MATCHVERSLAGEN
2001-2002

Seizoen 2001-2002

Silovo 8 - Tramhuis 0

Helaas was ik niet aanwezig om te zien hoe silovo nog voor de rust die mannen oprolde.

Ter Mote 1 - Silovo 1

In een pittige match toonde Peter De Becker waarom hij nog steeds gevreesd wordt op het voetbalveld (en ook ernaast, door Marc Degryse). Ribbetjes!

Silovo 1 -Brugse Leeuwkens 2

doelpunt: Pepijn Keereman

Stad Torhout 3 - Silovo 0

Silovo verzuimde te scoren in de eerste dertig minuten, wat bestraft werd. Let op: uitslag voor ambiance in de ploeg: 0-5.

Silovo speelde met: Thomas Meire, Karel Masureel, Bart Ingelbrecht, Jan Carron, Bart Nollet, Jeroen Soenens, Paul Somers, Stijn Vanhaverbeke, Karel Watteyne, Jan Desaever en Peter De Becker.

vervangingen: ('45) Bart Packo ('55) Pepijn Keereman ('75) Patrick Noë.

Mercurius 2 - Silovo 4

Voor deze topper was niet alleen een brede supporterschare, maar ook een lokale kwaliteitskrant (en eveneens boezemvriend van Peter De Becker) komen opdagen. En terecht, want het werd weer een waar Silovo-festijn!

Silovo nam direct de match in handen, scoorde enkele malen net niet, maar geduld werd beloond: een afstandschot van Pol Somers kon nog net worden gestopt maar Jan Desaever tikte de rebound binnen. Op voorsprong! En bij eentje kon het natuurlijk niet blijven. Thomas en een stevige verdediging verhinderden elk tegendoelpunt, hierbij geholpen door een tegenspeler met muts (en CCCP t-shirt) die alles aanviel (inclusief Pepijn en de scheids) behalve de bal. Tijd dus voor nog een wat silovo-geweld: een scherpe tegenaanval via Karel Masureel en Lode Soenens eindigde opnieuw bij Karel die vijf man en de keeper passeerde: 0-2 en rust.

Na rust scoorde Mercurius nog voor Thomas zijn handschoenen kon aantrekken. Opnieuw kon er slechts op laffe wijze tegen silovo worden gescoord. Vrienden en familieleden van Jan Desaever kunnen getuigen dat die laatste door zoveel onrecht serieus in zijn ... getrapt is, en dan het recht in eigen handen neemt. Aangespeeld door Lode, vond hij het de moeite niet om de verdediging uit te spelen en knalde maar vanop afstand in de rechterbovenhoek.

Bij een tweede actie van Jan werd de keeper net niet door de benen gespeeld, een derde scherpe actie (na opnieuw samenspel met Lode) resulteerde in een vierde treffer: 1-4 (en een 'valse' hattrick voor Jan). Twee minuten voor tijd kreeg Mercurius nog een carnavalsgeschenk van de grootste joker van al, en wat bleek: in Rusland kunnen ze penalty's trappen. Eindstand: 2-4. Jan Desaever wenste nog Patrick Vandevoorde te danken voor zijn aanwezigheid.

Silovo speelde met: Thomas Meire, Karel Masureel, Pepijn Keereman, Bart Rossey, Patrick Vandevoorde, Jeroen Soenens, Lode Soenens, Paul Somers, Stijn Vanhaverbeke, Jan Desaever en Peter De Becker.

vervangingen: ('45) Peter De Becker en Pepijn Keereman voor Bart Nollet en Jan Carron.

Silovo 4 - Kiwanis 1

Silovo kwam, zag en overwon de vijand, en zet zo zijn zegereeks verder! 3x lang leve Jo Maes en ook lang leve Bart Nollet (wel slechts éénmaal)!

Silovo 5 - Sparta Blankenberge 0

forfait, waarna in de interne match het team van Patrick Noë weggespeeld werd door dat van Bart Rossey: 5-7.

Styllux 1 - Silovo 2

0-1 own-goal, 0-2 Patrick Noë, 1-2 Willy Kopstoot

Blue Stars 3 - Silovo 4

Doelpunten silovo en man van de match: Karel Watteyne

Silovo 2 - De Schaere 2

Ruststand: 0-2

Doelpunten Silovo (geruggesteund door een vocale Eric Kerkhof): Jo Maes en Jeroen Soenens.

