Γιά να αναπτυχθεί μέσα μας η ανάγκη γιά αναζωπύρωση, κύρια προϋπόθεση είναι να αντιληφθούμε το χαμηλό επίπεδο στο οποίο έχει πέσει η σημερινή εκκλησία. Αν το επίπεδο αυτό το θεωρούμε ικανοποιητικό, δεν υπάρχει ανάγκη και δίψα να ζητήσουμε τη φωτιά του Αγίου Πνεύματος να ζωοποιήσει και να δοξάσει την Εκκλησία. Για εκείνους όμως που έχουν δει ότι η Εκκλησία ελάχιστα εκπληρεί τις προϋποθέσεις που ο Θεός έχει θέσει ως θέλημά Του γι' αυτήν, είναι επιτακτική και ζωτική ανάγκη και υπόθεση ζωής και θανάτου, η εκζήτηση της παρουσίας του Ιησού για μία νέα αρχή, ώστε να κάνει ο Κύριος την Εκκλησία του να θριαμβεύει παντού και πάντοτε. Αυτή η αντίληψη θα φέρει μετάνοια και συντριβή. Παράλληλα, θα σηκώσει μία δυνατή δίψα για προσευχή. Τίποτα δεν κινείται, αν ο λαός του Θεού δεν κράξει.
Πολλές φορές βγαίνει η εντύπωση ότι καθόμαστε και περιμένουμε τη μέλλουσα αναζωπύρωση να έρθει στη χώρα μας και να αλλάξει τα πάντα από τη μια στιγμή στην άλλη. Περιμένουμε να συμβεί κάτι, ενώ πρέπει εμείς οι ίδιοι να το υποκινήσουμε, να το ζητήσουμε, διαφορετικά δεν πρόκειται να συμβεί. Ο Κύριος αγωνιά να επισκεφτεί τη χώρα μας και να σώσει εκατοντάδες χιλιάδες ψυχές, όμως ποιος είναι αυτός που θα κράξει; Ποιος θα το ζητήσει διακαώς; Πώς θα κινηθεί το χέρι του Θεού, αν εμείς δεν νιώσουμε και δεν έρθουμε σε επαφή με το πρόβλημα, που λέγεται "πεσμένη εκκλησία";
Η ζωντάνια και η ευθύνη που λείπουν, θα έρθουν στην Εκκλησία μετά από μία ειλικρινή μετάνοια ενώπιον του Κυρίου. Η φλόγα της αφοσίωσης στο Χριστό και ο ζήλος για τις χαμένες ψυχές έχουν υποβαθμιστεί και σε πολλούς έχει ακόμα κι εξαλειφθεί. Χρειάζεται να ανάψει ξανά η φλόγα της παρουσίας του Ιησού. Εκείνη η φλόγα, που θα κατακάψει κάθε χλιαρότητα, ανευθυνότητα και θα εξαλείψει κάθε πνεύμα που τείνει να απομακρύνει το χριστιανό από την εντατική προσευχή.
Ο Κύριος είναι έτοιμος να γεμίσει το αγγείο μας με μία δύναμη που θα μας κάνει να μην θέλουμε να σταματήσουμε την προσευχή για την αναζωπύρωση στην Ελλάδα. Είναι έτοιμος να γεμίσει το αγγείο σου με έλαιο χρίσματος, όσο εσύ είσαι διατεθειμένος να προσφέρεις το αγγείο σου.
Η φωνή του Κυρίου για προσευχή και νηστεία είναι τόσο έντονη και δυναμική, που πιστεύω ότι, ελάχιστοι είναι εκείνοι που δεν έχουν νιώσει την ανάγκη για συντριβή.
