Google Chrome ziet het uitvergroten van mijn foto's, sommige links en soms het scrollen door de pagina's als een popup. Als je wilt navigeren op mijn website sta dan de "popups" toe.

De wandeling door het nationale park van de kloof van Samaria in het zuidwesten van Kreta begint gewoonlijk in het dorp Omalos en eindigt na 16 kilometer in het dorp Agia Roumeli. Het begint bij een hoogte van ongeveer 1250 meter in de witte bergen en brengt je helemaal naar de kust van de Libische zee in Agia Roumeli. De eigenlijke wandeling door het nationale park van Samaria is 13 kilometer lang (je moet nog 3 kilometer etra lopen om Agia Roumeli te bereiken). De hele nauwe passage bij het einde van de kloof wordt vaak de IJzeren Poort genoemd.

De Samaria Kloof is de langste kloof in Europa en de meest smalle in de wereld. In 1962 werd het gebied uitgeroepen tot nationaal park vanwege de unieke dieren die er leven, zoals bijvoorbeeld de kri-kri geit, en de bijzondere bomen en planten (orchideeën bijvoorbeeld). Voor dezelfde reden werden ook de inwoners van het dorpje Samaria, dat in de kloof is gelegen, in 1965 geëvacueerd. De Samaria kloof is een van de topattracties van Kreta en is vandaag de dag erg druk. Je moet bij de ingang ook entree betalen (5 euro was het in 2005).

Alle reisorganisaties hebben de Samaria Kloof op het ecursie-programma staan en dus vertrekken vanuit alle hoeken en gaten op Kreta vroeg in de ochtends de bussen met toeristen richting de kloof. Soms loop je de wandeling dan ook met een paar duizend mensen. De tocht kan zo'n vijf tot acht uur duren, afhankelijk van je tempo, en je busrit heen en terug en de boottocht van Agia Roumeli naar Chora Sfakion waar de ecursie-bussen staan, komen er nog bovenop. Het is dus een lange dag. Je doet er goed aan om wat te eten mee te nemen voor onderweg want je komt geen taverna's tegen totdat je in Agia Roumeli belandt. Vergeet ook niet je zonnebrand lotion! Onderweg zijn er bronnen, maar ook een flesje water mee is nooit weg. Kun je die bij de bronnen weer vullen voor de rest van de wandeling. Ook moet je goede wandelschoenen aantrekken. Teenslippers zijn uit den boze, stevige sandalen zou misschien kunnen maar beter is gewoon sportschoenen die goed zitten en waar je aan gewend bent (blaren!).

Je kunt deze wandeling boeken via je reisbureau die dan alles voor je regelt en je bij je hotel ophaalt en weer terugbrengt maar je zo het ook op eigen houtje kunnen doen. Vanuit Chania vertrekken er al heel vroeg bussen naar de Omalos Hoogvlakte en de Samaria Kloof. Je zou bijvoorbeeld ook al een dag van tevoren deze kant op kunnen gaan, er overnachten en dan heel vroeg vertrekken om de drommen van andere toeristen voor te zijn. Zo maak je de wandeling in alle rust.

In het begin van de wandeling zijn er nogal wat trappen en kan het van tijd tot tijd wel steil zijn. Aan beide zijden van het pad staan er cypressen en dennenbomen. Na een uur wandelen kom je bij de eerste waterbron, die Neroutsiko (klein water) heet. Een kilometer verder nadat je de kleine waterstroom op verschillende plekken moet oversteken kom je bij de volgende waterbron, tis Sikias Risa. De volgende attractie is de Agios Nikolaos kapel die wordt omgeven door enorme cypressenbomen. De derde waterbron ligt op 4,5 kilometer van het startpunt en is in de rotsen uitgehakt. Hij heet Vrissi en bevindt zich op ongeveer 500 meter hoogte. Van nu af aan verdwijnt de waterstroom soms in de grond. Na nog eens 3 kilometer zie je het originele en nu verlaten dorp Samaria. Voor ongelukkige toeristen zijn ezeltjes en er is zelfs een helikopter landingsplaats. Er zijn banken en tafels en er zijn twee waterbronnen, zodat je hier even op adem kunt komen en wat uit kunt rusten. Je bent nu bijna op de helft van de wandeling.

Een beetje verderop op de route langs de vervallen huizen van het dorpje Kato chorio zie je aan je linkerhand tegen de berg de kleine kapel van Ossia Maria. Deze oude kapel is in de loop der eeuwen een paar keer van naam veranderd en heeft de Samaria-kloof zijn naam gegeven. Je passeert meer cypressenbomen, dennenbomen en olijfbomen (het was vroeger allemaal landbouwgebied) en dan kom je bij de volgende waterbron die Vrissi tis Perdikas (Duiven bron) heet. Na drie kilometer is de volgende bron Kephalovrissi die wordt omgeven door veel grote bomen. De Samaria Kloof wordt steeds nu steeds smaller. Deze smalle plekken worden "portes", wat "poorten" betekent.

Op 1 plek is de afstand tussen de steile kliffen maar 3 tot 4 meter en gaan ze honderden meters omhoog. Na deze poort wordt de kloof opnieuw breder. Het eerste dorp dat je nu tegenkomt heet Spilia en je kunt er iets drinken. Hierna krijg je nog de dorpen van Meso Gitonia en Kato Gitonia totdat je bij de eindbestemming Agia Roumeli belandt. Dit kustdorp heeft een strand en voldoende plaatsen waar je iets kunt drinken of eten.