Reisverslag van onze vakantie van 19 mei tot en met 23 juni 2011

Dit keer hadden we het plan opgevat om eens te gaan kijken op het eiland Astypalea, wij zijn hier nog nooit geweest, echter het is er nu ook weer niet van gekomen. Waarom niet, omdat de boten allemaal in de nacht naar Astypalea varen vanuit o.a. Amorgos of Donoussa en je dan ook diep in de nacht aankomt. Wij hadden van diverse mensen gehoord dat je beter een reservering kunt maken daar er in de nacht geen mensen bij de haven staan om te kijken of ze misschien een kamer zouden kunnen verhuren. We hebben voordat we vertrokken uit Nederland een mail gestuurd naar een adres op Astypalea waar we wel een kamer wilden huren, echter tot op heden hier nooit een antwoord op gehad.

We vliegen dit jaar weer van Schiphol naar Santorini en via versa. Het gebruikelijke vroege opstaan en vertrek. Dit jaar was het mogelijk om via internet een vlucht te reserveren, rechtstreeks bij Transavia.com hetgeen een stuk goedkoper is dan via een reisbureau. Door mijn contact het Hans Huisman, wist ik dat hij op dezelfde vlucht zou zitten en ja hoor we zien elkaar voor het eerst, na heel veel contact per mail, dus in de rokerslounge op Schiphol. Er is direct een klik om het maar zo te zeggen en Hans en ik gaan samen op de foto. Tijdens de vlucht spreken we elkaar niet maar wel weer bij aankomst, Hans blijft een paar dagen op Santorini en gaat daarna naar andere eilanden toe, hij heeft een auto gehuurd en vertrekt, nu ik er over nadenk jammer dat hij ons niet even naar de haven heeft gebracht, we houden de gehele vakantie veel contact per sms, wij zijn nu blut!

Wij besluiten om eens met de bus naar Thira (Fira) te gaan en dan daar vandaan een taxi naar de haven te nemen, leuk bedacht en gedaan, de bus kost ons 1,60 euro p.p. echter de taxi naar de haven was wel 25,00 euro! Ik weet niet meer wat een taxi van de luchthaven naar de haven kost. Wij hebben dat wel vaker gedaan, echter ik weet de prijzen niet meer, maar ik vond dit wel buiten alle proporties daar het maar een ritje van nog geen 10 minuten is. Zal wel door de “crisis” komen! We wachten op onze boot die ons naar Naxos gaat brengen en nemen onze eerste ouzo, zijn weer “thuis”, om het maar zo te zeggen. Aankomst Griekenland was dit keer echt een tegenvaller, regen en nog eens regen we worden drijfnat.

Dan onze aankomst op Naxos, hier ontmoeten we een hele aardige man (Jannis) die ons een kamer verhuurd, 25 euro samen en 35,00 met een perfect ontbijt, dus hup in de auto en naar de kamer toe, ook hier op Naxos enorme regenbuien, we laten onze spullen op de kamer en gaan met een paraplu op verkenning uit. We zitten in het plaatsje Aghios Prokopios bij studio’s Adriana. Het is een klein en niet zo heel erg toeristische plek. We eten wat en gaan weer snel naar huis, we zijn nu doorweekt van de regen en moe van de reis.

De volgende morgen na een heerlijk ontbijt brengt Jannis ons terug naar de haven en nemen we de boot (de scopelitisch express) naar Donoussa, het is droog en de zon schijnt gelukkig, we kunnen nog een tijdje buiten op het dek in de zon liggen, en doen weer 3 eilanden aan, Iraklia, Schinoussa en Koufonissi en dan is daar Donoussa. Echter we moeten het laatste stuk in de kajuit doorbrengen daar het weer begint te regenen en te stormen. Hier staat Christos van Iliovasilema rooms (zonsondergang) op ons te wachten, weer de auto in en naar onze kamer. Hier hebben we wel eens eerder een kamer gehuurd, de kamers zijn schoon en de ouders van Christos zijn hele aardige mensen.

We blijven 3 weken op Donoussa, ik heb hier al eerder over geschreven, dus hou het kort. We maken dit keer wel een wandeling die ik nog nooit gemaakt heb van Stavrós naar Messariá en dan een deel via het oude geiten pad, echt de moeite waard, vinden wij. Met prachtige vergezichten en leuke kleine paadjes, wel opletten tijdens het lopen, dit pad kun je alleen doen als je goed kan lopen. We stoppen regelmatig om te genieten, al is het weer niet zoals we zouden willen. We lopen ook nog een keer naar het strand van Livadi, is een goed pad en wij dachten altijd dat het een moeilijk pad zou zijn, niet dus, maar ik moet wel eerlijk blijven we hebben een taxi genomen tot het begin van het pad en de rest dus gelopen. Ik ken erg veel mensen die het in zijn geheel lopen, goed hoor!

