β':24 - "Λέγω δε προς εσάς και προς τους λοιπούς τους εν Θυατείροις, όσοι δεν έχουσι την διδαχήν ταύτην, και οίτινες δεν εγνώρισαν τα βάθη του σατανά, ως λέγουσι, Δεν θέλω βάλει εφ' υμάς άλλο βάρος."

"Υμίν δε λέγω τοις λοιποίς τοις εν Θυατείροις, όσοι ουκ έχουσιν την διδαχήν ταύτην" (αρχ. κείμενο - UBS)
Αναφέρεται στο λαό Του, στους δίκαιους, εκείνους που δεν "συγκοινώνησαν" και δεν πάντρεψαν τους εαυτούς τους με το σύστημα της Ιεζάβελ. Δεν δέχτηκαν τη διδασκαλία και διέκριναν εκείνους που με ένδυμα προβάτου, έρχονταν και ισχυρίζονταν ότι ήταν εργάτες του Θεού. Είναι δική μας ευθύνη να αποκτήσουμε τη χάρη εκείνη για να ξεχωρίζουμε το κακό από το καλό. Είτε πρόκειται για εργάτες, είτε για διδασκαλίες, έχουμε διά του Πνεύματος την πληροφορία και την απαραίτητη αποκάλυψη τι προέρχεται από το Θεό και τι όχι.

"και οίτινες δεν εγνώρισαν τα βάθη του σατανά, ως λέγουσι" - Οι ψευδοδιδάσκαλοι δεν λένε ότι αυτά που έχουν είναι τα βάθη του σατανά. Με άλλα λόγια, λένε ότι έχουν τα βάθη μυστηρίων (π.χ. αειπαρθενία, ευχαριστία κλπ). Ο Ιησούς λέει ότι αυτά είναι τα βάθη του σατανά, ενώ εκείνοι αντίθετα, τα αποκαλούν πνευματικά βάθη, βάθη του Θεού, μυστήρια, που μόνο εκείνοι που είναι ιερείς έχουν τη δυνατότητα να γνωρίζουν. Στην ουσία δεν είναι βάθη, αλλά ρηχότητες, που προήλθαν από τη Βαβυλώνα και μόλυναν, αλλά και συνεχίζουν να μολύνουν την Εκκλησία. Είναι διδασκαλίες με λευκό προσωπείο, αλλά μαύρο περιεχόμενο. Άρχισαν με το μυστήριο της "ιεροσύνης". Ξεχώρισαν για τους εαυτούς τους μία ειδική τάξη, την τάξη των ιερέων, περιέβαλαν τους εαυτούς τους σε βαθιά και ακατανόητα μυστήρια και έτσι βασιλεύουν μέχρι τώρα. Διατηρούνται στις πνευματικές επάλξεις, καθώς κηρύττουν ότι μόνο εκείνοι μπορούν να έχουν επικοινωνία με το Θεό. Εκείνοι μόνο μπορούν να γνωρίζουν τι ο Θεός έχει δώσει στον άνθρωπο και όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι είναι καταδικασμένοι σε μία άγνοια στα πράγματα του Θεού.

Διαπράττουν μεγάλο έγκλημα κατά του λαού, τον οποίο κρατούν υποδουλωμένο στα κεριά, τα λιβάνια και τις εικόνες. Ο κόσμος δεν μπορεί να γνωρίσει το ζωντανό Θεό. Οι αμαρτίες μένουν πάνω τους και η ψυχή τους χάνεται στην κόλαση. Ο Θεός θα ζητήσει την ευθύνη από εκείνους που καταλαβαίνουν και δεν έκαναν εκείνο που έπρεπε. Πάρα πολλοί από τους σημερινούς επιφανείς ιερείς γνωρίζουν ότι εκείνο που δίνουν στο λαό είναι κάτι τελείως διαφορετικό από εκείνο που αναφέρει ο Λόγος του Θεού. Βέβαια δεν κάνουν τίποτα για ν' αλλάξουν το σύστημα, διότι αυτό τους τρέφει, τους αποδίδει δόξα και πλούτο.