Η αληθινή κατάσταση, που ο Κύριος έχει προορίσει να είναι η Εκκλησία της Καινής Διαθήκης, είναι τελείως διαφορετική από τη σημερινή κατάστασή της στην Ελλάδα. Δεν πρέπει να εστιάζουμε την προσοχή μας στα μορφωτικά συνέδρια και σε διαφόρων τύπων συγκεντρώσεις για να μιλάμε μεταξύ μας τα διάφορα σχέδια που έχουμε καταστρώσει για το μέλλον ή τα πενιχρά ευαγγελιστικά αποτελέσματα. Συνεχίζουμε να κάνουμε κάθε χρόνο το ίδιο, λες και οι τρόποι αυτοί είναι αποδοτικοί και προσδίδουν τα καλύτερα αποτελέσματα. Είμαστε ικανοποιημένοι και συνεχίζουμε να εδραιώνουμε το θρησκευτικό σύστημα που μας περιτριγυρίζει. Απ' όλα αυτά ίσως λείπει κάτι, το οποίο μπορεί να μη μας έχει πέσει και πολύ στην αντίληψή μας. Δεν ξέρω αν έχουμε αναρωτηθεί σοβαρά, ποιο είναι το ουσιαστικό θέλημα του Ιησού.
Τι θα έλεγε ο Κύριος, καθώς μας βλέπει να περιφερόμαστε στην έρημο χωρίς να έχουμε καταφέρει να μπούμε στη Χαναάν.
Θα προχωρήσω ακόμα παραπέρα. Ζητάμε πραγματικά τον Ιησού ή κοιτάζουμε να εγκαθιδρύσουμε ένα χριστιανισμό, όπως εμείς τον έχουμε αντιληφθεί; Τίποτα απ' όλ αυτα΄δεν αξίζουν, εάν στην καρδιά μας δεν καίει μια φωτιά και να υπάρχει μία έντονη και διαρκή πείνα για να έρθει ο Κύριος πραγματικά και δυναμικά στην Ελλάδα.
Στη μελέτη που ακολουθεί, αναφέρουμε ορισμένες περικοπές από το Λόγο του Θεού, που μας δίνουν να καταλάβουμε την ένταση και την επιμονή, με τα οποία πρέπει να χαρακτηρίζονται οι προσευχές μας. Σίγουρα λίγο ή πολύ όλοι μας προσευχόμαστε, αλλά πόσες προσευχές πηγάζουν από μία συντριμμένη, διψασμένη και αγωνιώδης καρδιά για να έρθει ο Ιησούς και να σώσει το έθνος μας; Ο Ιερεμίας στο παραπάνω εδάφιο μας δείχνει την καρδιά που θέλει ο Θεός να μεταδώσει στην Εκκλησία.
Η στρατηγική της 24ωρης προσευχής δείχνει την καρδιά και τη δίψα ενός έθνους, που επιθυμεί όσο τίποτα άλλο να γίνει ένα έθνος άγιο και αφιερωμένο στον Κύριο, μακριά από το άσχημο και σκοτεινό παρελθόν.
... ΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΝΥΚΤΑ ...
Εμείς στην Ελλάδα είχαμε το προνόμιο να γευθούμε το Ευαγγέλιο πρώτοι διά του αποστόλου Παύλου. Στη συνέχεια η διδασκαλία της Αγίας Γραφής εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα και είχαμε μια λαμπρή χριστιανική περίοδο μέχρι τον 3ο αιώνα μ.Χ. Δημιουργήθηκαν μεγάλες και ξακουστές εκκλησίες σ' όλη την Ελλάδα και η χριστιανική πίστη επισημοποιήθηκε στις αρχές του 4ου αιώνα από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο. Ακόμα και ο Κανόνας της Καινής Διαθήκης γράφτηκε στα ελληνικά και τον απολαμβάνουμε σήμερα στη γλώσσα μας.
Αυτή η έκρηξη δεν είχε και την ανάλογη συνέχεια. Σαν χριστιανικό έθνος συμβιβαστήκαμε με ειδωλολατρικές δοξασίες και η καθαρότητα της πίστης χάθηκε. Γλιστρήσαμε αφήνοντας το Ευαγγέλιο στην άκρη και η χώρα μας μπήκε σε πολύ άσχημες εποχές, ιδιαίτερα μετά τον 7ο-8ο αι.μ.Χ. Ο Χριστιανισμός ξεθώριασε, έσβηνε σιγά - σιγά και τα ηνία πήραν οι αυτοκράτορες και οι διάφοροι παράγοντες που το μόνο που ήθελαν να πετύχουν ήταν να πάρουν όσο το δυνατόν περισσότερη εξουσία και δύναμη. Το ότι εγκαταλείψαμε τον Κύριο είχε και τις ανάλογες επιπτώσεις και κόστος, τα οποία υποστήκαμε σαν λαός. Μπήκαμε στους σκοτεινούς αιώνες με συνεχείς πολέμους, πολύχρονες αιχμαλωσίες για πολλές εκατοντάδες χρόνια. Νιώθουμε την ελευθερία και τη χάρη του Κυρίου για τη χώρα μας στα τελευταία 50 χρόνια, Μετά από αυτή την πρώτη δυναμική χριστιανική περίοδο, ο Διάβολος πήρε την εξουσία και έφερε θλίψη και θάνατο στην Ελλάδα για όλα αυτά τα χρόνια. Το φως που λάβαμε από το Θεό, δεν το κρατήσαμε.Το αποτέλεσμα ήταν ο Κύριος να αποτραβηχτεί, ν' αποσύρει την παρουσία Του από τη χώρα μας, μέχρι εμείς να μετανοήσουμε, να εκζητήσουμε πάλι αυτό το φως να έρθει πάλι πίσω.
ΘΡΗΝ. β':17 - "Ο Κύριος έκαμεν ό,τι εβουλεύθη. Εξεπλήρωσε τον λόγον Αυτού, τον οποίον διώρισεν από ημερών αρχαίων. Κατέστρεψε, και δεν εφείσθη, και εύφρανεν επί σε τον εχθρόν μου. Ύψωσε το κέρας των εναντίον σου."
Ο Ιερεμίας θρηνεί την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, την οποία μπορούμε να παραλληλίσουμε με την πρώτη εκκλησία, η οποία έχασε το φως της, αφέθηκε στο συμβιβασμό, παραμέρησε τον Κύριο και το επακόλουθο ήταν η καταστροφή και το σκοτάδι. Ο Κύριος τους προειδοποιούσε με τους προφήτες τους για πολλά χρόνια. Εκείνοι κράτησαν την καρδιά τους σκληρή και άκαμπτη μπροστά στα λόγια του Θεού και έτσι ήρθαν η Βαβυλώνιοι την πυρπόλησαν και την κατέστρεψαν ολοσχερώς.
"Εξεπλήρωσε τον λόγον Αυτού" : Ο Θεός δεν κοιτάζει πότε θα κάνεις το λάθος για να σε τιμωρήσει, αλλά πάντα μέσα στη διαθήκη που κάνει με κάθε λαό, όπως έκανε και με το λαό Ισραήλ, υπάρχει και ένας πολύ σημαντικός όρος :
ΔΕΥΤ. κη':15 - "Αλλ' εάν δεν υπακούσης εις την φωνήν Κυρίου του Θεού σου, διά να προσέχης να εκτελής πάσας τας εντολάς Αυτού, και τα διατάγματα Αυτού τα οποία Εγώ προστάζω εις σε σήμερον, πάσαι αι κατάραι αύται θέλουσιν ελθεί επί σε, θέλουσι σε ευρεί."
Παρόλ' αυτά ο Θεός πάντα δίνει ένα χέρι για να πιαστούμε, πάντα δίνει ελπίδα και ευκαιρία για να έρθει ξανά η χαρά και το φως στη ζωή μας και κατ' επέκταση σε όλο το έθνος.
Αν θέλουμε να βγει η εκκλησία στην Ελλάδα από τη μετριότητα και τη στασιμότητα, να ελευθερωθούμε απ' τα δεσμά της αμαρτίας, τη νοοτροπία και τη μαυρίλα του παρελθόντος και να έρθει ο Κύριος να επισκεφτεί δυναμικά τη χώρα μας, δεν έχουμε παρά να διαβάσουμε το επόμενο εδάφιο και να το εφαρμόσουμε στην πνευματική μας ζωή :
ΘΡΗΝ. β':18 - "Η καρδία αυτών εβόησε προς τον Κύριον, Τείχος της θυγατρός Σιών, καταβίβαζε, ως χείμαρρον, δάκρυα ΗΜΕΡΑΝ ΚΑΙ ΝΥΚΤΑ. Μη δώσης παύσιν εις σεαυτόν. Ας μη σιωπήση η κόρη των οφθαλμών σου."
Αυτός είναι και ο στόχος μας. Μέσα από μία καρδιά συντριμμένη, καθώς γνωρίσαμε πόσο σκοτεινές μέρες ήταν εκείνες που περάσαμε σαν λαός, ο Κύριος ζητάει τις ικεσίες και τις δεήσεις μας, καθώς και τα δάκρυά μας, για να ανατρέψει κάθε αρνητικό κλίμα. Φτάνει πια η συσσώρευση γνώσης και οι συνεχείς οργανώσεις για διάφορα συνέδρια (που και αυτά έχουν τη σημασία τους)! Έχει φτάσει η ώρα να κοιτάξουμε με ειλικρίνεια μέσα στις καρδιές μας, ν' αφήσουμε τον Κύριο να μας μεταφέρει την αγωνία Του, αλλά και την προσπάθεια που επιτελεί για να φέρει σωτηρία σε καθένα από μας, αλλά και σαν λαός συνολικά.
Νύκτα και ημέρα πρέπει να ανεβαίνουν προς τον Κύριό μας οι φωνές μας. Αυτή η 24ωρη στρατηγική προσευχή, η συνεχής εκζήτηση του προσώπου Του για τη σωτηρία του έθνους μας είναι η θύρα που θα μας ανοίξει για να πάρουμε τις ευλογίες που ο Θεός μας έχει υποσχεθεί. Αν καθόμαστε και περιμένουμε ο Κύριος να έρθει και να σώσει τη χώρα μας χωρίς τη δική μας συμβολή, μάλλον θα χρειαστεί να περιμένουμε πολύ!
Στο επόμενο εδάφιο ο Ιερεμίας τονίζει πάλι αυτή την ακατάπαυστη προσπάθεια της εκκλησίας, καθώς βλέπει να χάνονται τα παιδιά της και αυτή νιώθει ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα.
ΘΡΗΝ. β':19 - "Σηκώθητι, βόησον την νύκτα, όταν αρχίζωσιν αι φυλακαί. Έκχεον την καρδίαν σου ως ύδωρ έμπροσθεν του προσώπου του Κυρίου. Ύψωσον προς Αυτόν τας χείρας σου, διά την ζωήν των νηπίων σου, τα οποία λειποθυμούσιν από της πείνης επί των άκρων πασών των οδών."
Στη χώρα μας ο θεσμός της οικογένειας, που είναι το κύτταρο της κοινωνίας, αρχίζει να φθίνει. Τα διαζύγια συνεχώς αυξάνονται, όπως και ο εφιάλτης της ανεργίας. Οι επερχόμενες γενιές μαστίζονται από πολλά ψυχολογικά προβλήματα. Οι αυτοκτονίες, τα ατυχήματα, τα ναρκωτικά και η πορνεία βρίσκονται ψηλά σε αριθμητικά ποσοστιαίες μονάδες, σε σύγκριση με τον υπόλοιπο δυτικό κόσμο. Η διαφθορά είναι δύσκολο να ελεγχθεί και το μόνο συναίσθημα που κυριαρχεί στην καρδιά του ανθρώπου είναι το κυνήγι της ευημερίας και του πλούτου. Ο Διάβολος κλέβει καθημερινά ψυχές κατεβάζοντάς τις στην κόλαση ανενόχλητος. Είναι όμως ώρα να ασταματήσει αυτή η κατρακύλα και να ανοίξουν διάπλατα οι πύλες του ουρανού. Αυτές οι πύλες δεν θ' ανοίξουν μόνες τους, αλλά θα τις ανοίξουμε εμείς, εσύ κί εγώ. Το κλειδί το έχουμε εμείς!
ΜΑΤΘ. ις':19 - "Και θέλω σοι δώσει τα κλειδία της βασιλείας των ουρανών. και ότι αν δέσης επί της γης θέλει είσαι δεδεμένον εν τοις ουρανοίς. και ότι αν λύσης επί της γης, θέλει είσθαι λελυμένον εν τοις ουρανοίς."
Τα κλειδιά τα χρησιμοποιούμε καθώς σηκωνόμαστε και προσευχόμαστε συνεχώς με την αποφασιστικότητα χαραγμένη μέσα μας, χωρίς να παρεκκλίνουμε από το σκοπό μας παντελώς. Η Ελλάδα λιποθυμάει από την πνευματική πείνα που τη μαστίζει, διότι δεν υπάρχει ο Λόγος του Θεού επαρκώς για να τραφούν τα τέκνα της.
Αυτή την αδικία επέμενε η χήρα να εκδικάσει ο κριτής στην πόλη της :
ΛΟΥΚ.ιη':3 - "Ήτο δε χήρα τις εν εκείνη τη πόλει. Και ήρχετο προς αυτόν, λέγουσα, Εκδίκησόν με από του αντιδίκου μου."
Ο διάβολος μας κατηγορεί, δίνοντάς του εμείς το δικαίωμα και δεν μπορεί ο Θεός να ευλογήσει το λαό Του. Η χήρα αυτή γνωρίζει πολύ καλά πώς θα δικαιωθεί. Η συνεχής και ασταμάτητη προσευχή με πίστη είναι εκείνο που θα κάνει τον Κύριο να πράξει αποτελεσματικά.
ΛΟΥΚ. ιη':7 - "Ο δε Θεός δεν θέλει κάμει την εκδίκησιν των εκλεκτών Αυτού, των βοώντων προς Αυτόν ΗΜΕΡΑΝ ΚΑΙ ΝΥΚΤΑ αν και μακροθυμή δι' αυτούς;"
Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΕΚΛΕΚΤΩΝ ΑΥΤΟΥ
ΛΟΥΚ. ιη':3-8 - "Ήτο δε χήρα τις εν εκείνη τη πόλει. Και ήρχετο προς αυτόν λέγουσα, Εκδίκησον με από του αντιδίκου μου. Και μέχρι τινος δεν ηθέλησε. Μετά δε ταύτα είπε καθ' εαυτόν, Αν και τον Θεόν δεν φοβώμαι, και άνθρωπον δεν εντρέπομαι, τουλάχιστον επειδή μ' ενοχλεί η χήρα αύτη, ας εκδικήσον αυτήν, διά να μη έρχηται πάντοτε και με βασανίζη. Και είπεν ο Κύριος, Ακούσατε τι λέγει ο άδικος κριτής, Ο δε Θεός δεν θέλει κάμη την εκδίκησιν των εκλεκτών Αυτού των βοώντων προς Αυτόν ΗΜΕΡΑΝ ΚΑΙ ΝΥΚΤΑ αν και μακροθυμή δι' αυτούς; Σας λέγω, ότι θέλει κάμη την εκδίκησιν αυτών ταχέως. Πλην ο Υιός του ανθρώπου όταν έλθη άραγε θέλη ευρεί την πίστιν επί της γης;"
Ο Κύριος θέλοντας να τονίση την ένταση και τον χαρακτήρα της εκζήτησης της προσευχής μας που πρέπει να μας χαρακτηρίζει, χρησιμοποιεί ένα παράδειγμα, μία μικρή παραβολή, η οποία δεν αποκλείεται, να είναι αληθινή ιστορία και όχι μια απλή παραβολή...
Από τη μία μας παρουσιάζει μία χήρα και από την άλλη, ένα δικαστή, κριτή. Η χήρα δεν έχει άνδρα. Είναι μία αδύναμη γυναίκα χωρίς καμία στήριξη από πουθενά. Δεν βλέπουμε κανένα να τη βοηθάει. Γνωρίζουμε σε πόσο δύσκολη θέση μπορεί να έρθει μία μόνη ηλικιωμένη γυναίκα μέσα στη σκληρή, άκαρδη κι εγωιστική κοινωνία που ζούμε. Μην ξεχνάμε ότι τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα σε τέτοιες περιπτώσεις στην εποχή του Κυρίου.
Από την άλλη ο Ιησούς μας παραθέτει ένα κριτή, ένα άνθρωπο με υψηλό κοινωνικό προφίλ, υψηλή και αναγνωρισμένη θέση μέσα στην κοινωνία. Στα χέρια του κρατάει τα "όπλα" της δύναμης και της εξουσίας που είχαν και πάντα έχουν άνθρωποι σε τέτοια θέση. Όσα έλεγε ήταν νόμος και έπρεπε ρητώς να εφαρμοστεί. Όλοι τον σέβονταν και τον φοβόνταν, θέλοντας και μη, καθώς προσπαθούσαν να αποσπάσουν την εύνοιά του.
Ο Κύριος μας δίνει μία πολύ σημαντική και διδακτική εικόνα. Από τη μία έχουμε τη χήρα, ως τύπο της αδυναμίας και από την άλλη τον δικαστή, τύπος της κοσμικής ισχύος και εξουσίας. Παρατηρώντας επιφανειακά, αυτή είναι και η πνευματική απόσταση μεταξύ Εκκλησίας και κόσμου. Αν όμως ανοίξουμε το Λόγο του Θεού, θα δούμε πως η Εκκλησία είναι δυνατότερη από τον κόσμο (Ιωαν. ιβ':31 , Α' Ιωαν. δ':4). Υπάρχει όμως μία διαφορά. Η Εκκλησία δεν χρησιμοποιεί τη δύναμη αυτή, με αποτέλεσμα να έχει πάρει το κοσμικό φρόνημα το πάνω χέρι.
Αντίθετα η χήρα χρησιμοποιεί το "όπλο" αυτό που διαθέτει : ΤΗ ΣΥΝΕΧΗ 24ΩΡΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ. Δεν διαθέτουμε τίποτα αξιόλογο ή σπουδαίο σαν Εκκλησία, κοιτώντας σαρκικά.
Αλλά διαθέτουμε την πίστη, την ελπίδα, την προσμονή για εκζήτηση του προσώπου του Κυρίου προς δικαιοσύνη.
Η χήρα είχε φλόγα και δύναμη μέσα της, διότι έβλεπε και ζούσε τη διάπραξη μίας αδικίας εις βάρος της. Υπήρχε μία αδικία που την αφορούσε άμεσα. Ο Λόγος του Θεού δεν μας λέει τι υπόθεση ακριβώς ήταν αυτή που την απασχολούσε. Το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι υπήρχε κάποιος αντίδικος, κάποιος αντίπαλος (εδ.3).
Αν ένιωθε πως δεν την αφορούσε αυτή η υπόθεση και δεν είχε να κάνει μ' αυτήν, ασφαλώς και δεν θα είχε αυτή την επιμονή και ενέργεια. Χρησιμοποίησε τη λέξη "εκδίκασον". Αυτό ακριβώς πρέπει να δούμε κι εμείς, την αδικία που έχει φέρει ο διάβολος στον κόσμο, την καταστροφή και αισχύνη που υπάρχει γύρω μας, την αιώνια κόλαση που θα γευθούν πολλοί άνθρωποι επειδή δεν άκουσαν για τον Ιησού και το Ευαγγέλιο. Επίσης πρέπει να δούμε την πεσμένη και αδικημένη θέση που έχει η εκκλησία εξαιτίας της μεθοδείας του διαβόλου.
Ο άδικος κριτής ήταν ένας άνθρωπος που απολάμβανε την εξουσία του, ένιωθε ασφαλής και σίγουρος πάνω σ' αυτή την καρέκλα. Ένιωθε πως κανείς δεν μπορεί να τον κουνήσει από εκεί που είναι, ένιωθε ήσυχος χωρίς να τον τυραννά κανένα πρόβλημα. "Αν και τον Θεόν δεν φοβώμαι, και άνθρωπον δεν εντρέπομαι." (εδ.4) Είναι κλασική περίπτωση ενός ανθρώπου υπερήφανου, αλαζόνα, έχοντας αναγάγει τον εαυτό του στο επίπεδο του Θεού. Μπορεί κανείς να ταρακουνήσει και να εκφοβήσει ένα τέτοιον άνθρωπο και πόσο μάλλον μία αδύναμη χήρα ;
Μπορεί η Εκκλησία, που πολλές φορές στα μάτια μας φαντάζει τόσο αδύναμη, να ενοχλήσει αποτελεσματικά και ουσιαστικά αυτόν που κατακυριεύει και κατεξουσιάζει τον κόσμο γύρω μας ; Η χήρα μπορούσε ! Μπορούσε να τον κάνει να νιώθει άβολα, μπορούσε να τον κάνει σκέφτεται συνέχεια μόνο αυτήν ! "...διά να μη έρχηται πάντοτε και με βασανίζη." (εδ.5) Τι ήταν ακριβώς εκείνο που έκανε τον ισχυρό άντρα να μην κοιμάται ήσυχα ; Ενα πράγμα. ΣΥΝΕΧΗΣ, ΕΝΤΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ !
Το διάβολο δεν θα τον φοβίσει το ότι πηγαίνεις κάθε Κυριακή στην εκκλησία. Δεν τον φοβίζει ότι διαβάζεις την Αγία Γραφή ή αρκετά χριστιανικά βιβλία. Δεν τον φοβίζουν οι εκατοντάδες κασέτες με κηρύγματα που ακούς. Υπάρχουν πολλοί χριστιανοί που τα κάνουν όλα αυτά και ο διάβολος δεν ενοχλείται καθόλου. Εκείνοι παραμένουν ήσυχοι και ανενόχλητοι και ο διάβολος απολαμβάνει τη θέση εξουσίας που έχει κατακτήσει. Θέλεις να τον φοβίσεις ; Θέλεις να τον κάνεις να μη νιώθει άνετα κοντά σου και ν' αποζητάει τρόπου διαφυγής από εσένα ; Θέλεις να τον κάνεις να σε φοβάται στο όνομα του Κυρίου σου; ΕΝΑΣ ΤΡΟΠΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ : ΣΥΝΕΧΗΣ, ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ, ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ !
Πραγματικά τ' αποτελέσματα μιας τέτοιας 24ωρης πολεμικής προσευχής θα είναι αξιοθαύμαστα! Θα απολαύσουμε την εκδίκαση της υπόθεσής μας και η νίκη μας θα είναι θριαμβευτική. Εμείς βιώνουμε την αδικία που διαπράτεται στον κόσμο και την εκκλησία ; Μπορούμε ν' αντιληφθούμε την έκταση της πνευματικής αδικίας που αυξάνεται καθημερινά ; Μπορούμε ν΄ αντιληφθούμε πόσο στενή σχέση έχουμε ο καθένας από μας προσωπικά με την εκδίκηση που θέλει ο Κύριος να φέρει στις δυνάμεις του σκότους ;
Βρισκόμαστε στους τελευταίους καιρούς και η μέρα του Κυρίου πλησιάζει. Σ' αυτή την περικοπή ο Κύριος μας δίδαξε, πώς θέλει να μας βρει όταν θα έρθει. "Πλην ο Υιός του ανθρώπου όταν έλθη, άραγε θέλει ευρή την πίστιν επί της γης;" (εδ.8).
