|
Η αναζωπύρωση
στην
Αζούζα το 1906
Εισαγωγή-
Μερικά λόγια για τον συγγραφέα
Frank Bartelman
Κεφάλαιο 1ο -
Μέρος Α'
Κεφάλαιο 1ο -
Μέρος Β'
|
Κεφάλαιο 1ο - Μέρος Β'
Στις
8 Απριλίου, άκουσα τον Φ. Μπ. Μάγερ (F. B. Myer), από το Λονδίνο (#1), να
κηρύττει. Αυτός περιέγραψε την μεγάλη αναζωπύρωση στην Ουαλία (#2) την
οποία μόλις είχε επισκεφθεί. Αυτός είχε συναντήσει τον Ε. Ρόμπερτς (#3).
Η ψυχή μου συγκλονίσθηκε μέχρι τα βάθη της. Τότε υποσχέθηκα στο Θεό ότι θα
έχει απόλυτη εξουσία πάνω μου, αν μπορούσε να με χρησιμοποιήσει.
Η μητέρα Γουήτον (Wheaton) (#4) που έκανε ευαγγελιστικό έργο στις φυλακές
ήλθε στην Πασαντήνα και ομολόγησε στη Πενιέλ (#5). Ήταν στη φωτιά για τον
Θεό. Επιζητούσα και εγώ να ήμουν ολοκληρωτικά απασχολημένος στο έργο του
Κυρίου, αλλά δεν ήξερα πως η οικογένεια μου θα στηριζόταν οικονομικά. Τα
εμπόδια φαίνονταν πολύ με γάλα και η δύναμη μου ήταν μικρή. Αλλά το
κάλεσμα του Θεού ήταν πάνω μου, η οικογένεια μου ανήκε σ' Αυτόν και αν
Αυτός με κάλεσε δε μπορούσα να μη ανταποκριθώ. Μοίραζα φυλλάδια σε
ταχυδρομεία, τράπεζες και δημόσια κτίρια στο Λος Άντζελες αλλά επίσης
επισκέφθηκα ξανά 30 μπαρ στο Λος Άντζελες. Οι οίκοι ανοχής ήταν τότε
ορθάνοικτοι
Ένα
μεγάλος βάρος για την αναζωπύρωση
Ο θάνατος της μικρής Εσθήρ, είχε ραγίσει την καρδιά μου και αισθανόμουν
ότι μπορούσα να ζω μόνο για την υπηρεσία του Θεού. Επιθυμούσα σφοδρά να Τον γνωρίσω με έναν πιο ρεαλιστικό τρόπο και να δω το
έργο του Θεού να προχωράει με δύναμη. Ένα μεγάλο βάρος και μια κραυγή
ήρθαν στην καρδιά μου για μια δυνατή αναζωπύρωση. Αυτός με ετοίμαζε για
μία νέα διακονία προς Αυτόν. Αυτό θα γινόταν μόνο αν συνειδητοποιούσα τη
βαθιά ανάγκη της καρδιάς μου για τον Θεό και έχοντας ένα αληθινό πόνο
ψυχής για το έργο του Θεού. Αυτό μου έδωσε Εκείνος. Κατά παρόμοιο τρόπο
ετοίμαζε πολλούς εκείνο το καιρό σε διάφορα μέρη του κόσμου. Ο Κύριος
προετοιμαζόταν για μια φορά ακόμα να επισκεφθεί και να ελευθερώσει τον λαό
Του. Υπήρχε ανάγκη γιά μεσίτες που να δέονται στην προ-σευχή. "Εθαύμασε
διότι δεν υπήρχε ο μεσιτεύων." -Ησαίας 59:16. "Έψαξα άνθρωπο να σταθεί στο
χάλασμα ενώπιόν μου υπέρ της γης, για να μην την καταστρέψω, αλλά δεν
βρήκα κανένα." Ιεζ. 22:30.
Περί την πρώτη Μαΐου (1905) μια δυνατή αναζωπύρωση ξέσπασε στην
Μεθοδιστική Επισκοπική Εκκλησία της οδού Lake στη Πασαντήνα. Οι νεαροί που
είχαν βλαστήσει στις συναθροίσεις της Ιεραποστολής Πενιέλ, στο σύνολο τους
ακολούθησαν αυτή την εκκλησία. Εκεί είχαν αποκτήσει βάρος για την
αναζωπύρωση. Στη πραγματικότητα προσευχόμαστε αναζωπύρωση να σαρώσει την
Πασαντήνα. Ο Κύριος απαντούσε στις προσευχές μας. Βρήκα το Πνεύμα να κάνει
ένα θαυμάσιο έργο στη οδό Lake. Ο άμβωνας ήταν γεμάτος απο εκ-ζητούσες
ψυχές. Δεν υπήρχε εκεί κάποιος σπουδαίος ιεροκήρυκας.
