Ο παραπάνω τίτλος μπορεί να φαίνεται κάπως ασυνήθιστος. Όπως και να το κάνουμε, υποτίθεται ότι η Εκκλησία είναι ένα ασφαλές μέρος. Σωστά; Παρ' αυτά, μερικές φορές η εκκλησία έχει γίνει ένα μέρος όπου πολλοί δέχτηκαν πληγές, αντί να θεραπευθούν. Στην πραγματικότητα οι στατιστικές δείχνουν ότι ένα μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων που σταματούν να πηγαίνουν στην εκκλησία, το κάνουν εξαιτίας κάποιου είδους σκανδάλου ή λόγω του ότι πληγώθηκαν τα συναισθήματά τους εκεί. Μερικές φορές αυτά συμβαίνουν από την έλλειψη ευαισθησίας της εκκλησίας. Άλλοτε οι ίδιοι οι άνθρωποι φταίνε όντες πολύ ευερέθιστοι ή ευπαθείς στις παρεξηγήσεις. Οπωσδήποτε όμως, είναι θλιβερό να λαμβάνουν χώρα τέτοιες εμπειρίες, διότι η εκκλησία είναι αναπόσπαστο μέρος στη ζωή του πιστού. Δεν παρέχει μόνο ένα μέρος για να λατρεύσει, να υπηρετήσει ή να μάθει για το Θεό, αλλά επίσης είναι μία κοινωνία, όπου οι πιστοί να ασκήσουν την αγάπη προς τ' αδέλφια τους, όπως λέει η Γραφή.
Α' ΙΩΑΝ. α':7 - "Εάν όμως περιπατώμεν εν τω φωτί καθώς Αυτός είναι εν τω φωτί, έχομεν κοινω-νίαν μετ' αλλήλων, και το αίμα του Ιησού Χριστού του Υιού Αυτού καθαρίζη ημάς από πάσης αμαρτίας."
Ό,τι κι αν κάνεις, μην απέχεις από την εκκλησία! Ο Θεός απαιτεί από σένα να είσαι πιστός σ' αυτό και να υπολογίζουν σε σένα οι υπεύθυνοι.
ΕΒΡ. ι':25 - "Μη αφήνοντες το να συνερχώμεθα ομού, καθώς είναι συνήθεια εις τινας, αλλά προτρέποντες αλλήλους, και τοσούτω μάλλον, όσον βλέπετε πλησιάζουσαν την ημέραν."
ΕΒΡ. ιγ':17 - "Πείθεσθε εις τους προεστώτας σας, και υπακούετε, διότι αυτοί αγρυπνούσιν υπέρ των ψυχών σας, ως μέλλοντες να αποδώσωσι λόγον, διά να κάμνωσι τούτο μετά χαράς, και μη στενάζοντες, διότι τούτο δεν σας ωφελεί."
Αν έχεις πληγωθεί εκεί, μην τρέξεις μακριά, αλλά να εφοδιαστείς με την προστασία του Λόγου του Θεού. Εσύ δεν μπορείς να σταματήσεις να λαμβάνουν χώρα τα προσκόμματα και τα σκάνδαλα, αλλά εφαρμόζοντας τους κανόνες του Θεού μπορείς να αντιμετωπίσεις το σκάνδαλο.
ΨΑΛΜ. ριθ':165 - "Ειρήνην πολλήν έχουσιν οι αγαπώντες τον νόμον Σου, και εις αυτούς δεν υπάρχει πρόσκομμα."
Τα παρακάτω 13 βήματα μπορούν να βοηθήσουν τους πιστούς να προστατευθούν από τις πληγές μέσα στην εκκλησία.
1. ΑΠΟΦΕΥΓΕ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΠΑΡΑΛΟΓΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
ΨΑΛΜ. ξβ':5 - "Αλλά συ, ω ψυχή μου, επί τον Θεόν αναπαύου, διότι εξ Αυτού κρέμαται η ελπίς μου."
Ο ορισμός της απογοήτευσης είναι "η αποτυχία να εκπληρώσει κάποιος τις προσδοκίες του". Μην προσδοκάς πράγματα από την εκκλησία ή τον εργάτη που δεν μπορούν να εκπληρώσουν. Πολλές προσδοκίες έχουν να κάνουν με προκατειλημμένες "παραδόσεις", τις οποίες ερχόμαστε να μεταφέρουμε σε μία εκκλησία, ίσως από κάποια άλλη συνάθροιση στην οποία πηγαίναμε κάποτε ή είχαμε μεγαλώσει εκεί κτλ. Είναι μία καλή ιδέα να έχεις μία συνάντηση με τον ποιμένα και να μιλήσεις μαζί του γι' αυτά που περιμένεις από τη διακονία του και την εκκλησία.
