Το Πείραμα της Φιλαδέλφεια, συνεχίζει να συναρπάζει τη φαντασία και την περιέργεια του κοινού για σχεδόν 50 χρόνια από τις πρώτες αναφορές σε αυτή την παράξενη ιστορία. Προϊόν της φαντασίας ενός ανθρώπου, ή πραγματικότητα που ξεπερνά τα όρια της επιστημονικής φαντασίας; Ακόμα και σήμερα είναι δύσκολο να απαντήσει κανείς με βεβαιότητα. Ας δούμε όμως τα γεγονότα.
Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ
Η ιστορία που με το πέρασμα του χρόνου έγινε γνωστή με τον τίτλο το «Πείραμα της Φιλαδέλφεια» γεννήθηκε μέσα από μια σειρά παράξενων γεγονότων, με βασικό πρωταγωνιστή μια πραγματικά μυστηριώδη φιγούρα. Στα μέσα της δεκαετίας του 50 και συγκεκριμένα το 1955 κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ ένα βιβλίο με τίτλο “The expanding case for the UFO” (Η περίπτωση των UFO). Το βιβλίο αυτό έμελλε να γίνει διάσημο όχι τόσο για το περιεχόμενό του, όσο για τα γεγονότα που ακολούθησαν.
Συγγραφέας του ήταν ο Morris K Jessup, αστρονόμος, με πτυχιακές σπουδές στην αστρονομία στο Πανεπιστήμιο του Michigan όπου είχε διδάξει και για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, και μανιώδης ερευνητής των UFO. Με την έκδοση του βιβλίου του ο Jessup ξεκίνησε μια σειρά παρουσιάσεων με κύριο στόχο την προώθησή του.
Τον Ιανουάριο του 1956 ο Jessup έλαβε ένα γράμμα προερχόμενο από κάποιον που παρακολούθησε κάποια από τις διαλέξεις του και είχε διαβάσει το βιβλίο του. Το γράμμα σχολίαζε διάφορες από τις θέσεις του Jessup σχετικά με τα UFO και σε κάποιο σημείο έκανε μια αναφορά σε ένα ασυνήθιστο περιστατικό. Σύμφωνα με την επιστολή, τον Οκτώβριο του 1943 είχε λάβει χώρα ένα πείραμα του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, που είχε ως αποτέλεσμα ένα ολόκληρο αντιτορπιλικό να γίνει αόρατο ενώ έπλεε στη θάλασσα.
Το γράμμα υπέγραφε κάποιος Carl Allen ο οποίος όμως χρησιμοποιούσε επίσης και την παράφραση του ονόματός του ως Carlos Miguel Allende. Σύμφωνα με τα γραφόμενα το πείραμα βασιζόταν σε μια πρακτική εφαρμογή της θεωρίας των ενοποιημένων πεδίων του Einstein.
Η ΠEΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΑLLENDE
Ο Allen ισχυριζόταν ότι τον Οκτώβριο του 1943 και ενώ υπηρετούσε στο εμπορικό USS Anrdrew Furuseth είδε, στην περιοχή του Norfolk, ένα πλοίο, αντιτορπιλικό, μέσα σε ένα σφαιρικό πέπλο ομίχλης. Το πλοίο εμφανίστηκε για μερικά λεπτά και στη συνέχεια εξαφανίστηκε ξανά. Επίσης αναφέρει ότι σύμφωνα με δημοσίευμα μιας εφημερίδας της Philadelphia παρατηρητές στην εκεί Ναυτική βάση είχαν δει ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή ένα πλοίο να τυλίγεται σε ομίχλη, να εξαφανίζεται και να επανεμφανίζεται μετά από λίγο. Ουσιαστικά δηλαδή το πλοίο μεταφέρθηκε από τη Philadelphia στο Norfolk και πίσω σε ένα διάστημα μερικών λεπτών (ο κανονικός πλους θα απαιτούσε περίπου 24 ώρες).
