"όσα είδε" : Αυτά που είδε ο Ιωάννης δεν τα είδε με τα φυσικά του μάτια, αλλά μάλλον σε οράσεις που λαμβάνουν χώρα στην πνευματική σφαίρα. Είναι οράσεις που σφραγίζουν κυριολεκτικά τη ζωή ενός ανθρώπου και χαράσσουν ολοκληρωτικά το χαρακτήρα του. Δεν είναι κάτι επιφανειακό, όπως π.χ. ένα απλό όραμα, το οποίο με τον καιρό εξασθενεί και τελικά σβήνεται από τη μνήμη. Αυτό που είδε εδώ ο Ιωάννης τυπώθηκε σαν φως σε φωτογραφικό φιλμ στο πνεύμα του, γι' αυτό και εμείς σήμερα απολαμβάνουμε όλο αυτό τον πλούτο. Συνήθως, όταν βλέπουμε με τα σαρκικά μας μάτια κάτι, τείνει γρήγορα να χάσει τη φρεσκάδα του. Είμαι σίγουρος ότι, το χρίσμα που υπήρχε σ' αυτά που είδε ο Ιωάννης ήταν κάτι το φοβερό και μόνο έτσι θα έφταναν μέχρι τις μέρες μας αυτές οι λεπτομέρειες που διαβάζουμε στην Αποκάλυψη.

Ο Θεός μπορεί να θέτει εικόνες μέσα στο νου και την καρδιά του ανθρώπου τόσο καθαρά, σαν να τα έβλεπε κανείς με φυσικά μάτια, χωρίς να χρησιμοποιούνται εξωτερικά ερεθίσματα. Αυτό γίνεται με τα μάτια του πνεύματος σε κλάσματα δευτερολέπτου και η αντίληψη είναι σφαιρική.
Μ' αυτό τον τρόπο πήρε ο Θεός το πνεύμα του Ιωάννη, το μετέφερε και του έδειξε όλα όσα έγραψε.

α':3 - "Μακάριος ο αναγινώσκων, και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας, και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή, διότι ο καιρός είναι πλησίον."

Μακαριότητα : "κατάσταση ευδαιμονίας, τέλεια ευτυχία".
Μακάριοι δεν είναι εκείνοι που απλώς διαβάζουν ή μελετούν το βιβλίο, αλλά εκείνοι που κατανοούν το μήνυμα, που παίρνουν την αποκάλυψη και κινούνται με βάση τη ζωντάνια του Λόγου του Θεού. Σαν χριστιανοί πολλές φορές πέφτουμε στην αμέλεια να μελετάμε επί ώρες το Λόγο του Θεού, αλλά να μη δίνουμε την πρέπουσα σημασία στην εφαρμογή του. Γεμίζουμε από γνώσεις, αλλά και με αλαζονεία. Ο νους μας φουσκώνει και η καρδιά μας αδειάζει. Όμως η δράση του Λόγου του Θεού επικεντρώνεται στην καρδιά μας. Εκεί επιδρά πρώτα απ' όλα με την ταπείνωση, τη συντριβή και με την εκζήτηση εκείνη, όχι για περισσότερη γνώση, αλλά εφαρμογή του θελήματος του Θεού. Διαβάζουμε για να δούμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού και να το πράξουμε. Δεν διαβάζουμε για να φέρουμε νομικές μάχες.

"ο καιρός είναι πλησίον" : Πάντοτε η ώρα του Χριστού είναι πλησίον. Από τότε που τα έγραψε ο Ιωάννης έχουν περάσει περίπου 2000 χρόνια. Αν υποθέσουμε ότι η ζωή κάθε ανθρώπου που ακούει το Ευαγγέλιο είναι 50-60 χρόνια, βλέπουμε ότι ο χρόνος δεν είναι αρκετός. Ουσιαστικά η έλευση του Χριστού για κάθε άνθρωπο πρέπει να λάβει χώρα σ' εκείνα τα χρόνια της ζωής του. Γνωρίζουμε πολύ καλά πόσο γρήγορα μπορεί να περάσει αυτός ο καιρός, ξοδεύοντας τον σε ματαιότητες. Πραγματικά ο Θεός δίνει μια μάχη με το χρόνο, ώστε ο άνθρωπος να σωθεί ενώ είναι ακόμα εν ζωή.

Οι οράσεις του Ιωάννη απευθύνονται σε μας σήμερα με ένα ιδιαίτερο τρόπο. Δισεκατομμύρια άνθρωποι πάνω στη γη μετέχουν στο μήνυμα της Αποκάλυψης, αριθμός ασύγκριτα μεγαλύτερος από κάθε άλλη εποχή της ανθρώπινης Ιστορίας. Όταν λοιπόν αναφέρεται στον καιρός ως πλησίον, ο Θεός είχε προνοήσει στον τεράστιο πληθυσμό που θα απευθυνόταν. Παράλληλα, είμαστε κοντά στα τελευταία γεγονότα και στη δεύτερη έλευση του Ιησού.

α':4 - "Ο Ιωάννης προς τας επτά εκκλησίας τας εν τη Ασία, χάρις υμίν και ειρήνη από του ο Ων και ο Ην και ο Ερχόμενος, και από τον επτά πνευμάτων τα οποία είναι ενώπιον του θρόνου αυτού."

"προς τας επτά εκκλησίας" : Ο αριθμός "επτά" συμβολίζει την πνευματική πληρότητα και τελειότητα. Αυτό το πλήρες νούμερο ήταν επίσης πολύ γνωστό σε ολόκληρο τον κόσμο. Η ίδια η Αγία Γραφή εξηγεί πώς αυτός ο αριθμός συμβολίζει αυτή την πληρότητα.
Άρα οι επτά εκκλησίες είναι η πλήρης πνευματική εκκλησία των εθνών από το 30 μ.Χ. μέχρι το τέλος της Μεγάλης Θλίψης.
Στην πραγματικότητα υπήρχαν επτά εκκλησίες στη Μικρά Ασία με αυτές τις ονομασίες, στις οποίες και στάλθηκε το παρόν βιβλίο. Όμως υπήρχαν και άλλες εκκλησίες (π.χ. Κολοσσαίς, Γαλατία). Οι συγκεκριμένες επτά είναι συμβολικές και θα δούμε παρακάτω αναλυτικότερα το συμβολισμό τους. 
"Ασία" : Σημαίνει "Φως, ανατολή ηλίου".

Η πλήρης Εκκλησία του Ιησού Χριστού μετέχει στο φως, θεωρεί τον ανατέλλοντα Ήλιο που είναι ο Ιησούς Χριστός.

"Ο Ων και ο Ην και ο Ερχόμενος" : Εδώ ο Λόγος του Θεού συστήνει τον Ιησού ως το Θεό εν σαρκί.

Α' ΤΙΜ. γ':16 - "Και αναντιρρήτως το μυστήριον της ευσεβείας είναι μέγα, ο Θεός εφανερώθη εν σαρκί, εδικαιώθη εν πνεύματι, εφάνη εις αγγέλους, εκηρύχθη εις τα έθνη, επιστεύθη εις τον κόσμον, ανελήφθη εν δόξη."

ΡΩΜ. θ':5 - "... εκ των οποίων εγεννήθη ο Χριστός το κατά σάρκα, ο ων επί πάντων Θεός ευλογητός εις τους αιώνας. Αμήν."

ΕΒΡ. ιγ':8 - "Ο Ιησούς Χριστός είναι ο Αυτός χθες, σήμερον και εις τους αιώνας."

Ο Κύριος αποκαλύπτει τη φύση Του ως Θεός, που ήταν, είναι και θα είναι για πάντα στην αιωνιότητα. Είναι ανάγκη να καταλάβουμε τη θέση του Ιησού μέσα στη Δημιουργία. Γι' αυτό ο Ιωάννης τον συστήνει μ' αυτό τον τρόπο, πριν αναφερθεί σε οτιδήποτε άλλο. Λίγο παρακάτω ο Ιησούς μας συστήνεται ως "ο έχων τα επτά πνεύματα του Θεού..." (γ':1) Δηλ. όλες οι δυνάμεις, η αφθονία, η μεγαλειότητα και η πληρότητα του Θεού ανήκουν στον Ιησού Χριστό. Αυτό μας το αναφέρει ο Παύλος πολύ καθαρά.

ΚΟΛ. β':9 - "Διότι εν αυτώ (στον Χριστό) κατοικεί παν το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς."

Ότι στην Αποκάλυψη μιλάει ο Ιησούς στον Ιωάννη το γνωρίζουμε μέσα από πολλά εδάφια. Π.χ. α':18, β':8, κβ':16.
Πρέπει να γνωρίζουμε το Θεό μας. Πρέπει να καταλάβουμε το έργο και παράλληλα, τη λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια του Ιησού Χριστού, καθώς η Εκκλησία καλείται να έχει στενή σχέση και οικειότητα με το Σωτήρα της. Μην ξεχνάμε ότι μας αποκάλεσε φίλους και αδελφούς (Ιωα. ιε':15).

"και από των επτά πνευμάτων" : Αναφέραμε παραπάνω ότι Αυτός που κατέχει τα επτά πνεύματα του Θεού είναι ο Ιησούς (γ':1). Με τη γλώσσα των συμβόλων φανερώνεται πληρότητα ιδιοτήτων και ισχύος. Το Πνεύμα του Θεού κρατά, συντηρεί και στηρίζει τα πάντα. Όλες οι ιδιότητες του Θεού χαρακτηρίζονται σαν "επτά λαμπάδες πυρός", οι οποίες έχουν να κάνουν και με την αγιοσύνη Του.

α':5 - "και από του Ιησού Χριστού, όστις είναι ο μάρτυς ο πιστός, ..."

Η ζωή του Ιησού Χριστού ήταν για να μαρτυρήσει τον Πατέρα. Ήρθε στον κόσμο αυτό για να Τον φανερώσει. Εμείς σήμερα, μέσα από τον Ιησού έχουμε αποκάλυψη του χαρακτήρα του Πατέρα Ιωα. ιδ':8-10, Κολ α':15. Ήταν μάρτυρας της αλήθειας. Δεν μαρτύρησε τον εαυτό Του, αλλά μόνο ό,τι άκουγε από τον Πατέρα. Γι' αυτό ο Λόγος του Θεού μας Τον χαρακτηρίζει σαν πιστό. Επίσης, ως πιστός μάρτυς θα ομολογήσει και εμάς ενώπιον του Πατέρα όταν θα φτάσουμε εκεί. Η μαρτυρία του Ιησού σφραγίστηκε με θάνατο, για να ανοίξει ο δρόμος για μας.

"ο πρωτότοκος εκ των νεκρών" : Όπως γνωρίζουμε από την Παλαιά Διαθήκη ο πρωτότοκος γιος είχε το λεγόμενο δικαίωμα των πρωτοτοκίων, το οποίο σήμαινε ότι έπαιρνε διπλή μερίδα από την περιουσία του πατέρα του και απολάμβανε επιπλέον δικαιώματα.

Απ΄ όλους τους πιστούς που πέθαναν, ο πρώτος που αναστήθηκε εν δικαιοσύνη, ήταν ο Ιησούς Χριστός. Ο πρώτος καρπός του Θεού από τη γη ήταν Εκείνος και έπειτα ακολούθησαν όλοι όσοι ανήκουν σ' Αυτόν, δηλ. οι υπόλοιποι άγιοι. Ο Ενώχ και ο Ηλίας αρπάχθηκαν και ο Μωυσής αναστήθηκε, καθώς τους δύο τελευταίους τους βλέπουμε στο όρος της Μεταμορφώσεως. Όλοι αυτοί ήταν τύποι και σκιές της ανάστασης του πρωτότοκου. Μέσα στην Παλαιά Διαθήκη ο Κύριος διδάσκει την ανάσταση και την αρπαγή μέσα από τη ζωή αυτών των προφητών. Είναι και για μας σήμερα προφητικές εικόνες, που ανήκουν στο θέμα της Αποκάλυψης βεβαίως και αφορούν άμεσα όλη την Εκκλησία. Ο Ιησούς Χριστός ήταν Εκείνος που κάθησε στα δεξιά του Θεού, και Τον βλέπουμε μέσα από το Θρόνο να βασιλεύει σε όλο το σύμπαν. Δεν βλέπουμε τον Ενώχ ή τον Ηλία ή το Μωυσή να κάθονται στο θρόνο ή να κατέχουν κάποια ανάλογη θέση με αυτή που έχει ο Χριστός. Σ' αυτό ο Ιησούς είναι πρωτότοκος και ακολουθεί όλη η Εκκλησία, η οποία θεωρείται και αυτή πρωτότοκη σε σχέση με τους υπόλοιπους ανθρώπους που θα έρθουν στο Θεό.

ΚΟΛ. α':18 - "Και αυτός είναι η κεφαλή του σώματος, της εκκλησίας, όστις είναι αρχή, πρωτότοκος εκ των νεκρών, διά να γείνη αυτός πρωτεύων εις τα πάντα."

ΡΩΜ. η':29 - "Διότι όσους προεγνώρισε, τούτους και προώρισε συμμόρφους της εικόνος του Υιού αυτού, διά να ήναι αυτός πρωτότοκος μεταξύ πολλών αδελφών."

Α' ΚΟΡ. ιε':20 - "Αλλά τώρα ο Χριστός ανέστη εκ νεκρών, έγεινεν απαρχή των κεκοιμημένων."

"ο άρχων των βασιλέων της γης" : Ένας από τους λόγους που έχουμε το βιβλίο της Αποκάλυψης είναι να μας δείξει και να φανερώσει ιδιαίτερα στο λαό Του ότι ο Ιησούς είναι ο κυρίαρχος πάνω στο πρόσωπο της γης. Αν και με το μάτι αυτό δεν φαίνεται καθαρά, εντούτοις γνωρίζουμε ότι ο Κύριος είναι Εκείνος που ορίζει, ανεβάζει και κατεβάζει βασιλιάδες και κυβερνήσεις. Ο Κύριος είναι Κύριος στον ανώτερο ταξικά άνθρωπο, όπως και στον κατώτερο. Αυτό το βιβλίο διακηρύσσει έντονα όσο κανένα άλλο μέσα στην Αγία Γραφή την εξουσία του Ιησού, η οποία θα φανεί πλέον σε όλο τον κόσμο και κάθε κάτοικος αυτού του κόσμου θα "... ομολογήσει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος, εις δόξαν Θεού Πατρός." (ΦΙΛ. β':11) Άλλοι τίτλοι που βλέπουμε να έχει ο Ιησούς είναι, "Βασιλεύς βασιλέων" και "Κύριος κυρίων" (ΑΠΟΚ. ιθ':6).

"εις τον αγαπήσαντα ημάς" : Στο αρχαίο κριτικό κείμενο (UBS) είναι "τω αγαπώντι ημάς". Αυτό δείχνει μία συνεχή πράξη αγάπης, η οποία επεκτείνεται μέσα στο χρόνο. Μέσα απ' όλους αυτούς τους τίτλους ο Λόγος του Θεού δεν αμελεί να μας αναφέρει αυτή την αγάπη, η οποία είναι η αιτία ολόκληρης της δημιουργίας. Μέσα από τις επερχόμενες καταστροφές και πληγές η αγάπη Του για μας είναι εκείνη που θα μας δίνει κατεύθυνση και δύναμη για να μείνουμε κοντά Του.

α':6 - "και όστις έκαμεν ημάς βασιλείς, και ιερείς εις τον Θεόν και Πατέρα αυτού, εις αυτόν είη η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν."

Στο UBS υπάρχει μία μικρή διαφορά. Λέει "και εποίησεν ημάς βασιλείαν, ιερείς τω Θεώ και Πατρί αυτού...". Είμαστε λοιπόν μία βασιλεία ιερέων, λειτουργώντας στην παρουσία του Θεού.
Ο Πέτρος μας εξηγεί πώς ακριβώς γίνεται αυτό :

Α' ΠΕΤΡ. β':5,9 - "Και σεις, ως λίθοι ζώντες, οικοδομείσθε οίκος πνευματικός, ιεράτευμα άγιον, διά να προσφέρητε πνευματικά θυσίας, ευπροσδέκτους εις τον Θεόν διά Ιησού Χριστού.
Σεις όμως είσθε γένος εκλεκτόν, βασίλειον ιεράτευμα, έθνος άγιον, λαός τον οποίον απέκτησεν ο Θεός, διά να εξαγγείλητε τας αρετάς εκείνου, όστις σας εκάλεσε εκ του σκότους εις το θαυμαστόν αυτού φως."

Στην Καινή Διαθήκη κάθε πιστός εν Χριστώ έχει το προνόμιο να προσφέρει πνευματικές θυσίες στο Θεό και ιερατεύει με ένα τρόπο, όπως οι ιερείς της Παλαιάς Διαθήκης. Οι πνευματικές θυσίες που καλούμαστε να προσφέρουμε, είναι οι προσευχές μας, η δοξολογία μας, η ικεσία μας, ευχαριστία, αλλά πάνω απ' όλα καλούμαστε να ανεβούμε στο βωμό του θελήματος του Θεού και να προσφέρουμε όλο μας τον εαυτό θυσία ζώσα, ευάρεστη στο Θεό, η οποία είναι η λογική μας λατρεία. ΡΩΜ. ιβ':2
Επίσης, βασιλείς είμαστε, διότι θα βασιλεύσουμε πάνω στη γη σαν Νύμφη του Χριστού (Λου. ιθ':16-19, Αποκ. β':26,27), όταν θα είμαστε πλέον στην παρουσία του Κυρίου. ΑΠΟΚ. ε':10 Η εξουσία που μας έχει δώσει ο Κύριος είναι εξουσία για βασιλιάδες, διότι μόνο η Εκκλησία έχει την ικανότητα δια του Αγίου Πνεύματος να εκδιώξει και να διασκορπίσει το βασίλειο του σκότους και να εγκαταστήσει τη βασιλεία του Θεού.

Σ' Αυτόν λοιπόν, στον Ιησού ανήκει η δόξα και το κράτος! Όλοι εμείς αξίζουμε επειδή Εκείνος μας αγάπησε και μας κάλεσε. Θα λάβουμε από τη δόξα Του, όχι γιατί το αξίζουμε, αλλά επειδή Εκείνος το θέλησε. Λίγο παρακάτω στο κεφ. ε' ο Ιησούς είναι ο μόνος άξιος να ανοίξει το βιβλίο. Όλοι οι υπόλοιποι στέκονται μακριά δοξάζοντας τον Κύριο της σωτηρίας μας.

α':7 - "Ιδού, έρχεται μετά των νεφελών, και θέλει ιδεί αυτόν πας οφθαλμός, και εκείνοι οίτινες εξεκέντησαν αυτόν, και θέλουσι θρηνήσει επ' αυτόν πάσαι αι φυλαί της γης, ναι, αμήν."

"έρχεται μετά των νεφελών" : Ότι θα έρθει μετά των νεφελών μας το αναφέρει ο Λόγος του Θεού στις ΠΡΑΞ. α':11. Με τον ίδιο τρόπο που αναλήφθηκε, θα έρθει ξανά στη γη. Αυτή η έλευση θα λάβει χώρα στον καιρό του Αρμαγεδδώνα για να ρίξει τον Αντίχριστο και τον ψευδοπροφήτη στη λίμνη του πυρός. Η νεφέλη έχει να κάνει με την παρουσία και τη δόξα του Θεού.
Ο Παύλος αναφέρει τους αγίους ως νέφη. ΕΒΡ. ιβ':1.

"θέλει ιδεί αυτόν πας οφθαλμός, και εκείνοι οίτινες εξεκέντησαν αυτόν" : 

ΖΑΧ. ιβ':10 - "Και θέλω εκχέει επί τον οίκον Δαβίδ, και επί τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ, πνεύμα χάριτος και ικεσιών, και θέλουσιν επιβλέψει προς εμέ, τον οποίον εξεκέντησαν, και θέλουσιν πενθήσει δι' αυτόν, ως πενθεί τις διά τον μονογενή αυτού, και θέλουσι λυπηθεί δι' αυτόν, ως ο λυπούμενος διά τον πρωτότοκον αυτού."

Είναι οι μέρες που ο Αντίχριστος έχει περικυκλώσει την Ιερουσαλήμ και αρχίζει να εξολοθρεύει τους κατοίκους της. Δες ΖAX. ιδ':1,2. Τη στιγμή εκείνη θα γίνει η μεγάλη αλλαγή ΖAX. ιδ':3. Ο Κύριος εκχέει το Πνεύμα Του πάνω στο λαό Του, ώστε εκείνοι πλέον να αναγνωρίσουν τη θέση τους και το λάθος τους, όσον αφορά τη σταύρωση του Ιησού. Θα θρηνήσουν, διότι θα καταλάβουν το λάθος της πράξης που έκαναν πριν περ. 2000 χρόνια. Είναι χαρακτηριστικό το παραπάνω εδάφιο, διότι βλέπουμε το βάθος της μετάνοιας και της συντριβής που θα καταλάβει τους Ισραηλίτες. Θα κράξουν με όλη τους την ψυχή στον Ιησού, Tον οποίο πλέον θα αποκαλέσουν Κύριο. Αυτή είναι η κρίσιμη χρονική στιγμή για να επέμβει ο Ιησούς και να κάνει μεγάλη σωτηρία για άλλη μία φορά στο λαό Του. Εκείνοι που Τον σταύρωσαν και Τον εξεκέντησαν, θα λάβουν απάντηση στην κραυγή που απεύθυναν στον Ιησού. Θα έρθει με τέτοιο τρόπο και θα Τον δει ο καθένας πάνω σ' αυτόν τον κόσμο. ΛΟΥΚ. ιζ':24.