Google Chrome ziet het uitvergroten van mijn foto's, sommige links en soms het scrollen door de pagina's als een popup. Als je wilt navigeren op mijn website sta dan de "popups" toe.

Ik heb hieronder een aantal dagtochtjes beschreven die je kunt maken vanuit de Ville de Soleil. Als je meer wilt weten over een bepaald dorp, strand of kerk dan klik je op de link om er meer over te lezen en er alle foto's van te zien. Het zijn maar een aantal voorbeelden van tochtjes en wandelingen die je in deze omgeving kunt doen, want er zijn er natuurlijk nog veel meer. Voor sommige dagtochten is het handig om vroeg te vertrekken en in de gaten te houden hoeveel tijd je nodig hebt om weer terug te rijden.

Vertrek vanaf Lagada richting het oosten (Goudouras). Na een korte rit zie je aan de linkerkant van de weg het Moni Kapsa klooster tegen de berg aangeplakt liggen. Het Moni Kapsa klooster is gebouwd ter ere van Johannes de Doper en de kerk op het terrein is aan hem opgedragen. Het Moni Kapsa klooster ligt naast het dorp Kalo Nero en is niet ver van het dorp Makrigialos. Naast het klooster loopt de Perivolakia kloof en voor het klooster en bij het klooster in de buurt zijn diverse stranden, onder andere het Moni Kapsa Beach, een klein strand met kiezeltjes. Het klooster stamt uit de 15e eeuw en het werd in 1471 verwoest door piraten en daarna werd het eeuwen lang verlaten. Moni Kapsa is geopend voor publiek, maar er wordt wel gevraagd om je een beetje netjes en bedekt te kleden.

Ga via het dorp Goudouras de weg omhoog de bergen in, rij richting Ziros en neem vlak voor het dorp de afslag naar Xerokampos. Xerokampos is eigenlijk niet een dorp of een strand, het is meer een kollektie van verschillende stranden en hier en daar een groepje huisjes en een taverna, een hotelletje of een pension. De huizen, de accommodaties en de taverna's liggen een beetje verspreid over het dal en zo ook de stranden. Er zijn heel grof gezegd drie "hoofdstranden" en dan nog een heleboel kleine strandjes in de buurt. Op sommige stukjes van deze stranden kun je een parasolletje huren maar het grootste gedeelte is ongerept. Een echt leuk stuk Kreta met wat naturistenstranden dus, en ook nog eens heel mooi, met leuke eilandjes voor de kust, en het is er rustig. In Xerokampos zijn ook de restanten van een Hellenistische nederzetting te zien. Leuk als een bonus maar stel je er niet al te veel bij voor.

Als je alsmaar rechtdoor blijft rijden kom je vanzelf op de weg naar Kato Zakros. Deze weg staat nog niet op alle plattegronden aangegeven. In Kato Zakros vind je drie stranden, de restanten van een Minoïsch paleis, een grot, een kloof met Minoïsche tombes en gezellige taverns. Op de route van Zakros naar Kato Zakros kom je ook nog langs de overblijfselen van een Minoïsche villa. Ik hou van Kato Zakros vanwege zijn simpelheid, de vriendelijke inwoners en het soort toeristen dat er komt en blijft overnachten

Het dorp Lithines is een klein dorp met veel oude stenen huizen, een aantal taverna's en kafenions en een paar kerken. Het ligt in het zuidoosten van Kreta op de route van Makrigialos in het zuiden naar Sitia in het noorden en is te bereiken via een afslag van de hoofdweg. De afstand to Sitia bedraagt 25 kilometer. In het dorp zijn veel smalle weggetjes waar het af en toe bijna onmogelijk is om een bocht om te gaan. Het dorp is waarschijnlijk vernoemd naar een Byzantijnse edelman, Lucas Litines, die in 1182 naar Kreta kwam.

In het dorp Lithines staan een aantal kerken. De belangrijkste is de kerk van de Maagd Maria van Lithines die uit de 15e eeuw stamt. Binnenin de kerk zijn diverse iconen, waaronder een icoon van de Maagd Maria waarvan men zegt dat hij mensen kan genezen. De vreemde borden in de muur zijn ingemetseld door de werkers die de kerk hebben gebouwd. Het zijn de borden waarvan deze mensen hebben gegeten.

In het zuidoosten van Kreta bij het dorp Armeni en op 2 kilometer afstand van het dorp Papagianades (waar je de afslag naar Armeni vindt) liggen de restanten van het oude Venetiaanse dorp Etia. Ooit woonden er in het dorp bijna 600 mensen. Nu zijn de huisjes in het dorp tot ruïnes vervallen, de straatjes en steegjes zijn leeg, en de grote Venetiaanse privé villa die aan de rand van het dorp ligt wordt gerestaureerd (2008) en in zijn oude glorie hersteld (tijdens de revolutie van de Grieken tegen de Turkse bezetter werd hij in 1867 door de Grieken vernietigd omdat de Turken erin gehuisvest waren).

Deze misschien wel mooiste Venetiaanse privé villa van het eiland behoorde toe aan de De Mezzo familie en stamt uit de 15e eeuw. De Mezzo familie kwam oorspronkelijk uit Sita. De villa getuigt van de rijkdom van de toenmalige veroveraars. Etia bestond al in de Byzantijnse periode maar kwam pas tot bloei tijdens het Venetiaanse bewind. In het dorp Etia staan ook nog een paar prachtige oude kerken (waaronder twee Byzantijnse, de St. John en de St. Aikaterini) die de moeite waard zijn om te gaan bekijken.

