαμαχίες, έριδες και θρησκεία.

ΛΟΥΚ. κδ':50 - "Και έφερεν αυτούς έξω έως εις Βηθανίαν, και υψώσας τας χείρας Αυτού ευλόγησεν αυτούς."

Ο Κύριος θέλει να μας φέρει στην πνευματική Βηθανία. Εκεί που κυριαρχεί η ευάρεστη πίστη. Θέλει να μας μεταφέρει από τις γνώσεις και τους δογματισμούς, μέσα σε μία σχέση καθαρότητας και ειλικρίνειας, μέσα σε μία πίστη άγια, η οποία ν' απευθύνεται στο δικό Του πρόσωπο και μόνο. Εκεί θα ευλογηθείς. Έχοντας αυτή την καρδιά που είχαν οι τρεις αυτοί άνθρωποι στη Βηθανία, θ' αρχίσει ν' αποκαλύπτει θριαμβευτικά το φως Του εντός μας. Θ' απομακρύνει το θάνατο του γράμματος και το σκοτάδι της αμαρτίας και θ' αναστήσει στη ζωή μας την αιωνιότητα και τη δόξα. Θα σου δώσει την πίστη που νικρά το θάνατο.

Τέσσερις μέρες μετά το θάνατο του Λαζάρου ο Ιησούς φτάνει στη Βηθανία και συναντά τη Μαρία και τη Μάρθα μέσα στη θλίψη για το χαμό του αδελφού τους.

ΙΩΑΝ. ια':33-38 - "Ο δε Ιησούς καθώς είδεν αυτήν κλαίουσαν, και τους ελθόντας μετ' αυτής Ιουδαίους κλαίοντας, εστέναξεν εν τη ψυχή αυτού, και εταράχθη, και είπε, Πού εβάλατε αυτόν; Λέγουσι προς Αυτόν, Κύριε, ελθέ και ιδέ.
Εδάκρυσεν ο Ιησούς.
Έλεγον λοιπόν οι Ιουδαίοι, Ιδέ πόσον ηγάπα αυτόν. Τινές δε εξ αυτών είπον, Δεν ηδύνατο Ούτος όστις ήνοιξε τους οφθαλμούς του τυφλού, να κάμη ώστε και ούτος να μη αποθάνη;
Ο Ιησούς λοιπόν πάλιν στενάζων εν εαυτώ έρχεται εις το μνημείον. Ήτο δε σπήλαιον, και έκειτο λίθος επ' αυτού."

Εκεί που διαβάζουμε "εστέναξεν" (εδ.33) και "στενάζων" (εδ.38) στο αρχαίο κείμενο υπάρχει η λέξη "ενεβριμήσατο" και "εμβριμώμενος" αντίστοιχα. Προέρχεται η λέξη αυτή από το ρήμα "βριμάομαι" που σημαίνει : "φρυάττω εξ οργής, είμαι πλήρης οργής, μαίνομαι." (Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης του Ι. Σταματάκου).
Κοιτάξτε και προσέξτε τη συναισθηματική αντίδραση του Ιησού, καθώς αντίκρυσε τους αγαπημένους Του φίλους σ' αυτή τη θλιβερή και απογοητευτική κατάσταση.

1. "Οργίσθηκε, αγανάκτησε" (εδ.33)
2. "Εταράχθη" (εδ.33)
3. "Εδάκρυσε" (εδ. 35)
4 Ξανά "Οργίσθηκε" ! (εδ. 38)

Αυτή είναι η καρδιά του Θεού για τους ταπεινούς! Αυτή θα είναι η αντίδραση και η ενέργεια που έχει ο Θεός για σένα, αν μείνεις συντριμμένος στα πόδια του Κυρίου. Τα αγαθά κίνητρα και η ειλικρινής αφιέρωση είναι για τον Κύριο, ότι καλύτερο επιθυμεί να δει εδώ στη γη.

Σε κανένα άλλο σημείο των Ευαγγελίων δεν βλέπουμε τον Ιησού να δακρύζει!! Μία μόνο φορά έκλαψε, καθώς στάθηκε αντικρίζοντας από μακριά την Ιερουσαλήμ και προβλέποντας την καταστροφή της. (ΛΟΥΚ.ιγ':34-35)

Η προσήλωση, η προστασία, η υπηρεσία και η ευλογία του Θεού είναι πάνω σ' ένα τέτοιο λαό.

ΖΑΧ. β':8 - "Διότι ούτω λέγει Κύριος των δυνάμεων. Μετά την δόξαν Με απέστειλε προς τα έθνη, τα οποία σας ελεηλάτησαν, διότι όστις εγγίζει εσάς, εγγίζει την κόρην του οφθαλμού Αυτού."

Ο Ιησούς είναι οργισμένος εναντίον κάθε εχθρού που μας μάχεται και μας καταπιέζει. Είναι έτοιμος να μας δώσει τον θρίαμβο. Αυτόν τον θρίαμβο που έδωσε στη Μάρθα, τη Μαρία και το Λάζαρο κατατροπώνοντας το θάνατο, το μεγαλύτερο εχθρό. Αυτή η αγνή καρδιά και η καθαρή φιλία είναι ικανή να φέρει τη νίκη, εφόσον αφεθούμε ολοκληρωτικά στα χέρια του Κυρίου. Εφόσον η καρδιά μας έχει συνεχή στάση μετάνοιας και αγάπης προς το πρόσωπο του Ιησού. Αυτή ήταν η ομορφιά αυτού του μικρού χωριού. Εμείς μπορούμε να φτιάξουμε μια Βηθανία μέσα στην καρδιά μας, ώστε ο Κύριος να έρχεται με ευχαρίστηση για ν' αναπαύεται και να μας ευλογεί με σημεία και τεράστια;

Η Ιερουσαλήμ, ο οίκος της προσευχής, φαινόταν να είναι ο ιδανικός τόπος όπου μία καρδιά θα μπορούσε να βρει το Θεό. Όμως τα φαινόμενα απατούν! Αυτή η πόλη δεν ενδιαφερόταν πνευματικά να ευχαριστήσει και να δοξάσει το Θεό. Δεν ακολουθούσαν τις επιθυμίες και την καρδιά του Κυρίου. Δεν υπήρχε εκζήτηση, αλλά ήταν μία αυτοϋπηρετούμενη θρησκευτική μηχανή, η οποία καθοδηγούνταν από φιλόδοξους και υπερήφανους ανθρώπους. Ο Ιησούς μας έδωσε μέσα στην Ιερουσαλήμ, μέσα στο ναό, την εικόνα που πρέπει να έχει ο οίκος του Θεού.

ΜΑΤΘ. κα':12-16 - "Και εισήλθεν ο Ιησούς εις το ιερόν του Θεού, και εξέβαλε πάντας τους πωλώντας και αγοράζοντας εν τω ιερώ, και τας τραπέζας των αργυραμοιβών ανέτρεψε, και τα καθίσματα των πωλούντων τας περιστεράς, και λέγει προς αυτούς, Είναι γεγραμμένον, "Ο οίκος Μου οίκος προσευχής θέλει ονομάζεσθαι." Σεις δε εκάμετε αυτόν "σπήλαιον ληστών".
Και προσήλθον προς Αυτόν τυφλοί και χωλοί εν τω ιερώ, και εθεράπευσεν αυτούς.
Ειδόντες δε οι αρχιερείς και οι γραμματείς τα θαυμάσια τα οποία έκαμε, και τους παίδας κράζοντας εν τω ιερώ και λέγοντας, Ωσαννά τω Υιώ Δαβίδ, ηγανάκτησαν και είπον προς Αυτόν, Ακούεις τι λέγουσιν ούτοι; Ο δε Ιησούς λέγει προς αυτούς, Ναι. Ποτέ δεν ανεγνώσατε, "ότι εκ στόματος νηπίων και θηλαζόντων ητοίμασας αίνεσιν."

Μας έδειξε πώς πρέπει να καθαριστεί ο ναός και πώς πρέπει να λειτουργεί. Άρχισε να εκβάλλει με τη σειρά σπουδαιότητας, θα λέγαμε, πρώτα, τους πωλητές και αγοραστές, έπειτα τους αργυραμοιβούς, οι οποίοι έπαιρναν φόρους και εκτελούσαν τραπεζικές εργασίες και στο τέλος έβγαλε έξω αυτούς που πουλούσαν τα περιστέρια. Ο Ιησούς διώχνει όλα τα πνευματικά εμπόδια και τις περιττές θρησκευτικές δομές. Κυριαρχούσαν η φιλαργυρία και οι ανθρώπινες διατάξεις, εικόνα που ζούμε έντονα και μεις σήμερα. Ο τρόπος που πρέπει να αντιδράσουμε και να χειριστούμε αυτή τη διαφθορά είναι ακρίβώς ο τρόπος που υιοθέτησε ο Ιησούς για να καθαρίσει τον υλικό ναό. Με οργή και ζήλο ζητάει ο Κύριος σήμερα να αρνηθούμε, να αντισταθούμε και να πολεμήσουμε κάθε τέτοιο πνεύμα και σκοταδισμό που μεταβάλλει τον οίκο του Κυρίου σε μαγαζί και επιχείρηση.