ALTI YARIK superbusunda ozmuş olanlara, göğe yükseliş ve ondan iniş dünyalarını gösterdiniz.
Dönüşmenin Cehennem azabını bildirdiniz. Onları assimilasyonun beş kat TANRI katında doğurdunuz.

ALTI YOLLAR’da değişinip, halden hale geçip durur aranızdaki ümitsiz canlılar...
Sansar presidyumunun yakılma karargahı hükmünde, müsbet-menfi (positif-negatif)
gidiş-gelişlere (doğum-ölüm) tabi olarak...
Anlayışsız, yoklamasız, gayrımakul, çekilmez şekilde daima eziyete sokulmuş olarak.

Renklerden başlıyarak, hasselere bilgi kaçar. Maddi kara istikametinde tohumlar saçar.
Feylesof kişi varlığını koruyarak , yanılmadan dikkat eder.
Böylece en üstün Nirvan’ın kapısını açar. Burkan gönüldür, gönül ise Burkan...
Bunlara böyle bilen Sansar’da yaşar Her ikisine de bulaşmıyan ise Nirvan’ı bulur.
Bu BİR sözünü artık hocaya soran nadir oldu, azaldı.

Üçlü-dörtlü belgeye dayalı, era sayılarına düşürülmemiş olarak, sakin sevimli hale gelmiş,
lekesiz, kirsiz, kendi kuruluşu saf olana yükünürüm.

BİR haline gelmek üzere, KÂİNAT’ı BİR’e sığdırır.
BİR’in KÂİNAT’a giydirilmesi de öylece tahakkuk eder.

Budist inancın önemli bir unsuru olan SANSAR (SAMSARA) için BAŞAĞSIZTIN AMTIKI BU ÖDKE DEGİ (başlangıcı olmayandan şimdiye kadar) devam ettiği, ve bu zaman içinde ÜÇÖD (üç devre) geçirdiği belirtilmektedir. Bunlar EM-BUĞ, ET-AT, ve İT-AT ‘dır.

Şimdiye kadar söylediklerimizi, eski Türk felsefesinin Budizm ile birleşmiş haliyle ve bizim şimdiki İSLÂM inancımızla bağdaştırarak anlatmaya çalışalım.

KİŞİ-OĞLI (ÂDEMOĞLU, insan) dünyaya indiği günden beri MADDE ve KARANLIK içindedir, CEHENNEM yolundadır... SANSAR (SAMSARA) tekerleğinin, yani TEKÂMÜL ÇARKI’nın dönüşlerinden kendini kurtarmalı, sürekli içinde bulunduğu DOĞUM-ÖLÜM gidiş-gelişlerinden sıyrılıp NİRVAN’a(NİRVANA) ulaşmalıdır. Yani KUL’luktan kurtulup KÜL’de (BÜTÜN, BİR, ALLAH) yok olmalıdır... Aksi takdirde sürekli bir mücadele, eziyet, ızdırap içinde olacaktır.

Orta Asya Şamanist Türkleri gibi, Budist Türkler de yeniden doğmaya (reenkarnasyon) inanırlar. Bizim Anadolu Alevilerinde de bu inanç vardır. Hatta Ali Ekber Çiçek’in en meşhur türküsü HAYDAR HAYDAR’ın bir mısraı şöyledir: