Bugün hem gelişmiş ülkelerde hem de gelişmekte olan ülkelerde hızlı nüfus artışı, sanayileşme, gelişen teknolojinin doğal ihtiyacı gibi bir çok nedenden dolayı enerjiye olan talep hızla artmaktadır. Klasik diye adlandırdığımız fosil yakıtlarla bu talebin karşılanması ise mümkün görülmemektedir. Bu nedenle enerji kaynaklarının çeşitlendirilmesi, ve tek bir kaynağa ve tek bir ülkeye bağlı kalınmaması en akılcı yol olarak karşımıza gelmektedir.

Meteoroloji Genel Müdürlüğü bugüne kadar, teorik olarak yakından ilgisi olmasına karşılık, nükleer santral ile ilgili tartışmaların tamamen dışında kalmış kuruluşlardan bir tanesidir. Fakat ülkemizde nükleer santralların gündeme gelmesi ile birlikte özellikle santral yer seçimi ve çevresel etkileri ile ilgili çalışmaların ve tartışmaların içinde yer alacak belli başlı kuruluşlardan bir tanesi de Meteoroloji Genel Müdürlüğü olacaktır. Bu nedenle nükleer santral yer seçiminde temel çalışmalardan biri olan " Nükleer Santral Yer Seçiminde Meteorolojik Kriterler " konusu detaylı olarak irdelenerek ülkemizin gelecekteki gündemi içinde yer alacak nükleer santral tartışmaları için temel meteorolojik standartlarımızın oluşturulmasına çalışılmıştır.

Nükleer Santrallar tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de taraf olanları ve karşı çıkanları ile yoğun olarak tartışılan hassas bir konudur. Gelecek günlerde yada yıllarda her tür enerji yatırım projesinde, özellikle kirlilik taşınımı ve çevresel etkiler konularında, görüşlerine başvurulacak  kurumlardan biri olmamız nedeniyle şimdiden bu konuların gerekli bilgi alt yapılarının oluşturulması bir zorunluluk olarak kabul edilmiştir.

Bu amaçlarla çalışmalar  hazırlanırken nükleer santral ve diğer enerji kaynaklarına tamamen objektif bir yaklaşımla bakılmıştır. Bir çok otorite kaynaktan yararlanılarak konu ile ilgili muhtemel hatalardan azami olarak sakınılmaya özen gösterilmiştir.

Ülkemizde nükleer santralları destekleyecek çevreler olacağı gibi, çeşitli kesimler tarafından da Nükleer santrallara karşı yoğun bir tepkinin gelmesi beklenmektedir. Nükleer Santrallara karşı olan bu kesim ana çözüm olarak; alternatif enerji kaynaklarına öncelikler verilmesi ile  enerji sorununun giderilmesini talep etmektedirler. Bu nedenle enerji talebinin karşılanabilmesi amacıyla öne sürülen alternatif enerji kaynakları gerçekten yeterlimidir ? sorusuna yanıt aranmalıdır. . Bu amaçla alternatif enerji kaynakları hakkında da bilgiler bu çalışma içinde yer almıştır. Bu şekilde   gelecek yıllar ile ilgili sağlıklı enerji planlamaları yapmamız ve önerilen alternatif enerji kaynaklarının  enerji sorununun çözümünde  ne kadar katkı sağlayacabileceğinin ortaya konulması hedeflenmiştir.

1979 yılında A.B.D. ’deki TMI-2 kazasından sonra başta A.B.D. olmak üzere bir çok gelişmiş Avrupa ülkelerinde “antinükleer” gelişmeler artmıştır. 1980’li yılların hemen başlarında sadece doğu blokuna ait ülkeler dışında tüm dünyada nükleer santral siparişleri hemen hemen durma noktasına gelmiştir. 1983 yılından itibaren söz konusu ülkeler başta olmak üzere tüm dünyada önemli ekonomik gelişmeler kaydedilmesi nedeniyle elektrik tüketiminde de önemli artışlar ortaya çıkmış ve nükleer alanında da bir hareketlenme meydana gelmiştir. Ancak 1986 yılında meydana gelen “ Çernobil ” kazası ile tekrar antinükleer hareketlerde bir artış meydana gelmiştir.

Bugün tüm dünyada 32 ülkede 442 nükleer güç santralı üretim yapmaktadır ve kurulu olan nükleer güç 330.000 MWe civarındadır. Toplam üretimin yaklaşık olarak % 80 ‘ lik kısmı OECD ülkelerinde yoğunlaşmıştır. Mevcutlara ilave olarak ta 14 ülkede 36 Adet santral yapımı halen devam etmektedir. Güneydoğu Asya ülkelerinde de gelecek on yıl içinde önemli nükleer güç artışları beklenmektedir.

İsveç’te 1980'de yapılan referandum neticesinde Ülkedeki tüm nükleer santralların 2010 yılında devreden çıkartılmalarına karar verilmiştir. Ancak bu karar şarta bağlanmıştır. Bu kararın uygulanmasının ülkede işsizliğe ve pahalılığa sebep olmaması gerekmektedir. Nitekim karardan sonra İsveç'te Nükleer Santral devreden çıkartılmamıştır. İtalya ve Avusturya ülkelerinde yapılan referandumlarda nükleer santral programları askıya alınmıştır. Ancak İtalya bu durumun ekonomiye verdiği zararı dikkate alarak 2010 yılında 4000 MWe'lik nükleer santralı işletmeye almayı planlamıştır.

Ukrayna'da Çernobil Nükleer Santralı 4.ünitesinde meydana gelen kazadan sonra nükleer santralların kapatılması gündemde kalmış ancak bundan dolayı hiçbir ülkede nükleer santral kapatılmamıştır. Çernobil'in bir ünitesi ise halen çalışmaktadır.

Düşük Karbondioksit Emisyonu ve %2 ekonomik büyüme esaslarına göre yapılan projeksiyonlara göre 2100 yılında nükleer kapasite mevcut kurulu gücün 10 katına, dünya elektrik üretimi payı da %17’den %46’ya çıkacağı hesaplanmıştır.

Yukarıdaki tablodan da ( Tablo 1) görüleceği gibi Dünya henüz nükleer santrallardan vazgeçmemiştir. Tam tersine mevcut durumun korunması söz konusudur.  Üst sınır tahmininde ise 2015 yılında Dünyadaki Nükleer Santral gücü 473000 MWe kadar yükselmektedir.

Ayrıca aşağıdaki tablodan da açıkça görüleceği gibi 1993-2002 yılları arasında dünya enerji tüketimine gelebilecek ilave kapasitenin % 13 ' ü nükleer santrallardan sağlanacaktır. Diğer bir ifade ile nükleer santral kurulmasının terk edilmesi bir yana mevcut kapasite toplam enerji tüketiminin % 13 lük kısmını karşılayacak şekilde arttırılacaktır.

Mevcut trendin devam etmesi halinde 2002 yılından sonrada yine nükleer enerji santrallarının inşasının devam edeceği söylenebilir.