Papegaaiekruid werd in Nederland voor het eerst
waargenomen in de 19e eeuw.
De soort komt vrij algemeen voor, maar is zeldzaam
in Drenthe, de noordelijke kleigronden,
de waddeneilanden en de IJsselmeerpolders.
Met name tussen spoorrails en in industrie- en havensteden
wordt ze aangetroffen.
De rechtopstaande, ronde stengel heeft een ruw of sterk behaard oppervlak.
De verspreid- of tegenoverstaande bladeren zijn langwerpig
met een spitse top en een gave rand.
Van juli tot oktober worden er pluimen gevormd
door kleine bloemen met een groengekleurd bloemdek.
De eenslachtige bloemen hebben 5 meeldraden of 2 stampers.
Na de bloei lijken de bloemen niet te verwelken,
en wanneer de vruchten gevormd worden zijn ze nog goed te herkennen.
De bloemdekbladen zijn groter dan de vruchten.
Wanneer de vruchten rijp zijn springen ze open.
Vergelijkbaar met:
Groene amarant
Home
Groene planten
Kruidachtige bloemplanten
