Voor zover men uit de berichtgeving van 8 en 20 juni in G.V.A. kon afleiden, beschouwen de Synodale Katholieken zich niet als scheurmakers maar zij beogen eerder gans de Vlaamse Kerk om te vormen door de huidige structuur af te schaffen, en het leergezag van Rome en de bisschoppen te verwerpen.  

Als we de opties bekijken van deze vzw. en wanneer we de namen lezen van diegenen die de basistekst reeds mee hebben onderschreven, dan weten we wat we hierover moeten denken.

De initiatiefnemers verklaren te behoren tot de katholieke traditie hetgeen reeds in flagrante tegenspraak is met één van hun opties, nl.: "zelf mannen en vrouwen te kiezen die voorgaan in de eucharistie, sacramenten toedienen en homohuwelijken inzegenen."

Dergelijke stellingname betekent dat zij niet het minste benul hebben van de werkelijke betekenis en waarde van de Eucharistie of van de sacramenten.

Deze beweging is het resultaat van een jarenlange ondergraving van het geloof van de Rooms Katholieke Kerk door tal van modernistische theologen en ook priesters die de grondslagen van het geloof hebben aangetast, o.a. de Godheid van Christus (Schillebeeckx - Ign.D'Hert - Kuitert e.a.), de betekenis van de Eucharistie, nl. de "transsubstantiatie" die daarmee nauw verbonden is.

Belangrijk in deze misleidende tactiek is de rol geweest gespeeld door J. Kerkhofs, jezuïet, thans prof. em. van de KUL Leuven en een van de meest briljante volgelingen van Schillebeeckx. Hij doceerde jarenlang pastoraalsociologie aan de KUL en kon op die wijze generaties studenten indoctrineren in de dwaalleer van deze grootmeester van het modernisme.

In 1975 publiceerde hij zijn referaat getiteld "Laat mijn volk gaan - Kerkopbouw van onderuit". Dit boek is zoveel als de "grondwet" geworden van het vrijzinnige Leuven waar sedert 1960 alle lekentheologen opgeleid worden in de dwaalleer van het modernisme.

Voor hem is het priesterschap in de toekomst enkel nog een tijdelijk ambt, zoiets als een bediende met een tijdelijk contract. (Toespraak voor de KVHU te Antwerpen)

Nog tal van andere factoren hebben bijgedragen tot de massale geloofsafval die thans heerst. Wanneer Remi Verwimp stelt dat veel mensen afgehaakt hebben, zoekende zijn of onverschillig geworden, dan dient hij in eerste plaats de diepere oorzaken te willen zien. Bevestigd wordt hier (nogmaals) hetgeen Sint Paulus reeds schreef (2 Ti.4,3-4) : "Er komt een tijd dat de mensen de gezonde leer niet meer zullen verdragen. Zij zullen zich een menigte leraars aanschaffen naar eigen smaak, die hen naar de mond praten."

Klinkklare onzin is het "beoogde kerkmodel" dat gezien wordt als "een democratische vergadering van gelijken". Zelfs de eenvoudigste sportclub heeft nog een minimum aan structuur nodig om goed te functioneren.

Het leergezag is voor de christenheid en de Kerk van vitaal belang omdat het verval van de christenheid in talloze kleine groepjes, sekten, vrijkerken enz., radicaal in strijd is met de wil van Christus, nl.: "Mogen allen één zijn Vader, zoals Gij in Mij zijt en IK in U ben."

Zoals de initiatiefnemers van de "Synodale Katholieken" zeggen, willen zij "het geloof op eigen wijze beleven", anders gezegd: het katholiek geloof is voor hen iets als een supermarkt waar men kan kiezen en er uit neemt wat bevalt. Wat Jezus Christus ons is komen voorhouden heeft voor hen geen bindende waarde. In feite zijn deze mensen te beklagen want zij willen een God die aangepast is aan de maat van hun denken.