ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ, ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ
Η πρώτη Εκκλησία θριάμβευσε επειδή έζησε έναν αγιασμό, που εμείς σήμερα ακόμα δεν έχουμε γνωρίσει. Η αφιέρωσή τους άρχιζε μέσα από τα σπίτια τους. Μία εικόνα της αναζωπύρωσης έχουμε στις Πράξεις 2/β':44-47. Η ενότητα, ο φόβος του Κυρίου και η δοξολογία δημιουργούσαν ένα περιβάλλον, όπου ο Κύριος μπορούσε να κατοικήσει και να αποκαλύψει το πρόσωπό Του στους ανθρώπους και εκείνοι να προσκολληθούν στην εκκλησία. Δεν ήταν κάτι επιφανειακό. Η αφιέρωσή τους ήταν ριζική, βαθιά κι επαναστατική. Το μέτρο της προσκόλλησης μπορούμε να το δούμε από την πράξη του Βαρνάβα. Πούλησε περιουσία και την απέθεσε στα πόδια των αποστόλων (Πραξ. 4/δ':36,37). Αυτό σήμερα ακούγεται περίεργο έως δυσάρεστο. Όμως το χρίσμα εκείνων των ημερών έφερνε μία τέτοια δοξολογία, ώστε τέτοιες πράξεις ήταν τελείως φυσιολογικές (όπως και είναι στα μάτια του Θεού). Δεν υπήρχε τίποτα άλλο για τους χριστιανούς, παρά μόνο να λατρεύσουν με τη ζωή τους το ζωντανό Θεό κι Εκείνος με υπερφυσικό τρόπο άγγιζε τις καρδιές των απίστων μεταστρέφοντάς τους. Στα παραπάνω εδάφια βλέπουμε τι είδους ανθρώπους θέλει να παράγει ο Κύριος. Όταν έπεσε το Πνεύμα το Άγιο την ημέρα της Πεντηκοστής σώθηκαν εκείνη την ημέρα 3000 ψυχές. Θυμόμαστε ότι στο ανώγειο προσεύχονταν 120 άτομα. Γιατί σήμερα τόσο δύσκολα αγγίζονται οι άνθρωποι από το Ευαγγέλιο; Γιατί οι καρδιές τους μαλακώνουν αργά και ελάχιστοι είναι εκείνοι που με χαρά, αμέσως θα δεχθούν το Λόγο; Άλλαξε το Πνεύμα το Άγιο; Έχασε τη δύναμή Του; Ή μήπως φυλάει τη δύναμή Του για τις μετέπειτα μέρες;
Το χρίσμα της ημέρας εκείνης προήλθε από μία ενότητα, που μόνο το Πνεύμα το Άγιο μπορεί να δημιουργήσει. Ήταν τόσο πηχτή η παρουσία του Θεού, ώστε έκρινε τον Ανανία και τη Σαπφείρα για ένα αδίκημα, το οποίο εμείς σήμερα δεν θα το θεωρούσαμε και τόσο σπουδαίο. Όταν ο Θεός έρθει, τίποτα δεν θα είναι πλέον το ίδιο. Εμείς θα αλλάξουμε, με αποτέλεσμα το φως και το χρίσμα που θα λάβουμε να αγγίξει αμέσως τους διπλανούς μας και εκείνοι να δεχθούν το Ευαγγέλιο χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΖΕΙ
Μία μικρογραφία της παραπάνω αναζωπύρωσης γεύτηκαν οι κάτοικοι μιας περιοχής στη Σκοτία πριν περίπου 50 χρόνια. Εκεί βλέπουμε μία κίνηση του Θεού, η οποία άλλαξε την ιστορία του τόπου εκείνου. Είναι φοβερό πώς μια ομάδα ανθρώπων προσεύχονταν έντονα και ένθερμα για να κατέβει η παρουσία του Θεού και όταν Εκείνος ήρθε, τότε έγινε κάτι που δεν μπορούσαν ποτέ να φανταστούν. Χωρίς καν οι άνθρωποι να ακούσουν το Ευαγγέλιο, γονάτιζαν στο δρόμο και ζητούσαν χάρη κι έλεος από το Θεό, νιώθοντας έλεγχο για τις αμαρτίες τους. Όταν ο Duncan Campbell πήγε σ' ένα χωριό να κηρύξει, καλεσμένος από τον ποιμένα, ξαφνικά το βράδυ εκείνο το αστυνομικό τμήμα γέμισε από ανθρώπους, οι οποίοι ήθελαν να εξομολογηθούν κάποιο αδίκημα, το οποίο τους βάραινε. Χωρίς να γνωρίζουν τίποτα για το Ευαγγέλιο, ένιωσαν δια της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος, την ανάγκη να αλαφρώσουν, να ελευθερωθούν και να αποκατασταθούν μπροστά σ' εκείνο που είχαν πράξει. Το μόνο μέρος που γνώριζαν πως μπορούσε να γίνει αυτό, ήταν το αστυνομικό τμήμα και ότι εκεί θα μπορούσαν να ελευθερωθούν από το περίεργο βάρος-συναίσθημα. Ο διευθυντής του τμήματος μετά από λίγο κατάλαβε. Πήγε και φώναξε τον Campbell, ο οποίος βρισκόταν σε συνάθροιση στην τοπική εκκλησία τις πρώτες πρωινές ώρες (Ήταν 4 η ώρα το πρωί!). Καθώς ερχόταν ο άνθρωπος του Θεού, περνούσε μέσα από τους δρόμους και ανάμεσα στα σπίτια. Άκουγε γοερά κλάματα και προσευχές πίσω από τα παράθυρα, πίσω από τις πόρτες και πίσω από τις γωνίες των σπιτιών. Κανείς δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Κανείς δεν μπορούσε να ησυχάσει.
Η παρουσία του Θεού έπεσε στον τόπο εκείνο, απελευθερώνοντας μία χάρη από το θρόνο Του, ωθώντας τους ανθρώπους σε μετάνοια και σωτηρία. Δεν τους είπε κανείς τίποτα. Φτάνοντας στο τμήμα, είδε ένα πλήθος περίπου 200 ατόμων να κλαίνε και να φωνάζουν ότι "κάτι δεν πάει καλά". Δεν γνώριζαν αρκετά για το Θεό για να πουν ότι Εκείνος ήταν πίσω απ' όλα αυτά. Απλώς ένιωθαν ότι κάτι δεν πάει καλά και ότι ήταν ένοχοι. Ο διευθυντής δεν ήξερε τι να κάνει. Ο Campbell ήξερε!1 Κήρυξε τον Χριστό μπροστά στο αστυνομικό τμήμα και οι άνθρωποι γνώρισαν τον Σωτήρα! Αυτή η αναζωπύρωση μας δίνει μια εικόνα του τι μπορεί να κάνει το Πνεύμα του Θεού όταν κατέβει σε μία ολόκληρη περιοχή. Χιλιάδες ήρθαν στον Χριστό χωρίς να ακούσουν ούτε ένα κήρυγμα και χωρίς να πατήσουν πόδι σε κάποια εκκλησία!! Και αυτό έγινε σε μία εποχή χωρίς διαθέσιμα μέσα ενημέρωσης. Εκείνες τις ημέρες έγινε μία αναζωπύρωση, την οποία πολλοί εργάτες του Θεού σήμερα έχουν σαν πρότυπο και εκζητούν το Θεό να επισκεφτεί τη δική τους πόλη, το δικό τους χωριό, τη δική τους χώρα.
Τα δικά μας κηρύγματα αγγίζουν επιφανειακά τις καρδιές των ανθρώπων, διότι απλώς η παρουσία του Θεού δεν είναι εκεί επαρκώς για να σπάσει τα εμπόδια, για να γκρεμίσει κάθε υπερηφάνεια και να φέρει τον άνθρωπο σε βαθιά μετάνοια. Προβάλουμε με επιμέλεια τα δικά μας σχέδια και προγράμματα βαπτίζοντάς τα απλά "θέλημα Θεού" και αμφιβάλω αν στα περισσότερα έχει αναμιχθεί ο Κύριος. Αυτή η βαθιά μετάνοια ήρθε και στις καρδιές εκείνων που άκουσαν το πρώτο μήνυμα του Πέτρου. Αυτός ο έλεγχος του Πνεύματος άγγιξε τους ακροατές, οι οποίοι με ένα εντελώς διαφορετικό πνεύμα ρώτησαν τον Πέτρο τι έπρεπε να κάνουν. Όμοια αυτής της Θείας επίσκεψης στις Εβρίδες έλαβε χώρα και την ημέρα της Πεντηκοστής αλλά σε ένα πολύ μεγαλύτερο βαθμό. Δεν ήταν τόσο τα λόγια του Πέτρου, ή οι γνώσεις του, που προκάλεσαν στους ακούοντες τη βαθιά κατάνυξη της καρδιάς τους. Ούτε μαλάκωσαν, όταν άκουσαν τους αποστόλους να λαλούν τις γλώσσες που καταλάβαιναν.