Αυτά είναι τα βάθη του σατανά, γιατί αυτόν εξυπηρετούν και ανήκουν στη γυναίκα την Ιεζάβελ. Ο Κύριος είναι η αλήθεια και μόνο αυτό το έχουν καλύψει με ένα σωρό τελετουργίες και μυστήρια, για να μη μπορεί ο απλός άνθρωπος να πλησιάσει τον Ιησού, να πάρει συγχώρηση και να σωθεί. Έχουν φτιάξει ένα δρόμο γεμάτο τύπους και σαρκικότητες και λένε ότι εκείνος είναι ο δρόμος του Θεού. Είναι αδύνατον μέσα από αυτόν τον δρόμο να πλησιάσεις οτιδήποτε έχει σχέση με το Θεό. Ο δρόμος του Θεού είναι απλός και λέγεται συντριβή, μετάνοια και αφιέρωση στον Κύριο Ιησού. Αυτή την απλή αλήθεια την έχουν τόσο πολύ διαστρεβλώσει, που οι σωζόμενοι μέσα απ' αυτό το σύστημα είναι πραγματικά ελάχιστοι.

"Δεν θέλω βάλει εφ' υμάς άλλο βάρος" : Οι πιστοί έπρεπε να σταθούν κόντρα στο σκοτάδι, στη δουλεία, όπου η πλάνη ήταν τόσο δυνατή, ώστε έπρεπε να καταβάλουν μεγάλο τμήμα της δύναμής τους για να διατηρήσουν την πρέπουσα στάση. Γι' αυτό ο Κύριος τους λέει ότι αυτό που κάνουν είναι αρκετά κουραστικό και επίπονο και τους διαφυλάττει από περισσότερο βάρος.

Α' ΚΟΡ. ι':13 - "Πειρασμός δε σας κατέβαλεν ειμή ανθρώπινος, πιστός όμως είναι ο Θεός, όστις δεν θέλει σας αφήσει να πειρασθήτε υπέρ την δύναμίν σας, αλλά μετά του πειρασμού θέλει κάμει και την έκβασιν, ώστε να δύνασθε να υποφέρητε."

Ο Ιησούς τους λέει ότι γνωρίζει πόσο σκοτεινή είναι η περίοδος που διανύουν. Γνωρίζει ότι προσπαθούν να επιβιώσουν μέσα στο πυκνό σκοτάδι του Παπισμού. Γνωρίζει ότι δεν έχουν πολύ φως πάνω στο Λόγο του Θεού, αλλά γι' αυτούς η αποστολή είναι να σταθούν στέρεοι στα λίγα που ξέρουν. Δεν απαιτούσε να γίνουν η τέλεια νύμφη εκείνη τη στιγμή. Δεν ήταν η ώρα για να δώσει ο Κύριος περισσότερη αποκάλυψη πάνω στο Λόγο Του. Ένα πράγμα ήταν ο στόχος.
Κράτα αυτό που έχεις και να είσαι ένα παράδειγμα, μία μαρτυρία για το όνομα του Ιησού.

Όταν υπάρχει σκοτάδι γύρω μας και ζούμε σε καταστάσεις, όπως ζούσαν κι εκείνοι οι άνθρωποι, ο Θεός δεν ζητάει να γεμίζουμε με γνώσεις και να μαθαίνουμε απ' έξω κάθε τύπο της Παλαιάς Διαθήκης ή της Σκηνής του Μαρτυρίου, αλλά για Εκείνον το σημαντικότερο είναι να είμαστε καθαρό και άγιο φως μέσα στο πυκνό σκοτάδι. Μπορεί να είσαι ο μοναδικός πιστός σε ένα ολόκληρο χωριό, σε μία σχολή, σε ένα επαγγελματικό περιβάλλον και να αντιμετωπίζεις δύσκολες καταστάσεις από τους συνανθρώπους σου. Η πίεση, πολλές φορές μπορεί να είναι ανυπόφορη και να νιώθεις ότι απελπίζεσαι, διότι κανείς δεν σε παίρνει στα σοβαρά και όχι μόνο, αλλά αντιμετωπίζεις και απειλές. Προσπαθείς να επιβιώσεις πνευματικά, αλλά κάθε μέρα νιώθεις ότι χάνεσαι και παραδίνεσαι, διότι κουράζεσαι και οι δυνάμεις τελειώνουν. Με τον καιρό, αν δεν προσέξεις θα έχεις απορροφηθεί από το πνεύμα του κόσμου και θα σε διακατέχει μία πάγια απογοήτευση, που τείνει να εξαφανίσει το Χριστό από την καρδιά σου. Ο Κύριος σου λέει, Κράτα εκείνο που έχεις. Δεν θα σου βάλει άλλο βάρος και είναι κοντά η στιγμή που θα αλλάξουν τα πάντα. Να έχεις όραση για τη σωτηρία των ανθρώπων, για την εξάπλωση της βασιλείας του Θεού και αυτή θα βρει διέξοδο και θα πραγματοποιηθεί διά του Αγίου Πνεύματος. (ΑΒΒ. β':3)

β':25 - "πλην εκείνο το οποίον έχετε, κρατήσατε εωσού έλθω."

Εκείνα που έπρεπε να κρατήσουν, είναι αυτά που αναφέρει ο Κύριος λίγο πιο πριν, στο 19ο εδάφιο. Ήταν η αγάπη, η πίστη, η υπομονή, έργα και διακονία. Εκείνος θα τα διατηρούσε ζωντανά μέσα στην καρδιά τους μέχρι τον ερχομό Του. Αν προσπαθείς εσύ να δώσεις ζωή στον εαυτό σου, θα αποτύχεις, γιατί δεν έχεις αυτή τη δυνατότητα. Όταν όμως εκζητάς τον Κύριο, η ζωή που θα σου δώσει, θα είναι αστείρευτη, θα αυξάνεται και ο καρπός του Πνεύματος με τον καιρό τελειοποιείται. Δεν ξέρουμε πότε θα έρθει για να μας βρει έτοιμους, αλλά το σίγουρο είναι ότι, όταν έρθει θα πρέπει να μας βρει "πράττοντας ούτως".

Αν πιστεύεις στον Ιησού πραγματικά, τότε τα έργα σου θα είναι ανάλογα. Ο βαθμός της πίστης σου εξαρτάται από την ποιότητα των έργων σου. Πολλοί λένε ότι ανήκουν στον Ιησού, αλλά η δραστηριότητά τους δεν έχει καμία διαφορά με αυτά που κάνει ο κόσμος. Δεν είσαι αυτό που λες, αλλά αυτό που πράττεις. Κοίταξε πίσω σου, και δες, ποιο είναι το βάδην σου μέσα στο θέλημα του Θεού. Αυτός είναι ο τρόπος για να ζυγίσεις τον εαυτό σου, αν θες πραγματικά να μάθεις τι πίστη έχεις. Π.χ. κοίταξε μία βδομάδα πίσω και συγκέντρωσε αυτά που έχεις κάνει για τον Κύριο. Συμβαδίζουν με τον τύπο του χριστιανού που μας δίνει η Αγία Γραφή; Ο κανόνας δεν είναι ο διπλανός σου, που πηγαίνετε μαζί στην εκκλησία. Αυτή η σιγουριά και η αναμονή για τον Κύριο επιδρούν δυναμικά στην πνευματική μας ζωή, καθιστώντας μας ικανούς να παραμένουμε ταπεινοί κοντά Του.
Ο Κύριος δεν ήρθε εκείνη τη χρονική περίοδο, αλλά ήρθε σε κάθε πιστό την ώρα του θανάτου του για να τον αναπαύσει μέχρι την ανάσταση και την αρπαγή.

β':26 - "Και όστις νικά, και όστις φυλάττει μέχρι τέλους τα έργα μου, θέλω δώσει εις αυτόν εξουσίαν επί των εθνών."

"Και όστις νικά, και όστις φυλάττει μέχρι τέλους τα έργα μου" : Ο Ιησούς λέει να κρατήσουν τα δικά Του έργα και όχι τα μάταια και ανώφελα έργα μιας οργανωμένης και επίσημης θρησκευτικής οργάνωσης. Όχι τα δικά μας έργα, αυτά που εμείς νομίζουμε ότι θα ήθελε ο Θεός να κάνουμε. Μας στρέφει να οικειοποιηθούμε το θέλημά Του και να ευθυγραμμίσουμε την καρδιά μας σύμφωνα με αυτό που θέλει Εκείνος να κάνει.

