De verenigingen hadden hun domicilie in:

Drachten (Gr. Fr. Dr.)
Nijmegen (Ov. Gld. deel van Utr.)
Amsterdam (N.H., deel van Utr.)
Rotterdam (Z.H. Zld. deel van N.Br.)
Venlo (Limb., deel van N.Br.)

Al vrij snel zochten deze vijf verenigingen elkaar op om van elkaar te leren en elkaar te helpen waar dat mogelijk was. Dat resulteerde in de gedachte om samen een federatie te gaan vormen. Er werd een werkcommissie ingesteld bestaande uit de vijf voorzitters de verenigingen. Er werd veel werk verzet om te komen tot gezamenlijke aanpak van het vrijwilligerswerk.

Er moest een vuist gemaakt kunnen worden naar de Nederlandse Hartstichting, naar de politiek om aandacht te vragen voor de mens in het zieke lichaam. Die aandacht moest resulteren in zorg voor die mens. Zorg voor de mens is een eerste vereiste om tot genezing te kunnen komen. Er werd uitsluitend aandacht besteed aan het ziektebeeld en aan het sleutelen daaraan. Geen aandacht werd besteed aan het genezingsproces. Dat kon niet door de afzonderlijke verenigingen apart. Een landelijke organisatie was de aangewezen weg.

Op 4 maart 1985 werden de handtekeningen onder de oprichtingstatuten geplaatst door de voorzitter en de secretaris van de Federatie. De toenmalige voorzitter van onze vereniging, de heer H.C. Hemelsoet, was de eerste voorzitter van de Federatie. Onder zijn leiding werden de besprekingen gevoerd met de Nederlandse Hartstichting, werden opleidingen gestart voor vrijwilligers en verschenen de eerste nummers van het landelijke tijdschrift Hartezorg. De toenmalige directeur van de Nederlandse Hartstichting, de heer W. Stiggelbout, steunde ons werk wel, ondanks het feit dat de statuten van de NHS dat niet toestaan. Dank zij zijn initiatieven werd er geld vrijgemaakt om door middel van de Federatie de patiëntenzorg in Nederland op een hoger peil te brengen. Op instigatie van de heer W. Stiggelbout werd het Hoofd- en Hartproject gestart. Een kantoor met aanvankelijk een door de NHS betaalde projectleider en een secretaresse kwam van de grond. Dit is later uitgebreid tot een groter kantoor met meer door de NHS betaalde medewerkers.

Thans heet deze landelijke ondersteuning: Stichting Hoofd-, Hart- en Vaten.

In deze stichting participeren de Federatie Hartezorg, Vereniging Harten Twee (hartgetransplanteerden), de stichting HIB (Hart in Beweging, sport) en de CVA- vereniging (beroerten).

Leden van een bij de Federatie aangesloten vereniging krijgen automatisch en GRATIS vier maal per jaar het landelijke tijdschrift HARTZORG toegezonden.

De geschiedenis van de Vereniging vindt u hier.