Μερικές φορές οι άνθρωποι απογοητεύονται όταν ανακαλύπτουν ότι η εκκλησία τους δεν μπορεί να τους προμηθεύει όλες τις γήινες ανάγκες τους. Οι περισσότεροι εργάτες και οι εκκλησίες προσπαθούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους με όποιο τρόπο μπορούν, ιδιαίτερα αυτούς που έχουν ανάγκη σε περιόδους κρίσης ή δύσκολων καταστάσεων. Κάποιοι άνθρωποι όμως περιμένουν από την εκκλησία να ικανοποιήσει όλες τις υλικές τους ανάγκες ή να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους, όπως έκαναν η πρώτη εκκλησία των Πράξεων. Δυστυχώς, αυτό δεν είναι δυνατό, εκτός αν όλοι συμφωνούν να πουλήσουν όλες τους τις περιουσίες και τα υπάρχοντα και να τα δώσουν στην εκκλησία, όπως οι πρώτοι πιστοί ΠΡΑΞ. δ':34-35. Οι περισσότερες εκκλησίες θα ευλογούνταν αν όλοι πλήρωναν τα δέκατά τους, παρόλο που οι στατιστικές δείχνουν ότι μόνο ένα μικρό ποσοστό από εκείνους που πηγαίνουν στην εκκλησία δίνουν κανονικά το πλήρες δέκατο.
Ούτε είναι ρεαλιστικό να περιμένεις από τον ποιμένα να ξοδεύει όλο του το χρόνο μαζί σου, να παίρνει μέρος σε κάθε κοινωνική εκδήλωση ή να δείχνει μία συνεχή προσοχή σε σένα. Αντίθετα μάθε να τοποθετείς τις προσδοκίες σου πάνω στο Θεό. Εκείνος θα είναι πάντα πιστός στις υποσχέσεις Του μέσα στο Λόγο Του και ποτέ δεν θα σε αφήσει.
2. ΜΗΝ ΕΧΕΙΣ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
ΙΕΡ. ιζ':5 - "Ούτω λέγει Κύριος, Επικατάρατος ο άνθρωπος όστις ελπίζει επί άνθρωπον και κάμνει σάρκα βραχίονα αυτού, και του οποίου η καρδία απομακρύνεται από του Κυρίου."
Συμβιβάσου με το γεγονός ότι όλοι είναι άνθρωποι και θα σε απογοητεύσουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Ακόμα και ο ποιμένας θα κάνει λάθη. Ο μόνος που μπορείς να εμπιστευθείς εντελώς, χωρίς να σε απογοητεύσει, είναι ο Θεός.
Καταλαβαίνοντας ότι κάθε άνθρωπος υστερεί, ο βαθμός εμπιστοσύνης που έχουμε στους ανθρώπους πρέπει να είναι περιορισμένος και θα εξαρτηθεί από το ρεκόρ επιτευγμάτων τους. Όσο περισσότερο γνωρίζουμε το χαρακτήρα ενός ατόμου και το ιστορικό της συμπεριφοράς του, θα μπορούμε να προσδιορίσουμε πόσο αξιόπιστο είναι. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που η Γραφή μας λέει να γνωρίζουμε τους ποιμένες μας και τους πνευματικούς ηγέτες. Γνωρίζοντάς τους από το άγιο στυλ ζωής τους, θα μπορούμε να εμπιστευθούμε και την ηγεσία τους.
Α' ΘΕΣ. ε':12 - "Σας παρακαλούμεν δε, αδελφοί, να γνωρίζητε τους όσοι κοπιάζουσι μεταξύ σας, και είναι προεστώτες σας εν Κυρίω και σας νουθετούσι."
Υπάρχει διαφορά μεταξύ αγάπης και εμπιστοσύνης. Είναι δυνατον να αγαπάς και να συγχωρείς κάποιον, χωρίς να τους έχεις απόλυτη εμπιστοσύνη. Για να το διευκρινίσω αυτό, ας πούμε ότι είναι ένας οδηγός σχολικού λεωφορείου που έχει πρόβλημα με τη μέθη. Μία μέρα, καθώς μεταφέρει τα παιδιά, μεθάει, ρίχνει κάπου το λεωφορείο και σκοτώνει τα παιδιά. Ως ο μόνος επιζών από τη σύγκρουση στρέφεται στην εκκλησία εκζητώντας τη συγχώρηση του Θεού γι' αυτή την τρομερή πράξη ανευθυνότητας.
