ΑΕΤΟΦΩΛΙΕΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗΛαογραφία τση Ασή - Γωνιάς[κλεψιές γυναικών] [οι κουρές] [του Τούρκου τα παλούκια] Στο βορειοδυτικό βάθος της ορεινής λεκάνης και κοντά στα πόδια του βουνού πού 'χει κύριο όνομά του το Σελί κι' υψώνεται απότομα λέεις και το 'χει η φύσις εκειά ορισμένο , για να σπάει τα κύματα του χειμωνιάτικου βοριά, βρίσκεται χτισμένο το χωριό μου η Ασή-Γωνιά. Το χωριό από την αρχαιότητα ως τα σήμερα έχει αλλάξει θέση πολλές φορές, και σε πολλά μέρη υπάρχουν τα χνάρια του παλιού χωριού. Λένε όμως πως μια φορά ήταν χτισμένο ως είκοσι λεφτά ανατολικότερα από επά που είναι σήμερο, και χωρίζετο σε δυο γειτονιές που λέγανε τη μια Λάκκους και την άλλη Λιβάδι. Ανατολικά οι Λειβαδιώτες και Δυτικά οι Λακκιώτες. Κάποτε όμως οι δυο ετούτες γειτονιές τα βάλανε μεταξύ τους, επιαστήκανε στα οικογενειακά, κι' αρχίξανε να σφάζουνται και να σκοτώνουντε. Ο πόλεμος δεν κατέω πόσο καιρό εβάσταξε ,μουδέ και κιανείς κατέει να μου πει. Λένε μόνο πως όντε ν' εμπήκανε κι' εβγήκανε οι λογικοί τση περιφέρειας γ' η καλύτερα οντέ ν' εθεληματέψανε να τα' ακούσουνε ετούτους που μπήκανε στη μέση για να τσι συβάσου, η μια μπάντα είχε εκατό σκοτωμένους κι' η γι' άλλη ενενήντα εννιά. Εκειά λοιπόν εμπέρδευε η δουλειά. Κι' η διαφορά του ενός σκοτωμένου έκανε να πάνε χαϊμένες ούλες οι προσπάθειες τσι επιτροπής. Ένας όμως από τούτους τσι ανθρώπους τσι μεσιτάδες που ήτανε πλια έξυπνος από τσι άλλους έσωσε την κατάσταση δημιουργώντας την ίδια στιγμή ένα φονικό επεισόδιο, με τη διαφορά πως το θύμα ήτανε ένα ζώο. Ήτανε κοντά του ένας σκύλος τον οποίο εσκότωσε και τους λεει: Νάτε μωρέ ενενήντα εννιά κι ένας ετούτος εκατό. Εκατό κι εκατό είστε εδά. Σαν και τούτο το σκύλο ετσά επήγαν ούλοι σας οι σκοτωμένοι. Κλεψιές γυναικών Ακούσετέ μου εδά να σας σε πω για τσι
κλεψιές των γυναικών μόνο για να μη με
παρεξηγήσουνε εκείνοι οι λεβέντες που τσι
κάμανε επιδής τα γεγονότα έρχονται σαν τα
φρέσκα για κείνο δεν θα αναθηβάλω ονόματα.
Ένας χωριανός μας απού ήτανε απού τσι πλια
μερακλήδες αμπόλιασε μια κοπελιά σ' ένα
γειτονικό μας χωριό Η κοπελιά ήτανε κι' αυτή
και μερακλίνα και νοικοκυροπούλα Το βράδυ
εκείνο ο λεβέντης μας λένε πως εμάζωξενε
καμιά εξηνταρέ γαμουλιότες....
Ετούτεσάς τσι ιστορίες μου τσι 'λεγενε ο
μπάρμπας Μανωλιός και ΄γω τσ' άκουγα
αχόρταγα σαν κι' αυτή που μου 'λεγε την ώρα
που περνούσαμε τη ρίζα νιούς απότομου
γρεμνού που το νε λέμε του "Τούρκου τα
παλούκια". Επά εστάθηκε πάλι ο μπάρμπας
Μανόλης ξάνοιγε το γρεμνό κι' ύστερα μου 'κανε
την ιστορία. Πως μια φορά επέρνα από επά
ένας Τούρκος και είδε τη μέλισσα απού 'τανε
απάνω στο γρεμνό. Θωρείς τηνε τη τρύπα τση
μέλισσας; Από κιά ΄τρεχε το μέλι κι έστασε
κάτω, κι ήρχομέστανε οι βοσκοί, και βάναμε
το ψωμί μας κι έστασε πάνω το μέλι και το
τρώγαμε. Απείς την είδε όμως ο Τούρκος κι
είδε να χύνεται όξω το μέλι είπε πως δεν
κάνει να την αφήσει. Πελεκά ξύλα τα κάνει
σαν καρφιά κι αρχινά να τα καρφώνει στο
γρεμνό όπου έβριχνε τρύπες. Ο γρεμνός όμως
ήτανε δύσκολος για τούτο εσκέφτηκε να τάξη
του Άϊ Γιώργη να του βοηθήσει να βγει να
πάρει το μέλι και να πάει του Αγίου το κερί.
Εκάρφωνε τα καρφιά κι έκανε σκαλιά βγάνει
το μέλι μα σαν εκατέβηκε αποσέρθη για
σωματική ντου ανάγκη και είπε πως αφήνει
αυτό στον Άγιο αντίς το κερί. Εθυμήθηκε όμως
πως εξέχασε το μαχαίρι ντου απάνω στη
μέλισσα και βγαίνει να το πάρει……….
Μαντατοφόρος
Οδύσσεια Ιλιάδα
Ησίοδος Μαθητής
Χάρος Γιώργης
Τα Νέα μας Ριζίτικα
Μαντινάδες
|