Ήταν ο ευαγγελισμός του Πνεύματος του Θεού, που μιλάει κατευθείαν μέσα στο πνεύμα του ανθρώπου, φέρνοντάς τον αντιμέτωπο με τη θανατηφόρα αμαρτία του. Η παρουσία του Θεού είναι εκείνη, που μπορεί να προκαλέσει μια τέτοια, βαθιά αλλαγή μέσα μας. Οι πιστοί πουλούσαν σπίτια, αγρούς και περιουσίες με όλη τους την ευχαρίστηση για τους φτωχούς της Ιερουσαλήμ και αυτό μας δείχνει το βάθος της ενέργειας της δόξας του Ιησού μέσα στις ζωές τους! Η έκρηξη της παρουσίας του Θεού ήταν τόσο μεγάλη, ώστε στις Πράξεις 4/δ':4, πολύ λίγες μέρες μετά την ημέρα της Πεντηκοστής ο αριθμός των πιστευσάντων ανέβηκε στους 5000 άνδρες, δηλ. σχεδόν 20.000 με τις οικογένειές τους! Ναι, 20.000 μέσα σε λίγες ώρες! Αν αυτό το έκανε ο Θεός τότε, μπορεί να το κάνει και σήμερα σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό μάλιστα. Δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο από το να καταφέρουμε να προσελκύσουμε, να κατεβάσουμε, αν θέλετε, αυτή την παρουσία, που αλλάζει τόσο δραστικά τον άνθρωπο και την περιοχή.
Μία γυναίκα του Θεού μπήκε σ' ένα μαγαζί με γυναικεία είδη. Όταν διάλεξε αυτό που ήθελε να ψωνίσει, μπήκε στη σειρά για να φτάσει στο ταμείο να πληρώσει. Καθώς περίμενε τη σειρά της, άκουσε πίσω της ελαφρά κλάματα. Μετά από λίγο, ένα δάκτυλο κτύπησε ελαφρά τον ώμο της, που την έκανε να γυρίσει και να κοιτάξει ποιος ήταν.
Η γυναίκα που έκλαιγε ακριβώς πίσω της, της είπε: "Δεν ξέρω από που είσαι και τι έχεις να μου δώσεις, αλλά ο άντρας μου είναι δικηγόρος και βρίσκομαι στη διαδικασία να πάρουμε διαζύγιο." Η γυναίκα αυτή είπε τα προβλήματά της και κατέληξε λέγοντας: "Αυτό που θέλω να πω είναι ότι, χρειάζομαι το Θεό." Η γυναίκα του Θεού κοίταξε τριγύρω της και τη ρώτησε: "Εννοείς τώρα αμέσως;" Κι εκείνη απάντησε: "Ναι, εδώ και τώρα." Η γυναίκα στάθηκε και ρώτησε ξανά. "Καλά, αλλά οι άνθρωποι που περιμένουν στην ουρά;" Ξαφνικά, η γυναίκα γύρισε στην κυρία που στεκόταν πίσω της στην ουρά, και τη ρώτησε: "Σας πειράζει να προσευχηθώ μ' αυτή τη γυναίκα τώρα εδώ;" Όμως κι εκείνη η γυναίκα έκλαιγε και της είπε: "Ναι, εντάξει. Προσευχηθείτε και για μένα."
Μετά απ' αυτό ζήτησαν όλες οι υπόλοιπες γυναίκες που στέκονταν στην ουρά, προσευχή (μπορείτε να φανταστείτε τι γινόταν εκεί;). Το περιστατικό αυτό συνέβη λίγα χρόνια πριν.2
Ακούστε τον Smith Whigglesworth: "Πήγαινα σε ένα συνέδριο στην Ιρλανδία και ανυπομονούσα να φθάσω. Όταν επέστρεφα με το τρένο είχα την αίσθηση ότι το Πνεύμα του Θεού ήταν τόσο βαρύ πάνω μου ώστε το πρόσωπό μου έπρεπε να έλαμπε (κανείς άνθρωπος δεν μπορεί να πει πότε το Πνεύμα αλλάζει ολόκληρη την όψη του). Υπήρχαν δύο κληρικοί που κάθονταν μαζί στο βαγόνι και όταν μπήκα ξανά μέσα, ένας από αυτούς φώναξε: 'Μου προκαλείς έλεγχο για την αμαρτία'. Μέσα σε τρία λεπτά όλοι στο βαγόνι έκραζαν στο Χριστό για σωτηρία. Αυτό συνέβη πολλές φορές στη ζωή μου. Είναι αυτή η διακονία του Πνεύματος, για την οποία μιλάει ο Παύλος (Β' Κορ. κεφ. 3/γ'), αυτή η πλήρωση του Πνεύματος που κάνει τη ζωή μας αποτελεσματική, έτσι ώστε και οι άνθρωποι στα καταστήματα με τους οποίους εσύ συνεργάζεσαι, δεν θα αντέχουν την παρουσία σου γιατί το Πνεύμα το Άγιο τους γεμίζει με έλεγχο για τις αμαρτίες τους." 3
Η ΔΟΞΑ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
...ΕΠΙΛΑΜΨΟΝ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ, ΚΑΙ ΘΕΛΟΜΕΝ ΛΥΤΡΩΘΕΙ !!
