|
Bir Alman matematikçisi olan David Hilbert,
1862 yılında Königsberg'de doğdu. 1895 ile
1929 yılları arasında Göttingen Üniversitesinde
profesörlük yaptı. Yirminci yüzyılın başlarında,
Alman matematik okulunun önderi sayılır. 1897
yılında cisim kavramını ve cebirsel sayılar
cisminin kuramını kurdu. 1890 yıllarındaki
ilk çalışmaları sırasında, cebirsel geometri
ve modern cebirde önemli bir rol oynayan
çokterimli idealleri kuramının temellerini
atarak, invaryantlar kuramının temel
kanunlarını ortaya koymayı başardı. 1899
yılında, geometrinin temelleri üstüne
araştırmalarının bit sentezi olan
"Geometrinin Temelleri" adlı eserini
yayınladı. Bu, matematiğin çeşitli
bölümlerinde aksiyomlaştırma amacına
yönelen birçok verimli çalışmaya yol
açtı. Somut görüntülere başvurmaktan
kaçınan Hilbert, noktalar, doğrular ve
düzlemler diye adlandırdığı "Üç nesne
sistemini" matematiğe soktu. Ne
oldukları kesin olarak gösterilmeyen
bu nesneler, beş grupta toplanmış
yirmi bir aksiyomla açıklanan bazı
ilişkiler ortaya koyar. Ait olma,
sıra, eşitlik veya denklik, paralellik
ve süreklilik aksiyomu bunlardandır.
Bundan sonra, aksiyomlardan birinin veya
öbürünün doğrulanmadığı geometriler kurdu.
Temel terimleri kendilerine aksiyomlarla
yüklenen özelliklerden başka özelikleri
bulunmayan mantıksal varlıklar olarak ele
aldı. Klasik matematiği savunmak ve
ondaki apaçıklığı göstermek için Brouwer
ile giriştiği tartışmalar, matematikte
geniş biçimli incelemelere yol açtı.
1943 yılında Göttingen'de öldü.
|
|
|
|