Kan er voor een gedetailleerd verslag opnieuw gerekend worden op Peter De Becker? of gaat Karel Watteyne deze keer met de pluimen lopen? Weldra opheldering!

Silovo speelde met: Thomas Meire, Bart Nollet, Jan Carron, Patrick Vandevoorde, Bart Rossey, Jeroen Soenens, Karel Watteyne, Stijn Vanhaverbeke, Lode Soenens, Jan Desaever en Jo Maes.

vervangingen: ('45) Peter De Becker en Bart Ingelbrecht voor Patrick Vandevoorde en Lode Soenens, ('80) Patrick Noë voor Stijn Vanhaverbeke.

Sparta Blankenberge - Silovo 1-9

Het was op een zondagmorgen in november. Enfin, zoals er zoveel zijn. (vier zeker?) De vvsilovoten wachtte een heel moeilijke opdracht…namelijk het plein van Sparta Blankenberge vinden. Het was aan een school, doch de eerder verstrekte uitleg sloeg eigenlijk op een andere school (die volgens mij niet eens een voetbalplein heeft). Als Blankenberge ook nog Brugge in alles wil imiteren kun je wel eens met omleidingen geconfronteerd worden. Wat de zaak er natuurlijk niet gemakkelijker op maakte.

Van de verwachte kern van 15 man vonden in eerste instantie slechts 10 spelers het veld. Dankzij het wonder van de GSM (die uiteindelijk aangezet werd) bereikte ook Jan Carron nog tijdig het veld. Pol Somers zou daar pas tegen de tweede helft in slagen, maar ja, de goede man moet dan ook van Gent komen. Bart NOLLET had zich uit de selectie geSMSt en Jo zou pas komen als het nodig was(?). Doordat de onnavolgbare Noway besliste even zijn scheurtje (ik zeg dus wel ZIJN scheurtje ) te vergeten konden onze helden toch de eerste helft met elf aantreden.

De wedstrijd zelf had evenveel om het lijf als Phaedra HOSTE onder de douche maar (het dient gezegd) was toch een minder aangenaam schouwspel. Wij onthouden het feit dat Thomas MEIRE meer last had met drie dronken supporters dan met de tegenpartij. Verder hebben de kenners een ware ontdekking gedaan in de vorm van een nieuw koningskoppel in de spits. Na de gouden jaren van LESCRAUWAT-DE BECKER en de gloriejaren van DESAEVER-DE BECKER lijkt een nieuw historisch duo KEEREMAN-DE BECKER (noteer de constante !) geboren. Alsof zij reeds 20 jaar samenspeelden vonden de spitsen elkaar blindelings en wat meer is, geen van beide was te beroerd de ander alleen voor de doelman af te zonderen. Vaarwel loze geruchten.

Figuur van de dag was echter Bertje van de Carina’s (ik weet niet zeker of hij Bertje heet maar who cares a f…). Als scheids van dienst slaagde hij er in om het torpederen van een tegenstrever door ROSSEY onbestraft te laten, als compensatie de brave Karel MASUREEL met geel te bedanken, Pepijn ten onrechte uit buitenspel terug te fluiten en als klap op de vuurpijl een geldig doelpunt van Uw dienaar af te keuren. Alsof dat nog niet erg genoeg was vond hij er niets beter op dan een tegenstrever, die kompleet door het lint ging en Pol SOMERS manifest natrapte, te bestraffen met … het inmiddels legendarische vingertje (‘nog één keer en je mag gaan douchen’ ). Ja, zoals Bertje, zo maken ze ze niet meer… Als hij Bertje heet tenminste.

Scoorden voor Silovo: Pepijn (3), Peter (2), Karel Watteyne (2), Bart Rossey en Jeroen Soenens.

Silovo speelde met: Thomas Meire, Bart Ingelbrecht, Jan Carron, Patrick Noë, Karel Masureel, Jeroen Soenens, Bart Rossey, Karel Watteyne, Lode Soenens, Pepijn Keereman en Peter De Becker.

vervangingen: ('45) Paul Somers voor Bart Rossey.

Silovo - Ter Mote 2-3

Van Peter absoluut verbod gekregen om dit matchverslag te schrijven, wachten dus op een ander slachtoffer (ik moet bekennen dat ik ook niet meer weet, wie gespeeld heeft). Doelpuntenmakers van dienst: Jeroen en Lode Soenens.

