Google Chrome ziet het uitvergroten van mijn foto's, sommige links en soms het scrollen door de pagina's als een popup. Als je wilt navigeren op mijn website sta dan de "popups" toe.

Anopolis is een klein traditioneel dorpje in het zuiden van Kreta. Het kan worden bereikt over een bochtige (maar goede) weg met veel haarspeldbochten die begint in het dorpje Chora Sfakion. Vandaag Anopolis is een klein en rustiek dorpje waar de meeste van de inwoners voorzien in hun levensonderhoud door het houden van schapen, geiten en olijfbomen. Een paar mensen verhuren nu ook kamers. Dit was vroeger heel anders in de Grieks-Romeinse tijden toen Anopolis een stad-staat was en zijn eigen haven had in de huidige kustplaatsje Loutro. In deze dagen woonden er zo'n 60.000 mensen in de stad-staat. Net als veel van de dorpen in het zuiden is Anopolis een plek geweest voor verzet tegen buitenlandse bezetters en het dorp is volledig verbrand voor hun weerstand bij twee gelegenheden: de eerste keer in 1365 door de Venetianen en de tweede maal in 1867 door de Turken. Beroemd is Yiannis Daskaloyiannis (bekend als "John the Teacher") die een rijke reder was. Er wordt gezegd dat hij heeft gesproken met vertegenwoordigers van Catharina de Grote die beloofden hem te helpen als Kreta zouden rebelleren tegen de Turkse Ottomanen. Daskaloyiannis organiseerde de eerste grote opstand tegen de Turken in 1770, maar gaf zich over toen de Russische hulp niet kwam. In maart het jaar daarop werd Daskalyiannis levend gevild door de Turken.

Nu verzamelen de mannen van het dorp zich op het dorpsplein in de taverna voor een kop koffie en een gesprek. Het lijkt echt alsof hier nooit iets is gebeurd en niets er ook zal gaan gebeuren. Alleen het standbeeld van Daskaloyiannis op het plein van het dorpje herinnert nog aan de tragedies die hier plaatsvonden. Het kleine beetje leven in het dorp komt vooral van mensen die een bezoek willen brengen aan de nabijgelegen Aradena Kloof en de beroemde kerk daar die in een verlaten dorp staat. Van het oude Anopolis kan niet veel meer worden gezien, hoewel er enkele overblijfselen van cyclopische muren in de buurt van de Agia Aikaterini Kerk zijn. De wegen worden opvallend rustig en er zijn een flink aantal fietsers in het gebied, hoewel de wegen heel bochtig en moeilijk op bepaalde punten vrij stijl kunnen zijn. Naar beneden rijden is één ding, maar de heuvel op is iets anders ... Ik denk dat het dorp en de omgeving proberen om zichzelf te promoten als fietsers-gebied.