Het weer is ronduit slecht te noemen de eerste 2 en een halve week, met regen, kou, donder en bliksem. We ontmoeten ook nog een paar hele leuke Nederlandse vrouwen die naar aanleiding van mijn verhalen over Donoussa hier naar toe zijn gekomen, we kunnen ze nog wat tips geven en als dank krijgen we een bijzonder mooie dvd thuis gestuurd daar een van de vrouwen als hobby heeft om dvd’s met bijpassende muziek te maken van haar reizen, heel bijzonder!

Nu zouden we vanuit Donoussa naar Astypalea kunnen gaan, echter weer een nachtboot en daar hebben we geen zin in, dus laten we Astypalea deze keer links liggen, we komen er nog wel eens maar dan vanuit een ander eiland, Kalimnos. We vertrekken na 3 weken en hebben besloten om eens een kijkje te gaan nemen op het eiland Schinoussa. Wat nog wel leuk is om te vertellen is dat we wel de wekker hadden gezet, maar vergeten de knop in te drukken, we worden om 7.45 uur wakker en we zouden om 7.50 uur met de auto weggaan, vraag me niet hoe, maar we waren op tijd bij de boot die om 8.25 uur vertrok.

Dan aankomst Schinoussa, we zien een hele aardige man staan, hoe weten we dat, omdat wij altijd kijken hoe iemand van een ander afscheid neemt, dus in dit geval de eigenaar van een kamer en zijn gasten. Zijn naam is Nikitas en ik stap op hem af en vraag of hij een kamer voor ons heeft en wat de kosten zijn. We maken de afspraak dat we eerst de kamer bekijken en dan een besluit zullen nemen, waarop we bij Nikitas in de auto stappen en onderweg de berg op en naar het dorpje (Hora), geeft hij ons informatie, heel attent. De naam van de kamers is Meltimi, hetgeen de Griekse naam is voor een bepaalde wind, verteld hij ons. De kamer die we voor 2 nachten krijgen is echt niets bijzonders, maar de kamer die we willen is nog bezet en wel door onze oude buren van het eiland Donoussa, heel leuk om ze weer te zien en nu ook wat meer te spreken. De kosten voor de kamer zijn 25,00 euro p. n. hetzelfde als op Donoussa.

Onze eerste indruk van dit eiland is, dat we in een stukje “Hidden Greece” zijn gekomen. We maken al direct een wandeling naar het strand Psili Ammos, door het lopen krijg je al direct een beeld van dit eiland, het is zo geheel anders dan andere eilanden, hier is er heel veel landbouw en dat maakt het zo anders, je ziet haast geen geiten, maar wel koeien en dan nog Hollandse ook, heel raar.

Het landschap is vlakker en wel uitgestrekt en dus niet rotsachtig en je ziet ook haast geen geiten-paden in de bergen, die er wel zijn. Dat hoor ik later als ik er naar vraag. De weg, onverhard, is zeer stoffig, maar als er een auto langs komt gaan ze echt heel langzaam rijden, om je niet in een stofpilaar te veranderen, wat toch echt wel gebeurd. We vinden onze weg naar het strand, maar wij vinden het niet echt een leuke weg om te wandelen en we doen het dus maar een keer. Wat wel heel leuk is op deze en andere wegen merken we later, om te zien is dat ze in de muur lege waterflessen plaatsen, in mijn fantasie is dit om het licht in de avond te laten reflecteren van de auto’s zodat je wat kunt zien, niets is minder waar. Het is omdat ze de gaten open willen houden om er dan later betonnen stokken in te kunnen plaatsen zodat de muren blijven staan, ze zijn best slim hoor die Griekse jongens!. Het strand vinden wij niet het mooiste, maar je kunt hier wel heel lekker zo het water inlopen, dus geen stenen of rotsen in de zee.

Dan onze eerste avond op dit eiland, als we zitten te eten bij Meltimi, komt Nikitas naar ons toe en zegt dat er zo wat muzikanten gaan komen en dat ze dan gaan zingen en spelen. Het klopt na een tijdje komt er een groep mannen en die gaan eerst zeer uitgebreid eten en vooral drinken en als dan de drank in de man is gaan ze spelen en hoe!!! We genieten volop, dit is zo spontaan en gastvrij en uniek, echter rond een uur of 2 ga ik mijn bed opzoeken, mijn lief blijft nog langer tot een uur of 4 en de mannen spelen tot half 8 de volgende morgen, dan gaan ze allemaal naar de haven om koffie te drinken en om naar de kerk te gaan, als wij aan het ontbijt zitten krijgen we een stuk gezegend brood aangeboden. We gaan vandaag een beetje het eiland verder verkennen en gaan naar het strand Livadi lopen, weer die akkerbouw/landbouwvelden het klinkt misschien raar maar ik mis de bergen en de olijfbomen, maar geniet hier ook van. Het strand van Livadi is groot met bomen langs het strand en een restaurant, ook niet echt ons strand, maar zeker mooi voor mensen die van schaduw houden en een groot strand met ligstoelen. Wij houden meer van kleine stranden waar geen ligstoelen zijn of een restaurant is, ook al is dit niet geheel waar want we zijn gek op het strand van Donoussa, Kedros, en hier is wel een restaurant.