( Ψαλμ. π/80:3 )
Αυτή τη δόξα που παρατήρησαν στο Smith Whigglesworth, παρατήρησαν και οι Ισραηλίτες στο πρόσωπο του Μωυσή και η παρουσία του Θεού εξέπεμπε φόβο ελέγχου στις καρδιές τους:
Β' ΚΟΡ. 3/γ':13 - "Και ουχί καθώς ο Μωυσής έβαλε κάλυμμα επί το πρόσωπον αυτού, δια να μη ατενίσωσιν οι υιοί Ισραήλ εις το τέλος του μέλλοντος να καταργηθή."
Ο Παύλος μιλά καθαρά για τη δόξα του Θεού, διότι δύο εδάφια παραπάνω μιλάει για τις δύο ένδοξες διαθήκες, την Παλαιά και την Καινή (εδ.11). Ο Μωυσής απόλαυσε μία μοναδική σχέση με το Δημιουργό Του. Ζήτησε να δει τη δόξα του Θεού (Έξοδ. 33/λγ':38). Κανένας άλλος Ισραηλίτης τότε δεν γνώρισε τέτοια κοινωνία. Όπως οι απόστολοι των πρώτων ημερών, όπως τόσοι εργάτες, έτσι και ο Μωυσής βίωσε μία υπερφυσική συνάντηση με το Θεό στο όρος Σινά. Πέρα από τη διακονία Του που ήταν ήδη ένδοξη, ήθελε να δει κάτι περισσότερο από το Θεό. Ζητούσε τη γνώση της αιώνιας δόξας Του. Φανταστείτε ότι είδε μόνο το πίσω μέρος του Θεού!! Ποιος μπορεί να πει τι θα γινόταν, αν έβλεπε το Θεό κατά πρόσωπο!! Δεν υπήρχε καν η τέλεια θυσία του Ιησού, που θα επέτρεπε μία τέλεια σχέση με τον Παντοδύναμο Θεό. Παρ' όλ' αυτά ο Μωυσής μεταμορφώθηκε με αυτή την όραση. Το πρόσωπό Του έλαμψε με τη δόξα του Θεού. Είχε πραγματική κοινωνία με το Θεό. Είχε συζήτηση με το Θεό. Κοιτάξτε τι λέει η Γραφή.
ΕΞΟΔ. 34/λδ':29 - "Και ότε κατέβαινεν ο Μωυσής από του όρους Σινά ... ... ο Μωυσής δεν ήξευρεν ότι το δέρμα του προσώπου αυτού έγεινε λαμπρόν ενώ ελάλει μετ' αυτού."
Πόσοι από μας μπορούμε να πούμε ότι μιλάμε με το Θεό; Πόσοι έχουμε αγγιχτεί από τη δόξα των παντοδύναμων λόγων Του, ώστε να μην είμαστε πλέον ίδιοι; Χρειάζεται να δούμε και να λάβουμε τη δόξα του Θεού σήμερα για την Εκκλησία Του. Η επαφή με αυτή τη δόξα μας αλλάζει ριζικά.
Μία ανάλογη συνάντηση με το Θεό είχε και ο Ησαΐας, η οποία τον μεταμόρφωσε κυριολεκτικά (Ησα. 6/ς':1-8).
