Γενικά

    Το Φανάρι βρίσκεται στο νομό Καρδίτσας και απέχει από την πόλη περίπου 15 χλμ. ΒΔ. Είναι χτισμένο σε περίοπτη θέση, σκαρφαλωμένο στις πλαγιές ενός λόφου, την κορυφή του οποίου κοσμεί το βυζαντινό φρούριο. Αν και ημιορεινός οικισμός (υψόμετρο 220 μ.) εν τούτοις γεωγραφικά κατατάσσεται στην οροσειρά των Αγράφων (βλ. σελίδα με ιστορικά στοιχεία). Το Φανάρι σήμερα είναι χαρακτηρισμένο ως οικισμός ιδιαίτερης οικιστικής φυσιογνωμίας κι αν υπήρχε μέριμνα από τους διάφορους φορείς, ώστε να μην αλλοιωθούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά δόμησης που υπήρχαν μέχρι το πρόσφατο παρελθόν, θα μπορούσε άνετα να αποτελεί παραδοσιακό οικισμό, καθώς το σύνολο σχεδόν των κτισμάτων του αποτελούνταν από λιθόκτιστες οικίες που προσέδιδαν ξεχωριστή ομορφιά. Δείγμα παλιάς εξώπορτας και της τεχνικής τής κατασκευής της στην αριστερή φωτογραφία, όπως διατηρείται μέχρι σήμερα.(Στην ενότητα 20ος αιώνας μπορείτε να βρείτε τη σχετική αρχιτεκτονική μελέτη που εκπονήθηκε για το χωριό μας το 1978 από πέντε νέους τότε αρχιτέκτονες).

      Δυστυχώς ο σύγχρονος πολιτισμός επέδρασε αρνητικά στον τομέα αυτό κι έτσι σήμερα το παραδοσιακό αυτό στοιχείο εξέλιπε σε σημαντικό βαθμό, παρόλα αυτά όμως διατηρεί ακόμα κι έτσι μεγάλο μέρος από την παλιά αρχιτεκτονική του. Θα πρέπει πάντως να επισημάνουμε εδώ την αξιέπαινη προσπάθεια του συλλόγου του χωριού, για την αναπαλαίωση κάποιων κτιρίων στην αγορά, ώστε να αναδειχθεί η ομορφιά που σήμερα σκεπάστηκε κάτω από τα σύγχρονα επικονιάσματα.

   Το Φανάρι σήμερα αποτελεί την έδρα του Δήμου Ιθώμης τον οποίο αποτελούν οχτώ δημοτικά διαμερίσματα: 1) Το Φανάρι, 2) ο Αγιος Ακάκιος (Γόλιτσα), 3) ο Ελληνόπυργος (Γράλιστα), 4) τα Κανάλια (Λάσδα), 5) η Καππά (Καπούα), 6) η Λοξάδα (Λυκουσάδα), 7) ο Πύργος και 8) το Χάρμα (Χάρμενα).

   Το Φανάρι σύμφωνα με την απογραφή του '91 είχε πληθυσμό 871 κατοίκων και στο χωριό υπάγεται κι ο οικισμός Κόμπελος με 87 κατοίκους.

    Κύρια σημερινή ασχολία των κατοίκων είναι η γεωργία, με βασική καλλιέργεια το βαμβάκι και κατά δεύτερο λόγο το καλαμπόκι, αλλά και το σιτάρι,τα οπωροκηπευτικά κα. Μία από τις σημαντικότερες παλιές ασχολίες των Φαναριωτών υπήρξε και η αγγειοπλαστική, υπήρξαν δε φημισμένα τα κεραμικά των συγχωριανών μας, σε σημείο μάλιστα  οι Φαναριώτες  να αποκαλούνται στην ευρύτερη περιοχή με την ονομασία "τσουκαλάδες". Δείγμα των έργων εκείνης της εποχής αποτελούν κι οι παρακάτω στάμνες που εκτίθεται στο ΜΟΥΣΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ.

    Διαβάστε το αφιέρωμα για τους Φαναριώτες αγγειοπλάστες πατώντας 

   Χωριό με πλούσια ιστορία και αλλοτινό κεφαλοχώρι, το Φανάρι, όπως κι η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής υπαίθρου υπήρξε θύμα της αστυφιλίας που εκδηλώθηκε μετά τα μισά του περασμένου αιώνα. Ένα χωριό που έσφυζε από ζωή και που υπήρξε έδρα Ειρηνοδικείου, σταθμού Χωροφυλακής, Αγρονομείου, Συμβολαιογραφείου και 8ταξίου Γυμνασίου, σήμερα μαραζώνει και μέρα με τη μέρα ερημώνει. 

Η τηλεκάρτα που εκδόθηκε τον 5/2001 από τον ΟΤΕ για το χωριό μας.

  Η Φαναριώτικη στάμνα στα σπίρτα του Ελλ. Μονοπωλίου το 1979.