Μια νύχτα, σχεδόν κάθε μή σωσμένη ψυχή μέσα στην αίθουσα σώθηκε. Ήταν μια
ξεκάθαρη κίνηση απο το Θεό.
Ένας ισχυρός έλεγχος κυριαρχούσε τους ανθρώπους. Σε μια περίοδο δύο
εβδομάδων διακόσιες ψυχές γονάτισαν στον άμβωνα, αναζητώντας τον Κύριο. Τα
παιδιά απ’τη Πενιέλ υπηρετούσαν και χρησιμοποιήθηκαν θαυμάσια από το Θεό.
Τότε αρχίσαμε να προσευχόμεθα για μια έκχυση του Πνεύματος (#6) στο Λος
Άντζελες και όλη την Νότια Καλιφόρνια. Βρήκα τις κάτωθι σημειώσεις στο
ημερολόγιο μου, πού είχαν τότε γραφθεί: "Μερικές Αγιαστικές εκκλησίες (τότε
στην πρωτοπορεία-#7) πρόκειται να εκπλαγούν όταν ανακαλύψουν ότι ο Θεός
τις προσπέρασε. Αυτός θα εργασθεί με σκεύη που θα είναι παραδομένα σ 'Αυτόν.
Πρέπει να ταπεινωθούν για να έλθει ο Κύριος. Εμείς κράζουμε, 'Η Πασαντήνα
για το Χριστό'.
Οι άνθρωποι είναι πολύ ικανοποιημένοι με την καλοσύνη τους. Έχουν λίγη
πίστη και ενδιαφέρον για την σωτηρία των άλλων. Ο Κύριος θα τους
ταπεινώσει προσπερνώντας τους. Το Πνεύμα μας κατευθύνει σε προσευχή για
μια δυνατή, γενική αναζωπύρωση. Μεγάλα πράγματα έρχονται. Ζητούμε μεγάλα
ώστε η χαρά μας να’ναι πλήρης. Ο Θεός κινείται. Προσευχόμαστε για τις
εκκλησίες & τους ποιμένες τους. Ο Κύριος θα επισκεφθεί αυτούς που πρόθυμα
θα παραδοθούν σ’Αυτόν»
Και το ίδιο αληθεύει για τον Πεντηκοστιανό λαό σήμερα (1925). Η οριστική
αποτυχία ή επιτυχία τους με το Θεό θα φανεί ακριβώς σ’ αυτό το σημείο.
Πρέπει να κρατηθούμε ταπεινοί και μικροί μπροστά
στα μάτια μας. Αν οικοδομούμε με αίσθηση σπουδαιότητας για τον εαυ- τό μας,
τότε χαθήκαμε. Η ιστορία επαναλαμβάνεται σε σχέση μ’αυτό.
Ο Θεός πάντοτε έψαχνε για ταπεινούς ανθρώπους. Δεν μπορεί να
χρησιμοποιήσει άλλους. Ο Μαρτίνος Λούθηρος, ο μεγάλος μεταρρυθμιστής,
έγραφε: "Όταν ο Κύριος μας και αφέντης Ιησούς Χριστός λέγει μετανοείτε,
Αυτός εννοεί ότι ολόκληρη η ζωή των πιστών στη γη θα πρέπει να είναι μια
συνεχής και αδιάκοπη μετάνοια. Μετάνοια και πένθος -δηλ. αληθινή μετάνοια-
διαρκούν όσο ο άνθρωπος δεν είναι ευχαριστημένος με τον εαυτό του, δηλαδή
μέχρις ότου περάσει από αυτή την ζωή στην αιωνιότητα. Η επιθυμία για
αυτοδικαίωση είναι η αιτία όλων των παραδρομήσεων της καρδιάς…".
Υπάρχει πάντα μεγάλη ανάγκη για προετοιμασία της καρδιάς, με
ταπεινοφροσύνη και διαχωρισμό, πριν ο Θεός μπορέσει ουσιαστικά να έλθει.
