Inmiddels zijn Geestelijke Vaderin 1 en Jack Prins een gezellig stelleke. Ze hebben samen patat gegeten op de boulevard en zijn naar de dierentuin geweest om de zwaanveugels te voeren met cornflakes.
Hans kijkt Joline met trillende oogjes aan. Hij stamelt: 'Maar Jolientje! Waarom? Heb ik je niet genoeg te bieden?' Joline kijkt hem verschrikt aan. 'Het was niet de bedoeling dat jij er achter kwam! Sorry, Hansje Pansje Kevertje, ik hou nog van je, echt waar!' 'Het is uit Joline. Ik kan dit niet aan. Vaarwel.' Hij draait zich om. Vastbesloten haar nooit meer in de ogen te kijken. Joline zakt in elkaar als een miezerig hoopje stof en blijft op de stoep voor Nero's huis liggen. Olga kijkt hen allen aan en zegt: 'Zozo.'
Wim valt op zijn knieen bij het lijk. Het stoffelijk overschot. Lex was niet meer. Wim weet van verdriet niets te zeggen. Christine's ogen schieten vol. En daarna weer leeg. Ze huilt. Ze klampt zich vast aan Wim. Een omstander belt 1-1-2. Lenny Kravitz jubelt: "WOOPS!Sorry 'bout that!" en druipt af tezamen met een jodelende hond...
Jack en Truus (GV1) wandelen door een fleurig bloemenveld. Ze zijn op weg naar 't Fryslâns Huys, want Jack heeft last van geluidsoverlast aangezien De Kast daar elke avond optreedt.
Jack Prins drukt op de bel. Trîng! Sipke-Tjeerd, een gezellige, maar een tikje agressieve boerenknul uit het hoge noorden, gevolgd door zijn beeldige vriendin Tooske-Heidi, doet open.
"Hâllo vrind, wa ken k vřrroe deun?"
"Well, De Cupboard traidt hier elke night ob en daz een beitje lwaai. Kan je't downturnen?"
"euh, das nie fien. Moar den moeje ieven mien boas spriekn. Fryze Anârchiestiesche Dictoator!!! Dries iern moan die joaw wiel spriekn!"
De Friese Anarchstische Dictator, afgekort Fristi, antwoordt: "Ja, is goed. Ik kom er aan!" Tooske-Heidi giechelt. (Dom wijf -red.)
Fristi komt naar beneden en vraagt: "Wie ben jij makker?"
"I'm tha lova. Da bomba. Da man. Jack Prins, hoemakjut? Ik come here clagen over het soundoverlest. Ok?"
Hans is naar Schateiland om zijn verdriet te vergokken. Met de hamer slaat hij lusteloos op de krokodillen. Boem. Dan voelt hij twee warme handen op zijn schouders en ziet de rode nagels. Het is... O-L-G-A. Nooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo!!! Olga fluistert zwoel in zijn oor: "Zullen we naar 't Van-bil-strandhuis gaan? 't Is het strandhuis van Billy(-Bob)!" "Nee, ik moet oefenen met mijn band Gruppe 5000." "Volgende keer beter," Ze geeft hem een vette knipoog, "bel me!" Dan vallen haar nepwimpers af. Ze dwarrelen naar beneden. Hans knielt om ze op te pakken. Als hij weer staat, is ze weg. Hij stopt de wimpers in zijn borstzak. Misschien moest hij haar toch maar eens bellen...
Ondertussen in 't Fryslâns Huys...
"Hou je dan niet van FrysPop?" vraagt Fristi.
"Jewel, maar het izz gewoon te loud!"
Sipke-Tjeerd is het er mee eens: "Doa bien ik ut mie yns!"
"Maar S-T!" roept Fristi uit.
"Loaten wy rom dueleern," antwoordt Sipke-Tjeerd.
Waarop zij tegelijk een sabel pakken. Pak! Tooske valt vlauw. Kaboem!
Het gaat er heftig aan toe: klanken van sabels en Friese kreten schallen door de ruimte! Met een schok steekt Sipke-Tjeerd zijn sabel door het hoart van Fristi. Dood. De dictatuur van het Friese Rijk was voorbij. Sipke Tjeerd is de man: "'t Fryslâns Huys is voan mie! Mien Huys, mien hoârd! Een nije dij!!!!"
To be continued...