Η ιστορία του Allen συνεχίζεται με μια σειρά από αναφορές σε περίεργα περιστατικά, αποτέλεσμα των επιπτώσεων που είχε το πείραμα στη υγεία των μελών του πληρώματος. Ένας από αυτούς εξαφανίστηκε μπροστά στα μάτια της οικογένειας του καθώς «μπήκε» σε ένα τοίχο σα να μην έχει υλική υπόσταση, κάποιο άλλοι επίσης εξαφανίστηκαν κατά τη διάρκεια ενός καυγά σε ένα μπαρ ενώ οι περισσότεροι επιζήσαντες υπέφεραν από σοβαρές ψυχοσωματικές διαταραχές. Κατά τη διάρκεια του πειράματος αρκετά μέλη του πληρώματος εξαϋλώθηκαν ή κάηκαν ζωντανοί. Το συμπέρασμα του Allen είναι ότι το πείραμα δεν είχε εξελιχθεί όπως περίμενε το Ναυτικό με αποτέλεσμα να εγκαταλειφθούν οι σχετικές προσπάθειες 3 χρόνια αργότερα.
Όπως ήταν φυσικό ο Jessup δεν πείστηκε από τις αφηγήσεις του Allen και του ζήτησε περισσότερα στοιχεία ώστε να επιβεβαιώσει την ιστορία του. Η απάντηση του Allen στις 25 Μαίου 1956 δεν προσέθεσε κάτι καινούριο σε ότι αφορά την παροχή αποδείξεων για τις αφηγήσεις του και έτσι ο Jessup αποφάσισε να μην ασχοληθεί με το θέμα. Σε αυτή την απόφαση συνηγορούσε και η γενικότερη εικόνα των επιστολών του Allen, οι οποίες διακρίνονταν από ασυναρτησίες και ασυνταξίες, μια εμμονή στη χρήση κεφαλαίων και μια μίξη επιστημονικοφανών θεωριών και παράλογων συμπερασμάτων.
ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ (Office of Naval Research)
Τη άνοιξη του 1957 ο Jessup έλαβε μια πρόσκληση να επισκεφθεί το Γραφείο Ναυτικών Ερευνών στη Washington. Εκεί του έδειξαν ένα αντίτυπο του βιβλίου του τα περιθώρια του οποίου ήταν γεμάτα χειρόγραφες σημειώσεις σε τρία χρώματα και με τρείς διαφορετικούς, φαινομενικά τουλάχιστο, γραφικούς χαρακτήρες.
Οι σημειώσεις περιείχαν αναπαραγωγή των όσων ο Allen είχε ισχυρισθεί σχετικά στις επιστολές του προς τον Jessup, αλλά και εκτεταμένα σχόλια για διαπλανητικά ταξίδια, τις μεθόδους πρόωσης των ιπτάμενων δίσκων, αναφορές στις θεωρίες του Einstein και του Tesla, όλα διατυπωμένα με φρασεολογία και λογική που παρέπεμπαν σε άτομα με σημαντικές επιστημονικές γνώσεις.
Ο Jessup αναγνώρισε τον ένα τουλάχιστο από τους γραφικούς χαρακτήρες, ως εκείνο του Allen, ενώ γενικώς η γλώσσα και η μορφολογία των σημειώσεων παρέπεμπαν στα γράμματα που είχε λάβει.
Σε μία παράξενη κίνηση την οποία το Ναυτικό επίσημα έχει χαρακτηρίσει ιδιωτική πρωτοβουλία κάποιων αξιωματούχων του Γραφείου Ναυτικού Ερευνών, το βιβλίο με τις σημειώσεις μαζί με τα γράμματα του Allen προς τον Jessup ως εισαγωγή, ανατυπώθηκε σε ένα περιορισμένο αριθμό αντιτύπων (10-130 καθώς οι αναφορές διαφέρουν). Η έκδοση αυτή έχει γίνει γνωστή ως Varo edition από το όνομα της εταιρείας στην οποία είχε ανατεθεί η αναπαραγωγή.