Το βάθος κάθε αναζωπύρωσης καθορίζεται ακριβώς από το πνεύμα της μετάνοιας
που εμπεριέχει. Στην πραγματικότητα αυτό εί-ναι το κλειδί για κάθε αληθινή
αναζωπύρωση που είναι από τον Θεό.
Στις 12 Μαίου, (1905) ο Θεός ασχολήθηκε μαζί μου σχετικά με το θέμα της
αφιέρωσης όλου του χρόνου μου σ' Αυτόν, γυρνώντας την πλάτη μου μια για
πάντα στην κοσμική εργασία. (#8). Ήθελε τώρα να του εμπιστευτώ πλήρως, τον
εαυτό μου και την οικογένειά μου.
Μόλις είχα λάβει ένα βιβλιαράκι, "Η μεγάλη αναζωπύρωση στην Ουαλλία",
γραμμένο από τον S.B. Shaw (#9). Κάνοντας μια μικρή βόλτα πριν το πρωινό
το διάβασα.
Το Πνεύμα, μέσα απ' αυτό το βιβλιαράκι, μου έβαλε φωτιά. Επισκέφθηκα
και προσευχήθηκα μαζί με τρεις κήρυκες και πολλούς εργάτες -του
Ευαγγελίου- πριν επιστρέψω σπίτι. Είχα λάβει μια νέα αποστολή και
χρίσμα. Το φορτίο μου ήταν για μια αναζωπύρωση. Ένας αδελφός μου έδωσε
χρήματα για ένα καινούργιο ζευγάρι παπούτσια που χρειαζόμουν.
Έτσι ο
Κύριος ήδη προμήθευε. Ο διάβολος με πείραζε για τη συνθήκη μου. Δεν είχα
δουλειά για τρεις εβδομάδες. Ο Θεός μου είχε κλείσει την πόρτα για
εργασία.
Επισκεπτόμουν και προσευχόμουν με ανθρώπους όλη την ημέρα για αρκετό
καιρό, διανέμοντας το φυλλάδιο του G.Campbell Morgan, με θέμα, "Η
Αναζωπύρωση στην Ουαλλία". Αυτό συγκίνησε βαθύτατα τους ανθρώπους. Το
πνεύμα προσευχής με κυριάρχησε και αποφάσισα να μη φανώ "απειθής εις
την ουράνια οπτασία". Το ζήτημα του "επιούσιου άρτου" με
απασχολούσε για πολλά χρόνια. Προσευχήθηκα στο Θεό για να μου δώσει πίστη,
ώστε να Τον εμπιστεύομαι πλήρως. "Ο άνθρωπος δεν θα ζήσει με αρτον
μόνο" -Ματθαίος, 4:4.
Προωθώντας την
πίστη στην αναζωπύρωση
Ο Κύριος με ευλόγησε με ένα μεγαλύτερο πνεύμα παραίνεσης για την
αναζωπύρωση μεταξύ των εκκλησιών, δίνοντας μου παράλληλα άρθρα να γράφω
για αυτό το θέμα στον Αγιαστικό τύπο. Άρχισα να γράφω άρθρα ειδικά για τα
περιοδικά "Οδός της Πίστης"(Way of Faith) και "Ο Αναζωπυρωτής
του Θεού"(God's Revivalist)-(#10).
Ένα βράδυ ξύπνησα
στον ύπνο μου δοξολογώντας τον Θεό.
Όλο
και περισσότερο αποκτούσε τον έλεγχο μου. Τώρα μέρα και νύχτα εκδήλωνα
την πίστη μου στο Θεό για μεγαλύτερα πράγματα. Το πνεύμα της αναζωπύρωσης
κυριολεκτικά με κατάκτησε. Ένα δυνατό πνεύμα προφητείας ήλθε επίσης πάνω
μου. (#11). Φαίνεται ότι είχα λάβει ένα καθαρό "χάρισμα πίστης" για
την αναζωπύρωση.
Είμαστε ουσιαστικά
στην απαρχή υπέροχων ημερών που επρόκειτο
να έλθουν και εγώ συνέχεια προφήτευα για
μια μεγάλη αναζωπύρωση.
Απέκτησα μια πραγματική διακονία στον θρησκευτικό τύπο (#12), και
άρχισα να ακολουθώ συμπροσευχές σε διάφορες εκκλησίες, για να τους
ενθαρρύνω. Ξανά όμως τελείωσαν τα λεφτά, και ο διάβολος με πείραζε να
ψάξω για δουλειά. Χρωστούσαμε το ενοίκιό μας και είχα μόνο 50 σεντς.
Αλλά ο Κύριος άκουσε την προσευχή. Ήμουν έτοιμος να πουλήσω την σόμπα -στόφα
ξύλων-. Έπρεπε να έχουμε μια στέγη πάνω απο τα κεφάλια μας. Τότε μας
ήρθε ακριβώς το ποσόν που χρειαζόμαστε. Ο Θεός ήταν πιστός.
Το
μικρό φυλλάδιο του G. Campbell Morgan για την "Αναζωπύρωση στην Ουαλλία"
θαυμαστά έβαλε φωτιά στις εκκλησίες. Εγώ έκανα ένα σοβαρό έργο
επισκεπτόμενος τις ψυχές και άρχισα να πουλώ το βιβλιαράκι του S.B. Shaw,
"Η μεγάλη Αναζωπύρωση στην Ουαλλία" στις εκκλησίες. Ο Θεός το
χρησιμοποίησε θαυμαστά για την προώθηση της πίστης στην αναζωπύρωση. Η
διακονία μου της διανομής φυλλαδίων σε μπαρ κι επιχειρήσεις συνεχίζονταν
κανονικά.
Τα
ρούχα μου αυτήν την εποχή είχαν φθαρεί πολύ. Σε απάντηση των προσευχών μου
ο Κύριος μέσω ενός Μεθοδιστή απο την Πασαντήνα, του αδ. Marsh, μου
προμήθευσε δύο μεταχειρισμένα κοστούμια, ένα ελα-φρύ και ένα βαρύ, για το
καλοκαίρι και τον χειμώνα. Ήταν καλύτερα από το ένα που φόραγα συνέχεια.
Έτσι πήρα διπλή ευλογία, διπλάσια απ' ό,τι ζήτησα. Κήρυξα στην Μ.
Ε. Εκκλησία στο Lamanda Park.
Τέσσερις ψυχές σώθηκαν, και άλλοι μετανόησαν. Ένας έτρεμε φεύγοντας από
την συνάθροιση για να ξεφύγει απο το Θεό. Άρχισα να επισκέπτομαι
περισσότερες εκκλησίες, και να γράφω περισσότερα άρθρα για τον θρησκευτικό
τύπο. Ο Κύριος συχνά επέτρεπε να δοκιμαζόμαστε πολύ στα οικονομικά, αλλά
ποτέ να μην κάνουμε γνωστές τις ανάγκες μας στους ανθρώπους. Κάποτε είχαμε
μόνο μιά χούφτα φασόλια, αλλά πριν καταναλωθούν τελείως ο Κύριος
προμήθευσε μέσω ενός αδελφού ένα σακί πατάτες σαν αποτέλεσμα μιας
μαρτυρίας που έδωσα στην 1η Μ. Ε. Εκκλησία. Η
υπακοή στο Θεό κοστίζει.
Κήρυξα ξανά στην Μ. Ε.
Εκκλησία της Lamanda και η συνάθροιση κράτησε μέχρι μετά τα μεσάνυχτα. Η
φωτιά έπεσε και προσευχόμαστε σχεδόν μέχρι το πρωί. Χρωστούσα στην
σπιτονοικοκυρά μου το νοίκι μιας βδομάδας. Ο διάβολος μπήκε μέσα της και
φώναζε να πληρώσω αμέσως ή να φύγω, (#13) αλλά ο Θεός έστειλε το νοίκι.
Κήρυξα πάλι στη Μ .Ε .
Εκκλησία της Lamanda αρκετές φορές ξανά. Η φωτιά επέπεσε με
θαυμαστό τρόπο. Ένας αριθμός ψυχών σώθηκαν. Ο αδελφός και η αδελφή Frambes
(#14), που ποίμαιναν εκεί, ήταν έξοχα παιδιά του Θεού. Ο Θεός άρχισε να
εργάζεται στην -ευαγγελιστική τέντα του αδελφού
Μάνλεη (Manley) στη Πασαντήνα. Το φορτίο της προσευχής ήταν πολύ βαρύ πάνω
μου, εκείνες τις ημέρες. Είχα λίγη ανάπαυση τη μέρα και τη νύχτα γιατί
βρισκόμουν σε συναθροίσεις και σε προσευχή. Ήταν αρχή και η μάχη μαινόταν.