Silovo speelde met: Thomas Meire, Bart Nollet, Pepijn Keereman, Jan Carron, Patrick Vandevoorde, Jeroen Soenens, Stijn Vanhaverbeke, Lode Soenens, Karel Watteyne, Jan Desaever en Jo Maes.

vervangingen: ('25) Peter De Becker voor Stijn Vanhaverbeke ('45) Paul Somers voor Jo Maes.

Vriendschappelijk: Silovo - Veterans 7-0

Patrick Noë was weerom de held van de morgen: het eerste halfuur timmerde gentleman (en vakman) Noway eigenhandig een op maat gemaakte tribune voor de talrijke supporters (zijn kennersoog wist vanzelfsprekend zonder meetlint de maten van Nathalie en Wilfrieda). Noë part 2: na een grondige mentale evaluatie tijdens het laatste kwart van de eerste helft besliste psycholoog Noë wie al dan niet op het veld mocht blijven (Karel Watteyne werd na de rust, Bart Packo zelfs nog voor de rust vervangen). Karel beschikt echter over andere troeven, want hij maakt de twee openingsdoelpunten: een met het hoofd (gekruist binnen) en een met een volley (waar B. Rossey en B. Ingelbrecht jaloers naar stonden te kijken). Ook Pepijn (in een tijd gekruist binnen) en Karel Masureel (gekruist binnnen) wisten te scoren.

Toen besloot de coach in te grijpen en op zijn aanraden werd Peter De Becker bij elke fase teruggefloten, kwestie van de zekere 5-0 uit te stellen tot na de eerste helft. De ref kon verontschuldigd worden want verblind: in de middencirkel bevond zich steeds een lokaal mistgordijn. Overigens een gordijn met een aroma van peperdure sigaren.

Toch schitterde ook Bart Packo nog: zijn talrijke dribbels konden door geen enkele andere silovo-veldspeler geëvenaard worden (toch kwam keeper Thomas Meire in de buurt.) Uit al dit balverlies konden de Veterans echter geen kansen puren.

Na de rust zegevierde Noë opnieuw, want hij kwam als herboren op het veld. Toch scoorde hij niet, wel Karel Masureel (na lange solo), Bart Rossey (zonder solo, wel volley) en Jan Desaever (of Pepijn Keereman?). Nog hoogtepunten in de 2e helft: Desaever hield de bal mooi hoog tussen drie tegenstanders, Lode lukte drie balcontroles na elkaar, Jeroen spurte slechts enkele malen langs de flank, Pepijn dwong de tegenstand tot enkele vuile fouten en nam wraak door de keeper te bestoken met afstandschoten. Zelf Peter maakte nog het laatste kwartier vol, maar wist niet te scoren (het moet gezegd worden): silovo-veterans 9-0.

Silovo speelde met: Thomas Meire, Bart Ingelbrecht, Jan Desaever, Karel Masureel, Karel Watteyne, Peter De Becker, Stijn Vanhaverbeke, Jan Carron, Pepijn Keereman, Bart Packo en Jo Maes.

vervangingen: ('45) Bart Nollet, Tom Noë, Lode Soenens, Jeroen Soenens, Bart Rossey.

De Schaere - Silovo 3-2

In een gelijkopgaande wedstrijd lukte silovo werkelijk alles, behalve de beslissende pas. Gelukkig beschikte silovo wel over scherpschutter Watteyne, die de bal snoeihard tegen de rechterbovenhoek van het net joeg (indien dat laatste niet achter de goal had gestaan, mocht de lokale Mark zeker 15 minuten achter de bal aanlopen). Ietwat geprikkeld door dergelijk talent maakte de Schaere nog net voor rust 1-0.

In de tweede helft werd voluit voor de aanval gekozen: een eerste afstandshot van Peter De Becker vloog net over. Het werd echter 2-0. Een fysiek sterk silovo liet echter niet bedaren en kwam terug aansluiten toen Bart Nollet mooi binnenplaatste na een ren van Jeroen Soenens: 2-1. Een individuele actie leidde tot 3-1. In een slotoffensief scoorde Peter De Becker de 3-2 na een nieuwe lob. Peter dacht dat zijn 'moment de gloire' gekomen was en voerde een nummertje op met de corner-vlag. De Becker had evenwel beter op andere nummertjes gedacht, hij scoorde de tweede, en niet de derde silovo-goal. Geen gelijkspel dus, maar een nipte nederlaag.