Για να πράξουμε τα δικά Του έργα, χρειαζόμαστε μία στενή σχέση με το Άγιο Πνεύμα και όχι με κοσμικά στοιχεία και θρησκεία. Μέσα στην εκκλησία μπορεί κάποιος να σου πει να κάνεις κάτι, δεν σημαίνει αυτό απαραίτητα ότι είναι το θέλημα του Θεού. Όσο νιώθεις την ανάγκη να παραδώσεις τον εαυτό σου σ' αυτό που ο Θεός θέλει να κάνει, τόσο περισσότερο ο Κύριος θα σου αποκαλύπτει το θέλημά Του. Χρειαζόμαστε να διδαχθούμε από την παρουσία του Κυρίου και όχι τόσο από θεολογικά σεμινάρια, από βιβλικές σχολές, που δημιουργούν μία άκαμπτη και δυσλύγιστη γνώση σε συνδυασμό με ένα ανέγγιχτο από το χέρι του Θεού χαρακτήρα. Όλα χρειάζονται με τη σωστή προτεραιότητα.

Για να αποφύγουμε τους συμβιβασμούς και τις πλάνες, που έρχονται εναντίον μας είναι αναγκαίο να γνωρίζουμε ουσιαστικά, προσωπικά και εκ καρδίας τον Κύριο και όχι απλά διανοητικά. Όσο λιγότερο γνωρίζεις τον Κύριο, τόσο περισσότερο η Αγία Γραφή σου φαίνεται μπερδεμένη και γεμάτη αντιφάσεις. Όταν αρχίζεις να καταλαβαίνεις μέσα από την καρδιά σου τον Κύριο, βλέπεις ότι αυτή η γνωριμία είναι ο μόνος σωστός τρόπος για να πλησιάσεις το Λόγο του Θεού και να Τον μελετήσεις μέσα απ' αυτό το πρίσμα. Όταν ένα άτομο σου φαίνεται περίεργο με την πρώτη ματιά και με παράξενες αντιδράσεις, καθώς αρχίζεις να αποκτάς καλύτερη εικόνα αυτής της προσωπικότητας, μπορείς να καταλάβεις ότι αυτές οι αντιδράσεις έχουν λογική.

ΙΩΑΝ. ς':28-29 - "Είπον λοιπόν προς αυτόν, Τι να κάμωμεν διά να εργαζώμεθα τα έργα του Θεού; Απεκρίθη ο Ιησούς και είπε προς αυτούς, Τούτο είναι το έργον του Θεού, να πιστεύσητε εις τούτον τον οποίον εκείνος απέστειλε."

Καμία δραστηριότητα δεν πρέπει να προπορεύεται της γνωριμίας μας με τον Κύριο. Πολλές φορές πράττουμε χωρίς την απαιτούμενη πίστη κι αφιέρωση. Είναι πράξεις θρησκευτικού καθήκοντος, όπως όλοι οι άνθρωποι συνειδητά ή υποσυνείδητα, πιστοί ή άπιστοι έχουν ανάγκη να εκτελέσουν. Όμως οι πράξεις που πηγάζουν από μία γλυκιά κι αφιερωμένη πίστη είναι τελείως διαφορετικές. Η ενότητα του ανθρώπου με τον Κύριο επιτρέπει στο Θεό να εκτελεί τα έργα Του μέσα από ένα τέλεια παραχωρημένο σκεύος. Αυτή η στάση πρέπει να μένει μέχρι το τέλος της επίγειας ζωής του ανθρώπου.

"θέλω δώσει εις αυτόν εξουσίαν επί των εθνών" : Έχουμε την αμοιβή εκείνων που θα υπακούσουν και θα σταθούν κόντρα στη διαφθορά. Αναφέρεται στη θέση που θα έχουν οι πιστοί κατά τη διάρκεια της χιλιετούς βασιλείας. Η Εκκλησία της αρπαγής και της ανάστασης των αγίων (Νύμφη) θα έχει θέση εξουσίας, ώστε να διακυβερνούν με ένα ιδιαίτερο τρόπο τους ανθρώπους πάνω στη γη μέσα στα χίλια έτη. Αυτό θα γίνεται με ένα πνευματικό τρόπο, όπως τώρα οι άγγελοι, οι οποίοι είναι πνευματικά όντα, υπηρετούν τον άνθρωπο. Η αμοιβή αυτή συνεχίζεται και στο επόμενο εδάφιο.