Het middeleeuwse Venetiaanse dorp Voila is gesitueerd in het oosten van het eiland Kreta op ongeveer een kilometer afstand van het dorp Chandras. Het wordt aangegeven met een bruin bord en ongeveer de laatste 200 meter naar de site gaan over een onverharde weg. Restanten van gebouwen liggen hier verspreid over de heuvels. Op de site springt de toren van Tzen Ali het meest in het oog. De toren staat boven op een heuvel en was onderdeel van een fort dat volgens een Turkse inscriptie in 1740-1741 is gebouwd (in de inscriptie staat 1153 maar dat is in de islamitische jaartelling). Waarschijnlijk was Tzen Ali een Venetiaanse edelman uit de Zeni of Zenos familie, die zich tot de islam had bekeerd. De toren is gedeeltelijk vervallen, maar het onderste deel is nog bijna helemaal intakt en je kunt er dan ook naar binnen om te kijken. Naast de toren staat het vervallen kerkje van Tzinalis. Rondom de restanten van dit fort liggen de oude Venetiaanse huizen, waarvan bij sommige nog kamers intakt zijn. Ook is er nog een Turkse fontein te zien.

De 15e eeuwse Agios Georgios kerk staat even verderop op een andere heuvel. Hij bestaat uit twee delen die aan elkaar vast zitten. De kerk draagt het wapenschild van de Solomon familie en binnenin de kerk bij de fresco van de maagd Maria is de tombe te vinden van deze familie.

De overblijfselen van de oude stad Praisos liggen boven op een heuvel in het oosten van het eiland Kreta. De laatste paar kilometer naar de site gaan over een smalle en af en toe hobbelige asfaltweg. Uiteindelijk kom je bij een parkeerplaats uit onderaan de heuvel en moet je het laatste stuk te voet afleggen (en goed op de pijlen letten die de makkelijkste route aangeven). Bij de parkeerplaats hangen borden met informatie over de site. Er zijn restanten van een tempel, van huizen en van een stadsmuur te zien, maar erg veel is er niet meer van intakt. In Praisos woonden tot de 2e eeuw voor Christus afstammelingen van de Minoërs. Zij waren naar dit gebied gevlucht om aan de aanvallen van de Doriërs te ontsnappen, maar uiteindelijk werden ze toch door hun onder de voet gelopen. Zowel Ieraptyna (het huidige Ierapetra) in het zuiden als Itanos in het noorden waren Dorische steden en er waren regelmatig konflikten over wie de kontrole had over een tempel van Zeus in Paleokastro. In 155 voor Christus werd Praesos door Ierapetra vernietigd.

Rij richting Makrigialos en neem de afslag naar Sitia. De stad Sitia is gelegen aan het water in een baai in het oosten van Kreta en heeft 9000 inwoners. In de haven liggen zoals gewoonlijk de kaiks en daartussen wat nieuwere boten en privé jachten, en soms een vrachtschip of een veerboot, want Sitia is ook het beginpunt voor Lane Lines, die Kreta verbindt met de eilanden Kassos, Chalki, Rhodos en Karpathos, en de veerboten gaan ongeveer drie keer per week ook richting Agios Nikolaos, het eiland Milos, en daarna naar het vaste land van Griekenland.

Er is een lange boulevard met een heleboel taverna's en coffeeshops, en er staan wat palmbomen en rozen. Daarachter zijn de winkelstraten. De stad wordt afgemaakt met het Venetiaanse Kasarma kasteel dat in zijn huidige vorm stamt uit 1631. Het is gebouwd op de restanten van een ouder Byzantijns kasteel. Binnen de muren staat een drie verdiepingen hoge toren. Dit is het voormalige wapenhuis van de Venetianen, het zogenaamde "casa di arma". Wat er van deze Venetiaanse vesting is overgebleven is misschien minder imposant dan wat je je andere steden aan kunt treffen, maar het uitzicht vanaf het fort is prachtig.

Het stadsstrand van Sitia is ongeveer een kilometer lang, niet zo breed en niet erg uitnodigend. Het ligt ook vlakbij de hoofdweg. Erg schoon kwam het niet over (op de plekken waar geen parasols staan). Wel is het water helder en het strand loopt er langzaam af in de zee, dus het is geschikt voor kinderen. Mijn oordeel: voor zo'n grote stad is het helemaal niet slecht, en het is leuk om er te gaan kijken want er heerst een prima sfeertje. Strandliefhebbers gaan liever ergens anders heen.

Rij Sitia uit richting het palmenstrand van Vai. Op drie kilometer ten oosten van de stad Sitia ligt de archeologische site van Tripitos of Trypitos (350 tot 50 voor Christus). Deze voormalige kleine Hellenistische stad met zijn beschermde haven en scheepswerf ligt op de heuvel van een klein schiereiland. De afslag wordt duidelijk aangegeven. Een smal weggetje leid je naar de opgraving. Nog maar een deel van deze nederzetting is opgegraven. Hierbij zijn onder andere munten, potten en juwelen gevonden. Ook nu kun je als je over de paden in deze nederzetting loopt nog overal de oranje potscherven op de grond zien liggen. Er zijn restanten van een stadsmuur, huizen en grote stenen gebruiksvoorwerpen te zien en vanaf het schiereiland heb je een spectaculair uitzicht over de stranden en de stad Sitia in de verte.

Op korte afstand van het palmenstrand van Vai (in het noordoosten van Kreta) vind je de relatief gezien afgelegen baaien en stranden van Itanos (inclusief een nudistenstrand). Als extra bonus zijn er de overblijfselen van een Minoische stad bij de ingang van het hoofdstrand.

Itanos was een van de invloedrijkste plaatsen in het oosten van Kreta. Het bloeide vanaf het begin van de Minoische tijd tot het begin van de Byzantijnse tijd. Er zijn sporen van een basiliek en van Griekse muren, en een hoop sporen van in elkaar gevallen gebouwen op een heuvel.