MARJON van ROYEN
Maria's zwerftocht door Amsterdam

Mevrouw Peerdeman heeft Maria gezien. Opeens verscheen de Heilige Maagd zomaar in haar woonkamer in Amsterdam Zuid. Het was wel even schrikken natuurlijk, zoiets verwacht je toch niet.
"Ik had altijd meer met Jozef. En met Jezus Christus natuurlijk", vertelt mevrouw Peerdeman. Maar toen was er opeens die verschijning. De vrouwe van alle Volkeren straalde en begon te praten. Ja, zo stelde zij zichzelf voor: de Vrouwe van alle Volkeren. "Vroeger in Nazareth heette het neisje Maria, Nu had ze die nieuwe titel."
Maria vertelde haar over oorlog en vrede: "We begrepen er niets van. De vijfde van de vijfde zei ze steeds." Pas toen op 5 mei 1945 de oorlog afliep, was duidelijk waar Maria op doelde.
Sindsdien heeft ze Haar nog vele malen gesproken. In de kerk, bij de RAI, in de Diepenbrockstraat. Overal vandaan komen er pelgrims naar de kleine kapel die ze ter ere van Haar onder haar woning heeft ingericht. Duitsers, Polen, mensen uit Belgie.
Bij de congregatie voor geloofsleer in Rome hebben ze het wonder van de Diepenbrockstraat inmiddels erkend, weet mevrouw Peerdeman. Alleen Haarlem werkt nog niet mee. Aan bisschop Bomers zal het niet liggen. "Maar hij staat onder grote druk van zijn omgeving". En ach, mevrouw Peerdeman(88) wacht al bijna vijftig jaar op erkenning. "Maria heeft me verzekerd dat ik het nog mee zou maken". Dat was in 1984, de laatste keer dat ze verscheen.

Intussen lijkt de Madonna zich te hebben verplaatst. Niet meer het chique Zuid, maar de woelige Staatsliedenbuurt werd eind jaren tachtig van Haar nieuwe verschijning verbeid. Voor de papierwinkel Vlug en Zeker - dus niet boven de glasbak, zoals sommigen dachten - verscheen de Heilige Maagd in een elektrisch groen licht. Tientallen buurtbewoners hebben haar zo gezien. Er kwamen gebedsdiensten op het plein, en ook van buiten de stad kwamen mensen om haar verschijning te eren. "Opeens zag je hier nonnen en vrouwen met rozenkranzen. Als bange musjes tegen elkaar aangedrukt kwamen ze de buurt in", vertelt een lid van het comité-generaal Onze-Lieve-Vrouw~ter-Staats.
Het comité wilde het Van Limburg Stirumplein omdopen in het "Maria verschijningsplein".
Maar de gerneente en ook de Koningin wilden niet. Het aanbod van een beroemde Amsterdamse tapijthandel om de 'magische plek' op het plein met tapijt te bekleden, werd eveneens afgewezen.
Uiteindelijk kwam er toch een monument. "Een dracula-achtig geheel van een hand die uit de aarde komt met een kruis erin", beschrijft een buurtbewoner. Maar ook dat was al snel weer verdwenen. De uit krakers bestaande actiegroep 'Maria de buurt uit' zou het vijf dagen na plaatsing hebben vernield. En sinds de grote gebedsdienst die er drie jaar geleden voor het wereldkampioenschap voetbal werd gehouden, is er van Maria of het comité in de Staatsliedenbuurt niets meer vernomen.
Tot vorige week. Op de bureau's van het dagelijks bestuur en de PvdA in het belendende Bos en Lommer ligt nu een brief van het comité: "Met gemengde gevoelens hebben wij kennis genomen van de gerichten over de verschijning van de Heilige Maagd in uw stadsdeel", sehrijft drs. Kees van Driel. Vlak voor de Egyptische snackbar in de De Rijpstraat zou Maria nu in Bos en Lommer zijn verschenen.
Met een rode mantel en blonde haren. Het comité uit de Staatsliedenbuurt is woedend: "Elke rechtgeaarde gelovige weet dat de Heilige Vrouwe ter Staats zich hult in een groene robe en dat zij zeker geen lang blond haar heeft", Schrijft Van Driel. Volgens hem is hier sprake van een verkiezingsstunt van de PvdA. 'De partij die zich van de rode kleur bedient zou de populariteit van de Heilige Maagd misbruiken om voor haar eigen politieke karretje te spannen. Van Driel vraagt het deelraadsbestuur om 'partijen die op deze onverantwoorde wijze de spot drijven met de Heilige Maagd' van de komende deelraadsverkiezingen uit te sluiten...
MARJON VAN ROYEN
NRC Handelsblad van 13 december 1993

HOME