Ο Παύλος μιλάει στην Β' Κορινθίους γι' αυτή τη δύναμη της δόξας, που μπορεί να μεταμορφώσει κοινωνίες ολόκληρες λέγοντας: "Ημείς δε πάντες βλέποντες ως εν κατόπτρω την δόξα του Θεού με ανακεκαλυμμένον πρόσωπον, μεταμορφούμεθα εις την αυτήν εικόνα από δόξης εις δόξαν, καθώς από του Πνεύματος του Κυρίου." (κεφ.3/γ':18)
Λίγο παρακάτω συμπληρώνει την εικόνα λέγοντας πάλι:
"Των οποίων, απίστων όντων, ο θεός του κόσμου τούτου ετύφλωσε τον νουν, δια να μη επιλάμψη εις αυτούς ο φωτισμός του ευαγγελίου της δόξης του Χριστού, όστις είναι η εικών του Θεού... Διότι ο Θεός ο ειπών να λάμψη φως εκ του σκότους, είναι όστις έλαμψεν εν ταις καρδίαις ημών, προς φωτισμόν της γνώσεως της δόξης του Θεού δια του προσώπου του Ιησού Χριστού." (κεφ. 4/δ':4,6)
Κανένας άνθρωπος δεν θα μπορέσει να μείνει ανέγγιχτος από αυτή τη δόξα του Θεού όταν εκείνη φανερωθεί. Η καρδιά μας μπαίνει σε μία διαφορετική διάσταση κατά τη συνάντηση της παρουσίας Του. Η αποκάλυψη του Θεού μας κάνει να ταπεινωνόμαστε και να γονατίζουμε μπροστά Του. Συνάντηση με τη δόξα είχαν ο Ιωάννης (Αποκ. 1/α':17), ο Δανιήλ (Δαν. 10/ι':8-9) και τόσοι άλλοι ακόμα. Ήρθε η σειρά μας τώρα! Ήρθε η ώρα τώρα να μεταμορφωθεί η Εκκλησία πρώτα και μέσα από τη λάμψη αυτής της θείας επαφής θα είμαστε σε θέση να ελκύσουμε τους χαμένους στο δοξασμένο σταυρό του Χριστού.
Αυτή δεν είναι η εικόνα της πρώτης αποστολικής Εκκλησίας; Δεν ήταν το Πνεύμα 
του Θεού που τους έφερνε σ' ένα βαθύ έλεγχο, ο οποίος αποτελεσματικά τους καθάριζε για να προστεθούν σε μία ένδοξη εκκλησία; Αυτή είναι η δύναμη μιας αληθινά αφιερωμένης εκκλησίας. Μπορείς να φανταστείς τι θα γίνει, αν το Πνεύμα του Θεού βρει μια ομάδα ανθρώπων, οι οποίοι θα αψηφήσουν προσωπικές φιλοδοξίες, θέσεις και συμφέροντα και αφιερωθούν στην εκζήτηση αυτής της ζωντανής δύναμης, που είναι πυρ καταναλίσκον; Αυτή είναι η έννοια, όταν μας λέει ο Λόγος του Θεού, ότι ο Θεός είναι πυρ καταναλίσκον. Είναι ώρα να επιδιορθώσουμε τις οδούς μας. Πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε τη ζωή μας. Ο Ησαΐας περιγράφει και μας μιλάει για τη δόξα εκείνη, η οποία ελκύει τους ανθρώπους στον αιώνιο σκοπό του Θεού. Είναι η παρουσία του Ύψιστου, που καταλύει κάθε εμπόδιο για να συμφιλιώσει τέλεια και ολοκληρωτικά το Θεό με τον άνθρωπο. Κοιτάξτε πώς περιγράφει την αλήθεια αυτή.
Ησα. ξ'/60:1-3 - "Σηκώθητι, φωτίζου, διότι το φως σου ήλθε, και η δόξα του Κυρίου ανέτειλεν επί σε. Διότι, ιδού, σκότος θέλει σκεπάσει την γην, και ζόφος τα έθνη, επί σε όμως θέλει ανατείλει ο Κύριος, και η δόξα αυτού θέλει φανερωθή επί σε. Και τα έθνη θέλουσιν ελθεί εις το φως σου, και οι βασιλείς εις την λάμψιν της ανατολής σου."
Αυτή τη λάμψη, αυτή τη δόξα έβλεπαν οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ και σε όλη την Ασία πάνω στους αποστόλους και στους αγίους της πρώτης εκκλησίας γράφοντας με χρυσά γράμματα την ιστορία της Νύμφης του Ιησού. Αυτή τη δόξα έβλεπαν και μπήκαν στην ουράνια βασιλεία για να απολαύσουν τη θαυμαστή σωτηρία που τους πρόσφερε ο Θεός. Αυτή τη λάμψη έχει ανάγκη η Εκκλησία σήμερα για να κλείσουμε πάλι με χρυσά γράμματα την ιστορία της, για να αρπαχθεί στον ουρανό για να είναι πάντοτε με Εκείνον.
ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ;
ΚΥΡΙΕ, ΣΤΡΕΨΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ ΠΑΝΩ ΜΑΣ..