β':27 - "Και θέλει ποιμάνει αυτούς εν ράβδω σιδηρά, θέλουσι συντριφθεί, ως τα σκεύη του κεραμέως, καθώς και εγώ έλαβα παρά του Πατρός μου,"

"Και θέλει ποιμάνει αυτούς εν ράβδω σιδηρά" : Αυτή η εξουσία έχει ποιμαντικό χαρακτήρα και θα γίνει με ένα ιδιαίτερο τρόπο εξουσίας, όπως δηλώνει η λέξη "σιδηρά". Στη χιλιετή βασιλεία, όταν ο Ιησούς θα εγκαθιδρύσει το βασίλειό Του στη γη, μας λέει η Γραφή ότι, θα τοποθετήσει τους αγίου Του ως πνευματικούς κυβερνήτες πάνω σ' αυτό το βασίλειο και θα υπάρχει πλήρης κυριαρχία του Θεού στη γη. Τότε "δεν θέλουσι κακοποιεί, ουδέ φθείρει εν όλω τω αγίω μου όρει, διότι η γη θέλει είσθαι πλήρης της γνώσεως του Κυρίου, καθώς τα ύδατα σκεπάζουσι τη θάλασσαν." ΗΣΑ. ια':9. Τότε είναι θα που θα έχει εισακουσθεί πλήρως η προσευχή του Κυρίου "ελθέτω η βασιλεία Σου". Εκείνες τις μέρες ο Θεός δεν θα ανέχεται την αμαρτία, τη διαφθορά και κάθετί αντίχριστο. : ΗΣΑ. ξε':20.
Αναφορές για τη συμβασιλεία των αγίων μαζί με το Χριστό στη χιλιετή βασιλεία έχουμε: ΑΠΟΚ. ε':10, ιβ':5, κ':6

Αυτή η αμοιβή δεν θα είναι μόνο για τους νικητές της εκκλησίας ή της περιόδου της Περγάμου, αλλά για κάθε άγιο που νικά διά του αίματος του Ιησού. Στην παραβολή των δέκα μνων ο Ιησούς αμείβει εκείνους που εργάστηκαν το δικό Του θέλημα και τους δίνει εξουσία πάνω σε διάφορες πόλεις. Είναι ένα χαρακτηριστικό εδάφιο, το οποίο δεν αποδέχεται αντιφάσεις και δίνει αρκετό φως πάνω στο θέμα που μιλάμε.

ΛΟΥΚ. ιθ':16-19 - "Και ήλθεν ο πρώτος, λέγων, Κύριε, η μνα σου εκέρδησε δέκα μνας.
Και είπε προς αυτόν, Εύγε, αγαθέ δούλε, επειδή εις το ελάχιστον εφάνης πιστός, έχε εξουσίαν επάνω δέκα πόλεων.
Και ήλθεν ο δεύτερος, λέγων, Κύριε, η μνα σου έκαμε πέντε μνας.
Είπε δε και προς τούτον, Και συ γενού εξουσιαστής επάνω πέντε πόλεων."

Ο Θεός θα διοικεί μέσω των αγίων Του. Α' ΚΟΡ. ς':2,3.

"ποιμάνη αυτούς" : Αναφέρεται στα έθνη.

"θέλουσι συντριφθεί, ως τα σκεύη του κεραμέως" : Ο Ιησούς μας δείχνει ένα αγγείο, το οποίο θα σπάσει για να κατασκευάσει ξανά. Όταν δεν χρησιμεύει σε τίποτα, θα το συντρίψει για να του δώσει πάλι τη μορφή που θέλει Εκείνος. ΙΕΡ. ιη':1-4 Αναφέρεται στα έθνη που πρόκειται να συντριφθούν και να ανακατασκευαστούν σε ένα νέο σύστημα με μία νέα δομή, ώστε να ενεργείται το θέλημα του Θεού πάνω στη γη και τους κατοίκους της. Τα έθνη θα αναδιοργανωθούν μετά τη μάχη του Αρμαγεδδώνα, στην αρχή της χιλιετής βασιλείας. Τότε η Ιερουσαλήμ θα γίνει η πρωτεύουσα πάνω στον κόσμο και ο λαός Ισραήλ αποκατεστημένος πλέον θα έχει ένα ιδιαίτερο, σημαντικό ρόλο να εκπληρώσει πάνω στη γη. Ο φυσικός Ισραήλ θα κυβερνάει στο πρόσωπο της γης και οι άγιοι, η Νύμφη θα ποιμαίνει από την παρουσία του Θεού τον κόσμο.

