ชื่อวิทยาศาสตร์	Ocimum sanctum Linn.
วงศ์	LABIATAE
ชื่ออื่น ๆ	กะเพราขาว กะเพราแดง (ภาคกลาง) กอมก้อ (ภาคเหนือ)
ลักษณะของพืช	เป็นไม้ล้มลุกที่ทรงพุ่มใหญ่และสูงได้ 30–60 ซ.ม. มีขนปกคลุมทั่วไป ใบเดี่ยวออกตรงข้าม เนื้อใบบางและนุ่ม ก้านใบยาว 1–3 ซ.ม. ตัวใบรูปร่างรีหรือรีขอบขนาน กว้าง 1–2.5 ซ.ม. ยาว 2–4.5 ซ.ม. ปลายใบและโคนใบอาจแหลมหรือมน ขอบใบค่อนข้างหยัก เส้นใบทั้ง 2 ด้านมีขนปกคลุม ดอกออกรวมกันเป็นช่อ ยาว 8–14 ซ.ม. โดยออกติดรอบแกนช่อเป็นชั้นๆ มีทั้งชนิดที่สีของส่วนต่างๆ เช่น ลำต้น ใบ ดอกเป็นสีเขียว และชนิดที่ส่วนต่างๆ มีสีเขียวอมม่วงแดง
ส่วนที่ใช้เป็นยา	ใบและยอด ทั้งสดหรือแห้ง
สรรพคุณและวิธีใช้	แก้อาการท้องอืด ท้องเฟ้อ และปวดท้อง ใช้ใบและยอด 1 กำมือ (น้ำหนักสดประมาณ 25 กรัม แห้งประมาณ 4 กรัม) ต้มเอาน้ำดื่ม เหมาะสำหรับเด็ก แก้อาการคลื่นไส้อาเจียน (เกิดจากธาตุไม่ปกติ) ใช้ใบและยอดสดประมาณ 1 กำมือ (ประมาณ 25 กรัม) ต้มเอาน้ำดื่ม
การขยายพันธุ์	นิยมการใช้เมล็ด
สภาพดินฟ้าอากาศ	ชอบดินร่วนซุย ควรปลูกต้นฤดูฝน
การปลูก	กะเพราปลูกง่ายในดินแทบทุกชนิดโดยมากปลูกไว้เป็นอาหารตามบ้านเรือน ทั่ว ๆ ไป
การบำรุงรักษา	ปล่อยให้เจริญเติบโตได้เองไม่ต้องบำรุงรักษาแต่อย่างใด