We lopen het strand voorbij en zien in de verte iets in het water liggen het lijkt op een haven, als we er naar vragen klopt dit ook, men was bezig hier een nieuwe haven aan te leggen en toen stuitte men op dingen uit de oudheid en werd de bouw verder stilgelegd. We lopen weer terug naar het dorp, want hier kun je niet van het ene naar het andere strand lopen je moet altijd weer terug naar het dorp, maar ook dit is niet geheel waar, want op een dag vinden we wel een weg langs de kust. Later in de middag gaan we bij een authentieke ouzerie in de “hoofdstraat” uiteraard een ouzo drinken. Als je hier zit en er komt een auto voorbij moet je wel even je benen intrekken, geweldig. Het dorp bestaat uit een grote straat met wel 3 supermarkten, een bakker een ouzerie en een aantal restaurants, ook is er een soort pleintje waar je werkelijk de lekkerste pizza’s kunt eten. Dan zijn er nog wat achteraf straatjes met wat restaurants en een hele mooie grote kerk, het nadeel van de Cycladen eilanden is, dat alle kerken afgesloten zijn, dus hebben we niet de binnenkant kunnen zien, jammer genoeg.

De sfeer op dit eiland is goed en relaxt, de mensen zijn zeer aardig en zijn blij met de toerist. Wij voelen ons hier heel welkom. Het heeft echter een heel groot nadeel en dat is muggen, die zijn er teveel, ik heb er slechts een stuk of 100 kunnen doden, dus je moet wel voor anti muggen spul zorgen. Hetgeen hier gelukkig ook te koop is. Op een mooie avond horen we dat er een strand bbq is en iedereen is welkom, we hebben al gegeten maar het lijkt ons leuk om toch even te gaan kijken, het is ook volle maan deze avond, dus de weg is goed te zien, alleen het laatste stuk hebben we onze zaklantaarn nodig. We komen bij het strand Tsigouri, dit is een mooi groot strand met een groot restaurant en ligbedden en boten voor in het water, niet echt onze keus, maar voor een ander denk ik wel. De wandeling is maar een kwartier en zeer goed te doen. Er zijn maar een paar mensen voor de bbq en eigenlijk alleen maar leraren. Wij zijn de enige andere mensen, echter we worden van harte welkom geheten en krijgen wat te drinken aangeboden, we blijven ongeveer een uurtje en lopen dan weer terug naar het dorp. Dus nu hebben we al 3 stranden bekeken. Er zijn hier veel stranden dus voor ieder wat wils.

De volgende dag gaan we naar het strand Almiros Bay, dit vinden wij absoluut het lelijkste strand wat we ooit gezien hebben, echter er zijn mensen die het, het einde vinden. Grappig zoveel meningen. Het weer zit ook weer niet mee, dus we gaan proberen om hier langs de kust naar het volgende strand te lopen en dat lukt, we komen op het strand van Kavi, nu ja strand is een heel groot woord, je kunt hier liggen en de zee in, meer is het niet. We gaan verder en komen op het strandje met de naam Fountana, het is klein, maar niet onaardig, als je het schoon maakt en schoenen aan doet kun je hier ook best lekker zwemmen. We vinden onze weg via een akkerland, het lijkt even of we in Limburg lopen, terug naar de weg. Het lopen door de velden is best leuk, je komt altijd wel weer op de weg terug.

Toen wij deze kamer bij Nikitas huurden, zei hij dat hij ons best elke dag naar het strand wilde brengen dus besluiten wij op een dag dit aanbod aan te nemen, hij verteld ons wat zijn favoriete strand is en zo hebben we “ons strand” gevonden. Met de auto was het ongeveer 15 minuten rijden en lopend is het 3 kwartier, dan nog een stuk door een akkerland en dan ben je er. We zien hier een kudde schapen en geiten eindelijk, en we nemen elke dag wat te eten voor ze mee. Het is een klein strand waar we met z’n 2en heerlijk kunnen genieten van het uitzicht en de rust. De zee is heerlijk maar je moet wel schoenen aan het water in want er zijn best veel zee-egels. Nu hebben wij gehoord dat je op dit eiland het “Naxos oog” kan vinden, wat is dit? Het is een steen/schelp meestal wit met een tekening erin.

