Bermooievaarsbek heeft rechtopstaande of opstijgende stengels
die behaard zijn of klierharen bezitten.
De bladeren staan verspreid of tegenoverstaand.
Ze zijb enkelvoudig waarbij de gekartelde rand
handvormig is ingesneden.
Ook het bladoppervlak is zacht behaard.
Vanaf mei bloeit de plant met roze bloemen.
Deze hebben 5 kroonbladen die stervormig uit elkaar staan.
In hun midden bevinden zich 10 meeldraden en een stamper.
De bloemen zijn te zien tot aan de eerste vorst.
Bermooievaarsbek komt van oorsprong uit de bergstreken in Zuid-Europa
en werd in 1836 voor het eerst in Nederland gevonden,
in de buurt van Leiden.
Sindsdien heeft ze zich uitgebreid en nu komt ze
plaatselijk talrijk voor in Zuid-Limburg,
langs de grote rivieren, in Noord- en Zuid-Holland en in Zeeland.
Zoals de naam al zegt is Bermooievaarsbek een bermplant.
Ze groeit echter ook regelmatig tegen hellingen
van rivier- en spoordijken.
Terug naar:
