Πολλοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν ότι ένα γαλακτοκομείο μπορεί να συνεχίσει να παράγει γάλα μόνο όταν ο γαλακτοκόμος βεβαιωθεί ότι αγελάδες του (τα θηλυκά του κοπαδιού του) παραμένουν σε εγκυμοσύνη. Χωρίς να μπούμε σε λεπτομέρειες, μια αγελάδα γαλακτοκομείου παράγει γάλα μόνο όταν είναι σε εγκυμοσύνη ή στον κύκλο του θηλασμού. Με τον ίδιο τρόπο, ο Θεός κρατά την εκκλησία συνεχώς έγκυο με τους σκοπούς Του και τείνει μερικές φορές να απογοητεύει λίγο αυτούς που είναι σοβαροί μ' Εκείνον. Είναι αυτό που εννοούσε ο Παύλος, όταν έλεγε ότι μεταμορφωνόμαστε από δόξα σε δόξα.

"Ημείς δε πάντες βλέπομεν ως εν κατόπτρω την δόξαν του Κυρίου με ανακεκαλυμμένον πρόσωπον, μεταμορφούμεθα εις την αυτήν εικόνα από δόξης εις δόξαν, καθώς από του Πνεύματος του Κυρίου. Δια τούτο έχοντες την διακονίαν ταύτην, καθώς ηλεήθημεν, δεν αποκάμνομεν.»(Β' Κορ. 3/γ':18-4/δ':1)

Μια φορά όταν η γυναίκα μου ήταν έγκυος, έσκυψε να πιάσει κάτι από κάτω κι έπεσε. Έτσι πήγε όλη η εγκυμοσύνη της. Το κέντρο βάρους της είχε μετατοπιστεί πέρα από την ικανότητά της για ισορροπία. Μερικοί άνθρωποι κοιτάζουν την εκκλησία και παρατηρούν ότι κάποιες φορές είναι έξω από το κέντρο βάρους της. Παραπατάμε σαν να μη μπορούμε να κρατήσουμε την ισορροπία μας. Το πρόβλημα είναι ότι είμαστε πολύ έγκυοι. Η κοιλιά μας είναι τεντωμένη από τις υποσχέσεις του Θεού. Βρισκόμαστε σ' αυτή τη φάση του υπέροχου βασανισμού, που γνωρίζουμε ότι κάτι έρχεται, αλλά δεν γνωρίζουμε πότε και πώς θα φτάσει. Τώρα πρέπει να περιμένουμε κι εντωμεταξύ πιάνουμε πράγματα και μερικές φορές χάνουμε την ισορροπία μας. Ο κόσμος μας κοιτά και λέει: «Τι έχει πάθει η εκκλησία;»

«Λοιπόν, μάλλον πρέπει να γίνεις μέλος της οικογένειας για να καταλάβεις, αλλά είμαστε έγκυοι με τους σκοπούς του Θεού και έχει έρθει σχεδόν ο καιρός να ελευθερωθούμε.»

Κάτι υπέροχο έρχεται στους απογοητευμένους κατοίκους της οδού της Άγιας Πείνας. Ο Θεός του «Περισσότερου από το Αρκετό» έρχεται στο πλήρωμα του χρόνου και κάποιοι ανικανοποίητοι εκζητητές του Θεού θα λάβουν το Θεό μέσα από το σχέδιό Του. Κάτι άγιο και ένδοξο έρχεται να εισβάλλει και να κατακλύσει την εκκλησία σου, την πόλη σου και το σπίτι σου. Μπορείς να δεχτείς την απογοήτευση που είναι απαραίτητη για εκείνους που προσμένουν το Θεό;

Δέξου την εγκυμοσύνη, τράβηξε κοντά σου τους σκοπούς του Θεού και μην προσπαθείς να αποφύγεις τον πόνο που έρχεται μαζί μ' αυτούς. Διατήρησε τον αγώνα και μη ματαιώνεις αυτό που ο Θεός προσπαθεί να κάνει μέσα σου και μέσα από σένα. Ο Θεός προσπαθεί να γεννήσει κάτι άγιο μέσα σου. Κάθε γήινη μητέρα γνωρίζει ότι η απογοήτευση, ακόμα και η απελπισία είναι φυσικά συστατικά της διαδικασίας της υγιούς γέννησης.

Βρες τη θεία ικανοποίηση στη διεύθυνση της απογοήτευσης

Χρειάζεται να μάθουμε πώς να φεύγουμε από μία συνάθροιση λατρείας πιο πεινασμένοι απ' ότι ήρθαμε. Αν θέλεις ν' αγγίξεις το Θεό, πρέπει να μάθεις πώς να ζεις ευχάριστα με τη θεία απελπισία και την άγια πείνα στη διεύθυνση της απογοήτευσης!

Είναι μεγάλη ευλογία για μένα να παρακολουθώ χρισμένες συναθροίσεις λατρείας σχεδόν κάθε μέρα μέσα στη βδομάδα, όλο το χρόνο. Παρ' αυτά συχνά νιώθω κουρασμένος από την εκκλησία και φτάνω στο σημείο, όπου τίποτα άλλο εκτός από τη φανερή παρουσία του Θεού δεν μπορεί να με ικανοποιήσει. Δεν είμαι ο «χαρούμενος κατασκηνωτής» εκείνες τις εποχές που έχω αυτή τη θεία έλλειψη ικανοποίησης. Γίνομαι ένας αποφασισμένος εκζητητής του Θεού με μία μοναδική μανία μέσα στο νου και την καρδιά μου. Ζητώ μια συνάντηση με το Θεό. Μόνος μου στόχος είναι να κερδίσω την καρδιά Του και να βρω ανάπαυση μέσα στην φανερή παρουσία Του. Αρνούμαι ν' αφήσω την ικανοποίηση και τη χαλάρωση να με αποκοιμίσει μέσα σ' ένα πνευματικό κώμα.

Η χαλάρωση είναι η καταστροφή του γάμου. Αν ποτέ μειωθεί το πάθος, τότε ίσως η παρουσία του ή της συντρόφου σου εξαφανιστεί. Πρέπει για να διατηρήσεις τη σχέση ζωντανή, να διατηρήσεις τη φλόγα του πάθους ζωντανή μέσα στο γάμο.

Έχεις ποτέ ακούσει μια απογοητευμένη μητέρα να λέει στο ανυπάκουο παιδί της: «Αρκετά μαζί σου!» Προφανώς η μητέρα αναφέρεται στη συμπεριφορά του παιδιού, όχι στο παιδί. Αν ένας σύζυγος λέει αυτό το πράγμα για το σύντροφό του, τότε το πάθος έχει φύγει από τη σχέση και πρέπει να ανανεωθεί. Αντί να πει ο απογοητευμένος σύντροφος: «Αρκετά μαζί σου», να πει: «Δεν μπορώ να περιμένω να σε δω.»

Ο Δαβίδ γνώριζε το μυστικό της ανανέωσης του πόθου του για το Θεό.

«Ευφράνθην ότε μοι είπον, Ας υπάγωμεν εις τον οίκον του Κυρίου.» (Ψαλμ. 122/ρκβ':1)

Αλλά έπρεπε στ' αλήθεια να δει «τον Κύριο του οίκου»! Αγαπούσε να εκζητά το πρόσωπο του Θεού με μια φλογερή λατρεία και οικειότητα. Έκανε τόσο καλή δουλειά σαν λατρευτής, που εμείς ακόμα αγωνιζόμαστε να φτάσουμε το παράδειγμα αυτής της απεριόριστης αγάπης και λατρείας του.

Αν υπάρχει μόνο ένα ταξίδι του μέλιτος στο γάμο, αυτός δεν θα κρατήσει πολύ. Δεν αναφέρομαι σε ένα πραγματικό ταξίδι σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου σε ένα τουριστικό μέρος. Μιλάω ότι αν θέλεις ένα υγιή γάμο, που να σφύζει από ζωή, τότε πρέπει να κάνεις πολλά ταξίδια ανανέωσης της αγάπης και του πάθους.

Η εκκλησία έχει ανάγκη να ανακαλύψει ξανά τη δύναμη του πάθους της για το Θεό. Όταν ο θείος πόθος γεννιέται μέσα στην εκκλησία, η παρουσία του Θεού μπαίνει πάλι για άλλη μια φορά μέσα από την πόρτα. Ο Ιησούς είπε:

«Πλην έχω τι κατά σου, διότι την αγάπην σου την πρώτην αφήκας. Ενθυμού λοιπόν πόθεν εξέπεσες, και μετανόησον, και κάμε τα πρώτα έργα. Ειδεμή, έρχομαι προς σε ταχέως, και θέλω κινήσει την λυχνίαν σου εκ του τόπου αυτής, εάν δεν μετανοήσης.» (Αποκ. 2/β':4-5)

Η διαδικασία της εκζήτησης ξεκινάει με «μετάνοια πάνω σε λυγισμένα γόνατα», όχι με θρησκευτικά πρωτόκολλα και υπερήφανες διακηρύξεις αναζωπύρωσης. Πρώτα μπαίνεις στον «ταχυδρομικό κώδικα» της παρουσίας του Θεού, στη σφαίρα της μετάνοιας και στη συντριμμένη ή ταπεινή καρδιά.

Όπως ο Παύλος μας τόνισε χρησιμοποιώντας την ίδια του τη ζωή σαν παράδειγμα, κανένα γήινο πιστοποιητικό που δηλώνει την πνευματική υπεροχή σου δεν παίζει ρόλο στην παρουσία Του.

«Αν και εγώ έχω πεποίθησιν και εν τη σαρκί. Εάν τις άλλος νομίζη ότι έχει πεποίθησιν εν τη σαρκί, εγώ περισσότερον.

Περιτετμημένος την ογδόην ημέραν, εκ γένους Ισραήλ, εκ φυλής Βενιαμίν, Εβραίος εξ Εβραίων, κατά νόμον Φαρισαίος, Κατά ζήλον διώκτης της εκκλησίας, κατά την δικαιοσύνην την δια του νόμου διατελέσας άμεμπτος.

Πλην εκείνα τα οποία ήσαν εις εμέ κέρδη, ταύτα ενόμισα ζημίαν δια τον Χριστόν. Μάλιστα δε και νομίζω τα πάντα ότι είναι ζημία, δια το έξοχον της γνώσεως του Ιησού Χριστού του Κυρίου

μου, δια τον οποίον εζημιώθην τα πάντα, και λογίζομαι ότι είναι σκύβαλα, δια να κερδήσω τον Χριστόν.» ( Φιλ. 3/γ':4-8)

Βάλε τα στην άκρη αυτά, όταν θέλεις πρόσβαση στην παρουσία Του. Το μόνο «δίπλωμα μάστερ θεολογίας» που μετράει στην παρουσία Του είναι η τέλεια γνώση της φλογερής υπηρεσίας σ' Εκείνον μέσα στην ταπεινή λατρεία και τη δοξολογία.

Εφόσον η μετάνοια σε προετοιμάζει, ο πόθος είναι εκείνος που σε ωθεί να τρέξεις να «πιάσεις» Εκείνον. Διάβασα για εκείνους τους απελπισμένους άνδρες που ριψοκινδύνευσαν για να τραβήξουν νερό από το πηγάδι για να εκπληρώσουν την επιθυμία του βασιλιά τους. (Β' Σαμουήλ 23/κγ':14-17)

Ζούσαν σε μια συνεχή ένταση ετοιμότητας ώστε να μπορούν να είναι προσκολλημένοι στο βασιλιά τους και ζούσαν για να εκπληρώνουν και τη μικρότερη επιθυμία του. Συνέβη να τον ακούσουν να λέει ότι διψούσε για ένα ποτήρι νερό από το πηγάδι που ήταν στον Οίκο του Άρτου (Βηθλεέμ).

Το πρόβλημα ήταν ότι ήταν περιστοιχισμένος από μια στρατιά ανθρώπων που ενδιαφέρονταν μόνο για τον εαυτό τους.

Πριν το μάθει ο βασιλιάς, οι τρεις αυτοί ασυμβίβαστοι άντρες ρίσκαραν τα πάντα για να ξεπεράσουν τα εμπόδια του εαυτού τους και να φέρουν στο βασιλιά δροσερό νερό από το πηγάδι του Οίκου του Άρτου. Ο Δαβίδ ήταν ο βασιλιάς και το πηγάδι ήταν στη Βηθλεέμ. Μήπως όμως αυτό το περιστατικό στη Γραφή σημαίνει πολλά για την εκκλησία σήμερα;

Ο Θεός ακόμα επιθυμεί δροσερό νερό από το πηγάδι της Εκκλησίας, τον Οίκο του Άρτου που ο Ίδιος σήκωσε για τον Εαυτό Του. Είναι ο μόνος οίκος πάνω στη γη που έχει τη δυνατότητα «να ταΐσει και να δροσίσει» το Θεό από το πηγάδι της λατρείας και της δοξολογίας του. Το πρόβλημα είναι ότι το πηγάδι είναι περιστοιχισμένο από «λασπωμένη» σάρκα και μόνο οι ατρόμητοι μπορούν να εισβάλλουν και να φέρουν δροσιά και ανάπαυση στο Βασιλιά. Χρειάζεται ένας αποφασισμένος εκζητητής του Θεού να δώσει αυτό που ο Θεός επιθυμεί και να αγγίξει το Θεό.

Θέλω να προσευχηθώ για άλλη μια φορά για την πείνα σας και το επίπεδο απελπισίας σας.

Πατέρα, κάνε μας τόσο πεινασμένους για την παρουσία Σου που να Σε ζητάμε με απελπισία και ολοκληρωτική εξάρτηση. Κάνε μας να Σε επιθυμήσουμε τόσο βαθιά που να κάνουμε συνεχώς «γκρινιάρικα τηλεφωνήματα» στον ουρανό και να λέμε: «Πατερούλη, Σε θέλω!» Ας γίνει η εκζήτηση της παρουσίας Σου το πιο σημαντική εμμονή και εξάρτηση στη ζωή μας.

Μετάδωσέ μας μια τεράστια πείνα που θα ταράξει τη ζωή μας και θα την αλλάξει και θα μας κάνει απελπισμένους για Σένα. Βάλε φωτιά στη ζωή μας με λαχτάρα και πόθο.

Κύριε, ξεσήκωσε τις εκκλησίες σ' όλο τον κόσμο. Εισόρμησε στις εκκλησίες κάθε είδους. Εισέβαλε μέσα στα μπαρ, στα μαγαζιά, στα χωράφια, στα σχολεία, στα φανάρια στους δρόμους, στους ποδοσφαιρικούς αγώνες. Βγάζουμε τα όρια από πάνω Σου, Κύριε, διότι η πείνα μας δεν γνωρίζει όρια!