Ευμενής οίκος της
αποξένωσης
Χαμένα όνειρα της
οξυοπνευμονίτιδας
Παραμυθάκια κρέμας νουτρίτσια
και χέστρες να παρελαύνουν
σε σχιζοφρενοβλαβή μονοπάτια
διασχιζόμενα από ποταμάκια
με πλαστικά βότσαλα.
Το ξέρω πως θα σε βρω
μα τότε θα ΄ναι αργά
Βρίσκοντας το μονοπάτι
θα ΄χεις χάσει την αγάπη.
Και τα όνειρα κρεμασμένα
με μανταλάκια να στραγγίζουν.
Πίνω τα δάκρυα μου,
για να μη χάνω υγρά.
Μέσα στο βαρέλι,
είναι κάποιος που σε ξέρει
παρ΄ τη σγουγγαρίστρα στο χέρι
και πήδα απ΄ το μπαλκόνι
πετώντας προς τα κάτω,
ζητώντας κάποιον ήλιο.
Και όταν η μαμά σου θα φωνάξει
«Μπες μέσα πριν κρυώσεις»
θα ΄ρθεις μέσα και θα βάλεις
την κασέτα στο ραδιόφωνο
και θα πας στην κουζίνα
και θα φας τις πατάτες με τα αυγά.
1996