Ο Κύριος ονομάζει πίστη μία συγκεκριμένη συμπεριφορά, ένα συγκεκριμένο είδος αφιέρωσης. Εμείς λέμε ότι πιστεύουμε στον Ιησού, ενώ το επίπεδο αφιέρωσής μας είναι πολύ χαμηλότερο από αυτό που μας παραθέτει εδώ ο Ιησούς. Πολύ συχνά ακούμε ότι όλοι είμαστε πιστοί χριστιανοί. Όμως τον κανόνα δεν τον κρατάμε εμείς, αλλά ο Κύριος.
Ας ανεβεί και ας αυξηθεί αυτή η αγανάκτηση του Πνεύματος, καθώς τα αντιλαμβανόμαστε όλα αυτά και ας κινηθούμε σε μία αδιάκοπη εκζήτηση δικαιοσύνης και εκδίκησης της δικής μας πνευματικής αδικίας που λαμβάνει χώρα στον τόπο μας.
Όπως η χήρα επίμονα ζητούσε τη δικαιοσύνη, έτσι πρέπει και η Σιών ( Εκκλησία ).
ΗΣΑΪΑΣ ξβ':1 - "Διά την Σιών δεν θέλω σιωπήσει, και διά την Ιερουσαλήμ δεν θέλω ησυχάσει, εωσού η δικαιοσύνη αυτής εξέλθει ως λάμψις, και η σωτηρία αυτής ως λαμπάς καιομένη."
Αυτή η αδιάκοπη προσευχή, αυτή η αδιάκοπη επιθυμία φέρνει το επιθυμητό αποτέλεσμα και το βλέπουμε στα επόμενα τέσσερα εδάφια. (Ησαϊας ξβ':2-5). Αντιστρέφει ο Θεός τελείως την εικόνα και τη θέση της Εκκλησίας. Σήμερα ίσως δεν παίρνουν στα σοβαρά την εκκλησία. Καταφρονείται και δέχεται ειρωνικά σχόλια στην καλύτερη περίπτωση. Όμως όλα αυτά θ' αλλάξουν, όταν οι άνθρωποι σταθούν σταθερά στην προσευχή. Όταν βλέπουν με το κεφάλι ψηλά και ατενίζουν συνεχώς τις υποσχέσεις του Κυρίου. Όταν δεν παύουν να εκζητούν τη δόξα του Κυρίου να έρθει στην εκκλησία.
ΗΣΑΪΑΣ ξβ':6-7 - "Επί των τειχών σου, Ιερουσαλήμ, κατέστησα φύλακας, οίτινες ποτέ δεν θέλουσι σιωπά, ΟΥΤΕ ΗΜΕΡΑΝ ΟΥΤΕ ΝΥΚΤΑ. Όσοι ανακαλείτε τον Κύριον, μη φυλάττετε σιωπήν και μη δίδετε εις Αυτόν ανάπαυσιν, εωσού συστήση και εωσού κάμη την Ιερουσαλήμ αίνεσιν επί της γης."
Το "όσοι ανακαλείτε τον Κύριον" πιστεύω ότι αναφέρεται σ' όλους τους αναγεννημένους χριστιανούς και όχι μόνο σε μερικούς που φέρουν να έχουν χάρισμα διακονίας ή μεσιτικής προσευχής. Όταν είναι για το θέμα της Ιερουσαλήμ, της Εκκλησίας, όλοι μας έχουμε τη διακονία αυτής της μεσιτικής προσευχής. Μέσα σε όλους μας μένει και κατοικεί το Πνεύμα του Θεού που στη φύση Του έχει τον μεσιτικό χαρακτήρα.