Nu heb ik wat van internet gehaald: “Het 'oog van Naxos "is een natuurlijk juweel gevormd door de zee en zand in de ovale opening van een schelp, en is een van de mooiste geschenken die je kunt geven aan een vriend omdat het wordt verondersteld om geluk te brengen”. Ik heb dagen lopen zoeken, echter niet één oog gevonden!! Er zijn er veel te vinden op Livadi beach. Jammer genoeg is een foto maken niet gelukt ( ik heb er nl een aantal van iemand anders gekregen) en ik kan zo snel geen afbeelding op internet vinden.

We blijven hier 10 nachten op het eiland, daar we het hier erg naar onze zin hebben, aardige mensen, werkelijk hele leuke restaurants met heerlijk eten, o.a. in restaurant Deli, van dit restaurant heb ik wel een leuk verhaal, we gaan hier op een avond eten en de eigenaar vraagt aan ons hoelang we al op dit eiland zijn, als ik zeg een dikke week, vraagt hij waarom ben je niet eerder hier komen eten, mijn antwoord is dan dat ik de naam Deli niet zo aantrekkelijk vond, het doet/deed mij denken aan een fastfood restaurant, niets is trouwens minder waar. Dan vraag ik aan hem wat de naam Deli betekent, dan verteld hij dat zijn grootvader eigenlijk een beetje ondeugende man was daar hij altijd heel vrolijk was en plezier maakte, de bijnaam Delis had gekregen, wat weer betekent,” ondeugende man” en om zijn grootvader te eren heeft hij het restaurant Deli genoemd. Ik adviseer hem om de “s” achter de naam te zetten, hij gaat dit direct met zijn vrouw overleggen. We hebben hier werkelijk zalig gegeten en het uitzicht is ook super, bij een heldere avond kun je zelfs het eiland Santorini zien! Er is nog een werkelijk heel goed restaurant en dat zit vlak voor Meltimi, als je vanuit het “centrum” komt aan de linker kant. De kok doet hier alles alleen, bestelling opnemen, koken en bedienen. Hij spreekt prima Engels en zijn naam is Vaja. We hebben hem ontmoet bij de strand bbq en we hebben 2 keer bij hem gegeten, heerlijk.

We hebben een heerlijke tijd gehad op dit zo anders als andere eilanden en zullen hier absoluut nog een keer naar terug gaan. Je kunt er wandelen, echter wij vinden de wandelingen hier minder spannend daar je heel vaak gewoon op de verharde weg, moet lopen en kleine paadjes heb je hier niet. Er zijn maar twee dorpjes, Hora en Messaria en dit is heel klein gehucht met een paar huizen en een schattig kerkje, je komt door dit gehucht als je naar het strand Psili Ammos gaat. Maar de sfeer en vooral de keuze voor waar je wilt eten is goed en ook kun je hier bij diverse leuke kleine “bars” tot in de late uurtjes nog genieten van de Griekse avonden. Er is geen wild nachtleven. Misschien zijn er wel paden te vinden die je meer in de bergen brengen, echter wij hebben hier nog niet echt naar gezocht, wei weet doen we dat de volgende keer wel.

Dan komt de terugreis, we gaan via Naxos, we slapen weer bij Jannis en komen hier weer de leraren tegen die we op Schinoussa hebben ontmoet, we eten samen en er zijn in het restaurant waar we eten, weer muzikanten, dus een leuke laatste avond op Naxos. We hebben nu beter weer en hebben het dorpje waar we zitten wat beter bekeken en moeten onze mening over niet toeristisch toch wat bijstellen. Het heeft een gigantisch groot strand en je kunt hier zo de zee in lopen, echt mooi.

Uiteraard vertrekken we niet zonder een ring te hebben gekocht met een Naxos Oog, ik ben er super blij mee, je moet wel opletten dat je geen namaak koopt want de winkels liggen er vol mee, van heel goedkoop tot prijzig. Ik heb een originele steen dat weet ik zeker, daar hij niet geheel gelijk is en dat is de natuur toch ook niet? Dan de boot naar Santorini, ook hier ontmoeten we weer een vriend die we ruim 8 jaar niet meer gezien hebben, we hadden met elkaar afgesproken in de haven van Santorini. We nemen een taxi naar onze laatste kamer, dit keer zijn de kosten maar 15,00 euro en we hebben zeker een half uur in de taxi gereden, wat een verschil met de aankomst. Kortom dit was het weer, jammer genoeg komen er ook aan de leuke dingen een eind.

Truus de Graan, 17 juli 2011, Driemond.