Πριν επιτιμήσουμε την αμαρτία, που υπάρχει στη χώρα, πρέπει να αποσύρουμε την αμαρτία που κρύβεται πίσω από τη θρησκευτική μας συμπεριφορά. Πριν κράξουμε για αλήθεια και δικαιοσύνη, πρέπει να μισήσουμε ενθέρμως το ψέμα και την αδικία. Πρέπει να εξετάσουμε προσεκτικά τους εαυτούς μας στο ανοικτό φως του Θεού. Δεν πρέπει ν' αφήσουμε ούτε μία πέτρα αγύριστη. Είναι προτιμότερο να εκτεθούμε σε αυστηρή, εξονυχιστική έρευνα τώρα, παρά την Ημέρα εκείνη. Λέμε ότι ο Θεός είναι στις εκκλησίες μας. Είναι "τώρα ανάμεσά μας" κλπ. Δεν αμφιβάλλω ότι ο Κύριος βλέπει και παρατηρεί τα πάντα. Όμως όταν πραγματικά η απτή παρουσία του Κυρίου είναι ανάμεσά μας, τότε θα συμβούν πράγματα όπως στις παραπάνω περιπτώσεις που είναι αδύνατον να φανταστούμε. Τότε θα γνωρίσουμε τον Κύριο μέσα στο μεγαλείο Του και θα αισθανθούμε καταλυτικά πότε ο Θεός είναι πραγματικά ανάμεσά μας.
Το 1907 έλαβε χώρα μια μεγάλη έκχυση του Αγίου Πνεύματος στην Κορέα. Ήρθε σαν αποτέλεσμα μετά από μήνες προσευχής το 1906 και το αντίκτυπο ήταν δραματικό. Οι εκκλησίες που συμμετείχαν στην προσευχή, έφταναν στο τέλος μια εβδομάδας ενωμένης προσευχής τον Ιανουάριο του 1907. 1500 πιστοί βρίσκονται τώρα μαζεμένοι όλοι μαζί στην Κεντρική Πρεσβυτερική Εκκλησία μια Κυριακή βράδυ, αλλά...
"Οι ουρανοί έμοιαζαν να είναι αδιαπέραστοι. Ήταν δυνατόν ο Θεός να τους αρνούνταν την έκχυση για την οποία είχαν προσευχηθεί; Τότε όλοι ξαφνιάστηκαν καθώς ο πρεσβύτερος Keel, ο άνθρωπος που ήταν υπεύθυνος στην εκκλησία, στάθηκε όρθιος και είπε: 'Είμαι ένας Αχάν. Ο Θεός δεν μπορεί να ευλογήσει εξαιτίας μου.' Πριν ένα χρόνο ένας φίλος μου, καθώς πέθαινε, με κάλεσε στο σπίτι του και είπε: 'Πρεσβύτερε, κοντεύω να πεθάνω. Θέλω να διευθύνεις τις οικονομικές υποθέσεις μου, γιατί η γυναίκα μου δεν μπορεί.' Είπα: 'Ξεκούρασε την καρδιά σου. Θα το κάνω.' Διεύθυνα την περιουσία αυτής της χήρας, αλλά κατάφερα να βάλω 100 δολάρια από τα χρήματά της στη δική μου τσέπη. Στάθηκα εμπόδιο για το Θεό. Σκοπεύω να δώσω αυτά τα 100 δολάρια πίσω σ' αυτή τη χήρα αύριο το πρωί. Στη στιγμή όλοι κατάλαβαν ότι οι φραγμοί είχαν πέσει και ότι ο Θεός, ο Άγιος, είχε έρθει. Ο έλεγχος για την αμαρτία σάρωσε το ακροατήριο. Η συνάθροιση ξεκίνησε στις 7 η ώρα την Κυριακή το βράδυ και δεν τελείωσε μέχρι τις 2 η ώρα τη Δευτέρα το πρωί. Κατά τη διάρκεια όλων των ωρών δεκάδες άνθρωποι στέκονταν κλαίγοντας, περιμένοντας τη σειρά τους για να εξομολογηθούν. Μέρα με τη μέρα οι άνθρωποι συγκεντρώνονταν τώρα και πάντα ήταν φανερό ότι ο Καθαρίζων ήταν στο ναό Του" (Jonathan Goforth)
Πόσο διαφορετικά ακούγονται όλα αυτά σε σύγκριση με τις δικές μας "αναζωπυρωτικές" συναθροίσεις! Όταν ο Κύριος πραγματικά αγγίξει το λαό Του, δεν θα επιφέρει απλά μία συναισθηματική φόρτιση, ή κάποια ασυνήθιστη ψυχαγωγία. Η καρδιά μας στέκεται μπροστά στο Δημιουργό, μπροστά στον αιώνιο Θεό, μπροστά στον Οποίο, όλη η κτίση θα γονατίσει. Η φωτιά του καθαρισμού του θα επιφέρει μία ριζική αλλαγή μέσα στη ζωή μας. Τότε οι άνθρωποι έπεφταν μπρούμυτα κάτω, κλαίγοντας και φωνάζοντας για έλεος, νιώθοντας τη φωτιά της κόλασης στο σβέρκο τους και αναγνωρίζοντας με όλη τη δύναμη της ψυχής τους ότι ο Σωτήρας τους άρπαξε πριν καταλήξουν στην απώλεια. Οι κραυγές τους ήταν κραυγές σωσμένων. Ήταν κλάμα ευγνωμοσύνης. Υπήρχε συντριβή και ταπείνωση σ' ένα μέτρο, που θα πρέπει ο Κύριος να το αποκαλύψει και σε μας σήμερα.
