Madonnabeeld huilt in Amsterdam

In september 1988 werd bij grondwerkzaamheden in de Amsterdamse Dijkstraat, aan de voet van de Zuiderkerk, een uniek eikenhouten Madonnabeeldje gevonden. Het beeldje van 21 centimeter is rond 1340 vervaardigd en is het oudste kunstvoorwerp dat ooit in Amsterdam gevonden is. En het eerste wonder heeft zich al voorgedaan: het beeldje huilde tijdens de laatste fase van het conserveringsproces!

Nu kennen we allemaal ongetwijfeld de wenende Maria van Siracusa op Sicilie. Dit huilende beeld is als officieel wonder door de kerk erkend. In Nederland was een aantal jaren geleden al eerder sprake van een wenend Mariabeeld, dat bovendien zou hebben bewogen. Dit houten beeld, in de Mariakapel van de Sint Josefkerk aan de Haarlemse Jansstraat, liet in 1984, na eeuwen onbewogen te hebben gestaan, ineens tranen vloeien in de aanwezigheid van een paar Belgische pelgrims.

Binnen de kortste keren wist men tot in Italie van dit dit wonder. De pastoor van de Sint Josef, de eerwaarde heer Beemer, toonde zich een fel tegenstander van de gebeurtenis. Journalisten die hem over het mirakel benaderden kregen te horen: 'Doe toch normaal, dat beeld is van hout, dat kan toch niet'. Voorbijgaand aan het feit dat de officiele kerk met betrekking tot het beeld in Siracusa het wenen van Maria wel degelijk als wonder erkende.

Het was hierdoor dat de hoofdredakteur van het Katholiek Nieuwsblad, Laugs, nooit te beroerd om een of ander buitenlands mirakel groots te profileren in zijn krantje, niet over dit wonder durfde te publiceren.

Door deze halfslachtige houding bleef katholiek Nederland verstoken van een nieuwe devotie- en inspiratiebron op Mariaal gebied.
Des te verheugender is het dat het wenen van de Amsterdamse Madonna werd waargenomen door medewerkers van Openbare Werken, afdeling Archeologie en we te maken hebben met een onafhankelijke instelling.

Hoewel de heer Krook van deze afdeling probeert het wenen van de Moeder Gods weg te relativeren: 'Het is maar waar je in gelooft', zegt hij. 'Als zo'n beeld uit de grond komt, zit er veel vocht in, waardoor de indruk wordt gewekt dat zo'n beeld zou huilen'.

Dat mag dan wel waar zijn geweest kort nadat het beeld werd gevonden, maar er is hier duidelijk sprake van een wenen tijdens de laatste fase van het conserveringsproces. Waardoor ook de heer Krook met een mond vol tanden zit en geen logische verklaring weet te geven.
Een kapel voor dit mirakelbeeld zit er voorlopig niet in, omdat het over enige tijd een vaste plaats zal krijgen in het Amsterdams Historisch Museum, dat ook de Mirakelkist in bezit heeft. Gelovigen die de oudste maagd van Amsterdam aanbidden en het eventuele wenen van de Madonna willen waarnemen,
zullen hun weg naar het museum in de Kalverstraat wel weten te vinden.

Home Mariabode