Ask Hikayesi

Bir birimizi tanimiyoruz, gormuyoruz 
Bilgisayar ekranin arkasindayız
Aramizda kilometrelerce uzaklik olsada
Yakinlik  hissetmiyormuyuz?
Gecelerimiz ve gunduzlerimiz dahi  birine uymuyor
ama ayni gunes dogusunu ve batisini seyrediyoruz
Baskalarini gormuyoruz, duymuyoruz cunku asik olmusuz
Bir birimize sevdigimizi soyluyoruz ama yaniliyoruz 
cunku ruya dunyasinda yasiyoruz
Hayalleri kurup duruyoruz cunku her an kavusucagimizi inaniyoruz, 
İnanmak istiyoruz  hayallerimize...
Zaman hic kimseye beklemez su gibi akip gider
Yalnizlik yuzunden eglence ariyorduk
Internet chatti bulup gonlumuzu avutiyorduk
Bosluk hissettigimiz icin bir cesit arkadaslik kurmaya kararlasdik
El ele tutusup gezemedik
Sokak koselerde opusemedik
Oturup bir birimizin gozlerin icine bakamadik
Bir birimizi unutmaya basladik
Hayat devam edecek ama bu ask hikayesi burada bitecek.
         Çiğdem Aktaş   / 18 Ağustos 2000