Και ο Θεός και ο διάβολος κινούνταν πολύ.
Το
Μάιο του 1905 έγραψα σε ένα άρθρο: "Η ψυχή μου φλέγεται καθώς διαβάζω το
ένδοξο έργο της χάριτος στην Ουαλία. Οι ’επτά χιλιάδες’ στη χώρα, μαζί με
τους λοιπούς διασωθέντας (Ιεζ., 9) που στέναζαν και βοούσαν’ για τα
βδελύγματα και τη ερήμωση της γης, -και- την παρακμή της ζωντανής
ευσέβειας στο σώμα του Χριστού, δικαιολογούνται να αγάλλονται σε τέτοιες
στιγμές και προοπτικές σαν αυτή, που ο Θεός κινείται ακόμη μια φορά πάνω
στη γη. Αλλά που είναι οι άνθρωποι που θα διεγείρουν τους εαυτούς τους
ώστε να εκζητούν τον Θεό; Το σύνθημά μας ας είναι και αυτή την ώρα "Η
Καλιφόρνια για το Χριστό".
Ο
Θεός ψάχνει για εργάτες και σκεύη στα σκουλήκια της γης. Θυμήσου, πρέπει
να χρησιμοποιήσει σκουλήκια.(#15). Ο Ιησούς στην -εδώ- ζωή του
καταθλίβονταν στην προσευχή. Αυτό είναι πάρα πολύ για τους περισσότερους,
αλλά μήπως αυτό δεν είναι το "τελευταίο κάλεσμα" του Θεού;
(#1) Ο F.B. Meyer
ξεσήκωσε τους Αγιαστικούς κύκλους της Καλιφόρνιας, σχετικά με την έκχυση
στην Ουαλία.
(#2)
’Αρχισε το 1905 και κράτησε
για έξι μήνες.
(#3) Εβαν Ρόμπερτς (1878-1951), ο ηγέτης της αναζωπύρωσης
στην Ουαλία..
(#4) Elizabeth Ryder Wheaton (1844-1923).
Κοινωνική μεταρρυθμίστρια με μεγάλο έργο στις φυλακές. Ο Μπάρτλεμαν πήγε
μαζί της και γνώρισε τον Σέημουρ..
(#5) Ιδέ προηγούμενη υποσ.
(#6) Ο ίδιος βέβαια αργότερα συμπλήρωσε: «Εμείς για αρκετό καιρό
προσευχόμαστε για μια Πεντηκοστή…βεβαίως δεν συνειδητοποιούσαμε τι πραγματικά ήταν η Πεντηκοστή…Αλλά το Πνεύμα γνώριζε και μας οδηγούσε να
ζητήσουμε».
(#7) Εννοεί ουσιαστικά την Holiness Association of
South California.
(#8) Ο Φ. Μπάρτλεμαν μια αγία και βασανισμένη ψυχή
παγιδεύτηκε στην Ευαγγελική παράδοση που όριζε ότι ο σωστός
εργάτης του Ευαγγελίου πρέπει να ζει «δια πίστεως». Στην αρχαία Εκκλησία
όλοι εργάζονταν (Β’Θεσ,,4:11-12) και μόνο οι περιοδεύοντες
εργάτες και οι πολύ φτωχοί επίσκοποι έπαιρναν βοήθεια –αν ήθελαν αλλά
μισθωτοί δεν υπήρχαν.
(#9) Ο B.Shaw ήταν ένας μικροεκδότης
από το Σικάγο που υποστήριζε και διέδιδε τις Αγιαστικές θέσεις. Δηλ. ένα «δεύτερο
έργο χάριτος» μετά τη αρχική πίστη και μετάνοια.
(#10) Το πρώτο εκδίδονταν από τον J.Pike με κέντρο την Κολούμπια,
Ν. Καρολίνα από το 1903-1918, το δεύτερο από τον M.Knapp στο
Σινσινάττι, Οχαϊο.
(#11) Ουσιαστικά ήταν ένας προφήτης με πέννα που με ενόραση διέβλεψε την
επερχόμενη αναζωπύρωση.
(#12) Εγραψε συνολικά 550 άρθρα.
(#13) Είναι σαφέστατο εδώ το οικονομικό του αδιέξοδο και η απόδοση ολων των
ευθυνών στο διάβολο.