Ο Jessup αυτοκτόνησε 2 χρόνια αργότερα στις 20 Απριλίου 1959 καθώς η ψυχολογική του κατάσταση είχε φτάσει σε πολύ άσχημο σημείο, κυρίως εξ΄ αιτίας προσωπικών προβλημάτων. Το τι συνέβη στα δύο αυτά χρόνια είναι σε μεγάλο βαθμό άγνωστο. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι ο Jessup ενδιαφέρθηκε ξανά για το θέμα και πιθανότατα προσπάθησε να επικοινωνήσει ξανά με τον Allen. Παράλληλα στην ίδια χρονική περίοδο είτε μέσω συζητήσεων του Jessup με φίλους και συνεργάτες, είτε μέσω διαρροών από το Γραφείο Ναυτικών Ερευνών, η ιστορία αρχίζει να γίνεται γνωστή σε ένα ευρύτερο κύκλο ανθρώπων.
Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ
Στα χρόνια που ακολουθούν οι ακριβείς κινήσεις του Allen παραμένουν σε μεγάλο βαθμό άγνωστες με μόνο σίγουρο το ότι βρισκόταν σε διαρκή κίνηση, πότε στο Μεξικό και πότε στις ΗΠΑ.
Προς το τέλος της δεκαετίας του 1960 εμφανίζεται έντονο ενδιαφέρον από διάφορους ερευνητές για το Πείραμα της Philadelphia και τον Allen. Το 1967 εκδόθηκαν 3 βιβλία που αφορούσαν έμμεσα ή άμεσα την ιστορία μας:
-
ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΗΓΗ
Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 εμφανίσθηκε και κάποιος ακόμα αυτόπτης μάρτυρας του πειράματος. Πρόκειται για κάποιον Al Bielek οποίος ισχυρίζεται ότι ήταν ο υπεύθυνος για τα ηλεκτρονικά συστήματα κατά τη διάρκεια του πειράματος. Επίσης σύμφωνα με τα λεγόμενά του το πείραμα έλαβε χώρα σε 2 φάσεις, στις 23 Ιουλίου και τις 12 Αυγούστου του 1943 και όχι τον Οκτώβριο.
Όμως η ιστορία του είναι ακόμα πιο απίστευτη. Υποτίθεται ότι το πείραμα είχε ως αποτέλεσμα τη μεταφορά του στο χρόνο από το 1943 στο 1983, αλλά και την αναγκαστική επιστροφή του πίσω ώστε να «σταματήσει» το πείραμα που «έτρεχε» ανεξέλεγκτο.
Αλλά ο πιο απίθανος ισχυρισμός του Bielek είναι ότι το Ναυτικό τον είχε υποβάλλει σε πλύση εγκεφάλου ώστε να ξεχάσει την ιστορία. Οι μνήμες του ξαναήρθαν μόνο όταν είδε τη σχετική ταινία «The Philadelphia Experiment». Ο Bielek συνεχίζει την ιστορία του ισχυριζόμενος ότι αντίστοιχα πειράματα συνεχιζόντουσαν και στις δεκαετίες του ’70 και του ’80 σε μυστικές εγκαταστάσεις. Ως επικεφαλείς της αρχικής ομάδας του πειράματος φέρονται οι Nikola Tesla, Albert Einstein και John Von Neumann.
Εδώ και πολλά χρόνια ο Bielek υποστηρίζει τις απόψεις του με πάθος μέσω διαλέξεων, συνεντεύξεων και βιβλίων, διανθισμένων με πλήθος τεχνικών λεπτομερειών, καθώς είναι και κάτοχος διδακτορικού στις Φυσικές Επιστήμες.
Κατά καιρούς έχουν εμφανισθεί και άλλοι επίδοξοι μάρτυρες οι οποίοι ισχυρίζονται ότι ήταν ειδικοί επιστήμονες οι οποίοι επέβαιναν στο πλοίο, αλλά σε γενικές γραμμές οι ιστορίες τους μοιάζουν με αυτή του Bielek και σε εντυπωσιακό βαθμό με το σενάριο της ταινίας «The Philadelphia Experiment» του 1984.
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ
Στο βιβλίο των Moore & Berlitz γίνεται και η πρώτη αναφορά στην ταυτότητα του πλοίου που υπήρξε το αντικείμενο του πειράματος.
|
Το DE-173 Eldridge το 1944 |
