Ωσάν μυγάκια συνθλίβονται στο μαύρο μου γυαλί οι φτερωτοί άγγελοι καθώς κατεβαίνω τους ουρανούς για την αγάπη της. Βαρύς θείος φόρος, μα μη ξεχνάτε πως είμαι ο εωσφόρος, δεν είμαι όποιος και όποιος. Ναι αυτός είμαι, ο μνημονευμένος σε όλα τα βιβλία, ο επάρατος σατανάς, με τη μαύρη καπνισμένη σκατόφατσα, με τη μυτερή ουρά, με τα 2 κέρατα!!!
«Θεέ μου» (σχήμα λόγου βέβαια) «τι ανοησίες». Και βέβαια είμαι ο σατανάς, μα είμαι όμορφος, όμορφος σα θεός, αιώνια όμορφος, όμορφος σαν τα κρύα τα νερά. Είμαι περίπου 1.84 με καστανά μαλλιά (που μακραίνουν παρακαλώ!) και γλυκά μάτια. Με φωνάζουν Βελζεβούλη μα προτιμώ το Δημήτρης.
Ναι αυτός είμαι, ο σατανάς αυτοπροσώπως, το θύμα της άθλιας πλεκτάνης του θεού. Χεχεχε, κακόμοιρε θεέ, κακόμοιρε κοιλαρά, κακόμοιρο χούφταλο που σκοντάφτεις στα γένια σου, που πληρώνεις τη μαλακία του ανθρωπομορφισμού.
Κατεβαίνω τους ουρανούς για να ζευγαρώσω με τη Θνητή. Να σπείρω νέες γενιές με θείο πάθος για την αμαρτία. Άνθρωποι, έρχομαι να σας ελευθερώσω, να σας κάνω ευτυχισμένους! Και εσύ άθλιε θεούλη ίσα που προλαβαίνεις να πάρεις κανά τηλέφωνο τον Βούδα και τον Αλλάχ, για να τους πεις πως οι μέρες σας είναι μετρημένες.
Αμήν.
6/10/98