Overigens moest een zwaar ontgoochelde De Becker na de match (en na familieproblemen) naar een psychiatrische instelling afgevoerd worden: Ward vertoonde op extreem jonge leeftijd puberaal gedrag: papa is niet langer de held, maar de loser. Het verhaal hoe Peter na dit zwaar gelag (gelach), het verkeerde café binnenstapt, is een eigen leven gaan leiden. Men dient er geen geloof aan te hechten.

Silovo speelde met: Thomas Meire, Bart Ingelbrecht, Patrick Noe, Jan Desaever, Lode Soenens, Karel Masureel, Paul Somers, Karel Watteyne, Jeroen Soenens, Peter De Becker en Jo Maes.

vervangingen: ('25) Bart Nollet voor Jo Maes ('55) Jan Carron voor Patrick Noe.

Silovo - Mercurius 3-2

De wedstrijd werd vooraf gegaan door een kleine ceremonie: enkele Palmolive-dames presenteerden namelijk een gloednieuwe bal. En dit dankzij Patrick Noe! De wedstrijd zelf: de Silovo-veldspelers namen een trage start, dit in tegenstelling tot Thomas Meire die tot twee maal toe de openingsgoal voorkwam. De mercuriusboys mochten in beide fasen van geluk spreken dat onze decibelmeter reeds kapot was, anders had het die mannen een aardige stuiver gekost. Agressie alom dus (en dit toen nog op eigen ploegmaats).

Na een kwartier nam silovo de wedstrijd in handen, spitsen Jo Maes en Bart Nollet hadden echter met handenvol pech af te rekenen, de bal wou niet tegen het net. Wat de spitsen niet konden, lukte een middenvelder na een actie vanop rechts. Een afgeweken bal belande in de voeten van Stijn Vanhaverbeke die de tegenstander niet meer kon ontmoedigen dan met zijn linker de bal laag binnen te plaatsen: oververdiend 1-0. Nog voor de rust regende het kansen voor silovo, het was echter mercurius dat nog wist te scoren: Patrick Vandevoorde ontdekte tussen zijn beide benen niet alleen de bal, maar ook een verstopte tegenstander, die zo op laffe wijze de gelijkmaker wist te scoren: ruststand 1-1.

Na rust wist silovo de organisatie te behouden (wat een hele verdienste is) en meer dan dat: (supersub) Peter De Becker vond zijn oude form terug en wist twee maal fenomenaal te scoren: de eerste na een geweldige dribbel: laatste man, keeper en een geweldige plas net voor de doellijn moesten eraan geloven. De tweede was een kanonskogel: Peter nam een milimetervoorzet vanop de linkerflank (afzender: Bart Nollet) aan de tweede paal in een keer op de slof en schoot de bal hoog binnen: 3-1.

De wedstrijd werd vervolgens rustig uitgespeeld, slechts in de slotfase kon mercurius nog even dreigen: 3-2.

Silovo speelde met: Thomas Meire, Bart Ingelbrecht, Patrick Noe, Bart Rossey, Karel Masureel, Paul Somers, Jeroen Soenens, Bart Nollet, Jo Maes, Stijn Vanhaverbeke en Karel Watteyne.

vervangingen: ('20) Patrick Vandevoorde voor Patrick Noe ('45) Jan Carron en Peter De Becker voor Stijn Vanhaverbeke en Jo Maes.

Tramhuis - Silovo 1-2

Met de teruggevonden Munters opnieuw in de ploeg bestond er weinig twijfel over wie deze wedstrijd naar zijn hand zou zetten. 'Toch opende de thuisploeg de evenwichte eerste helft: 1-0.' zoals het in het BH verscheen is evenwel overroepen: de eerste en enige counter werd benut toen na een voorzet vanop de flank een 3-meter lange spits boven Patrick V. kon binnenkoppen.

Silovo koos vanop dat moment resoluut voor de aanval. Peter zette zijn beste beentje voor, maar zijn hakje kon op de doellijn worden weggetikt. Een wereldknal van Patrick V. zeilde net naast. Op dat moment achte Paul Somers zijn tijd gekomen: zijn bal tussendoor zette Jeroen Soenens alleen voor de keeper (na een lange spurt) en de bal vloog aan de tweede paal binnen: 1-1. Nog voor de rust probeerde silovo verder uit te lopen, maar een paar gekneusde ribben verhinderden dat de score verder opliep.

