40 godina kosmicke ere
Cetvrtog
oktobra 1957. g. u 22.28 (MV) sa
Bajkonura (Kazahstan) je lansiran prvi
vještacki satelit Zemlje PS-1, kasnije
nazvan" Sputnjik" (pratilac,
saputnik).
|
Cetvrtog oktobra 1957. g. u 22.28
(MV) sa Bajkonura (Kazahstan) je lansiran prvi
vještacki satelit Zemlje PS-1, kasnije
nazvan" Sputnjik" (pratilac, saputnik).
Imao je oblik lopte koja je napravljena od legure
aluminijuma. U azotnoj atmosferi unutrašnjosti
njegovog hermeticki zatvorenog tijela, precnika
0,5 m i mase 83,6 kg, nalazila su se dva
radio-predajnika, sa frekvencijama 20,005 i
40,002 MHz, kao i akumulatori za tri sedmice rada
njegove opreme i sistem za regulaciju unutrašnje
temperature. Cetiri štap-antene su se nalazile
na spoljnom dijelu satelita, dvije dužine 2,4 i
dvije po 2,9 metara, a medusobno su bile pod
uglom od 90 stepeni.
Ovaj satelit je lansiran dvostepenom
raketom-nosacem "Sputnjik" mase 325
tona, koja je ostvarena na bazi
interkontinentalne balisticke rakete. U prvom
stepenu rakete visine 19 m, u svakoj sekundi pri
polijetanju je izgaralo preko 200 kg tecnog
kiseonika i 80 kg kerozina. Drugi stepen je bio
visok gotovo 30 m i precnika tri metra. Pet
minuta nakon polijetanja, raketa je dobila
potrebnu prvu kosmicku brzinu.
"Sputnjik" je letio na putanji 227 x
941 km iznad Zemlje. Poslije tri sedmice rada
oprema je prestala da funkcioniše. Let je trajao
ukupno 92 dana, i nakon 1400 obrtaja oko Zemlje i
predenih oko 60 miliona kilometara, satelit je
ušao u guste slojeve Zemljine atmosfere i
sagorio.
Konstantin Eduardovic Ciolkovski je
poznat kao "otac kosmickih
istraživanja". U svojim radovima vezanim za
letove raketa, od kojih je prvi objavio 1902. g.
(iako zapravo napisan oko 1895), on je postavio
temelje naucnih principa astronautike.
1926.g. R. H. Goddard je lansirao
prvu raketu sa pogonom na tecno gorivo, u gradu
Auburn, država Masacusets, SAD. On je poduzeo
fundamentalna istraživanja u raketarstvu, ali je
cesto bio nezainteresovan da predoci svoje
rezultate javnosti.
Još prije samog pocetka prakticnog
istraživanja kosmickih prostranstava, u
teorijskim studijama se pokazalo da se mogu
ocekivati velike koristi u mnogim oblastima
djelatnosti covjeka na zemlji. Istovremeno,
došlo je do kristalizacije osnovnih oblasti u
kojima se djeluje kada je u pitanju svemirski
prostor. Jedna od tih oblasti se odnosi na
djelatnosti i radove koji se obavljaju u
vasionskom prostoru u "blizini" Zemlje,
a to je udaljenost od 50 000 - 60 000 kilometara.
Drugi
dio
Prvi
dio
|