is de kleinste keeshond van Japan ( teven : 37 cm en reuen : 42 cm) en tevens een van oudste honderassen. Hij kon overleven, zonder dat de mens zijn  oorspronkelijke vorm veranderd heeft. De Shiba Inu stamt van het eiland Shikoku.

Volgens de overlevering zijn de grotere japanse rassen ontstaan door het inkruisen van honden uit China en Korea : 1200 voor Christus, die waarschijnlijk de voorouders zijn van de Akita Inu , zoals we die nu kennen.

Op l oktober 1932 werd de eerste Shiba Inu in Japan geregistreerd en op 15 september 1934 werd de rasstandaard van de Shiba Inu vastgelegd. Na de Tweede Wereld Oorlog was het ras bijna uitgestorven.

Met minder als twintig vertegenwoordigers moest het ras weer opgebouwd worden en daaruit is de huidige Shiba Inu ontstaan, die men ook in grote verscheidenheid nu kan zien. Een waardevolle hond met het uitzien van een Dingo ( wilde hond uit Australië ).

 Hij straalt grote rust uit met kompakte gebouwde vloeiende bewegingen. Goed bespierd met spitse ietwat naar voren geneigde oren. De staart ligt gekruld boven op de rug, maar een sikkelvormige dracht is toegestaan. Hij heeft amandelvormige, donkere ogen. De vacht bestaat uit hard en recht dekhaar, terwijl de ondervacht zacht en dicht is. De meest voorkomende kleur is rood in verschillende nuances: rood , rood-sesam ( aka-goma ),zwart-sesam (kuro-goma) en black en tan. Deze moeten wel allemaal Urajiro bezitten; dit betekend, alles wat naar de bodem wijst moet de witte kleur laten zien.Dit wil zeggen de borst, binnenzijde van de poten, buik, hals, wangen, de zijkanten van de snuit en onderkant van de staart. De Shiba Inu is zeer zelfverzekerd en is een zeer trouwe metgezel en daarbij toch een grote mate  onafhankelijkheid behoud, daarom is hem blinde gehoorzaamheid vreemd.  

De Shiba Inu werd gebruikt als jachthond  voor verschilIende soorten wild en zelfs voor de jacht op beren. Maar ook als ratten- en muizenverdelger was hij zeer geliefd. Hij werkt ook heel graag een spoor uit en wordt als waakhond gebruikt. De Shiba Inu is niet agressief tegen mensen, als hij goed opgevoed wordt. 

Hij is wel wat gereserveerd tegenover vreemden; dit is vooral te merken bij de reuen. De familie daarentegen is hij zeer toegewijd en trouw. De aandacht die bepaalt hij zelf, als hij geen zin heeft staat hij op en gaat weg. In huis is hij zeer rustig, zodat men hem moet zoeken, om te weten te komen in welke hoek hij nu slaapt.