Zoals de naam al aangeeft komt Zeewolfsmelk in het kustgebied voor,
waarbij ze in Nederland de noordgrens van haar leefgebied bereikt.
Met name in het deltagebied is ze te vinden.
De rechtopstaande, ronde stengels vormen
op de stengelvoet verscheidene zijtakken.
Deze dienen als een aanpassing voor de plaats waarop ze groeit.
Ze groeit namelijk vooral op plaatsen waar het zand stuift.
Het zand blijft tussen de zijstengels zitten
waardoor de plant zich goed verankerd.
De bladeren staan verspreid of kranssatandig langs de stengels.
Ze zijn langwerpig met een gave rand
en hebben een vlezig uiterlijk.
Van mei tot juli bloeit de plant met schermvormige trossen.
De bloemen, die eenslachtig zijn,
hebben een groen gekleurd bloemdek.
Al naar gelang het mannelijke of vrouwelijke bloemen zijn
bezitten ze 1 tot 8 meeldraden of 3 stampers.
Terug naar:
