De tot 35 hoge loofboom heeft een dichte,
sterk vertakte, ronde kroon op een tamelijk korte stam.
De bast is in eerste instantie lichtgrijs gekleurd en glad.
De schors die later onstaat is donkergrijs
tot bijna zwart, en heeft dicht opeenstaande,
overlangse spleten, zonder afschilferende schubben.
De tegenoverstaande bladeren hebben
een lange steel die melksap bevat.
De bladschijf is 10 – 20 cm lang en breed.
Hij heeft 5 (zelden 7) spits toelopende lobben
met aan de rand enkele fijntoppite tanden.
De ruimtes tussen de lobben zijn afgerond.
Het lichtgroene blad heeft aan weerszijden
een zwakke glans en is onbehaard.
De herfstkleur is geel tot roodgeel.
In onbebladerde toestand is de noorse esdoorn te herkennen
aan de tegenoverstaande, eivormige, meestal wijnrode winterknoppen
die tegen de twijg aangedrukt zitten.
Nog voor het uitlopen van de bladeren verschijnen in april/mei de bloemen.
Deze zijn geelgroen en samen vormen ze rechtopstaande tot knikkende pluimen.
De bloemen zijn tweeslachtig en bezitten zowel kroon- als kelkbladen.
De vruchten verschijnen vanaf september.
Deze bestaan uit 2 vlakke nootjes met elke een vleugeltje.
Ze staan in een stompe tot rechte hoek op elkaar.
De Noorse esdoorn is vooral te vinden in gemengde loofbossen.
Hij heeft een voorkeur voor licht tot matig vochtige en
voedselrijke bodems en dan nog graag een plekje in halfschaduw.
Het strooisel wordt (net als bij verwanten) makkelijk verteerd
en levert een waardevolle, biologisch actieve humus op.
Wanneer de boom 300 jaar is, is hij eigenlijk al wel oud te noemen, Home
350 jaar is een uitzondering.
De naam lijkt aan te geven dat deze boom
uit het noorden komt maar dit is toch niet het geval.
Ze komt voornamelijk uit midden-Europa en Zuidwest-Azië.
Terug naar:
Groene Planten
Bomen en struiken
Loofbomen
