Deze snelgroeiende loofboom wordt tot 35 meter hoog.
Hij heeft een brede, losse kroon met forse takken.
In eerste instantie is de bast glad en lichtgrijs gekleurd,
maar al snel ontstaat er een dikke, donkere grijsbruine schors
met diepe overlangse spleten.
In de winter is de Zwarte populier goed te herkennen aan de kale,
glanzend leemkleurige loten met grote, kleverige,
lang toegespitste winterknoppen die tegen de twijg aanliggen.
De bladeren staan verspreid langs de twijgen.
De 5 – 10 cm lange bladschijf is driehoekig tot ruitvormig
met een spitse punt en heeft een ingekerfde of gezaagde rand.
De bovenzijde is donker- de onderzijde lichtgroen van kleur.
Bladeren van populieren lijken wel wat 'los' aan de takken te zitten.
Bij alle soorten hoor je dan ook altijd geritsel:
de bladeren komen dan tegen elkaar aan.
Dit wordt veroorzaakt doordat de bladsteel plat is
en hierdoor gemakkelijk buigt.
In maart en april, nog voor het uitlopen van de bladeren,
verschijnen de bloemen.
De mannelijke bloemen bestaan uit dik-cilindrische
hangende katjes die geelbruin tot roodachtig van kleur zijn
en ongeveer 9 cm lang worden.
De vrouwelijk katjes zijn even lang maar wat slanker
en geelgroen gekleurd.
Na de bevruchting worden zij echter nog langer.
Populieren zijn tweehuizig, de mannelijke en vrouwelijke bloemen
zitten dus aan verschillende bomen.
De bestuivig vind plaats door de wind.
In mei en juni verschijnen de hangende aren
met doosvruchten die tweekleppig openspringen.
Hierin bevinden zich de zaden die voorzien zijn
van een wit pluis, waardoor ze kunnen wegzweven op de wind.
De zaden blijven slechts enkele dagen kiemkrachtig.
De Zwarte populier groeit vaak langs rivieren, Home
in bossen en duinen en is enigszins warmteminnend.
Meestal wortelt hij oppervlakkig en vormt hij vaak uitlopers.
De boom is in onze streken zeldzaam geworden
met name doordat de natuurlijke standplaats, de ooibossen
langs de rivieren grotendeels vernietigd zijn.
Hij houdt ervan om af en toe met zijn voeten in het water te staan.
De thans aangeplante bomen zijn vrijwel uitsluitend cultivars,
ontstaan door kruisingen zoals de Canadapopulier
en de Italiaanse populier.
Terug naar:
Groene Planten
Bomen en struiken
Loofbomen