(#14) Άλλη μια Ευαγγελική παράδοση που ανάγει την
σύζυγο του ποιμένα-επισκόπου σε παράγοντα της εκκλησίας.
(#15) Χρησιμοποιεί
μια περιγραφή της Π. Διαθήκης, ιδε: Ιώβ 25:26, Ψαλμός 22:6, Ησαϊας 41:14 |
April 8,I heard F.B.Myer, from London, pre-ach. He described the great
revival then going on in Wales, which he had just visited. He had met Evan
Roberts. My soul was stirred to its depths, having read of this revival
shortly be-fore.I then &there promised God He should ha ve full right of
way with me,
if He
could use me
Mother Wheaton, the prison evangelist, came to Pasadena & preached in
Peniel .She was on fire for God. I longed to be wholly engaged in the work
of the Lord once more but knew not how my family should be supported. The
obstacles seemed very great, and my strength small. But the call of God
was upon me.
My family belonged to Him. If He called me dared not fail. I distributed
tracts in the post office, banks, and public buildings in Los Angeles, and
also visited many saloons with tracts. Later I visited about thirty
saloons in Los Angeles again. The houses of prostitution were wide open at
that time and I gave out many tracts there.
Little Esther's death had broken my heart and I felt I could only live
while in God' s service. I longed to know Him in a more real way and see
the work of God go forth in power.
A great burden and cry came in my heart for a mighty revival. He was
preparing me for a fresh service for Him. This could only brought about by
the realization of a deeper need in my own heart for God and a real soul
travail for the work of God. This He gave me. Many were being similarly
prepared at this time in different parts of the world. The Lord was
preparing to visit and deliver His people once more. Intercessors were the
need. "He wonder
ed that there was no intercessor." Isa.,59:16
"I sought for a man to stand in the gap be fore me for the land,that I
should not des troy it, but I found none." - Ez., 22:30
About the first of May a powerful revival broke out in the lake Avenue M.E.
Church in Pasadena. The young men who had been dug out in the meeting in
Peniel Mission most of them attended this church. They had gotten under
the burden for revival there.
In fact we had been praying for sweeping revival for Pasadena. God was
answering our prayers. I found a wonderful work of the Spirit going on at
Lake Avenue. The altar was full of seeking souls.
There was no big preacher there.
One night nearly every unsaved soul in the house got saved. It was a clean
sweep for God.
Conviction was mightily upon the people. In two weeks' time two hundred
souls knelt at the altar, seeking the Lord. The Peniel boys were
underneath, and wonderfully used God. We then began to pray for an
outpouring of the Spirit for Los Angeles and the whole Southern
California. I find the following observatitions in my diary, written at
that time: "Some Holiness churches (fore-most at that time) are going to
be surprised to find passing them by. He will work in channels where they
yield to him. They must humble themselves for Him to come.
‘We are crying, Pasadena for God’.
The people are too well satisfied with their own goodness. They have
little faith or in te
est for the salvation of others. God will humble them by passing them by.
The Spirit is breathing prayer through us for a mighty, general
outpouring.
Greatthings are coming. We are asking largely,
that our joy maybe full. God is moving. We are praying for the churches
and their pastors. The Lord will visit those willing yield to Him."
And the same is true today of the Pentecostal people. Their ultimate
failure or success for God will be realized just at this po-int. We must
keep humble and little in our own eyes. Let us get built up by a sense of
our own importance and we are gone.
History repeats itself in this connection. God has always sought a humble
people. He can use no other. Martin Luther, the great reformer, wrote:
«When our Lord and Master Jesus Christ says repent, He means the whole
life of believers on earth should be a constant and perpetual repentance.
Repenta
nce and sorrow -i.e. true repentance- endure as long as a man is
displeased with hi mself -that is, until he passes from this life to
eternity. The desire of self justification is the cause of all the
distresses of the heart"
There is much need always of heart preparation, in humility and
separation, before God can consistently come.
The depth of any revival will be determined exactly by the spirit of
repentance that obtains. In fact this is the key to every true revival
born of God.
May 12, God dealt with me about giving
all my time to Him, turning my back finally and for all time on secular
employment. He wanted me now to trust Him fully for mys-
elf and family. I had just received a little
book, The Great Revival in Wales, written by S.B. Shaw. Taking a little
walk before breakfast I was reading this.
The Lord had been trying for
years to bring me to this decision for His service. We entered into a new
contract between us. He was to have the rest of my life fully. And I have
never dared to break this contract. I love work, and have been terribly
tempted at times, through seeming need. I have always worked harder than
my natural strength reasonably allowed.
Wife kept my breakfast for me. But I did not return until noon. I had lost
my appetite for food. The Spirit, through the little book, set me on fire.
I visited and prayed with three preach-ers and a number of workers before
I returned home, at noon. I had received a new commission and anointing.
My burden was for a revival. A brother gave me the money for a new pair of
shoes I needed. Thus already the Lord was providing. The devil was
tempting me ab
out my contract. I had no work for three weeks
God had closed the door to work against me.
I visited and prayed with people all day long for some time now,
distributing G. Campell Morgan's pamphlet on the "Revival in Wales". It
moved the people strongly. The spirit of prayer was increasing upon me and
determined to be "obedient to the heavenly vision."
The "bread question" had faced me down for many years. I prayed the Lord
for faith to trust Him fully. "Man shall not live by bre-ad alone."
(Matt., 4:4)
The Lord blessed me with a
further spirit of exhortation revival among churches, giving me articles
to write for the Holiness press along the same line also. I began to write
particularly for the "Way of Faith" and "God's Revivalist".
One night I awoke from my sleep shouting the praises of God. He was
getting hold of me more and more.
I was now going day and night exhorting to faith in God for mighty things.
The spirit of revival consumed me. The spirit of prophecy came upon me
strongly, also. I seemed to receive a definite "gift of faith" for
revival. We were evidently in the beginning of
wonderful days to come, and I
prophesied continually of a mighty outpouring.
I had a real ministry to the religious press, and began to attend prayer
meetings at the various churches, to exhort them. We were up against it
for money, and the devil tempted me to go back to work.
Our rent was due,
and I had only 50cents. But the Lord heard prayer. I was about to sell our
stove. We had to have a roof over our heads. Just the exact amount we
needed came in, without solicitation.
God was faithful.
G.Campbell Morgan's little
tract on the "Revival in Wales" spread the fire in the chur-ches
wonderfully. I did a great deal of visiting among the saints also, and
began to sell S.B. Shaw's little book, "The Great Revival in Wales", among
the churches. God won-derfully used it to promote faith for a revival
spirit. My tract work was continued among the saloons and business houses.
My clothing by this time was
getting quite shabby. In answer to prayer the Lord gave me, through
Brother Marsh, a Methodist brother in Pasadena, two secondhand suits of
clothes, one light and one heavy, for summer and winter. Both were better
than the one I was wearing. So I got a double blessing, twice what I had
asked for.
I preached in the M.E.Church at Lamanda Park. Four souls were saved, and
others under conviction. One ran out of the meeting to keep from yielding
to God.
I began to visit more churches, and write more messages for the religious
press. The Lord frequently allowed us to be strongly tested financially,
but never to make our wants known to the people. We had only a handful of
beans in the house on one occasion. But He provided before they were fully
consumed. A brother brought us a sack of potatoes as a result of a
testimony I gave in the 1st M.E. Church.
It pays to obey God. I preached at Lamanda Park M. E. Church again and the
meeting lasted until after midnight. The fire fell.
We repaired to the parsonage and were prayer until near morning. I owed
the land
lady for one week's rent. The devil got in her and she ordered me to pay
at once, or get out. But God sent me the rent.
At Lamanda Park I preached a number of times again. The fire fell in
wonderful way.
A number of souls were saved.
Brother and Sister Frambes, the pastors, were precious children of God.
God also began to work at Brother Manley's tent meeting in Pasadena. The
burden of prayer was heavy on me for the work in those days. I had a
little rest day or night, in services and prayer. They were initial days.
The fight was on.Both God & the devil were on move.
May, 1905, I wrote an article:
"My soul is on fire as I read the glorious work of gra-ce in Wales. The
'seven thousand' in the land, who have kept company with 'spared ones'
(Ezek. 9), and who have been 'crying and sighing' because of the
abomination and desolation in the land, the decay of vital piety in the
body of Christ, may well be excused for rejoicing at such a time and
prospect at this, when God is once moving in the earth. But where are the
men who will 'stir them selves up to take hold on God?'
Let our watchword at this time be 'California for Christ'.
God is looking for workers, channels, worms of the dust. Remember, He must
have worms. Jesus' life was pressed put in prayer at every pore. This kind
comes too high for most people. But may not this be our Lord's 'last
call'?"
|