Σήμερα εμείς πέφτουμε πίσω και σηκωνόμαστε μετά από λίγο χωρίς την παραμικρή αλλαγή μέσα μας! Χωρίς να λάβει θεραπεία η σκληρή και ανυπάκουη καρδιά μας. Χωρίς να νιώθουμε έλεγχο για τις τόσες και τόσες αμαρτίες που πράττουμε στο Σώμα του Χριστού. Πού είναι σήμερα το Άγιο Πνεύμα; Πόσο ανάγκη υπάρχει στο λαό του Θεού να αναγνωρίσουμε ότι ο Κύριος δεν είναι ανάμεσά μας στο μέτρο, ώστε να γίνει το θέλημά Του. Πόσο ανάγκη υπάρχει ν' αδειάσει η καρδιά μας από κάθε άλλη επιθυμία και να επιθυμήσουμε, να εκζητήσουμε και να διψάσουμε για την πυρωμένη και άγια παρουσία του Θεού, που μπορεί να μας αλλάξει και να μας καθαρίσει πραγματικά!
Μεσ' τη Γραφή έχουμε μία πολύ σημαντική μαρτυρία για το τι μπορεί να κάνει ο Θεός, όταν πληρούνται ορισμένοι όροι. Ήταν η ημέρα που ο Σολομών εγκαινίασε το ναό, που μόλις είχε κατασκευάσει. Ήταν μια πολύ σπουδαία μέρα, όπου συγκέντρωσε όλους τους Ισραηλίτες, μαζί με πρεσβυτέρους και αρχηγούς μπροστά στο ναό για να λατρεύσουν τον Κύριο μέσα σε μία μεγαλειώδη σύναξη.
Α' Βασ. 8/η':10-11 - "Και ως εξήλθον οι ιερείς εκ του αγιαστηρίου, η νεφέλη ενέπλησε τον οίκον του Κυρίου, και δεν ηδύνατο οι ιερείς να σταθώσι δια να λειτουργήσωσιν, εξ αιτίας της νεφέλης, διότι η δόξα του Κυρίου ενέπλησε τον οίκον του Κυρίου."
Πιστεύω ότι μία απαραίτητη προϋπόθεση για να βιώσουμε την έλευση του Πνεύματος με τον παραπάνω τρόπο είναι η ενότητα, την οποία παρατηρούμε στα εδάφια 1-5 του ίδιου κεφαλαίου. Υπάρχουν σημαντικοί όροι στην περικοπή αυτή, που δηλώνουν το χαρακτήρα της πνευματικής κατάστασης του λαού εκείνη τη στιγμή:
"Τότε συνήθροισε ο βασιλεύς Σολομών..." (εδ.1),
"και συνηθροίσθησαν πάντες οι άνδρες..." (εδ.2)
"και ήλθον πάντες οι πρεσβύτεροι..." (εδ.3)
"και πάσα η συναγωγή του Ισραήλ, οι συναχθέντες προς αυτόν..." (εδ.5)
Μέσα από το Λόγο του Θεού βλέπουμε ότι η καρδιά του λαού ήταν μία στο να εκπληρώσουν το θέλημα του Θεού και να επιπέσει η δόξα Του.
Το ίδιο πράγμα βλέπουμε και στις πρώτες ημέρες των αποστόλων. Η καρδιά των μαθητών ήταν μία, το πνεύμα τους ενωμένο στο σκοπό της βασιλείας του Θεού. Ο Θεός ήρθε με έναν τέτοιο τρόπο, όπως την ημέρα του Σολομόντα και "οικοδόμησε" τον οίκο Του με τον τρόπο, που μόνο Εκείνος μπορεί να κάνει.
ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΧΙΣΜΑΤΩΝ
Σήμερα υπάρχουν τάσεις, μόδες, κινήματα και τρόποι ζωής, που τείνουν να καταλάβουν ολοκληρωτικά την κοινωνία μας. Βλέπουμε τους ομοφυλόφιλους να διαδηλώνουν θέλοντας ν' αλλάξουν μάλιστα (όπως δηλώνουν) την κοινωνία!! Έχουμε διδασκαλίες όπως της Νέας Εποχής, φιλοσοφίες της άνεσης και της καλοπέρασης, έχουμε παράλληλα τη δύναμη του πλούτου και των αγαθών, που είναι ικανά να καταπνίξουν ακόμα και ένα παιδί του Θεού και η Εκκλησία του Θεού κάθεται παρατηρώντας σχεδόν με απάθεια, αντιδρώντας σπασμωδικά, χωρίς καλά-καλά να έχει κάποιο σχέδιο στο νου της, χωρίς να νιώθει την θεϊκή επιβεβαίωση γι' αυτά που κάνει. Αφήνει να την παρασέρνουν τα κοσμικά ρεύματα οδηγώντας την σε σύγχυση και σχίσματα. Προσπαθεί να αντιδράσει στον επερχόμενο σκοτάδι, αλλά σπαρταράει σαν το ψάρι χωρίς να καταφέρνει τίποτα ουσιαστικό.
Είναι η ώρα να μπει η Εκκλησία μέσα στο ποτάμι του Πνεύματος του Θεού και να επηρεάσει την κοινωνία, όπως ο Ιωνάς κατάφερε να αλλάξει μία πόλη εκατομμυρίων κατοίκων. Πιστεύω ότι ο προφήτης αυτός ήταν ένας από τους μεγαλύτερους κήρυκες στην ιστορία της ανθρωπότητας. Λέτε το χρίσμα αυτό να μην υπάρχει πλέον σήμερα; Μήπως έχουμε χάσει την πίστη μας ότι ανάλογες καταστάσεις ή και μεγαλύτερες μπορούν να συμβούν και τώρα;
Αν η Εκκλησία χάσει την ευκαιρία, δεν θα τη χάσουν οι Μουσουλμάνοι, οι Βουδιστικές θεωρίες, η κίνηση της Νέας εποχής και ένα σωρό ιδεολογίες (όπως ο κομμουνισμός παλιότερα), που τείνουν να μπουν όπου βρουν κενό χώρο. Αν η Εκκλησία δεν λάβει την εξουσία και το χρίσμα που έχει δοθεί, τότε θα αρπάξει την ευκαιρία κάποιος άλλος.
Ξέρετε γιατί ο Χίτλερ κατάφερε να αιματοκυλήσει σχεδόν όλη την ανθρωπότητα; Απλά επειδή η Εκκλησία εκείνη την εποχή δεν αντιστάθηκε και δεν εγκολπώθηκε τις υποσχέσεις του Θεού, αλλά παραδόθηκε στην απραξία και την ειδωλολατρία. Έτσι, στις πνευματικές μάχες που γίνονται στα επουράνια, υπερίσχυσε το σκοτάδι, δίνοντάς μας ένα αιματηρό παράδειγμα για την ευθύνη, που έχουμε μπροστά στο σταυρό του Χριστού από τη μια πλευρά, και από την άλλη μπροστά στους ανθρώπους που χάνονται καθημερινά στο αιώνια σκοτάδι, από το οποίο δεν υπάρχει ούτε επιστροφή, ούτε μετάνοια.
ΟΤΑΝ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΑΓΓΙΖΕΙ...
Όταν η παρουσία του Κυρίου αγγίξει τον άνθρωπο, τότε όλα είναι εύκολα. Το θέμα είναι εμείς, η Εκκλησία Του, να γίνουμε τα σκεύη, που θα καταφέρουμε να προσελκύσουμε το Θεό της δόξας. Να καταφέρουμε να αγγίξουμε το αιώνιο χρίσμα, που έχει τη δύναμη να γκρεμίσει μέσα σε ένα δευτερόλεπτο κάθε ανθρώπινη υπερηφάνεια και κάθε οχυρό του εχθρού και να μεταστρέψει τον άνθρωπο σε σωσμένο παιδί του Θεού.
Βιβλιογραφία
1Tommy Tenney, The God Chasers, σελ. 117-118. Για περισσότερες πληροφορίες πάνω σε αυτήν την καταπληκτική κίνηση του Θεού, διάβασε το άρθρο : Η αναζωπύρωση στις Εβρίδες
2Tommy Tenney, The God Chasers, σελ. 120
3Michael Brown, How saved are we? σελ. 42
