14 - 15 września 2002
|
W
krainie wulkanów: Ruapehu
|
Z
listu do Ślońskiej Skrzinki (www.gornyslask.pl/beranie)
:
"...
Wybrali my sie na narty. Zima sie u nas już właściwie
skończyła,
momy pjykno wiosna, w zegrodce fajnie kwitnie, trowa trza już
zaś
siyc przinajmnij roz na tydziyń. A nom zachciało sie nartow.
Nikierym
może sie zdować, co Kiwilandia noleży do ciepłych krajow. Bo
tak
też je. Przeca w zegrodce rosnom nom palmy, mandarynki, apluzyny,
grejpfruty
i cytryny. Ale styknie siednyć do auta i za sztyry godziny
idzie
być w ganc inkszym świecie.
W
cyntralnej czynści Wyspy Północnej momy park narodowy, kiery nazywo
sie
Tongariro National Park. Zostoł on utworzony w roku 1887 kiedy to Te
Heuheu
Tukino IV, wodz szczepu maoryskigo Ngati Tuwharetoa podarowoł te
teryny
ludziom zamieszkujoncym owczesno Nowo Zelandjo. Był to pjyrszy
park
narodowy w Nowej Zelandji, a czworty na świecie. Park tyn obejmuje
trzi
wulkany i okolice kole nich. Te wulkany to Tongariro (1967m npm),
Ngauruhoe
(2287) i Ruapehu (2797m npm). Ruapehu je przi okazji nojwyższom
gorom
na Północnej Wyspie. Je to jedyny rejon na Północnej Wyspie kaj bez
cołko
nowozelandzko zima utrzimuje sie śniyg. Na wysokosci ok. 2000
metrow
na Ruapehu zbudowane som dwa narciarski resorty kaj ciongnom
amatory
nartow i modnych ostatnio skibordow. Liczne wyciongi, ogromnie
sprawno
organizacjo (szłoby o tym pisać a pisać) ściongajom tu całe
rzesze
miłośnikow biołego szalyństwa. Moj synek Grzegorz, w czasie
sztudynckich
zimowych wakacji dorobioł se tam bez pora lot pomogajonc
przi
wyciongach. Teraz praje kożdy tydziyń jeździ tam poszusować.
Wulkany
te, zwłaszcza Ruapehu nie som jeszcze wygasłe. W latach
1995-1996
miala miejsce ostatnio erupcja, przez praje dwa lata wulkan
tyn
kopcioł, ciepoł kamjyniami, wypluwoł lawa i obsypowoł popiołami
okolice.
Nawet i w Auckland, odległym od niego przeszło 300 kilometrow, czynsto
zawjyrali wtedy mjyndzynorodowe lotnisko skuli gynstej warstwy popiołow.
Teraz wulkan je spokojny, jego krater zaloty je wodom i wyglondo jak małe
jeziorko. Szczyt i brzegi kratera som bez cołki rok pokryte
śniegiym,
woda w kraterze je goronco.
We
wilijo 1953 roku brzegi tego jeziora sie przerwały i woda poszła na
doł.
Porywała ona ze sobom po drodze wszystko co sie dało. I tako nagło,
niekontrolowano
i niujarzmiono rzeka wody, kamiyni, lodu, drzew, marasu
i
co yno (nazywo sie to lahar), zniszczyła most kolejowy w
miejscowości
Tangiwai u podnoża wulkanu. Stało sie to we wieczor, po
cimoku.
O zniszczonym moście nie udało sie uprzedzić baniokow i pociong
ekspresowy
co jechoł ze stolice NZ Wellingtonu do Aucklandu sie
wykolejył.
Zginyło wtedy tam 151 ludzi i była to nojwjynkszo kolejowo
katastrofa
w historii Nowej Zelandje.
Naukowce
spodziywajom sie, co w ciongu nojbliższych 2-3 lot może zaś
donść
do przelocio sie tego jeziora. Przewiduje sie, że ciynki ścianki
kratera
nie wytrzimajom naporu wody i puszczom. Aby nie dopuścić do tego co
stało
sie 50 lot tymu, już teraz szykuje sie odpowiedni pokierowani tym
laharym.
Na
razie jednak Ruapehu je spokojne i cieszy rzesze ludzi z deskami na
nogach.
W tym weekynd mjeli my wspaniało pogoda, niebo bylo
niebieściutki,
bioło gora na jego tle też wyglondała przepjyknie. Z
wysokości
2000 metrow rozciongoł sie daleki widok na, zielono już dalij,
wiosynno
dolina. Te trzi kolory mom przed oczami jeszcze teraz..."
|
|
|
|
