Hondsviooltje is in Nederland vrij algemeen
op de oude zandgronden in het oosten van het land.
Je vindt haar eveneens in de kalkarme duinen
in het noorden en op de Waddeneilanden.
Door het gebruik van kunstmest wordt de plant
echter steeds zeldzamer en ook verzuurde regen
speelt hierbij een rol.
Haar voorkeur gaat uit naar niet te vochtige
standplaatsen in de volle zon.
Verspreid langs de rechtopstaande of bovengronds liggende stengels
staan de langwerpige tot hartvormige bladeren.
Deze hebben een spitse of stompe top en een gekartelde rand.
In mei en juni staat te plant in bloei.
De alleenstaande, gesteelde bloemen hebben 5 kroonbladen
die paars van kleur zijn en naar de voet toe wit uitlopen.
In het midden bevinden zich 5 meeldraden en 1 stamper.
Na de bloei worden er doosvruchten gevormd.
Terug naar:
