Melkviooltje heeft rechtopstaande stengels die rond van vorm zijn
en een onbehaard oppervlak hebben.
De langwerpige bladeren staan verspeid langs de stengels.
Ze hebben een spitse top en een gekartelde rand.
Melkviooltje heeft haar Nederlandse naam
te danken aan de kleur van haar bloemen.
Deze zijn eerst melkwit met een blauwe glans,
later worden ze bleekblauw.
De gesteelde en alleenstaande bloemen zijn te zien in mei en juni.
Ze hebben 5 niet vergroeide kroonbladen, 5 meeldraden en 1 stamper.
De plant komt op acht plaatsen in Nederland voor.
Deze liggen verspreid over Friesland, de Alblasserwaard,
de Gelderse Vallei, Salland en de Achterhoek.
Hier groeit ze op onbeschaduwde,
weinig of niet-bemeste moerassige veen- of heidegrond.
Vaak is ze op open plaatsen te vinden.
Hier kan ze zich steeds opnieuw vestigen
doordat haar zaad tientallen jaren kiemkrachtig blijft.
Hierdoor kan de plant moeilijke perioden overbruggen.
Terug naar:
