Deze buitengewoon belangrijke organismen houden zich speciaal bezig
met de verwerking van de pas vergeelde zomergaderobe
van bomen en struiken, de grote massa wegwerpbladeren,
de dode twijgen, uitgediende vruchtverpakkingen
en wat er nog meer zal moeten wijken
voor de nieuwe groei van het volgende seizoen.
Al dit afval wordt samengevat onder de naam: Strooisel.
. . . . . . . . 
Afgevallen bladeren blijven niet eeuwig op de grond liggen –
hun afbraak voltrekt zich in termijnen.
Eerst rukt een leger van strooiselbewoners aan,
die de bladeren van alle kanten aanknagen.
Pissebedden, ringwormen, oorwurmen en mijten
vormen de voorhoede van de opruimers.
Ze knagen op goed geluk gaten in het blad,
zodat de dieper gelegen weefsels bereikbaar worden,
en ze vernietigen vooral de zachtere delen.
Nu komen ook talrijke insektenlarven hun portie halen,
bijvoorbeeld die van zwarte vliegen, muggen en snavelvliegen.
Weldra is van het eens zo mooie blad slechts een skelet over:
de taaie, harde bladnerven verzetten zich tegen de beet van de opruimers.
. . . . . . . . 
Maar ook dit prachtige ontwerp zal niet lang als kunstwerk blijven bestaan,
want op een gegeven moment komen er weer andere organismen,
tot microscopisch kleine toe,
die de smaak te pakken krijgen van de transportkanalen
en steunweefsels van de bladeren, tot er niets meer overblijft
dan wat kruimelige humus waaraan vrijwel geen structuur
meer valt te onderscheiden.
Deze voortdurende afwisseling van nieuwe groei der bladeren, Home
het afwerpen van de bestanddelen die gemist kunnen worden
en de afbraak daarvan vindt elk jaar opnieuw plaats.
De natuur laat ons zien hoe men het grootste deel
van de voedingsstoffen zonder noemenswaardige verliezen
in omloop houdt, en dus hoe men duurzaam kan omgaan
met zijn grondstoffen.
Terug naar:
Groene Planten
Bomen en struiken
