ORTA ASYA İNSANI’nın inancına göre GÜNEŞ TANRISI, yalkınlarını
yeryüzüne YILAN şeklinde gönderir. O yüzden YILAN, kutsaldır.
Yukardaki TAKDİS MERASİMİ resminde anlatıldığı gibi, BOĞA sıfatını alan YILAN’la, UYULAN arasında
bir ilişki vardır.
GÖK’ten yere inmiş olan KÜN ve eşi AY, BUĞ’u YILAN ile takdis ederler.
Çünkü YILAN, BU-OĞ-A (BOĞA) sıfatını taşımaktadır. BU (BUĞ- han, kral, yüce
kişi) , OĞ ( güneş, kutsal, şeref) A (artikel)… hepsini birlikte tercüme edersek
YÜCE GÜNEŞ olur ki, YÜCE TANRI demektir. TANRI’nın KUDRET’i, GÖK’ten
YER’e döne döne iner, bu da kıvrılan YILAN kavramı ile verilmiştir. . Resmde
HALAY çeker gibi elele tutuşmuş YEDİ KİŞİ hareketleri ile YILAN’ı sembolize
ederler. YILAN’ın kuyruğu ile BUĞ’a değiyor olması da ayrı bir mânâ taşır.
GÖK’ten YERYÜZÜ’ne inen YALKINLAR; ışık, ısı, iyilik, rahmet, ve
berekettir. GÜNEŞ’in ışınları da , ATEŞ’ten çıkan dalgalar da YILAN gibi
kıvrılarak etrafa yayılır. Bu yüzden YILAN, hem ATEŞ’in, hem ocağın, hem de
AİLE’nin koruyucusu sayılır.
İSLAM’da YILAN, ÂDEM ile HAVVA’yı kandıran ve onların CENNET’ten
kovulmasına sebeb olan varlıktır. ŞEYTAN’ın sembolüdür. Başı ezilmesi gereken bir
yaratıktır.
Bu anlayış Müslüman olan TÜRKLER’i etkilemesine rağmen, YILAN KÜLTÜ çeşitli şekillerde
ANADOLU’da varlığını sürdürür. ORTA ASYA’dan
ANADOLU’ya göç etmiş olan HACI BEKTAŞ, TAŞ’a biner ve YILAN’ı kamçı
olarak kullanır, TAŞ’ı yürütür. Burada TAŞ, BEDEN’dir, YILAN ise NEFS’tir.
Yani İNSAN, NEFS’ini İRADE’sinin kontrolüne alırsa, BEDEN’ini istediği gibi
kullanabilir ve ALLAH’ın Kendi Ruhundan üfleyerek İNSAN’a bahşettiği
KUDRET’i harekete geçirebilir!..
ANADOLU’nun hâlâ pek çok yerinde her evin bir YILAN’ı olduğuna inanılır.
YILAN’ın mekânı evin ocağıdır. (GÜNEŞ-ATEŞ ve YALKINLAR ilişkisi) Evin
Koruyucusu, uğuru, bereketi olan YILAN’a dokunulmaz. YÜRÜKLER, YILAN’ı
kedi gibi okşarlar!… Eğer herhangi bir sebeple o yılan öldürülmüşse, derhal yakılması
gerekir. ATEŞ’in çıkardığı YALKINLAR ile YILAN tekrar GÖKLER’e döner, ve oradan
YAĞMUR, RAHMET, ISI, BEREKET olarak tekrar YER’e iner.
YILAN aynı zamanda İNTİKAMCI’dır!.. Eşini, yavrularını korur, onlara
zarar verenen intikamını alır. Bu yüzden herhangi bir şekilde bir yılan öldürülmüşse,
eşi de öldürülmek üzere aranır!..
ANADOLU’da bu konuda pek çok hikâye olması bir yana, Fakir Baykurt’un meşhur
romanı YILANLARIN ÖCÜ’nde YILAN, öcünü alması yönünden haksızlığa uğramış
aileye örnek gösterilir.