Αν μετανοήσει για την αμαρτία του, θα τον συγχωρήσει ο Θεός; Βεβαίως!
Πρέπει η εκκλησία να αγαπήσει και να συγχωρήσει αυτό το άτομο; Φυσικά!
Τί θα γίνει αν μετά, εθελοντικά θελήσει να οδηγά το λεωφορείο της εκκλησίας; Τον εμπιστευόμαστε; Φυσικά όχι! Θα ήταν αδιανόητο να βάλουμε στη θέση του οδηγού ένα άτομο που πρόσφατα είχε δείξει μία τέτοια αμέλεια και αδιαφορία. Βέβαια τον αγαπάμε και τον συγχωρούμε. Αλλά λόγω του φτωχού ρεκόρ επιτευγμάτων αυτού του ανθρώπου δεν θα ριψοκινδυνεύαμε τις ζωές των επιβατών μας. Έπειτα από μια μεγάλη περίοδο εγκράτειας, νηφαλιότητας, κατάστασης μη μέθης και ασφαλούς οδήγησης, αυτό το άτομο ίσως μπορεί να αποδείξει ότι είναι ξανά υπεύθυνος και ικανός να τον εμπιστευθούμε ως οδηγό λεωφορείου.
Να θυμάσαι ότι η αγάπη και η συγχώρηση χαρίζονται άνευ όρων, αλλά η εμπιστοσύνη πρέπει να κερδιθεί.
Η εμπιστοσύνη είναι η επίκτητη πεποίθηση (σιγουριά) στις ενέργειες ενός ατόμου. Φυσικά μπορούμε και πρέπει να εμπιστευόμαστε άτομα που δείχνουν αξιόπιστη συμπεριφορά, αλλά επειδή όλοι οι άνθρωποι έχουν το ενδεχόμενο να αποτύχουν, δεν πρέπει ποτέ να έχουμε μία σίγουρη και αλάνθαστη αίσθηση εμπιστοσύνης για κανένα, παρά μόνο στο Θεό
3. ΝΑ ΕΣΤΙΑΖΕΙΣ ΣΕ ΚΟΙΝΟ ΕΔΑΦΟΣ
Α' ΚΟΡ. α':10 - "Σας παρακαλώ δε, αδελφοί, διά του ονόματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, να λέγετε πάντες το αυτό, και να μη ήναι σχίσματα μεταξύ σας, αλλά να είσθε εντελώς ηνωμένοι, έχοντες το αυτό πνεύμα και την αυτήν γνώμη."
Να αποφεύγεις να γίνεσαι πολύ προκατειλημμένος και δογματικός. Απόψεις είναι οι ερμηνείες και οι ιδέες ανθρώπων, οι οποίες αν εξαναγκαζόνται οι άνθρωποι να τις δεχθούν, μπορεί να προκαλέσουν διχασμό ή να προωθήσουν αμαρτωλές συζητήσεις και διαμάχες. ΡΩΜ. α':29 Οι προκατειλημμένοι και δογματικοί άνθρωποι έχουν την προδιάθεση να πληγώνονται, όταν άλλοι διαφωνούν μαζί τους.
Η Γραφή διδάσκει, όλοι οι χριστιανοί να λένε "το αυτό" ώστε να υπάρχει ενότητα στο σώμα του Χριστού. Ο μόνος τρόπος, που είναι δυνατή μια τέτοια ενότητα, είναι όταν οι χριστιανοί εστιάζουν σ' ένα κοινό έδαφος του Χριστού και του Λόγου Του, δηλ. πρέπει να λέμε "ό,τι ο Λόγος λέει", ν' αφήνουμε το Λόγο να μιλήσει από μόνος του και να μην προσπαθούμε να προωθούμε απόψεις που φέρνουν διαίρεση. Στη Γραφή βλέπουμε ότι ο Παύλος συμβούλευσε τον Τιμόθεο να "κηρύττει τον Λόγο", όχι τις απόψεις του. Β' ΤΙΜ. δ':2 Ο κήρυκας είναι προορισμένος να μεταφέρει ακέραιο το μήνυμα του Θεού και δεν είναι ο σχολιαστής του μηνύματος. Αυτή είναι η δουλειά του Αγίου Πνεύματος.
Α' ΙΩΑΝ. β':27 - "Και το χρίσμα το οποίον υμείς ελάβετε απ' Αυτού, εν υμίν μένει, και δεν έχετε χρείαν να σας διδάσκη τις, αλλά καθώς σας διδάσκει το αυτό χρίσμα περί πάντων, ούτω και αληθές είναι και δεν είναι ψεύδος, και καθώς σας εδίδαξε, θέλετε μένει εν αυτώ."
Παρομοίως, κάποτε τα ΜΜΕ έπρεπε να συμμορφωθούν με ένα πολύ αυστηρό κώδικα ηθικής. Έπρεπε να αναφέρουν τα γεγονότα ακριβώς, χωρίς να προσθέτουν τη γνώμη ή τα σχόλιά τους. Παρόλ' αυτά, καθώς ο χρόνος πέρασε, οι ανταποκρίσεις των ειδήσεων έχουν γίνει λιγότερο πραγματικές και περισσότερο προκατειλημμένες έχοντας αλλαχθεί η αρχική τους φόρμα της πραγματικής πληροφόρησης με φήμες σπερμολογίας και κουτσομπολιά. Οι ανταποκριτές έχουν εξελιχθεί σε σχολιαστές. Χειρίζονται με επιδέξιο τρόπο αυτά που οι άνθρωποι νομίζουν για νέα. Όπως οι δημοσιογράφοι, έτσι και οι κήρυκες πρέπει να "κολλήσουν" στα γεγονότα.
Φυσικό είναι, κάθε πιστός να έχει τις δικές του/της πεποιθήσεις για πολλά πράγματα, αλλά όταν συνεχώς προσπαθείς να προωθήσειες τις απόψεις σου στους άλλους, θα εμφανιστεί τελικά η διαμάχη στο προσκήνιο. Απόφυγε τις αμφισβητήσεις πάνω σε Γραφές που είναι ασαφείς, θαμπές και ευδοκιμούν πολλές ερμηνείες. Να στέκεσαι σταθερός πάνω στις σκηνές, βασικές αλήθειες, όπως ο Ιησούς, η ζωή Του, ο θάνατος και η ανάστασή Του. Μην προσθέτεις σ' αυτά που λέει ο Λόγος του Θεού.
ΠΑΡ. λ':5-6 - "Πας λόγος Θεού είναι δεδοκιμασμένος, είναι ασπίς εις του πεποιθόντας επ' Αυτόν.
Μη προσθέσης εις του λόγους Αυτού, μήποτε σε εξελέγξη, και ευρεθής ψεύστης."
4. ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΚΑΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΑ
ΡΩΜ. ζ':18-19 - "Διότι εξεύρω ότι δεν κατοικεί εν εμοί (τουτέστιν εν τη σαρκί μου) αγαθόν, επειδή το θέλειν πάρεστιν εις εμέ, το πράττειν όμως το καλόν δεν ευρίσκω, διότι δεν πράττω το αγαθόν, το οποίον θέλω, αλλά το κακόν το οποίον δεν θέλω, τούτο πράττω."
Είναι αξιοσημείωτο ότι ο απόστολος Παύλος, ο μεγάλος συγγραφέας της Γραφής, ομολόγησε ανοιχτά ότι δεν ήταν τέλειος. Σαν κι εμάς βίωσε μάχες στη σάρκα του για να κάνει το σωστό. Αν κάποιος σαν τον Παύλο, ο οποίος ήταν από τους ηγετικούς συγγραφείς της Γραφής και αποστόλους της πρώτης εκκλησίας, παραδεχόταν κάτι τέτοιο, δεν θα έπρεπε να φαίνεται πολύ παράξενο, αν κι εμείς βρίσκουμε αδελφούς και αδελφές μέσα στην εκκλησία που παλεύουν με τις ατέλειές τους.
Εφόσον οι εκκλησίες αποτελούνται από ανθρώπους σαν εσένα κι εμένα, που έχουν ατέλειες, ποτέ δεν θα υπάρξει ένα τέτοιο πράγμα, όπως μία τέλεια εκκλησία. Αν οι άνθρωποι δεν το καταλάβουν αυτό, θα έχουν μη ρεαλιστική άποψη της εκκλησίας και τελικά θα απογοητευθούν και θα πληγωθούν.
