Het rozetblad van Moerasandijvie
lijkt wat de vorm betreft op andijvie, wat de naam verklaard.
Vanuit de rozet groeit de rechtopstaande stengel
die bezet is met (klier)haren.
Het oppervlak van de stengel is diep gegroefd
(zoals bij de meeste moerasplanten)
zodat lucht het wortelstelsel kan bereiken.
In de wortels zelf bevindt zich luchtweefsel
om de lucht tijdelijk te kunnen opslaan.
Verspreid langs de stengel staan de lancetvomige,
tot veervormig ingesneden bladeren.
Ook het bladoppervlak is zacht behaard of met klierharen bezet.
De bloei vindt plaats van mei tot juli.
Aan de top van de stengel vormt zich een grote
schermvormige tros met bloemhoofdjes.
De hoofdjes hebben een geel hart dat bestaat uit buisbloemen.
De daarom liggende rand wordt gevormd door eveneens gele lintbloemen.
Wanneer de zaden tot rijping komen knikken de bloemstelen.
De zaden worden voorzien van vruchtpluis.
In de IJsselmeerpolders komt Moerasandijvie
vrij algemeen voor evenals in het laagveengebied.
Omdat de plant in Europa een bedreigde soort is,
is Nederland belangrijk voor de verspreiding.
Je vindt haar op drooggevallen grond, die nat en week is,
omdat haar wortels niet door een harde bodem kunnen dringen.
Terug naar:
