Kolejny dzień rozpoczęliśmy od odgrzebania mojego samochodu. Nie ma tego na zdjęciach bo wszyscy byliśmy zajęci. Po bezowocnych próbach odkopania samochodu saperkami i wyjechania z pułapki niespodziewanie pojawiło się dwóch Omańczyków w swoim Pajero. Byli z Bank Muscat. Oczywiście okazało się nagle, że każdy z nas jest stałym klientem tego banku. A oni pokazali swoją klasę – bez żadnego odkopywania samochodu po prostu jeden z nich wyjechał z piachu, wszyscy byliśmy w szoku. Jakby tego było mało dał nam krótki pokaz mozliwości Lancruisera. Na widok tego co wyprawiał autem na 20 – 30 m wydmach włos się jeżył. Z drugiej strony jakby przyjechali na ryby to ja bym im pokazał...  Byliśmy niespodziewanym gościom totalnie wdzięczni, gdyby nie oni prawdopodobnie grzebalibyśmy w piachu kolejną godzinę albo dwie.

A potem zjedliśmy zasłużone śniadanie... i ruszyliśmy w drogę.

Po niecałej godzinie dojechaliśmy do morza.

Kolejne 20 km jechaliśmy po plaży.

Po plażowym odcinku trasy wjechaliśmy w obrzeża Wahiba Sands – tereny zwane Woodlands. Jak widać na zdjęciu jest to rodzaj lasu. Jest on dość gęsto zamieszkany przez Beduinów, którzy żyją tam w bardzo prymitywnych skleconych z byle czego szopach.