In een éénrichtingstweedehelft werd de show vooral gestolen door silovo-aanhang: 45 minuten aan één stuk weerklonk het silovo-lied, waarbij de volledige supportersschare op en naar bleef springen. Dit motiveerde de ploeg die via Bart Rossey, Jo Maes, Peter De Becker en Patrick Noe (op corner) nog enkele keren zeer gevaarlijk was, maar scoren bleef uit.

Toch werd 15 minuten voor tijd het monotone ritme van Wilfrida en Nathalie verstoord door een oerkreet van Patrick Noway, inderdaad, de jongeman had enig mooi na de 35e silovo-corner de bal in de rechterbovenhoek geknalt.

Na onderling overleg werd besloten om de score niet verder te laten oplopen, kwestie van de ondertussen verhitte gemoederen bij de lokale delegee niet aan te wakkeren: Bart en Peter hielden zich overigens uitstekend aan deze afspraak, ook Thomas Meire kon zich nog eens onderscheiden. Silovo wint met 1-2.

Silovo speelde met: Thomas Meire, Bart Ingelbrecht, Patrick Vandevoorde, Lode Soenens, Bart Rossey, Karel Masureel, Frederik Munters, Paul Somers, Jeroen Soenens, Jan Desaever en Peter De Becker.

vervangingen: ('45) Jan Carron en Jo Maes voor Patrick Vandevoorde en Lode Soenens, ('55) Bart Nollet en Patrick Noe voor Jan Desaever en Bart Ingelbrecht.

Kiwanis - Silovo 3-2

Voor het eerst in vele jaren speelde vvsilovo op daverloo een ware thuismatch: een volle buslading werd door chauffeur Bart Packo aan de stadion afgezet en zorgde 90 minuten voor een onvervalste silovo-sfeer. Het kan ons dan ook niet verwonderen dat silovo niet naar Daverloo kwam afgezakt om een punt te pakken, deze keer werd er gestreden voor winst. Als toemaatje werd een uiterst creatieve arbiter voor deze topper aangesteld. De eerste 20 minuten waren volledig voor rekening van Thomas Meire die op uiterst koele wijze zijn doelgebied afbakende door de enkele schitterende parades uit zijn mouw te schudden, al dan niet met behulp van de paal. Overigens dienden de gebroeders Boi dit steeds van grote afstand te schieten daar ze stevig in de greep lagen van de uitstekend georganiseerde verdediging. Een eerste schitterende silovo actie kwam van Pepijn Keereman, die zich zo onnozel gedroeg in eigen strafschopgebied dat een van de gebroeders er niet beter op vond dan Pepijn omver te duwen: geel al was rood ook op zijn plaats geweest (is onze gekleurde visie). Toch kwam ook silovo enkele malen dicht bij de openingstreffer...

Een creatieve impuls van de scheids (met de bal mag niet meer gebotst worden) leverde een eerste doelpunt op: de onrechtstreekse vrije schop in de 16 werd namelijk binnengelegd: 1-0.

Silovo speelde nog iets snediger en toen iets later Bart Nollet alleen op doel afstormde kon de tegenstander niets anders dan hem op 18 m van de goal tegen de grond te werken. Patrick Vandevoorde krulde de bal (met gesloten ogen) in de linkerbovenhoek, de keeper bleef aan de grond genageld: ruststand: 2-0.

Na de rust bleef silovo ijzig kalm en rekende vooraan op een sterk spelende tandem Keereman-Nollet. Na doorkoppen in het strafschopgebied werd het, ondanks buitenspel, 2-1. Silovo reageerde bliksemsnel en nog in dezelfde minuut scoorde Bart Nollet prachtig de 2-2 na een flankvoorzet van Jeroen Soenens. Barts goal leverde hem direct een vroege applauswissel op, met Peter De Becker in de ploeg werd nog nadrukkelijker gesolliciteerd naar de winnnende treffer. Overigens bleek de scheids het niet eens met deze publiekswissel daar hij minuutlang geen toestemming gaf: de bal moest buiten de lijnen, liefst nog met een technisch hoogstandje.

Fysiek bleek Kiwanis iets sterker, maar Thomas Meire bleef sterk keepen: de 3-2 bleef uit tot de laatste minuut. Op dat moment besefte Patrick Noe waarom zijn anti-stress shampoo zo goed verkoopt bij voetballende (laatste) mannen tussen 30 en 50: een voorzet schampte af en hobbelde aan de eerste paal binnen: einduitslag 2-3. Vaststelling: Bastijns-Vandevoorde: 0-1.