Μία από τις δουλειές της διακονίας της εκκλησίας είναι να βοηθά τους αγίους να τελειοποιηθούν, όπως ένα πνευματικό νοσοκομείο, όπου οι άνθρωποι πάνε για να γίνουν καλά. Αντί να σε ενοχλούν άτομα μέσα στην εκκλησία με τα ελαττώματά τους, να είσαι ευγνώμων που προσπαθούν να αυξηθούν εν Χριστώ και να γίνουν καλύτεροι. Μάθε να αγαπάς και να δέχεσαι τους ανθρώποιυς γι' αυτό που είναι. Δεν είναι περισσότερο τέλειοι απ' ότι είσαι εσύ.
Ακριβώς ό,τι λένε για την ομορφιά, συμβαίνει και στην ατέλεια. Η ατέλεια είναι το πρώτο πράγμα στο μάτι του παρατηρητή. Ένα άτομο με αρνητική συμπεριφορά μπορεί να βρει ελάττωμα, όπου επιθυμεί. Αντίθετα το άτομο με θετική άποψη μπορεί πάντα να βρει στα πράγματα το καλό και το όμορφο. Το καλά προσαρμοσμένο άτομο μέσα στην εκκλησία πρέπει να ψάχνει το καλό και τον έπαινο, όπως διδάσκει η Γραφή.
ΦΙΛ. δ':8 - "Το λοιπόν, αδελφοί, όσα είναι αληθή, όσα σεμνά, όσα δίκαια, όσα καθαρά, όσα προσφιλή, όσα εύφημα, αν υπάρχη τις αρετή, και εάν τις έπαινος, ταύτα συλλογίζεσθε."
Αυτοί που κατοικούν μέσα στην αρνητικότητα, ή προσποθούν συνεχώς να βρουν σφάλματα στην εκκλησία, στο τέλος θα πληγωθούν.
5. ΜΗΝ ΕΠΙΖΗΤΑΣ ΝΑ ΔΙΑΦΗΜΙΖΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ Η ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ
ΨΑΛΜ. οε':5-7 - "Μη υψώνετε εις ύψος το κέρας υμών, μη λαλείτε με τράχηλον σκληρόν. Διότι ούτε εξ αναταλών, ούτε εκ δυσμών, ούτε εκ της ερήμου, έρχεται η ύψωσις.
αλλ' ο Θεός είναι ο κριτής, τούτον ταπεινώνει, και εκείνον υψώνει."
Να έχεις μία ταπεινή και μειλήχια συμπεριφορά, όπως ο Χριστός.
ΜΑΤΘ. ια':29 - "Άρατε τον ζυγόν Μου εφ' υμάς, και μάθετε απ' Εμού, διότι πράος είμαι και ταπεινός την καρδίαν, και θέλετε ευρεί ανάπαυσιν εν ταις ψυχαίς ημών."
ΡΩΜ. ιβ':3 - "Διότι λέγω, διά της χάριτος της εις εμέ δοθείσης, προς πάντα όστις είναι μεταξύ σας, να μη φρονή υψηλότερα παρ' ότι πρέπει να φρονή, αλλά να φρονή ώστε να σωφρονή, κατά το μέτρον της πίστεως το οποίον ο Θεός εμοίρασεν εις έκαστον."
Επίσης, όταν είσαι δυσάρεστος, η υπερηφάνεια και η αλαζονεία θα σε οδηγήσουν σε πτώση.
ΠΑΡ. ις':18 - "Η υπερηφανία προηγείται του ολέθρου, και υψηλοφροσύνη του πνεύματος προηγείται της πτώσεως."
Μην προωθείς τον εαυτό σου, ούτε να προσπαθείς με αντιπαλότητες να κερδίσεις μία θέση. Ο Θεός είναι Εκείνος που θέτει τα άτομα σε τέτοιες θέσεις και αν δεν το κάνει, μείνει μακριά απ' αυτό. Να υψώνεις τον Κύριο σε όλα όσα λες και κάνεις. Μην καυχιέσαι και μη μιλάς για τον εαυτό σου.
ΙΩΑΝ. ζ':18 - "Όστις λαλεί αφ' εαυτού, ζητεί την δόξαν την ιδικήν του, όστις όμως ζητεί την δόξαν του πέμψαντος αυτόν, ούτος είναι αληθής, και αδικία εν αυτώ δεν υπάρχει."