ESKİ TÜRKLER’de BOYNUZLU YILAN, TÜYLÜ YILAN, KANATLI YILAN,
BEYAZ KRALİÇE YILAN ve meşhur ŞAHMERAN gibi pek çok YILAN türü vardır.
Bunlardan KANATLI YILAN, KAZAN şehrinin arması idi. Sonra Ruslar alıp
MOSKOVA arması yapmışlar, bir de “ büyük canavar YILAN’ı öldüren Saint George”
masalı uydurmuşlardır!
TUYLÜ YILAN ve BOYNUZLU YILAN, TÜRKLER vasıtasıyla BERİNG
BOĞAZI’ndan aşarak AMERİKA kıtasına ulaşmış, AZTEKLER’in meşhur
QUATZALKOATL'ı (TÜYLÜ YILAN) oluşturmuştur.
AVRUPA’da en eski YILAN figürlerinin bulunduğu yer, İtalyan Alpleri’ndeki
KAMUNLAR Vadisi’dir.Yukarıdaki resimde YILAN, savaşçının elinde "GÜÇ VEREN
MIZRAK"olarak çizilmiştir... Üç tane "eli mızraklı" savaşçı ile, henüz mızrağı GÜNEŞ’ten çekip alamamış bir başka savaşçı görülmektedir... Zaten bu figürden hareketle MIZRAK sembolünün GÜNEŞ’ten gelen YALKIN, yani YILAN
olduğu sonucuna varılmıştır.
Bir diğer figür de PELASK YILANI’dır. PELASKLAR, eski YUNANİSTAN’a gelip yerleşen TÜRKLER’dir.
YILAN sembolünü onlar oraya taşımışlardır. PELASK DİLİ kaybolmuştur, PELASK
YAZISI çözülememiş sayılır. Sebebi yine Batılı bilimi adamlarının PROTO-TÜRKÇE
ve TÜRKÇE’ye araştırmalarında MİHENK TAŞI olarak yer vermemeleridir. Halbuki
büyük araştırmacı KÂZIM MİRŞAN bu yazıyı da deşifre etmiş, okumuştur. Bunu ayrı bir
sayfada vereceğiz.
PROTO-MISIR hiyeroliflerinde yer alan YILAN figürü, Batılı bilim adamları ve
onların takipçileri tarafından “bilinmeyen bir dile ait kartuş” sayılmış, ve bir türlü
deşifre edilememiştir... Halbuki KÂZIM MİRŞAN, figürü PROTO-TÜRKÇE
TAMGALAR’dan yararlanarak çözmüş ve tüm kitabeyi tamamen farklı olarak
okumuştur. Yukardaki bir ESKİ MISIR
RESMİ, YILAN’ın YAZI olarak ne ifade ettiği de yine
yukarıda verilmiştir. UW UB OZ tamgalarından oluşan bu bir tek figür,
-“YERYÜZÜ’nden şekil değiştirerek, (MADDÎ ÂLEM’den MANEVÎ ÂLEM’e
geçerek) TANRI’ya ilahi bir tarzda ulaşmak”
demektir... Yani, herkes yapamaz!
M.Ö. 4000’lere ait olduğu söylenen, ancak taşıdığı figürler itibariyle daha eski
(M.Ö.6000) olması icabeden VAN
BAŞET DAĞI’NDAKİ YAZIT, şu TAMGALARI’ı taşır:
UW = mukaddes, UŞ =majeste, OK-OŞ = kuant konfigurasyonu, ESİTİS = Ruhlar
Âlemi, UÇ = uçuş
KUANT, “değişmez değer”dir… Bir insanda aranan “ CAN’ın (veya RUH’un)
TANRI’yla özdeşleşmesi için gerekli ‘vazgeçilmez’ değerler” kastedilir... ESİTİS ile,
“ruhların eninde sonunda varacağı yer” kastedilir. İSLAMİYET’teki sembolü
ARAFAT’tır... Ve yazı şu anlama gelir :
-“Kutsal majestelerinin gerekli değerlere sahip olan canının (veya ruhunun)
ruhların toplandığı yere uçuşu”
Yani, topluluğun değerli lideri ölmüş, ahiret âlemine göçmüştür!.... Yazı bunu haber
verir.