Silovo speelde met: Thomas Meire, Bart Ingelbrecht, Patrick Noe, Karel Watteyne, Stijn Vanhaverbeke, Jeroen Soenens, Pepijn Keereman, Bart Nollet, Patrick Vandevoorde, Bart Rossey en Karel Masureel.

Vervangingen ('45) Jan Carron voor Patrick Vandevoorde ('70) Peter De Becker voor Bart Nollet.

Silovo - Styllux 2-0

Silovo-Stylloos, of hoe de afwezigheid van pepijn keereman gevoeld werd. Doelpunten Bart Rossey en Bart Nollet.

't Putje - Silovo 4-1

Maar de foto's waren geslaagd. Verschijnen weldra op de website.

Silovo - Stad Torhout 1-6

Brugse Leeuwkes - Silovo 1-1

Silovo - Blue Stars 1-1

doelpunt Pepijn Keereman.

Tornooi De Carina's juni 2001

Silovo – De Carina’s 1-1 (pen. 3-1)

In dit eerste duel van het tornooi kwamen de 2 thuisploegen al tegen elkaar te staan. En het was overduidelijk dat de organisatie, in de figuur van de persoon die je scheidsrechter zou moeten noemen, de Carina’s aan de winst wilde helpen.

Maar zo liep het niet. Over de hele partij was Silovo een klasse sterker. Silovo zette de tegenstander vast op de eigen helft, maar had het toch moeilijk om deftige kansen te creëren. Het erg droge en dus hobbelige speelveld speelden in het nadeel van de best voetballende ploeg.

Toen Patrick Noë en Patrick Vandevoorde, zij die een verdediging kunnen leiden zoals Hitler Duitsland indertijd deed met het Duitsche rijk, mee naar voor waren getrokken bij een corner, plaatsten de Carina’s een perfect uitgevoerde counter; d.i. de bal een lel geven en zo een speler alleen op de keeper sturen. De bal vond zijn weg naar de netten; toch hield Pepijn Keereman weer de eer aan zichzelf door zijn 3e own-goal van het seizoen te scoren.

De 2e helft bracht een identiek spelbeeld, alleen wist Silovo nu wel te scoren. Bart Nollet glipte door de buitenspelval en plaatste het leder tussen de benen van de doelman.

Silovo bleef tempo maken en kansen creëren, maar kon wel niet meer scoren. Gelukkig kon bij het nemen van de penalty’s wel afstand genomen worden; Jan Massureel, Steven Slos en Hannes Soenens scoorden, terwijl Jean-Marie Slos zelf nog 2 penalty’s knap stopte.

Silovo toonde zich dus ruim de betere tegen 12 man, want mij moet van het hart dat de scheids enorm in het voordeel van de Carina’s floot. Praktisch elke Silovo-kans werd afgevlagd voor buitenspel, elk duwfoutje werd bestraft waar dit bij het andere team totaal het geval niet was en vedette Jan Massureel mocht na 2 aanslagen op zijn ledematen waar niet eens fout voor werd gefloten zijn mond niet opendoen.

Jan is trouwens geblesseerd en speelt de rest van het tornooi niet meer mee. Ook nog even vermelden dat Steven Slos een wereldpartij speelde. Hij hield Silovo telkens recht op de spaarzame counters die het te verwerken kreeg.

Silovo speelde met: Steven Slos, Jan Carron, Patrick Noë, Patrick Vandevoorde, Pepijn Keereman, Hannes Soenens, Jan Massureel, David De Baere, Jan Desaever, Peter De Becker en Bart Nollet

Vervanging: Patrick Vandevoorde door Bart Rossey


Silovo – Tegenstander 2-0

Geen idee tegen wie we gespeeld hebben, maar we hebben in ieder geval gewonnen.

Coach Noë durfde het aan key-players Keereman (?), Desaever en zichzelf op de bank te laten. Het plan achter deze beslissing was heel eenvoudig uit te leggen. Tijdens de eerste helft was het de bedoeling dat elke Silovo-speler trachtte de tegenstander fysiek af te matten, zodat de sterke bank in de tweede helft het verschil kon maken. Dit gebeurde ook.

Zoals verwacht was het aan de rust nog 0-0. Met een strakke tegenwind was wel een evenwichtige partij te zien. Het spel ging vlotjes op en af, maar het was Silovo dat veruit de grootste kansen kreeg.

Na rust kon het verschil dan toch gemaakt worden. David De Baere kreeg op de linkerflank de bal toegespeeld, keek even, zag de doelman enkele meters uit zijn doel staan en lobde deze dan ook onmiddellijk. 10 minuten later werd de match beslist door Peter Debecker, die op de reeds op voorhand kansloze goalie afstormde en de arme man overhoeks nam.

Silovo plaatst zich vlot voor de finale, die het wel zal moeten spelen met een noodploeg.

Silovo speelde met: Steven Slos, Bruno Overbergh, Patrick Vandevoorde, Jan Carron, Peter De Ruyter, David De Baere, Stijn Vanhaverbeke, Christophe Van Belleghem, Frederik Munters, Peter De Becker en Bart Nollet

Vervangingen: Bruno Overbergh door Pepijn Keereman, Jan Carron door Patrick Noë en Bart Nollet door Jan Desaever


Silovo – Breughelvrienden 1-1 (pen: 1-3)

Jammer, jammer, jammer! Tegen de sterke Breughelvrienden had Silovo het aanvankelijk bijzonder moeilijk maar slaagde het er toch in de schade te beperken. Vanaf de 2e helft nam Silovo de wedstrijd in handen maar bleef het jammerlijk steken op die ene treffer. Tijdens de verlengingen werd niet meer gescoord, zodat de uiteindelijke loterij bij de penalty’s door de Breughelkerels gewonnen werd.

Met opnieuw een onuitgegeven elftal verscheen Silovo in de finale van het tornooi dat het vorig jaar succesvol afgesloten had. Met de Breughelvrienden had Silovo deze keer wel een erg degelijke tegenstander te bekampen.

Na enkele minuten wist Bert De Ridder zich subliem doorheen de vijandelijke verdediging te dribbelen, maar het slechte veld speelde hem parten bij de afwerking. Voor Silovo bleef het in de eerste helft bij die ene levensgrote kans, want de strakke tegenwind zorgde ervoor dat de mannen van Rossey al te vaak tegen het eigen doel gedrukt werden.

De Breughels kregen halve kansjes maar toch was het de defensie onder leiding van de sublieme Jan Desaever en een zwoegende voorzitter Rossey die het spelverloop bepaalde. De Breughelvrienden wisten dan toch te scoren, zeker niet onverdiend, maar het doelpunt kon vermeden worden toen de bal iets te gemakkelijk voor de pot kon gegooid worden.

Na de rust keerde de wedstrijd onmiddellijk. Nu was het Silovo dat de wind in de rug had en na 5 minuten hadden de mannen die zich wassen met Tahiti-douchegel al evenveel mogelijkheden gecreëerd als de Breughels in de hele eerste helft.

Binnen de 10 minuten stond de gelijkmaker al op het bord. Op corner knikte Bert De Ridder onhoudbaar binnen.

Intussen werd het spel wat grimmiger; de tegenstander voelde dat het de match niet meer in handen had en begon wat vuiler te spelen. Dit werd wel niet opgemerkt door de scheids.

Silovo geraakte intussen niet meer zo in zijn eigen spel. Hannes Soenens werd niet of nauwelijks gevonden en op de rechterflank raakte het elftal stilaan uitgeput. Toch kreeg de ploeg van het college nog de beste kansen, enkel werd het stilaan duidelijk dat Hij daarboven Silovo de overwinning niet gunde. Het schot van Bart Nollet op de paal als perfecte illustratie hiervan.

Na 90 minuten was de stand dus gelijk en begonnen de verlengingen. Silovo ging vol geloof in eigen kunnen op zoek naar de golden goal en de Breughelvrienden wisten bij momenten niet meer waar ze het hadden. Enkel brute pech, een stuiterende bal op het hobbelige veld en de stilaan doorwegende vermoeidheid weerhielden Silovo van de verdiende overwinning.

Na 120 minuten was iedereen volledig op. Silovo had zichzelf tot morele winnaar gekroond. Die penalty’s waren er maar voor de show!

Silovo heerste met: Frederik Munters, Peter De Ridder, Jan Desaever, Bart Rossey, Pepijn Keereman, David De Baere, Paul Somers, Bert De Ridder, Bart Nollet, Peter De Becker en Jo Maes.

Vervangingen: Jo Maes door Hannes Soenens en David De Baere door broer Somers


home | nieuws | competitie | gastboek | archief | spelers | clublied | geschiedenis | foto's