"อยากไปไหนก็ไป" เถอะ เพียงแค่ "เธอยังคงมีฉัน"
และความ "ผูกพัน" ดีๆ ที่มีให้กัน ไม่ว่าจะ "ไกล" กันเท่าใด
และไม่จำเป็นต้องถามว่า "อีกนานไหม" กว่าจะได้พบกัน
ถ้าเพียงแค่เรา "เติมใจให้กัน" "ด้วยความคิดถึง
เธอจะพบว่าฉันจะอยู่เคียงข้างกายเธอเสมอ

แม้ว่าตอนนี้เราจะ "ห่างไกลกันเหลือเกิน"
แต่แค่เพียง "ใจเรารักกัน" เธอจงมองไปที่ "ขอบฟ้า"
และอธิษฐานต่อดวง "ดาว" ว่า "อยากให้เธออยู่ตรงนี้"
เธอจะพบ "อ้อมแขนที่ว่างเปล่านี้"...
พร้อมจะรอให้เธอ "Lay Me Down"
- มุก (กุมภาพันธ์ 1998) -

ขอบคุณนะมุก สำหรับเทปม้วนนี้ มันทำให้เราคิดถึงเพื่อนๆ มาก
แล้วตอนนี้เราก็อยากให้เพลงนี้กับคนบางคน
บางคนที่เราคงไม่ต้องถาม "ดาว" คืนนี้ เพราะ...
เราได้แค่นั่งมอง "ขอบฟ้า" และคิดถึงเค้า...
เพราะว่าเรากับเค้า "ห่างไกลกันเหลือเกิน"...

หากคืนนี้ มีดาวอยู่ล้านดวง ฉันขอได้ไหมสักดวงหนึ่ง ช่วยฟังฉันท
เพราะว่าคืนนี้ ฉันมีเรื่องร้อนใจ อยากอธิษฐานและขอดวงดาวให้ช่วยฉันที
เนื่องจากตอนนี้ ฉันรู้สึก จิตใจมันอ่อนไหว อยากจะรู้ว่าเขาเป็นยังไงจากคำพูดวันนี้
เพราะฉันเพิ่งบอกรักไปและเขาก็รับฟัง ทุกอย่าง ทุกถ้อยคำเหมือนความฝัน
แต่ฉันเองก็ไม่อาจแน่ใจ พรุ่งนี้เรื่องของเรา จะสุขหรือเศร้า จึงวอนขอดาวให้ช่วยบอกที
หากว่าตัวเขามีใจให้ฉันจริง ฉันขอได้ไหมให้ทุกสิง เป็นจริงเรื่อยไป
และต่อจากวันนี้เขามีแต่ฉันในหัวใจ จึงอธิษฐานและขอดวงดาวให้ ช่วยฉันที
ช่วยบอกกับฉันให้รู้ ให้มั่นใจ การรอคอยมันยากเกินทนไหว ได้โปรดช่วยบอกฉัน
และตอบหน่อยได้ไหม ว่าพรุ่งนี้เขากับฉัน นั้นจะเป็นอย่างไร

มองขอบฟ้าไกลตรงนั้น ฉันมอง จะมองทุกวัน
รู้เพียงตอนนี้ ว่าเธออยู่ตรงนั้น เราไกลกันเหลือเกิน
แล้วเธอมองฟ้าไกลไกลบ้างไหม เพราะเราคงได้พบกัน
ที่สุดขอบฟ้าปลายสายตาตรงนั้น หัวใจเราจะได้พูดคุย

เปิดใจให้ความเงียบเหงพบกัน ไถ่ถามถึงความผูกพันที่มี
เจ็บปวดตรงไหน ว้าเหว่สักเท่าไร ขอบฟ้าคงทำให้เราใกล้กัน
และคงรู้สึกอีกครั้งว่าพบกัน และเหมือนฉันได้จับมือของเธอ
อยู่ไกลแค่ไหน ว้าเหว่าสักเท่าไร
ขอบฟ้าคงทำให้เราใกล้กัน...ขอบฟ้าคงทำให้เราพบกัน

เวลามองขึ้นไปบนฟ้า ฉันนั้นเห็นแต่ภาพเธอ อยู่ไกลกันจนสุดสายตา
รอคอยวันที่จะกลับมาหา ถึงแม้มันจะแสนนาน แสนนานแค่ไหน
อยากจะของให้ได้พบ แค่เพียงขอให้ได้พบ อยากจะรู้ว่าเธอเองเป็นเช่นไร
เธอจะคิดถึงฉันบ้างหรือเปล่า เธอจะเหงาบ้างหรือเปล่า เธอจะรู้สึกแตกต่างกับฉันบ้างไหม

เพราะว่าเราห่างไกลกันเหลือเกิน คิดถึงแต่เธอนั้น เฝ้าแต่นับให้ถึงวันที่เรานั้นได้พบกัน
เราช่างห่างไกลกันเหลือเกิน ฉันเองก็ไม่รู้ เมื่อไรจะได้พบเธอ

เวลามองขึ้นไปบนฟ้า ฉันนั้นได้แต่ถอนใจ น้ำตาก็ไหลซึมออกมา
เราไกลกันอยู่คนละฟากฟ้า ไม่รู้จะอีกนานไหม แต่ฉันเองก็จะขอ