ΗΣΑ. β':2-3 - "Εν ταις εσχάταις ημέραις, το όρος του οίκου του Κυρίου θέλει στηριχθή επί της κορυφής των ορέων, και υψωθή υπεράνω των βουνών, και πάντα τα έθνη θέλουσι συρρέει εις αυτό,
και πολλοί λαοί θέλουσιν υπάγει, και ειπεί, Έλθετε, και ας αναβώμεν εις το όρος του Κυρίου, εις τον οίκον του Θεού του Ιακώβ, και θέλει διδάξει ημάς τας οδούς αυτού, και θέλομεν περιπατήσει εν τοις τρίβοις αυτού. Διότι εκ Σιών θέλει εξέλθει νόμος, και λόγος Κυρίου εξ Ιερουσαλήμ."

Οι άγιοι θα συμβάλλουν στη διακυβέρνηση μέσα από το θρόνο της εξουσίας τους Θεού. ΙΩΑΝ. ε':22 Αυτή η εξουσία του Ιησού μεταβιβάστηκε στην Εκκλησία για να επεκταθεί η βασιλεία του Θεού. ΜΑΤΘ. κη':18-19 Η εξουσία με την πλήρη της έκφραση θα δοθεί στους αγίους της Νύμφης κατά τη χιλιετή βασιλεία. Ο Παύλος, αναφερόμενος σ' αυτή την εξουσία που θα λάβει η εξουσία στον ουρανό, λέει, "δεν εξεύρετε ότι οι άγιοι θέλουσι κρίνει τον κόσμον ... ... δεν εξεύρετε ότι αγγέλους θέλομεν κρίνει;"

β':28 - "και θέλω δώσει εις αυτόν τον αστέρα τον πρωινόν."

Ο πρωινός αστέρας είναι το τελευταίο ορατό αστέρι, πριν ξημερώσει η μέρα. Τους λέει, με άλλα λόγια ότι, ζουν και υπάρχουν μέσα σε μία σκοτεινή περίοδο, όπου η νύχτα δεν έχει σκεπάσει μόνο τα έθνη, αλλά και την ίδια την Εκκλησία. Το φως του Θεού ήταν τόσο λίγο, όσο ένα μικρό αστέρι ψηλά στον ουρανό. Η αλήθεια έχει δυσπρόσιτη και δυσδιάκριτη. Παρόλ' αυτά, αν κάποιος τολμούσε να κοιτάξει ψηλά, θα έβλεπε ένα λεπτό, ευγενικό, διακριτικό φως. Θα έβλεπε λίγους ανθρώπους να αντιστέκονται και να μένουν πιστοί στο Λόγο του Θεού. Είχαν λίγο φως, αλλά αρκετή αγάπη (β':19) για να βγουν νικητές.
Θα τους έδινε τον πρωινό αστέρα, δηλ. τον εαυτό Του. Η επόμενη μέρα είναι κοντά. Μετά μία δύσκολη και βαριά νύχτα θα έρθει η επιθυμητή ανάπαυση. Θα έρθει η ώρα, όπου θα ξεκουραστούμε για πάντα μέσα στο διάχυτο πλέον φως Του. Ο πρωινός αστέρας είναι το σημείο της καινούριας μέρας, είναι ο Κύριός μας Ιησούς. : ΑΠΟΚ. κβ':16, Β' ΠΕΤΡ. α':19. 
Η κοινωνία που έχουμε με τον Ιησού είναι η ελπίδα μίας καινούριας μέρας.

ΚΟΛ. α':27 - "Εις τους οποίους ηθέλησεν ο Θεός να φανερώσει, τις ο πλούτος της δόξης του μυστηρίου τούτου εις τα έθνη, όστις είναι ο Χριστός εις εσάς, η ελπίς της δόξης."

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΩΝ ΘΥΑΤΕΙΡΩΝ

1. Κατ' αρχήν βλέπουμε μία γυναίκα να είναι ψευδοπροφήτισσα και είδαμε ότι αναφέρεται στα άτομα εκείνα που οδήγησαν και οδηγούν την Εκκλησία στην ειδωλολατρεία και τους σκοτεινούς αιώνες. Αποτέλεσμα αυτής της κίνησης ήταν ένα σύστημα, στο οποίο κυριαρχούσε η Καθολική και η Ορθόδοξη Εκκλησία. Η καθαρή διδασκαλία της σωτηρίας και της λατρείας στο πρόσωπο του Ιησού σχεδόν εξαφανίστηκαν και κυριάρχησαν οι δεισιδαιμονίες, οι φοβίες, οι καταπιέσεις και λατρείες σε ανθρώπους και αντικείμενα. Μας λέει ο Ιησούς ότι δεν πρέπει να επιτρέψουμε να παρουσιαστεί ξανά το ίδιο. Μας λέει ότι πρέπει να διακρίνουμε σήμερα που κρύβεται η ειδωλολατρεία, η προσωπολατρεία μέσα σε μία κατά τα άλλα καθωσπρέπει εκκλησία. Δεν πρέπει να ανεχθούμε κάποια Ιεζάβελ ανάμεσά μας. Αν επιτρέψεις να μπει στην Εκκλησία, θα σκορπίσει φόβο και συμβιβασμό.

Το επόμενο βήμα είναι η ειδωλολατρεία. Ας πάρουμε και ας διδαχθούμε από το παρελθόν, ας παραδειγματιστούμε από εκείνους, που έμειναν έξω από το σύστημα αυτό και που μπορεί να τους κόστισε και την ίδια τους τη ζωή. Δεν λέω να απομακρυνθούμε από κάθε άνθρωπο, που ίσως δεν μας γεμίζει το μάτι ή να υιοθετήσουμε κάποια στάση αυτοδικαίωσης και υπερηφάνειας. Εννοώ ότι χρειάζεται να διακρίνουμε το πνεύμα της πλάνης για να το αντιμετωπίσουμε με τον τρόπο που ο Κύριος το έκανε. Διά του Αγίου Πνεύματος βλέπουμε και καυτηριάζουμε το έργο του σκότους προσπαθώντας να βοηθήσουμε άλλους αδελφούς.

Είναι λυπηρό και γεμίζει με αγανάκτηση την καρδιά του Θεού το γεγονός ότι, ένα ψέμα κυριάρχησε για ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα και γέμισε όλη τη γη με το βδέλυγμα της Βαβυλώνας. Μήπως όμως δεν έγινε έτσι και με τον Αδάμ; Με μία ανυπακοή βύθισε το ανθρώπινο γένος σε ένα σκοτάδι 4000 χρόνων. Γι' αυτό όταν θα έρθει η ώρα ο Κύριος θ' απελευθερώσει όλη την οργή Του πάνω στο ανθρωποκτόνο αυτό σύστημα και θα κρίνει όσους το έθρεψαν και το συντήρησαν.

Μεγάλο μέρος από το Λόγο του Θεού αναφέρεται στο τέλος και στη θεαματική συντριβή της Βαβυλώνας, που κατέθλιβε και έπινε το αίμα των αγίων προς δική της ευχαρίστηση. Ο Κύριος μας προειδοποιεί να συγκοινωνήσουμε με τα έργα αυτής, όσο ελκυστικός κι αν είναι ο τρόπος που κινείται, όσο εντυπωσιακός κι αν εμφανίζεται στα μάτια του κόσμου. Το πολιτικοθρησκευτικό σύστημα της Ιεζάβελ - Βαβυλώνας θα έχει τέτοια λαμπρή κι εντυπωσιακή όψη για να καθηλώσει τους ανθρώπους. Όταν ο Ιωάννης είδε στην όραση την εικόνα αυτή, έμεινε με ανοιχτό το στόμα. ΑΠΟΚ. ιζ':6-7.

2. Το σύστημα αυτό δεν θέλει και ούτε πρόκειται να μετανοήσει. Γι' αυτό αν ακούς όμορφα λόγια, διπλωματικά διατυπωμένα, μην τα δεχθείς τόσο γρήγορα, αλλά κοίταξε τους καρπούς του δέντρου.

3. Το τρίτο δίδαγμα είναι η αλήθεια ότι θα αποκτείνει τα τέκνα της με θάνατο. Η ακριβή απόδοση είναι θα αποκτείνει τα τέκνα αυτής "εν θανάτω". Δεν είναι ένας απλός θάνατος, αλλά είναι ο δεύτερος θάνατος, που θα βιώσουν μέσα στην αιωνιότητα. Αρκετοί παίρνουν επιπόλαια τη στάση τους και δεν εξετάζουν ακριβώς τη θέση τους σε σχέση με το θέλημα του Θεού. Ο απόστολος Παύλος λέει: "Εαυτούς εξετάζετε, αν είσθε εν τη πίστει, εαυτούς δοκιμάζετε, ή δεν γνωρίζετε εαυτούς, ότι ο Ιησούς Χριστός είναι εν υμίν; εκτός εάν είσθε αδόκιμοι κατά τι." Β' ΚΟΡ. ιγ':5 και "Ώστε ο νομίζων ότι ίσταται, ας βλέπη μη πέση." Α' ΚΟΡ. ι':12. Αν δεν προσέξουμε το βάδισμά μας να ακολουθεί τα χνάρια του Κυρίου, μπορεί να χάσουμε τη σωτηρία, ενώ έχουμε την αίσθηση ότι ο Θεός είναι μαζί μας. Μπορεί ένας μικρός συμβιβασμός να σου φαίνεται ανώδυνος, όμως με τον καιρό θα αλλάζουν ορισμένα βασικά στοιχεία και σιγά-σιγά ολόκληρη η ζωή σου. Όταν μπει μέσα στη ζωή σου "ολίγη ζύμη" με τον καιρό θα κάνει όλο το φύραμα ένζυμο.

Εσύ νομίζεις ότι, ίσως ένα μικρό τμήμα της πνευματικής σου ζωής έχει κάποιο πρόβλημα. Αυτό όμως το μικρό πρόβλημα, χωρίς να το αντιληφθείς, επιδρά και στα άλλα υγιή τμήματα. Η αλλαγή που θα λάβει χώρα, είναι τέτοιας φύσης που είναι δύσκολο να αντιληφθείς την επικινδυνότητά της. Η ελπίδα μας είναι μόνο ο Κύριος, ο μόνος ικανός να μας φυλάξει μέχρι το τέλος. Αν η καρδιά μας είναι διψασμένη για μια ειλικρινή σχέση μαζί Του, Εκείνος σαν καλός Πατέρας θα μας κρατάει σφικτά στην αγκαλιά Του. Η ποιότητα της εκζήτησης καθορίζει την πιθανότητα να πλανηθείς.

4. Πρέπει να είμαστε σαν τον Άβελ. Να προσφέρουμε την καρδιά μας και τη ζωή μας στον Κύριο, αυθόρμητα και ελεύθερα και όχι να προσπαθούμε να Τον υπηρετούμε με σαρκικούς τρόπους, όπως ο Κάιν. Η σημερινή Εκκλησία των αναγεννημένων χριστιανών διακατέχεται από ένα πνεύμα αυτοδικαίωσης, το οποίο είναι δύσκολο να διακρίνεις με την πρώτη ματιά. Εργαζόμαστε και υπηρετούμε τον Κύριο και αυτό με τον καιρό μεταμορφώνεται σε ένα θρησκευτικό στερεότυπο, όπου υπάρχει ελάχιστος χώρος για τον Κύριο. Μηχανικά τρέχουμε δήθεν να υπηρετήσουμε τον Κύριο, ουσιαστικά όμως δεν υπάρχει ζωή λατρείας, κάτι που το απαιτεί. Στο στόμα μας υπάρχει συνέχεια η λέξη "έργο" ενώ η καρδιά μας έχει μεγάλη έλλειψη από επικοινωνία, οικειότητα και αφιερωμένη εκζήτηση. Τότε είναι που προσφέρουμε την προσφορά του Κάιν, η οποία βεβαίως δεν είναι καθόλου αρεστή στο Θεό.

Η στάση του Άβελ ήταν ευλύγιστη και ακολουθούσε τη ροή του Αγίου Πνεύματος, όπου αν Εκείνο πήγαινε. Καθημερινά χρειάζεται να ανανεωνόμαστε μπροστά στον Κύριο με συντριβή και ταπεινότητα. Καθημερινά πρέπει να κοινωνούμε με το Άγιο Πνεύμα βάσει μίας σωστής συντριβής και όχι με βάση τα έργα και τις πράξεις μας. Πάντα πλησιάζουμε τον Κύριο κάτω από το λυτρωτικό Του αίμα, γνωρίζοντας ότι είμαστε τελείως ανάξιοι για το παραμικρό. Μην ξεχνάμε ότι στην περίοδο της Θυάτειρας, δίδασκαν αποκλειστικά σωτηρία διά έργων και όχι διά της πίστεως. Μήπως αυτό δεν έχει εντρυφήσει και ανάμεσά μας ;

Αυτό θα αλλάξει στην επόμενη εκκλησιαστική περίοδο.