Terwijl vele echte noodlijdenden bij het OCMW in de kou blijven staan, financieren de meeste OCMW's in Vlaanderen zonder problemen zwangerschapsafbrekingen. Vrouwen die naar het OCMW komen, die noodlijdend zijn en zwanger, en die beweren door de geboorte van hun kind in problemen te komen, worden geaborteerd in OCMW-ziekenhuizen. Dit wordt rechtstreeks verrekend door het OCMW en kost de vrouw geen frank. De vrouw mag echter vrij beslissen waar zij de ingreep wil ondergaan. Sommige vrouwen verkiezen een privaat abortus- centrum. In dergelijke gevallen komt ,het OCMW financieel tussen en betaalt 8.300,- fr. aan het centrum. Samen met de tussenkomst van het ziekenfonds, dekt dit bedrag de gehele kost voor de vrouw die OCMW-steun trekt.

Niet alleen plegen en betalen de OCMW's zonder problemen abortussen, maar er zijn ook gevallen bekend waarbij noodlijdende zwangere vrouwen door het OCMW onder druk gezet worden hun zwangerschap te beëindigen. Het OCMW dreigt er immers mee dat het verdere financiële steun zal staken als de hulpbehoevende vrouw nog een baby krijgt. In die gevallen heeft de vrouw bijna geen andere keuze dan haar ongeboren kind te laten doden.

Onlangs raakte bekend dat het OCMW van Antwerpen einde januari besliste om de abortus te betalen van een vrouw die reeds 1 5 weken zwanger was, hoewel de uiterste wettelijke termijn waarop abortus in België voor een "noodsituatie", twaalf weken is.

Het OCMW was zich bewust van de illegaliteit van de ingreep en noteerde in zijn rapport letterlijk: "Ondertussen is de zwangerschap zo ver gevorderd dat het te laat is voor een ingreep omdat cliënte 15 weken zwanger is. " Toch adviseerde het OCMW gunstig om vijftienduizend frank uit te betalen voor deze illegale abortus. De vrouw wilde immers een abortus omdat zij een cursus volgde en de geboorte van haar kind het haar moeilijk zouden maken deze cursus voor te zetten.

Abortussen die gepleegd worden in OCMW ziekenhuizen behoeven geen goedkeuring door de politiek samengestelde OCMW-Raad, maar wanneer OCMW-geld aan private abortuscentra wordt betaald, moet de OCMW-Raad daarvoor wel expliciet toestemming verlenen. Zo kwam het betreffende dossier op de agenda van de Raad terecht. Op het Vlaams Blok na keurden alle Antwerpse OCMW raadsleden, met inbegrip van de christendemocratische, de beslissing goed om de illegale abortus te financieren.

Toen hierover enige ophef ontstond in de pers en de toenmalige Antwerpse OCMW voorzitter Bob Cools (SP) en OCMW - ondervoorzitter Lisette Soeters (CVP) hierover aangeschreven werden door inwoners van Antwerpen, die het niet namen dat met hun belastinggeld illegale praktijken werden gefinancierd, reageerden zij met een type-brief waarin zij erop wezen dat, hoewel een abortus na twaalf weken (voor een "noodsituatie") in België illegaal is, dit in Nederland niet het geval is. Ze insinueerden aldus dat de vrouw voor haar abortus naar Nederland was gegaan.

Marcel Windey, de woordvoerder van Bob Cools, verklaarde in De Morgen van 5.31.1997: "Terugbetaling van abortus in Nederland is volkomen wettelijk. Wettelijk gezien kon de vrouw in België geen zwangerschapsafbreking meer laten uitvoeren. Daarom ging ze naar Nederland. Dat was haar eigen keuze. Het OCMW heeft haar daarbij niet beïnvloed. De abortus was volgens de Nederlandse wet volkomen legaal."

Hoewel het OCMW van Antwerpen normaliter bestraft zou moeten worden voor het financieren van een illegale abortus, zal dit wel niet gebeuren.

Volgens justitieminister Stefaan De Clerck, die in de Kamer op 6 maart over deze zaak werd ondervraagd," is het niet duidelijk of het OCMW, als publiek rechtspersoon, strafrechterlijk kan worden vervolgd. De zaak is juridisch zeer complex. "We verwachten dan ook geen vervolging, laat staan een veroordeling, in dat geval zouden immers niet alleen Bob Cools en Lisette Soeters bestraft moeten worden, maar ook de voogdijoverheid van het OCMW, namelijk het College van Burgemeester en Schepenen van Antwerpen.

(Bron : Gezin & Leven - 1997 - Tijdschrift Pro Vita - A.Geudensstraat, 19 - 2800 Mechelen)